eitaa logo
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
1.3هزار دنبال‌کننده
27.1هزار عکس
20هزار ویدیو
765 فایل
🔹کانال حوزهٔ علمیهٔ امام صادق (ع) گرگان مدرسهٔ علمیهٔ امام صادق علیه‌السلام گرگان (محمدتقی خان سابق) در سال ۱۳۵۴ه.ش توسط مرحوم آیت‌الله حاج سید حبیب‌الله طاهری گرگانی تجدید بنا شد 🔹سایت : www.emamsadegh.ir 🔹ارتباط با ادمین @Treasure1
مشاهده در ایتا
دانلود
مشخصات الالباب در آیات ۲۰ تا۲۲ سوره 1️⃣ الذين يوفون بعهد الله و لا ينقضون الميثاق اولین مشخصه ی آنها به عهد و ترك پيمانشكنى است ، که شامل 👈🏻پيمانهائى كه خدا به مقتضاى فطرت از انسان گرفته (همانند فطرت توحيد و عشق به حق و عدالت ) و هم 👈🏻پيمانهاى عقلى (يعنى آنچه را كه انسان با نيروى تفكر و انديشه و عقل از حقايق عالم هستى و مبدء و معاد درك مى كند)، هم 👈🏻پيمانهاى شرعى (يعنى آنچه را كه پيامبر (ص ) از مؤ منان در رابطه با اطاعت فرمانهاى خداوند و ترك معصيت و گناه پيمان گرفته )و هم 👈🏻وفا به پيمانهائى كه انسان با ديگر انسانها ميبندد. 2️⃣ الذين يصلون ما امر الله به ان يوصل دومين ماده برنامه آنها، حفظ پيوندها و پاسدارى از آنهاست ، چنانكه مى فرمايد: (آنها كسانى هستند كه پيوندهائى را كه خداوند امر به حفظ آن كرده برقرار مى دارند با خدا و پيامبر و امام به عنوان رهبر و پيشوا و همچنین پيوندى با تمام جامعه انسانيت و بخصوص با آنها كه حق بيشترى بر او دارند همانند پدر و مادر و خويشاوندان و دوستان و استاد و مربى . و از سوى دیگر پيوندى با نفس خويش دارند .. 3️⃣و يخشون ربهم 4️⃣و يخافون سوء الحساب سومين و چهارمين برنامه طرفداران حق آنست كه (آنها از پروردگارشان ، دارند و از بدى در دادگاه قيامت ميترسند) 5️⃣و الذين صبروا ابتغاء وجه ربهم پنجمين برنامه آنها است ، در برابر تمام مشكلاتى كه در مسير اطاعت و ترك گناه و جهاد با دشمن و مبارزه با ظلم و فساد وجود دارد آنهم صبر و استقامتى براى جلب پروردگار، 6️⃣و اقاموا الصلوة ششمين برنامه آنها اين است كه (آنها نماز را بر پا ميدارند) و چه چيز مهمتر از اين است كه انسان هر صبح و شام رابطه و پيوند خود را با خدا تجديد كند! 7️⃣ و انفقوا مما رزقنا هم سرا و علانية به دنبال آن (هفتمين ) برنامه حقجويان را با اين عبارت بيان مى كند (آنها كسانى هستند كه از آنچه به آنان روزى داده ايم در پنهان و آشكار مى كنند) جمله مما رزقناهم ، هر گونه موهبتى را اعم از 👈🏻مال ، علم ، قدرت ، موقعيت و نفوذ اجتماعى و غير آن را شامل مى شود 8️⃣ و يدرئون بالحسنة السيئة بالاخره (هشتمين ) و آخرين برنامه آنها اين است كه 👈🏻آنها بوسيله ، خود را از ميان مى برند. به اين معنى كه به هنگام ارتكاب يك گناه و لغزش ، تنها به پشيمان شدن و ندامت و استغفار قناعت نمى كنند، بلكه عملا در مقام جبران بر مى آيند، و هر اندازه گناه و لغزش آنها بزرگتر باشد به همان اندازه حسنات بيشترى انجام مى دهند، تا وجود خود و جامعه را از لوث گناه با آب حسنات بشويند. ◀️ اين احتمال نيز در تفسير آيه وجود دارد كه 👈🏻آنها بدى را با بدى تلافى نمى كنند، بلكه سعى دارند اگر از كسى نسبت به آنها بدى برسد، با انجام نيكى در حق وى ، او را شرمنده و وادار به تجديد نظر كنند.🌸🍃 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
مشخصات الالباب در آیات ۲۰ تا۲۲ سوره 1️⃣ الذين يوفون بعهد الله و لا ينقضون الميثاق اولین مشخصه ی آنها به عهد و ترك پيمانشكنى است ، که شامل 👈🏻پيمانهائى كه خدا به مقتضاى فطرت از انسان گرفته (همانند فطرت توحيد و عشق به حق و عدالت ) و هم 👈🏻پيمانهاى عقلى (يعنى آنچه را كه انسان با نيروى تفكر و انديشه و عقل از حقايق عالم هستى و مبدء و معاد درك مى كند)، هم 👈🏻پيمانهاى شرعى (يعنى آنچه را كه پيامبر (ص ) از مؤ منان در رابطه با اطاعت فرمانهاى خداوند و ترك معصيت و گناه پيمان گرفته )و هم 👈🏻وفا به پيمانهائى كه انسان با ديگر انسانها ميبندد. 2️⃣ الذين يصلون ما امر الله به ان يوصل دومين ماده برنامه آنها، حفظ پيوندها و پاسدارى از آنهاست ، چنانكه مى فرمايد: (آنها كسانى هستند كه پيوندهائى را كه خداوند امر به حفظ آن كرده برقرار مى دارند با خدا و پيامبر و امام به عنوان رهبر و پيشوا و همچنین پيوندى با تمام جامعه انسانيت و بخصوص با آنها كه حق بيشترى بر او دارند همانند پدر و مادر و خويشاوندان و دوستان و استاد و مربى . و از سوى دیگر پيوندى با نفس خويش دارند .. 3️⃣و يخشون ربهم 4️⃣و يخافون سوء الحساب سومين و چهارمين برنامه طرفداران حق آنست كه (آنها از پروردگارشان ، دارند و از بدى در دادگاه قيامت ميترسند) 5️⃣و الذين صبروا ابتغاء وجه ربهم پنجمين برنامه آنها است ، در برابر تمام مشكلاتى كه در مسير اطاعت و ترك گناه و جهاد با دشمن و مبارزه با ظلم و فساد وجود دارد آنهم صبر و استقامتى براى جلب پروردگار، 6️⃣و اقاموا الصلوة ششمين برنامه آنها اين است كه (آنها نماز را بر پا ميدارند) و چه چيز مهمتر از اين است كه انسان هر صبح و شام رابطه و پيوند خود را با خدا تجديد كند! 7️⃣ و انفقوا مما رزقنا هم سرا و علانية به دنبال آن (هفتمين ) برنامه حقجويان را با اين عبارت بيان مى كند (آنها كسانى هستند كه از آنچه به آنان روزى داده ايم در پنهان و آشكار مى كنند) جمله مما رزقناهم ، هر گونه موهبتى را اعم از 👈🏻مال ، علم ، قدرت ، موقعيت و نفوذ اجتماعى و غير آن را شامل مى شود 8️⃣ و يدرئون بالحسنة السيئة بالاخره (هشتمين ) و آخرين برنامه آنها اين است كه 👈🏻آنها بوسيله ، خود را از ميان مى برند. به اين معنى كه به هنگام ارتكاب يك گناه و لغزش ، تنها به پشيمان شدن و ندامت و استغفار قناعت نمى كنند، بلكه عملا در مقام جبران بر مى آيند، و هر اندازه گناه و لغزش آنها بزرگتر باشد به همان اندازه حسنات بيشترى انجام مى دهند، تا وجود خود و جامعه را از لوث گناه با آب حسنات بشويند. ◀️ اين احتمال نيز در تفسير آيه وجود دارد كه 👈🏻آنها بدى را با بدى تلافى نمى كنند، بلكه سعى دارند اگر از كسى نسبت به آنها بدى برسد، با انجام نيكى در حق وى ، او را شرمنده و وادار به تجديد نظر كنند.🌸🍃 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
🟢 ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ✍🏻... مفهوم این جمله در آیه ۳۹ سوره نجم، همان چیزی است در حدیث امام حسین(ع) می‌فرماید: که در آن نمی‌کنید را به نیاورید! 📌 آیا ما برای عجله می‌کنیم که زودتر وارد نماز بشویم؟! یا وقتی صدای اذان را می‌شنویم؛ داریم که اذان شد؟! نماز، برای عموم ما مسلمان‌ها در جایگاه است! نماز ما، نیست! نیست! نیست! بلکه نماز بسیاری از ماها، نمازِ وَبال است! ما عجله می‌کنیم برای زودتر خواندن آن! برای زودتر شدن از نماز! چون نماز را وَبال می‌دانیم! عموم ما مسلمان‌ها نمازمان، نماز وَبال است! وَبال انسان را می‌کند، لذا دنبال این است که سریعاً از آن خلاص بشود! 🟡 ما خیلی چیزها را می‌دانیم، اما متأسفانه نمی‌کنیم! طبق سیره مؤمنین، وقتی کسی‌که دارد و خدمت یکی از بزرگان می‌رسد، مثلاً مرحوم آقای بهجت، می‌گوید: آقا چه کار باید بکنم؟ معمولاً امثال ایشان می‌فرمایند: به آن چیزی که می‌دانی کن! چرا؟ چون ﴿لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها﴾ ماها وقتی این آیه را می‌شنویم؛ بلافاصله می‌گوییم: خب همین‌قدر است؛ کم است؛ توان زیادی نداریم! 🟠 نه! این‌طور نیست؛ ما انسان هستیم! انسان وسعش است! خیلی از ماها همین آیه را برای خودمان، برای توجیه ضعف‌های خودمان استفاده می‌کنیم. در حالی که معنای این آیه برعکس است! یعنی ای انسان! تو بیشترین وسع را داری! تو محل عرضه هستی! تو بیشترین ظرفیت را داری! تو جن نیستی، تو حیوان نیستی، تو مَلَک نیستی، تو بیشترین را در میان داری! چرا از این آیه، سوء استفاده می‌خواهیم بکنیم؟! 🔴﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ چقدر به سمت سعی می‌کنیم؟! در قبال امام زمان (عج) ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ما چه نسبت به خود داریم؟! در قبال اربعین و در قبال هر موضوع خوبی، این را بخوانیم! ما چه کار داریم می‌کنیم؟! نکند، عنوان کارنامه ما در طی یکسال این باشد که ! به آن چیز که می‌دانست عمل نکرد! دوستان! این مطلب را بگیریم...! 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۲] ✍️... وقتی در #منطقِ_معارفی می‌گوییم: آخرالزمان، باید حتما
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۳] 📌مقدمه‌ی ورود به آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... دوستان! ما در طیِ دو مطلب قبل، از یک خاصی نسبت به موضوعِ آخرالزمان صحبت کردیم و گفتیم که طبق ، مشخصاً آیاتِ سوره إسراء و سوره دخان، دو مرحله‌ی کلّی و اصلی دارد که ذیل هر قسمت از این دو مرحله؛ مقاطع، ماجراها و وقایعِ زیادی بیان شده که بسیاری از آن‌ها در آینده اتفاق می‌افتد‌. 🔴اما چرا این بحث برای ما پررنگ است؟ چون می‌خواهیم خدا را در خطِ زمان و مسیر تحقق آن در دنیا دنبال کنیم؛ می‌خواهیم سالِ وقوع، ماهِ وقوع، روزِ وقوع و حتی ساعاتِ وقوع بخش‌های مختلف برنامه‌ی إلهی را علم داشته باشیم؛ چرا؟ این چه میلی است؟ بر چه اساسی این حرف را می‌زنیم؟! مگر ممکن است که انسان در قبالِ برنامه‌ی خدا چنین علمی داشته باشد؟! ببینید، در همین سوره اسراء که خدا در آیاتِ ابتدایی دارد از رسول‌الله (ص) صحبت می‌کند؛ و آیاتِ آخرالزمان در زمین که پیرامونِ واقع می‌شود را به ایشان نشان می‌دهد؛ و نیز از فساد و بنی‌اسرائیل سخن می‌گوید؛ و سپس بحث را در آیه ۸ و ۹ به جنگ‌های آخرالزمان و می‌کشاند؛ در آیه ۱۲ می‌فرماید: «وَ جَعَلْنَا اللَّيْلَ وَ النَّهَارَ آيَتَيْنِ فَمَحَوْنَا آيَةَ اللَّيْلِ وَ جَعَلْنَا آيَةَ النَّهَارِ مُبْصِرَةً» ما شب و روز را دو آیه [از و ] قرار داديم؛ پس آیه‌ی شب را محو کرديم و آیه‌ی روز را آشکار ساختيم؛ چرا؟ «لِتَبتَغُوا فَضلًا مِنْ رَبِّكُم وَ لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الحِسَابَ وَ كُلَّ شَيءٍ فَصَّلْنَاهُ تَفصِيلًا» بخاطر اینکه شما فضلی را از پروردگارتان طلب کنید و عددِ سال‌ها و حسابِ [اوقات و زمانِ وقوعِ بخش‌های مختلف برنامه‌ی خدا در خطِ زمان] را بدانيد؛ و ما ضمیرِ «نا» همه‌چیز را فصل‌بندی کرده و دقیقاً در جای خودش قرار داده‌ایم. 📆یک دلیل بسیار مهم در کسبِ سال‌ها و اوقات و ماجراها، فهمِ برنامه‌ی خدا و علم به مصادیق و زمانِ وقوعِ آخرالزمان است؛ اینکه مثلاً اکنون در آستانه‌ی این ماجرا هستیم؛ یا در زمانه‌ی تحققِ آن واقعه‌ی دیگر قرار داریم و از این قبیل معلومات که به دست آوردنِ آن، هم از طریقِ آیاتِ قرآن و آیاتِ در طبیعت میسّر است و هم برای همراهی دقیق با برنامه‌ی مهدویت ضروری است؛ لذا بحثِ ما در بخشِ اولِ آخرالزمان نسبت به بخش دومِ آخرالزمان از این باب است؛ چراکه ما و جامعه‌ی ما اگر آغاز و پایانِ فساد به شکلِ فعلی و‌ زمانِ ورود به مقطعِ آخرالزمانِ حوادث را درست ندانیم؛ پس کی خودمان را برای مواجهه با حوادثِ سختِ آخرالزمان آماده کنیم؟ چطور باشیم و خودمان را با او و برنامه‌اش هماهنگ کنیم؟ چطور با جهل نسبت به هدف و مقصد فعلِ خدا، برای مهدی او کنیم؟ ببینید چقدر به محتوای آیه ۱۲ إسراء نیاز داریم!! پس اهمیت نگاهِ زمانی به برنامه‌ی خدا بر اساسِ قرآن بخاطر اهمیت عبودیت و همراهی با خدا است؛ یعنی برنامه‌ی خدا را با همان توصیفاتِ قرآنی و حدیثی که دارد؛ بشناسیم و همه قسمت‌های برنامه‌ی خدا را در خطِ زمانی بچینیم تا ما هم از درونِ آیاتِ سوره إسراء به این نتیجه برسیم که اکنون، جهان در آستانه‌ی جنگ با اسرائیل که آخرالزمان است؛ قرار گرفته است! ⁉️حال شما بگویید؛ چقدر جامعه ما بلکه جهان اسلام برای این مقطع بزرگ، طولانی و مهم آماده شده است؟ چقدر برای این ماجرا برنامه دارد؟ مگر رهبر معظم انقلاب چند سالِ پیش نفرمودند که: «امروز همه دنیای اسلام، باید قضیه‌ی فلسطین را قضیه‌ی خود بداند؛ این است که درهای را به روی امت اسلامی می‌گشاید.» [۱۳۸۵/۰۱/۲۵]. دوستان! به این جمله خوب دقت کنید؛ در این کلام، یا صرفاً آزادیِ قدس مدّ نظرِ رهبر معظم انقلاب نیست؛ بلکه اجتماع و اتحادِ بر محورِ مقاومت علیه صهیونیسم است که است که درهای را به روی امت اسلامی باز می‌کند؛ چون ایشان اول امت اسلامی بر قضیه‌ی فلسطین را مطرح می‌کنند؛ بعد می‌فرمایند: «این»، یعنی همان اجماع و اتحاد، این «کلیدِ رمزآلودی است که درهایِ را به روی امت اسلامی می‌گشاید.» چون طبقِ آیاتِ ۱ تا ۵ إسراء، دورانی فرا می‌رسد که یهودیان از موضعِ فلسطین، فسادِ جهانی را آغاز می‌کنند؛لذا خدا در پایان دورانِ فسادشان، بر اساسِ وعده‌ای که در آیه ۵ داده؛ آن‌ها را سرکوب کرده و طبقِ آیاتِ ۶ تا ۹، جهان به سوی صبحِ ظهور سوق داده می‌شود!! از این رو در آیه ۱۲ همین سوره، ما دعوت به علمِ سال‌ها و حسابِ ماجراها شده‌ایم 🟢با توجه به اهمیت این بحث، ما در چند پستِ بعدی «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسَابَ» یعنی علمِ سال‌ها و حسابِ اوقات و ماجراها بیشتر سخن خواهیم گفت 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۳] 📌مقدمه‌ی ورود به آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... دوستان! ما در طیِ د
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۴] 📌علمِ حساب در آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... خدا در سوره‌ی اسراء که بحث را با آغاز می‌کند؛ در آیه ۱۲ می‌فرماید که ما یک شرایطی که آیه و نشانه هم هست؛ قرار می‌دهیم که «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسَابَ» بخاطر اینکه شما علمِ سال‌ها و حساب را یاد بگیرید! اما سؤال اینجاست که منظور از این واژه چیست؟ واژه‌ی «حساب» بارها در قرآن آمده، اما اینجا به چه معناست؟ واژه قبل چیست؟ «تَعلَمُوا» صحبت از است؛ «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنين» یعنی صحبت از علم تقویم یا گاه‏شماری است و اینکه بیایید از این موضوع استفاده کنید، خدا شرایطی قرار داده بخاطر اینکه دو نوع علم بین انسان‏ها پیدا کند و از آن استفاده بگیرند؛ بعد می‌فرماید: «الحِسَابَ»، کلمه‌ی «تَعلَمُوا» را خدا برای دوتا موضوع قرار داده؛ یکی برای «عَدَدَ السِّنينَ»، یکی برای «الحِسَابَ»؛ در این آیه، حداقل از دو علم دارد صحبت می‏شود؛ علم گاه‏شماری و ، اما حساب چیست؟ ‼️دوستان به دقت کنید؛ تا اینجا ما فقط سؤال داشتیم؛ از اینجا به بعد می‏خواهیم به سمت معنای حساب برویم؛ اما از کدام مسیر به سمتِ معنا برویم؟ از مسیرِ جایگاه‏شناسی؛ در جایگاه‏شناسی از چه قلقی استفاده کنیم؟ از هم‏وزن‏شناسی؛ باید واژه‌های این آیه را با هم وزن کنیم؛ تا قیمت واژه‌ها آشکار شود. شما می‌گویید: من دو کیلو پرتقال با یک متر شلوار را می‌خواهم با هم مقایسه کنم! مخاطب می‏گوید آقا! این اصلاً با هم هم‏خوانی ندارد؛ دو کیلو پرتقال با یک متر شلوار با هم جمع نمی‏شود؛ باید بگویی دو کیلو پرتقال با مثلاً سه کیلو سیب، یا بگویی یک متر پارچه و سه متر نوارِ پرده؛ واحد اندازه‌گیری شما باید در یک شاخه‌ی معین باشد؛ خب این روش در جامعه مرسوم است؛ لکن ماها از همین روش ساده، در استفاده نمی‌کنیم. 🟢خداوند هم که می‏فرماید: «لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ وَ الحِسابَ» وقتی صحبت از ‏شماری است، هم باید یک چیزی در همین راستا باشد. اینکه خدا «عَدَدَ السِّنينَ» را مثلاً با واحدِ لیتر اندازه‌گیری کند؛ و حساب را متری حساب کند، این‌ها دیگر هم‏وزن نیستند و با هم هم‏خوانی ندارند؛ و این رفتار دور از است که گوینده‏ای بخواهد اینطوری صحبت کند، مگر اینکه اینها با هم هم‏وزن باشند؛ یعنی «لِتَعْلَمُوا... الحِسابَ» یک چیزی در شأنِ «لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ» است؛ علم حساب مقوله‌ای مانند علم گاه‏شماری است. شاید بگویید منظور از حساب، است؟! خیر، خدا محاسبه اعمال را در آیه ۱۴ همین سوره اسراء بیان کرده و می‌فرماید: «کَفَیٰ بِنَفْسِكَ حَسِيْباً» کافیست خودت، خودت را محاسبه کنی، این آیه درباره‌ی محاسبه اعمال است؛ اما اینکه چون در آیه ۱۲ «حَسَبَ» آمده؛ در آیه ۱۴ هم «حَسَبَ» آمده، پس این، همان است! نه، دلیل نمی‏شود؛ بلکه این «لِتَعلَمُوا...الحِسابَ» یک‌جور محاسبه‌ی است؛ یعنی هرچه هست با زمان مرتبط است؛ اما «حَسِيْباً» در آیه ۱۴ به محاسبه ربط دارد. ⁉️کمی دقیق‌تر که به آیه ۱۲ نگاه کنیم؛ این سؤال پیش می‌آید که در کنارِ علمِ گاه‌شماری، چه‌جور محاسبه‏ای می‏تواند مطرح باشد که آن هم یک خاص و مرتبط به گذرانِ شب و روز محسوب شود و در آن مطرح باشد؟! چرا این سؤال را پرسیدیم؟! چون «الحِسابَ» در آیه ۱۲، باید با «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنين» هم‏وزن باشد؛ و ما باید در آن راستا فکر کنیم که از درونِ ماجرای شب و روز، چه چیزی را باید محاسبه کنیم؟ فضای این علمِ حساب، آسمان‏ها و زمین است؛ چون قبل از آن، صحبت از لیل و نهار است. همان‌طور که «عَدَدَ السِّنين» شماره‌ی سال‌ها به شب و روز برمی‏گردد؛ این هم به شب و روز برمی‏گردد؛ و ما طبقِ این آیه باید چیزی را محاسبه کنیم که با توجه به شب و روز یک جور علم محسوب شود. این تا اینجا یک مقداری درباره خود جمله صحبت کردیم که این علمِ حساب بخاطر قرآن هم که شده باید با علمِ گاه‌شماری هم‌وزن باشد و هردوی این‌ها به دَوَرانِ شب و روز ارتباطِ مستقیم دارد. تا اینجا بیشتر طرح مسأله داشتیم و از این به بعد باید یک مقداری بحث را فراتر ببریم و به کلّ مسأله بپردازیم. 📌بخش مربوط به را در پستِ بعد بیان می‌کنیم؛اما برای جمع‌بندی مطلبِ فوق باید بدانید که در این آیه، درباره زمانِ وقوع حوادثِ است؛به این خاطر خداوند در سوره‌ای که بحث را با بیانِ وقایع و مقاطعِ آخرالزمان شروع می‌کند؛آیه‌ی ۱۲ آن را به علم نسبت به بخش‌های همان وقایع، برای انسان اختصاص می‌دهد. پس اهمیت علمِ گاه‌شماری و علمِ حساب در سوره اسراء،به این علم نسبت به آخرالزمان و مهدویت است که در پستِ بعد به توضیحِ آن خواهیم پرداخت. و من الله توفیق 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
🟢تکمله‌ای بر پستِ شماره‌ی [۵]👆 ⏰مسیر آینده‌ی بحث ✍️... برای اینکه #دوستان از مسیرِ بحثِ فعلی و استد
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۶] 📌علمِ حساب در آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... داشتیم درباره و اهمیتِ آن نسبت به وقایعِ پیشِ‌رو در آیه ۱۲ إسراء صحبت می‌کردیم؛ برای اینکه در مسیرِ استدلال ساده‌تر پیش‌روی کنیم؛ یک گزاره‌هایی در سیاقِ آیاتِ ۱۱تا۱۶ را باید بیشتر اعتنا کنیم؛ مثلاً خدا در پایانِ آیه ۱۲ می‏‌فرماید: «كُلَّ شَيْ‏ءٍ فَصَّلناهُ تَفصيلاً» ما همه‌چیز را بخش‏‌بندی کردیم؛ و یکی از همه‌چیز، بخش‌های مختلفِ برنامه‌ی خدا نسبت به آینده‌ی انسان است که وظیفه دارد برنامه‌ی إلهی را بشناسد و خودش را با آن هماهنگ کند. خودِ این بحث فصل‌بندیِ ماجراها، آیاتِ جالبی در قرآن دارد؛ به عنوانِ مثال آیه اولِ سوره هود. 📌طبق آیه اولِ هود، در ارتفاعاتِ نظامِ إلهی، کتاب و آیاتِ آن وجود دارد و خدا برای جریان دادنِ آن‌ها بسوی اعماق، راه را باز کرده و مسیرهای اِعمال برایش قرار می‏‌دهد؛ سپس همین آیاتِ نازل شده را تفصیل می‏‌دهد، یعنی آیاتِ قرآن و همه‌چیزِ موجود در آن را دسته‏‌بندی و بخش‏بندی می‌کند؛ حتی وقایع پیشِ‌رو و وقایعِ گذشته‌ی انسان و آنچه در طی زمان در زمین قرار است محقق شود را دسته‏‌بندی و مرتب می‌کند؛ بدین خاطر انسان‌ها طبقِ آیه ۱۲ إسراء باید با کسبِ سعی کنند آن وقایع و نسبتِ آن‌ها با خودشان را بدست بیاورند و اینگونه بسوی آینده سلوک کنند. این رفتار بقدری اهمیت دارد که خدا بحث را در آیه ۱۳ به شرایطِ انسان در قیامت می‌کشاند و نسبت او با علمِ حساب را مطرح می‌کند. 🟢پس آیه ۱۳ اسراء در مقامِ علمِ حساب در مسیر حرکتِ انسان به سمتِ آینده است؛ و برای اینکه ما درکِ بهتری از جایگاهِ این علم نسبت به اعمالِ خودمان داشته باشیم؛ می‏‌فرماید: «وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلزَمناهُ طائِرَهُ في‏ عُنُقِه» هر انسانی یک طائری دارد که به گردنش وصل است؛ «وَ نُخرِجُ لَهُ يَومَ القِيامَةِ كِتاباً يَلقاهُ مَنشُورا» و ما در قیامت این طائر را بصورت یک مجموعه بازش می‏‌کنیم؛ بعد در آیه ۱۴ به انسان گفته می‏شود: «اقْرَأ كِتابَك» خودت بیا این مجموعه اعمالت را بخوان! «كَفى‏ بِنَفسِكَ اليَومَ عَلَيكَ حَسِيباً» امروز همین که خودت اعمالت را کنی و بفهمی چکار کردی کفایت می‏‌کند. پس خدا جایی که دارد از علمِ حساب در دنیا صحبت می‌کند؛ بحث را در آیه ۱۴ به علمِ حساب در قیامت می‌کشاند. ⁉️چرا خدا در آیه ۱۲، بعد از «فَضلاً مِنْ رَبِّكُم»، «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ و الحِساب» و «كُلَّ شَيءٍ فَصَّلناهُ تَفصيلاً» بحثِ و را در آیه ۱۳و۱۴ مطرح می‏‌کند؟ این‌ها چه ربطی به هم دارند؟! کلامِ خدا مسلماً کلامی منسجم است؛ اما این طائر چه ربطی به دستیابی به یا علمِ و دارد؟ خدا برای چه در قیامت، این طائر را برای انسان‌ها باز می‏‌کند؟! یک این است که در قیامت، تمامِ امورِ مربوط به ما و رفتارهای ما در طی آن امور، همه‏‌اش برای خدا مشخص است؛ لذا همه این امور و اعمال را خدا در ابتدای قیامت به ما وصل می‌کند. این اتصال و تعلقِ چجور در قیامت تجسم می‏‌یابد؟ طبق این آیه بصورت یک طائر که شبیه یک بالن بر فرازِ انسان‌هاست، یک بالنِ بزرگ در آسمان که با طنابی به گردنِ انسان‌ها وصل باشد؛ تعلقِ طائرِ هر انسان به او، اینگونه تجسم می‌باید. حال این طائر حاکی از چیست؟! 🟡ببینید خدا در آیه ۱۱ فرمود نسبت به چیزهای شرّ نکنید. طبقِ نظام إلهی برای‏ شما اموری قرار داده می‏‌شود؛ شما سعی کنید در این امور، دنبال «فَضلاً مِنْ رَبِّكُم» باشید و خودتان قبل از و ، محاسبه کنید که در چه موقعیتی از فضل قرار گرفته‌اید! چرا محاسبه؟ تا قبل از ، فرصت عکس‏‌العمل داشته باشید. تمام امور انسان‌ها در آسمانِ برزخ است که با رشته‏هایی نادیده به گردن آن‌ها در دنیا وصل است و در خلال زمان، به زمین اصابت می‏‌کند و سرِ راه افراد و جوامع قرار می‏‌گیرد. خدا را قرار داده تا انسان‌ها امور و اعمالی که در طائرشان هست و در برایشان واقع می‏‌شود را با توجه به وقایعی در گذرانِ شب و روز محاسبه کنند؛ و شرایطِ آینده‌ی خودشان را با اعمالِ فعلی در قبال وقایعِ جاری بسنجند. ‼️همین ماجرا در قیامت به این صورت ظاهر می‏‌شود که ما ابتدا می‏‌بینیم طائری داریم که با رشته‏ای به گردن ما وصل است؛یواش‌یواش این مجموعه، پایین می‏آید و پیش روی ما باز می‏‌شود؛ نه اینکه به اطراف منفجر شود؛ نه،در خلالِ زمان باز می‏شود؛ چون ما توی دنیا، در خلالِ زمان واقع شده؛در قیامت هم ما درونِ طائرمان حرکت می‏‌کنیم که بتدریج مثل یک سفره طولی بازمی‌شود و شرایطِ قیامتی ما طبق این طائر پیرامونمان شکل می‌گیرد که برخی شرایطِ بهشتی و برخی شرایطِ جهنمی دارند.انسان با این علمِ حساب می‌تواند از همین دنیا، خودش را محاسبه کند! ... 🆔@emamsadegh_ir
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۶] 📌علمِ حساب در آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... داشتیم درباره #علمِ_حس
⏰مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۷] 📌علمِ حساب در آیه ۱۲ إسراء ✍️... بحثِ قرآنیِ ، دارد به جاهای حساسی می‌رسد؛ در پست قبل گفتیم خدا برای اینکه مطلب را هم و هم واضح‌تر توضیح بدهد؛ ماجرای قیامتی انسان و حسابِ اعمال توسطِ خودشان را در آیات ۱۳و۱۴ مطرح می‌کند؛ و می‌فرماید که ما طائرِ انسان‌ها را مثلِ سفره‏ای که باز می‏شود؛ پیرامونِ او نشر می‌دهیم! این طائر چیست که اکنون پیرامونِ شما باز شده؟ همان اعمالِ دنیایی شماست که اکنون در مقطعی از قیامت به صورتِ و یا برای شما باز شده، چیزی که دفعی هم واقع نمی‌شود؛ بلکه چون در دنیا به ‏ترتیبِ زمان انجام شده بود؛ در قیامت هم به همان ‏ترتیب زمان دارد باز می‏شود و شما می‏توانید نسبت به این مجموعۀ اعمالتان «حَسِیْب» باشید! «حَسِیْب» یعنی چه؟ یعنی شما در تمامِ حجم این اعمال که طبق آیه‌ی ۱۳ «يَلْقَاهُ مَنشُورًا» شده و اطرافتان داده شده؛ جلو و عقب بروید؛ اعمال‏‏‏تان را نگاه کنید، دلیلِ شکل این صحنه‌ها را جستجو کنید؛ اینکه چه چیزهایی بر شما واقع شد؟ با چه نظم و ‏ترتیبی واقع شد؟ و شما در خلالِ آن امور دقیقاً چکار کردید؟ لذا در آیه ۱۴ می‌فرماید: «كَفَىٰ بِنَفسِكَ اليَومَ عَلَيكَ حَسِيبًا» همین که خودت چراییِ این صحنه نسبت به اعمالت را محاسبه کنی؛ کافیست. 🟡در امور تعاملی است، یعنی یک چیزهایی را خدا قرار داده تا ما به آن عمل کنیم؛ یک وقت هم ما دعا می‌کنیم تا خدا مستجاب کند. یک نوع تعامل هم که خدا در قرآن مطرح می‏کند؛ اعمال بر انسان است؛ مثلاً به خانواده محبت کن، آن‌ها را آدم حساب کن تا امورت خوب جلو برود! به اهل خانه ظلم نکن تا به تو ظلم نشود؛ به دوستانت لبخند بزن! بگذار خدا به تو لبخند بزند؛ همچنین در حدیث داریم: «إرْحَمْ تُرْحَمْ» رحم کن تا به تو رحم شود! این‌ها آثارِ وضعی اعمال است. ▪️پس طبقِ آیه ۱۳و۱۴ إسراء، انسان‏ها طائری دارند که در همین دنیا به گردن‏شان وصل است و خدا در ابعادِ مختلف آن را خارج کرده و پیرامونِ هر انسان نشر می‌دهد؛ این طائر همان از امورِ انسان‌ها است؛ مجموعه‌ای از امور که با انسان به شکل امر و عمل یا عمل و امر تعامل دارد. بحثِ طائر چندبار دیگر هم در قرآن آمده؛ مثلاً در سوره یس، قومِ سه رسول به آن‌ها می‏گویند: شما باعث ما هستید؛ اما آن رسولان می‌فرمایند: «طائِرُكُم مَعَكُم» نه، اگر شرّی هم هست در طائر، یعنی در امرِ خود‏تان است. ‼️بعضی آدم‌ها نسبت به مقولات آینده خیلی می‏کنند، بدون اینکه کار داشته باشند که خیر است یا شرّ؛ درحالی‌که خیلی از موضوعات پیش‏رو شرّ است و خدا می‏فرماید جلوجلو کنید! علمِ محاسبه وقایع وجود دارد. بر اساس چیزهایی که خدا در شب و روز قرار داده، شما می‏توانید به علم محاسبه وقایع برسید. که در طائر‏ شماست، یعنی امور شما، به مرور زمان بر شما واقع می‏شود؛ بجای اینکه دعا و عجله برای شرّ داشته باشید، دنبالِ «فَضلاً مِنْ رَبِّكُم» باشید و بدانید که تمام این ماجرا در قیامت برای‌تان ظاهر می‏شود؛ در مقطعی از قیامت می‏بینید که چیزی شبیه به یک بالنِ بزرگ در آسمان، با رشته‏ای به گردن شما وصل است. اول نگاه منکرانه دارید که این چیست؟ چه ماجرایی است؟ بعد بتدریج می‌بینید که دارد به شما نزدیک می‌شود؛ و در طیِ یک پیش‏روی شما باز می‌شود؛ وقتی که باز شد، می‌بینید درونش هستید؛ می‏دانید که این‌ها مجموعه اعمالِ خودتان است که در زندگی دنیا مرتکب شدید؛ حالا درونش هستید و می‏توانید جلو و عقب بروید و ابعادِ اعمالتان را دقیق کنید که چکار کردید؟ یا در خلالِ هر امر چه رفتاری داشتید؟ خدا امور مختلفی را بر انسان قرار می‌دهد؛ من در خلالِ امور چکار می‏کنم؟ آیا مثبت رفتار می‏کنم یا منفی؟ مثل امر انقلابِ اسلامی، امر اربعین، امر جنگ ۱۲ روزه و... 🟢پس اینکه خدا در آیه ۱۲ إسراء فرمود: «فَمَحَونا آيَةَ اللَّيلِ وَ جَعَلنا آيَةَ النَّهارِ مُبصِرَةً» اولاً محوِ شب است! دوماً خود این جمله، عبور از بحثِ قبلی به بحث جدید است؛ بحث قبلی چیست؟ «يَدْعُ الإِنسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالخَير» انسان همانطور که طالب خیر است، طالب شرّ هم هست؛ بحثِ بعد چیست؟ «لِتَبتَغُوا فَضلاً مِنْ رَبِّكُم» دنبالِ فضل رفتن. پاساژ کجاست؟ اینکه خدا در ابتدای آیه ۱۲ می‏فرماید: «فَمَحَونا آيَةَ اللَّيل» من همانطور که تاریکی شب را می‌کنم؛«جَعَلنا آيَةَ النَّهار مُبصِرَةً» و روشنایی روز را قرار می‌دهم؛ درباره انسان هم این کار را انجام می‌دهم؛یعنی مدام راه‏های شرّ را از پیشِ رویش محو می‌کنم و راه‏های خیر را به رویش باز می‌کنم؛ اما خودش مدام طالب شرّ است،چطور می‌شود انسان بجای مسیر شرّ، در مسیر خیر قرار بگیرد؟با در آیه ۱۲ إسراء. ... 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir