eitaa logo
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
1.3هزار دنبال‌کننده
27.1هزار عکس
20هزار ویدیو
765 فایل
🔹کانال حوزهٔ علمیهٔ امام صادق (ع) گرگان مدرسهٔ علمیهٔ امام صادق علیه‌السلام گرگان (محمدتقی خان سابق) در سال ۱۳۵۴ه.ش توسط مرحوم آیت‌الله حاج سید حبیب‌الله طاهری گرگانی تجدید بنا شد 🔹سایت : www.emamsadegh.ir 🔹ارتباط با ادمین @Treasure1
مشاهده در ایتا
دانلود
آیه ۳۲ سوره حج ذَلِكَ وَمَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ اين است [فرايض خدا] و هر كس شعاير خدا را بزرگ دارد در حقيقت آن [حاكى] از پاكى دلهاست 🟨(شعائر) جمع (شعره ) به معنى علامت و نشانه است ، بنابراين ( ) بـه مـعـنـى (نـشـانـه هـاى پـروردگـار) اسـت كـه شـامـل سـر فـصلهاى آئين الهى و برنامه هاى كلى و آنچه در نخستين برخورد با اين آئين چشمگير است و از جمله مناسك حج مى باشد كه انسان را به ياد خدا مى اندازد. 🟡از ديدگاه برخى «شعائر خدا» به مفهوم 👈🏻دين و آيين اوست و بزرگداشت آن هم عبارت از ديندارى واقعى و عمل به مقررات و دورى از گناهان است . با اين بيان، منظور آيه اين است كه : هر كس دين خدا و مقررات او را گرامى وبزرگ دارد، اين نشانگر پرواپيشگى و تقواى قلبى اوست،تا گفتار و عملكرد و نوشتار خود را خداپسندانه سازد و مقررات خدا را گرامى دارد. 🟡و از ديدگاه برخى ديگر منظور : پاكى و در كار است كه انسان خالصانه و بدون هيچ شرك و ريايى حج و ديگر كارهاى عبادى را فقط براى خدا انجام دهد، و اين كار، كارى بزرگ و از نشانه هاى روشن تقواى قلبى است. 🟨اضافه تقوى به قلوب اشاره است به اينكه حقيقت تقوى و احتراز و اجتناب از غضب خداى تعالى و تورع از محارم او، امرى است معنوى كه قائم است به دلها. و منظور از قلب ، دل و نفوس است . 🟡 پس ، قائم به - كه عبارت است از حركات و سكنات بدنى - نيست ، چون 👈🏻حركات و سكنات در اطاعت و معصيت مشترك است ، مثلا دست زدن و لمس كردن بدن جنس مخالف در نكاح و زنا، و همچنين بى جان كردن در جنايت و در قصاص ، و نيز نماز براى خدا و براى ريا، و امثال اينها از نظر اسكلت ظاهرى يكى است ، پس اگر يكى حلال و ديگرى حرام ، يكى منکر و ديگرى معروف است ، به خاطر همان👈🏻 امر معنوى درونى و تقواى قلبى است ، نه خود عمل و نه عناوينى كه از افعال انتزاع مى شود، مانند احسان و اطاعت و امثال آن ..دقت کنیم ! 🌸🍃🌸🍃 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۳] 📌مقدمه‌ی ورود به آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... دوستان! ما در طیِ د
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۴] 📌علمِ حساب در آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... خدا در سوره‌ی اسراء که بحث را با آغاز می‌کند؛ در آیه ۱۲ می‌فرماید که ما یک شرایطی که آیه و نشانه هم هست؛ قرار می‌دهیم که «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسَابَ» بخاطر اینکه شما علمِ سال‌ها و حساب را یاد بگیرید! اما سؤال اینجاست که منظور از این واژه چیست؟ واژه‌ی «حساب» بارها در قرآن آمده، اما اینجا به چه معناست؟ واژه قبل چیست؟ «تَعلَمُوا» صحبت از است؛ «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنين» یعنی صحبت از علم تقویم یا گاه‏شماری است و اینکه بیایید از این موضوع استفاده کنید، خدا شرایطی قرار داده بخاطر اینکه دو نوع علم بین انسان‏ها پیدا کند و از آن استفاده بگیرند؛ بعد می‌فرماید: «الحِسَابَ»، کلمه‌ی «تَعلَمُوا» را خدا برای دوتا موضوع قرار داده؛ یکی برای «عَدَدَ السِّنينَ»، یکی برای «الحِسَابَ»؛ در این آیه، حداقل از دو علم دارد صحبت می‏شود؛ علم گاه‏شماری و ، اما حساب چیست؟ ‼️دوستان به دقت کنید؛ تا اینجا ما فقط سؤال داشتیم؛ از اینجا به بعد می‏خواهیم به سمت معنای حساب برویم؛ اما از کدام مسیر به سمتِ معنا برویم؟ از مسیرِ جایگاه‏شناسی؛ در جایگاه‏شناسی از چه قلقی استفاده کنیم؟ از هم‏وزن‏شناسی؛ باید واژه‌های این آیه را با هم وزن کنیم؛ تا قیمت واژه‌ها آشکار شود. شما می‌گویید: من دو کیلو پرتقال با یک متر شلوار را می‌خواهم با هم مقایسه کنم! مخاطب می‏گوید آقا! این اصلاً با هم هم‏خوانی ندارد؛ دو کیلو پرتقال با یک متر شلوار با هم جمع نمی‏شود؛ باید بگویی دو کیلو پرتقال با مثلاً سه کیلو سیب، یا بگویی یک متر پارچه و سه متر نوارِ پرده؛ واحد اندازه‌گیری شما باید در یک شاخه‌ی معین باشد؛ خب این روش در جامعه مرسوم است؛ لکن ماها از همین روش ساده، در استفاده نمی‌کنیم. 🟢خداوند هم که می‏فرماید: «لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ وَ الحِسابَ» وقتی صحبت از ‏شماری است، هم باید یک چیزی در همین راستا باشد. اینکه خدا «عَدَدَ السِّنينَ» را مثلاً با واحدِ لیتر اندازه‌گیری کند؛ و حساب را متری حساب کند، این‌ها دیگر هم‏وزن نیستند و با هم هم‏خوانی ندارند؛ و این رفتار دور از است که گوینده‏ای بخواهد اینطوری صحبت کند، مگر اینکه اینها با هم هم‏وزن باشند؛ یعنی «لِتَعْلَمُوا... الحِسابَ» یک چیزی در شأنِ «لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ» است؛ علم حساب مقوله‌ای مانند علم گاه‏شماری است. شاید بگویید منظور از حساب، است؟! خیر، خدا محاسبه اعمال را در آیه ۱۴ همین سوره اسراء بیان کرده و می‌فرماید: «کَفَیٰ بِنَفْسِكَ حَسِيْباً» کافیست خودت، خودت را محاسبه کنی، این آیه درباره‌ی محاسبه اعمال است؛ اما اینکه چون در آیه ۱۲ «حَسَبَ» آمده؛ در آیه ۱۴ هم «حَسَبَ» آمده، پس این، همان است! نه، دلیل نمی‏شود؛ بلکه این «لِتَعلَمُوا...الحِسابَ» یک‌جور محاسبه‌ی است؛ یعنی هرچه هست با زمان مرتبط است؛ اما «حَسِيْباً» در آیه ۱۴ به محاسبه ربط دارد. ⁉️کمی دقیق‌تر که به آیه ۱۲ نگاه کنیم؛ این سؤال پیش می‌آید که در کنارِ علمِ گاه‌شماری، چه‌جور محاسبه‏ای می‏تواند مطرح باشد که آن هم یک خاص و مرتبط به گذرانِ شب و روز محسوب شود و در آن مطرح باشد؟! چرا این سؤال را پرسیدیم؟! چون «الحِسابَ» در آیه ۱۲، باید با «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنين» هم‏وزن باشد؛ و ما باید در آن راستا فکر کنیم که از درونِ ماجرای شب و روز، چه چیزی را باید محاسبه کنیم؟ فضای این علمِ حساب، آسمان‏ها و زمین است؛ چون قبل از آن، صحبت از لیل و نهار است. همان‌طور که «عَدَدَ السِّنين» شماره‌ی سال‌ها به شب و روز برمی‏گردد؛ این هم به شب و روز برمی‏گردد؛ و ما طبقِ این آیه باید چیزی را محاسبه کنیم که با توجه به شب و روز یک جور علم محسوب شود. این تا اینجا یک مقداری درباره خود جمله صحبت کردیم که این علمِ حساب بخاطر قرآن هم که شده باید با علمِ گاه‌شماری هم‌وزن باشد و هردوی این‌ها به دَوَرانِ شب و روز ارتباطِ مستقیم دارد. تا اینجا بیشتر طرح مسأله داشتیم و از این به بعد باید یک مقداری بحث را فراتر ببریم و به کلّ مسأله بپردازیم. 📌بخش مربوط به را در پستِ بعد بیان می‌کنیم؛اما برای جمع‌بندی مطلبِ فوق باید بدانید که در این آیه، درباره زمانِ وقوع حوادثِ است؛به این خاطر خداوند در سوره‌ای که بحث را با بیانِ وقایع و مقاطعِ آخرالزمان شروع می‌کند؛آیه‌ی ۱۲ آن را به علم نسبت به بخش‌های همان وقایع، برای انسان اختصاص می‌دهد. پس اهمیت علمِ گاه‌شماری و علمِ حساب در سوره اسراء،به این علم نسبت به آخرالزمان و مهدویت است که در پستِ بعد به توضیحِ آن خواهیم پرداخت. و من الله توفیق 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
🟢تکمله‌ای بر پستِ شماره‌ی [۵]👆 ⏰مسیر آینده‌ی بحث ✍️... برای اینکه #دوستان از مسیرِ بحثِ فعلی و استد
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۶] 📌علمِ حساب در آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... داشتیم درباره و اهمیتِ آن نسبت به وقایعِ پیشِ‌رو در آیه ۱۲ إسراء صحبت می‌کردیم؛ برای اینکه در مسیرِ استدلال ساده‌تر پیش‌روی کنیم؛ یک گزاره‌هایی در سیاقِ آیاتِ ۱۱تا۱۶ را باید بیشتر اعتنا کنیم؛ مثلاً خدا در پایانِ آیه ۱۲ می‏‌فرماید: «كُلَّ شَيْ‏ءٍ فَصَّلناهُ تَفصيلاً» ما همه‌چیز را بخش‏‌بندی کردیم؛ و یکی از همه‌چیز، بخش‌های مختلفِ برنامه‌ی خدا نسبت به آینده‌ی انسان است که وظیفه دارد برنامه‌ی إلهی را بشناسد و خودش را با آن هماهنگ کند. خودِ این بحث فصل‌بندیِ ماجراها، آیاتِ جالبی در قرآن دارد؛ به عنوانِ مثال آیه اولِ سوره هود. 📌طبق آیه اولِ هود، در ارتفاعاتِ نظامِ إلهی، کتاب و آیاتِ آن وجود دارد و خدا برای جریان دادنِ آن‌ها بسوی اعماق، راه را باز کرده و مسیرهای اِعمال برایش قرار می‏‌دهد؛ سپس همین آیاتِ نازل شده را تفصیل می‏‌دهد، یعنی آیاتِ قرآن و همه‌چیزِ موجود در آن را دسته‏‌بندی و بخش‏بندی می‌کند؛ حتی وقایع پیشِ‌رو و وقایعِ گذشته‌ی انسان و آنچه در طی زمان در زمین قرار است محقق شود را دسته‏‌بندی و مرتب می‌کند؛ بدین خاطر انسان‌ها طبقِ آیه ۱۲ إسراء باید با کسبِ سعی کنند آن وقایع و نسبتِ آن‌ها با خودشان را بدست بیاورند و اینگونه بسوی آینده سلوک کنند. این رفتار بقدری اهمیت دارد که خدا بحث را در آیه ۱۳ به شرایطِ انسان در قیامت می‌کشاند و نسبت او با علمِ حساب را مطرح می‌کند. 🟢پس آیه ۱۳ اسراء در مقامِ علمِ حساب در مسیر حرکتِ انسان به سمتِ آینده است؛ و برای اینکه ما درکِ بهتری از جایگاهِ این علم نسبت به اعمالِ خودمان داشته باشیم؛ می‏‌فرماید: «وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلزَمناهُ طائِرَهُ في‏ عُنُقِه» هر انسانی یک طائری دارد که به گردنش وصل است؛ «وَ نُخرِجُ لَهُ يَومَ القِيامَةِ كِتاباً يَلقاهُ مَنشُورا» و ما در قیامت این طائر را بصورت یک مجموعه بازش می‏‌کنیم؛ بعد در آیه ۱۴ به انسان گفته می‏شود: «اقْرَأ كِتابَك» خودت بیا این مجموعه اعمالت را بخوان! «كَفى‏ بِنَفسِكَ اليَومَ عَلَيكَ حَسِيباً» امروز همین که خودت اعمالت را کنی و بفهمی چکار کردی کفایت می‏‌کند. پس خدا جایی که دارد از علمِ حساب در دنیا صحبت می‌کند؛ بحث را در آیه ۱۴ به علمِ حساب در قیامت می‌کشاند. ⁉️چرا خدا در آیه ۱۲، بعد از «فَضلاً مِنْ رَبِّكُم»، «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ و الحِساب» و «كُلَّ شَيءٍ فَصَّلناهُ تَفصيلاً» بحثِ و را در آیه ۱۳و۱۴ مطرح می‏‌کند؟ این‌ها چه ربطی به هم دارند؟! کلامِ خدا مسلماً کلامی منسجم است؛ اما این طائر چه ربطی به دستیابی به یا علمِ و دارد؟ خدا برای چه در قیامت، این طائر را برای انسان‌ها باز می‏‌کند؟! یک این است که در قیامت، تمامِ امورِ مربوط به ما و رفتارهای ما در طی آن امور، همه‏‌اش برای خدا مشخص است؛ لذا همه این امور و اعمال را خدا در ابتدای قیامت به ما وصل می‌کند. این اتصال و تعلقِ چجور در قیامت تجسم می‏‌یابد؟ طبق این آیه بصورت یک طائر که شبیه یک بالن بر فرازِ انسان‌هاست، یک بالنِ بزرگ در آسمان که با طنابی به گردنِ انسان‌ها وصل باشد؛ تعلقِ طائرِ هر انسان به او، اینگونه تجسم می‌باید. حال این طائر حاکی از چیست؟! 🟡ببینید خدا در آیه ۱۱ فرمود نسبت به چیزهای شرّ نکنید. طبقِ نظام إلهی برای‏ شما اموری قرار داده می‏‌شود؛ شما سعی کنید در این امور، دنبال «فَضلاً مِنْ رَبِّكُم» باشید و خودتان قبل از و ، محاسبه کنید که در چه موقعیتی از فضل قرار گرفته‌اید! چرا محاسبه؟ تا قبل از ، فرصت عکس‏‌العمل داشته باشید. تمام امور انسان‌ها در آسمانِ برزخ است که با رشته‏هایی نادیده به گردن آن‌ها در دنیا وصل است و در خلال زمان، به زمین اصابت می‏‌کند و سرِ راه افراد و جوامع قرار می‏‌گیرد. خدا را قرار داده تا انسان‌ها امور و اعمالی که در طائرشان هست و در برایشان واقع می‏‌شود را با توجه به وقایعی در گذرانِ شب و روز محاسبه کنند؛ و شرایطِ آینده‌ی خودشان را با اعمالِ فعلی در قبال وقایعِ جاری بسنجند. ‼️همین ماجرا در قیامت به این صورت ظاهر می‏‌شود که ما ابتدا می‏‌بینیم طائری داریم که با رشته‏ای به گردن ما وصل است؛یواش‌یواش این مجموعه، پایین می‏آید و پیش روی ما باز می‏‌شود؛ نه اینکه به اطراف منفجر شود؛ نه،در خلالِ زمان باز می‏شود؛ چون ما توی دنیا، در خلالِ زمان واقع شده؛در قیامت هم ما درونِ طائرمان حرکت می‏‌کنیم که بتدریج مثل یک سفره طولی بازمی‌شود و شرایطِ قیامتی ما طبق این طائر پیرامونمان شکل می‌گیرد که برخی شرایطِ بهشتی و برخی شرایطِ جهنمی دارند.انسان با این علمِ حساب می‌تواند از همین دنیا، خودش را محاسبه کند! ... 🆔@emamsadegh_ir