⚜ #اسماءامیرالمومنین‌ﷻدرقرآن‌ 🔶نام چهارم: مؤمن مخادع 🔺در قرآن است که: «یُخَادِعُونَ اللّهَ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَمَا یَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُم وَمَا یَشْعُرُونَ (۹ - سوره بقره) » [با خدا و مؤمنان نیرنگ زنند ولی در حقیقت جز بر خویشتن نیرنگ نمی زنند و نمی فهمند] ✳️چهارمین اسم امیرالمومنین علیه السّلام مومن مخادع(بفتح دال) است، در آیه فوق بی شک امیرالمومنین افضل و سیّد مومنان است و مخادع یعنی کسی که با او نیرنگ زنند و مکر کنند و مخادعه را در لغت مماکره نیز گویند و خدعه در اصل به معنای اظهار خلاف آنچه که در دل است که نوعی فریب کاری و نیرنگ زدن است. دشمنان اهل بیت مکار و اهل خدعه و مکر و دروغ و نفاق بودند به همین دلیل در ظاهر در زمان رسول الله صلی الله علیه و آله اظهار اسلام و دوستی اهل بیت و قبول ولایت ایشان در روز کردند ولی بعد از شهادت رسول الله روی اصلی نجس خود را نشان دادند. 📍در این مورد علامه بحرانی (رحمة الله علیه) نقل می کند که: 🔹حضرت امام موسی کاظم سلام الله علیه فرمود: ⭕️فاتّصل ذلك من مواطاتهم و قيلهم في عليّ عليه السّلام، و سوء تدبيرهم عليه برسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم، فدعاهم و عاتبهم، فاجتهدوا في الأيمان. فقال اللّه عزّ و جلّ لمحمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: يُخادِعُونَ اللّهَ يعني يخادعون رسول اللّه بأيمانهم بخلاف ما في جوانحهم وَ الَّذِينَ آمَنُوا كذلك أيضا الذين سيّدهم و فاضلهم عليّ بن أبي طالب عليه السّلام. ثمّ قال: وَ ما يَخْدَعُونَ إِلاّ أَنْفُسَهُمْ و ما يضرّون بتلك الخديعة إلاّ أنفسهم، فإنّ اللّه غني عنهم و عن نصرتهم. 💠خبر دسیسه چینی و یاوه گویی و بداندیشی آنها(اولی و دومی و سومی و دیگر اهل خدعه) علیه علی علیه السلام به رسول خدا صلی الله علیه و آله رسید. حضرت صلی الله علیه و آله آنها را فراخواند و سرزنش کرد. آن ها برای اثبات ایمان خود تلاش کردند و سوگند ها خوردند. خداوند عز و جل به محمّد صلی الله علیه و آله فرمود: «یُخَادِعُونَ اللّهَ» یعنی با سوگند خوردن بر آن چه که خلاف باورشان است، قصد دارند رسول خدا را فریب دهند «وَالَّذِینَ آمَنُوا» و نیز فریب دهند آن مومنان را که علی بن ابی طالب علیه السلام سید و افضل شان است. سپس فرمود: «وَمَا یَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُم» یعنی نیرنگ آنها تنها به خودشان زیان می‌رساند؛ چرا که خداوند تبارک و تعالی از آنها و یاریشان بی نیاز است. 📒اللوامع النورانیة فی اسماء علی و اهل بیتة القرآنیة، صفحه ۵۸، حدیث ۲۵ 🔹حضرت امام حسن عسکری سلام الله علیه از امام موسی کاظم نقل می کند که فرمود: ⭕️كانوا يأتون رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و يقولون له: لقد أقمت عليّا، أحبّ خلق اللّه إلى اللّه و إليك و إلينا، كفيتنا به مئونة الظلمة لنا و الجائرين في سياستنا؛و علم اللّه من قلوبهم خلاف ذلك، و من مواطاة بعضهم لبعض، أنّهم على العداوة مقيمون، و لدفع الأمر عن مستحقّه مؤثرون. 💠آنها اهل خدعه نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌آمدند و می‌گفتند: به راستی که علی علیه السلام را نزد خداوند و خود و ما محبوب ترین آفریدگان قرار دادی و او را برای در امان نگاه داشتن ما از حکومت بیدادگران و ستم گران کافی دانستی. خداوند متعال می‌دانست آنان در دل خلاف گفته هایشان و در سر دسیسه ای داشته، راه دشمنی در پیش گرفته اند و برآنند تا این مرد شایسته را از این امر کنار زنند. 📒اللوامع النورانیة فی اسماء علی و اهل بیتة القرآنیة، صفحه ۵۷، حدیث ۲۴ 🆔 @mohadesin_marefat_110

👹 #مطاعن‌معاویه 4⃣مسموم کردن حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) 💠از عجائب حیرت افزا آن است که معاویه ملعون - أخزاه الله وأصلاه بألیم النار - جگر گوشه رسول و فلذه کبد بتول جناب حضرت امام حسن (علیه السلام) را سم داد و به قتل رسانید و باز اهل سنت از ولا و محبت [ او ] دست نکشند و او را امام به حق و خلیفه به صدق پندارند. 📒تشیید المطاعن لکشف الضغائن، مجلد ۱۶، صفحه ۴۸۱ 💠قطب راوندی از حضرت صادق علیه السّلام روایت کرده است که حضرت امام حسن علیه السّلام به اهل بیت خود می‌گفت: من به زهر شهید خواهم شد مانند رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلّم، گفتند: که خواهد کرد این کار را؟ فرمود: زن من جعده دختر اشعث بن قیس، معاویه پنهان از برای او زهر خواهد فرستاد و امر خواهد کرد او را که به من بخوراند، گفتند: او را از خانه خود بیرون کن و از خود دور گردان، فرمود: چگونه او را از خانه بیرون کنم و هنوز از او کاری واقع نشده است، اگر او را بیرون کنم به غیر او مرا نخواهد کشت، و او را نزد مردم عذری خواهد بود. پس از مدّتی، معاویه مال بسیاری با زهر قاتلی برای او فرستاد گفت: اگر این را به امام حسن بخورانی، من صد هزار درهم به تو می‌دهم و تو را به حباله پسر خود یزید به در می‌آورم. روزی آن مظلوم روزه بود، روز بسیار گرمی بود، در وقت افطار آن حضرت بسیار تشنه بود، آن ملعونه شربت شیری از برای آن حضرت آورد، آن زهر را در آن شیر داخل کرده بود. چون حضرت بیاشامید، گفت: ای دشمن خدا کشتی مرا خدا تو را بکشد، به خدا سوگند که خلفی بعد از من نخواهی یافت، آن ملعون تو را فریب داده، خدا تو را و او را به عذاب خود معذّب خواهد کرد. پس دو روز آن حضرت در درد و الم ماند، بعد از آن به جدّ بزرگوار و پدر عالی مقدار خود ملحق گردید، معاویه از برای آن ملعونه وفا به وعده‌های خود نکرد. به روایت دیگر: مال را به او داد و او را به یزید تزویج نکرد، گفت: کسی که با حسن وفا نکند با یزید وفا نخواهد کرد. 📒جلاء العیون، صفحه ۴۶۱ 🆔 @mohadesin_marefat_110

💠حدیث روز💠 💎نتیجه عدم کنترل زبان ✍امام حسین علیه السلام: 🔻إِنَّ لِسَانَ ابْنِ آدَمَ یُشْرِفُ کُلَّ یَوْمٍ عَلَی جَوَارِحِهِ فَیَقُولُ کَیْفَ أَصْبَحْتُمْ فَیَقُولُونَ بِخَیْرٍ إِنْ تَرَکْتَنَا وَ یَقُولُونَ اللَّهَ اللَّهَ فِینَا وَ یُنَاشِدُونَهُ وَ یَقُولُونَ إِنَّمَا نُثَابُ بِکَ وَ نُعَاقَبُ بِکَ. ❇️زبان آدمیزاد، هر روز به اعضای او نزدیک می‌شود و می‌گوید: چگونه اید؟ آنها می‌گویند: اگر تو ما را به خودمان واگذاری، خوب هستیم و می‌گویند: از خدا بترس و کاری به ما نداشته باش: و او را سوگند می‌دهند و می‌گویند: ما فقط به واسطه تو پاداش می‌یابیم و به واسطه تو، مجازات می‌شویم. 📚مستدرک الوسایل ج ۹، ص ۲۵، ح ۱۰۱۰۵

┄┄┅┅✿❀🍃🌸🍃❀✿┅┅┄┄ 🌹 #داستانهای‌بحارالانوار 💚 #‌داستان‌امروز 💌راهنمایی به پروردگار 🌷عبد الله دیصانی که منکر خدا بود خدمت امام صادق علیه السلام رسید و عرض کرد: مرا به پروردگارم راهنمایی کن. امام علیه السلام فرمود: نامت چیست؟ دیصانی بدون آنکه اسمش را بگوید برخاست و بیرون رفت. دوستانش گفتند: چرا نامت را نگفتی؟ عبدالله گفت: اگر اسمم را می‌گفتم که عبدالله است، حتما می‌گفت آنکس که تو عبدالله و بنده او هستی کیست؟ و من محکوم می‌شدم. به او گفتند: نزد امام علیه السلام برو و از وی بخواه تو را به خدا راهنمایی کند و از نامت نیز نپرسد. 🌷عبدالله برگشت و گفت: مرا به آفریدگارم هدایت کن و نام مرا هم نپرس. امام علیه السلام فرمود: بنشین. ناگهان پسر بچه ای وارد شد و در دستش تخم مرغی داشت که با آن بازی می‌کرد. امام صادق علیه السلام به آن پسر بچه فرمود: تخم مرغ را به من بده پسرک تخم مرغ را به حضرت داد. امام علیه السلام فرمود: ای دیصانی! این قلعه ای که پوست ضخیم دور او را فرا گرفته است و زیر آن پوست ضخیم، پوست نازکی قرار دارد و زیر آن پوست نازک، طلای روان و نقره روان (زرده - سفیدی) می‌باشد که نه طلای روان به آن نقره روان آمیخته می‌گردد. بدین حال است و کسی هم از درون آن خبری نیاورده و کسی نمی داند که برای نر آفریده یا برای ماده. وقتی که شکسته می‌شود پرندگانی مانند طاووسهای رنگارنگ به آن همه زیبایی و خوش خط و خال از آن بیرون می‌آید، آیا برای آن آفریننده نمی دانی؟دیصانی مدتی سر به زیر انداخت. سپس سر برداشته و شهادت بر یکتایی خداوند و رسالت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله داده و گفت: شهادت می‌دهم که تویی رهبر و حجت خدا بر خلق او و اینک از عقیده ای که داشتم، توبه می‌کنم. 📘بحار: ج ۳، ۳۱-۳۲ و ۱۴۱. تلفیق از دو روایت ۶-۵ ┄┄┅┅✿❀🍃🌸🍃❀✿┅┅┄┄

🔰سنت عرضه اعتقادات بر امام معصوم (علیه السّلام) ⭕️عن محمد بن الحسن بن العطار عن أبيه الحسن بن زياد قال لماقدم زيد بن علي الكوفة دخل قلبي من ذلك بعض مايدخل قال فخرجت إلي مكة ومررت بالمدينة فدخلت علي أبي عبد الله ع و هو مريض فوجدته علي سرير مستلقيا عليه و ما بين جلده وعظمه شيءفقلت إني أحب أن أعرض عليك ديني فانقلب علي جنبه ثم نظر إلي فقال ياحسن ماكنت أحسبك إلا و قداستغنيت عن هذا ثم قال هات فقلت أشهد أن لاإله إلا الله وأشهد أن محمدا رسول الله فقال ع معي مثلها فقلت و أنامقر بجميع ماجاء به محمد بن عبد الله ص قال فسكت قلت وأشهد أن عليا إمام بعد رسول الله ص فرض طاعته من شك فيه كان ضالا و من جحده كان كافرا قال فسكت قلت وأشهد أن الحسن و الحسين ع بمنزلته حتي انتهيت إليه ع فقلت و أشهد أنك بمنزلة الحسن و الحسين و من تقدم من الأئمة فقال كف قد عرفت ألذي تريد ماتريد إلا أن أتولاك علي هذا قال قلت فإذا توليتني علي هذا فقد بلغت ألذي أردت قال قد توليتك عليه. 💠حسن بن زياد گويد: وقتى كه زيد بن على بن الحسين بكوفه وارد شد (آنگاه كه در روزگار دولت هشام بن عبد الملك اموى بر حكومت وقت خروج كرده بود) مطالبى در دلم خطور كرد. از اين رو بسوى مكّه بيرون شدم، و از مدينه گذر نموده، خدمت امام صادق (ع) رسيدم. حضرت بيمار بود و بر تختى به پشت خوابيده و شديدا نحيف و لاغر گشته بود. عرض كردم: ميل دارم دين خود را بر شما عرضه كنم. امام بر پهلو بغلطيد و نگاهى بمن انداخت و فرمود: حسن! تو را بى نياز از اين كار مى دانم. سپس فرمود: بگو، گفتم: «گواهى مى دهم كه معبودى جز اللَّه نيست، و محمّد (ص) رسول خدا است». فرمود: من نيز همين را گويم. گفتم: من بآنچه كه محمد بن عبد اللَّه (ص) از جانب خداوند آورده اقرار دارم. امام سكوت نمود. گفتم: گواهى مى دهم كه على (ع) بعد از رسول خدا (ص) امام است و اطاعتش واجب، هر كس در باره وى ترديد كند گمراه، و هر كس او را انكار نمايد كافر باشد. امام سكوت فرمود. گفتم: گواهى مى دهم كه حسن و حسين عليهما السّلام بمنزلت و مقام اويند، (و يك يك امامان را نام بردم) تا رسيدم بخود آن حضرت و گفتم: گواهى مى دهم كه شما بمنزلت و مقام حسن و حسين و امامان پيش از خودتان هستيد. فرمود: بس است، خواسته تو را دانستم، مى خواهى تو را در اعتقاد باين امر بدوستى بشناسم و بر اعتقاد تو صحّه بگذارم. گفتم: اگر مرا بدوستى بپذيرى و عقائدم را صحيح بدانى البته كه به خواسته خويش رسيده ام. فرمود: تو را بر اين اعتقاد بدوستى پذيرفتم. 📔أمالی المفید، المجلس الرابع، صفحه ۲۷، حدیث ۶ 🔶عرضه اعتقادات و دین خود بر امام معصوم یکی از سنت های حسنه مورد تأیید شرع در میان شیعیان و اصحاب ائمه هدی علیهم السّلام بود، روایات در این باب بسیار وارد شده که شیعیان و اصحاب بر ائمه اطهار سلام الله علیهم داخل می شدند و می گفتند: (انی ارید ان اعرض علیک دینی أو اصف لک دینی؛ یعنی ای مولایم من می خواهم دین و اعتقادات خود را بر شما عرضه کنم یا توصیف نمایم)افرادی بزرگ همچون حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السّلام بر امام هادی صلوات الله علیه داخل می شود و در خواست می کند که من میخواهم دین و اعتقاد خود را در توحید و نبوت و امامت و معاد و برخی فروع بر شما عرضه کنم. متاسفانه ما در این ایّام غیبت کبری از این نعمت و سنت محروم هستیم.😔اللهم عجل لولیّک الفرج🥀 🆔 @mohadesin_marefat_110

💚🌹عبّاس به چه معناست؟ 💠نام زيبا و مبارك حضرت اباالفضل، عبّاس است، عبّاس صيغه مبالغه از ماده عبس، به معناى با صلابت بودن و در هم كشيدن صورت و اخم كردن است، على بن ابى طالب عليهماالسلام نام ايشان را به اين دليل عبّاس گذاشت چون با علم امامتش از همان بدو تولدشان به شجاعت، شكوه، صولت و خشم او در مقابل دشمنان آگاهى داشت. 📒فرهنگ ابجدى صفحه: ۵۹۸ 💠در كتاب هاى لغت، عبّاس به چند معنا آمده است: به معنى شير بيشه؛ عبّاس به معنى شيرى كه شيران ديگر از او مى گريزند مى باشد. در كتاب فرهنگ معين، عبّاس را به معناى شير آورده است. در كتاب لغت فرهنگ جامع نوين، عبّاس را به معانى شير درنده، جمعيت بسيار، كسى كه نيروى جمع زيادى را در خود دارد و مثل شير درنده حمله مى كند آورده است. كتاب عربى المنجد مى گويد: العبس و العبوس هما من اسما الاسد، يعنى: عبوس و عبّاس نامهايى براى شير هستند. 📒فرهنگ دهخدا ماده عبس 🆔 @mohadesin_marefat_110

🔰القاب و کنیه های حضرت اباالفضل العبّاس منه السّلام و الیه التّسلیم (1) 🔶قمر بنى هاشم 🔹حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام از همان بدو تولد، كودكى بسيار زيبا و خوش اندام بود و از جهت جمال و زيبائى از هر زيبارويى زيباتر بود، به طورى كه همه افراد وقتى در برابر چهره زيبا و دلفريبش واقع مى شدند محو تماشاى جمال زيبايش شده و لب به تحسين مى گشودند. همان گونه كه از چهره مبارك حضرت فاطمه زهراء عليهاالسلام علاوه بر نور معنوى، نور مادى مى درخشيد از صورت مبارك حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام به غير از نور معنوى، نور مادى تلألوء داشت و مى درخشيد. در نقلی نیز است که سیدنا و مولانا امام حسین علیه السّلام فرمود: أین اخي؟ أین قمر بني هاشم؟! فأجابه العبّاس: لبیک لبیک یا سیّدی! 📒موسوعه الامام الحسین ع، ج ۸، ص ۳۵۷ 🔶باب الحوائج 🔹لقب باب الحوائج يكى از القاب حضرت موسى بن جعفر عليهماالسلام نيز هست، همچنين يكى از مشهورترين القاب حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام نيز باب الحوائج است، اين لقب به سبب كرامات و معجزات بسيار كه از آن حضرت ديده اند و همچنين گشوده شدن گره از كار دردمندان و اين كه مردم مسلمان وقتى به آن بزرگوار متوسل مى شوند دست خالى بر نمى گردند به آن حضرت داده شده است. 🔶السقاء 🔹سقاء صيغه مبالغه از واژه سقى، به معناى آب دهنده يا آب آورنده است. حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام در طول مدت عمر شريف شان مخصوصاً در واقعه جانسوز عاشوراى سال ۶۱ هجرى قمرى، دأب و رويه شان اين بود كه هميشه به تشنگان آب مى رساندند، به عنوان مثال در جنگ صفين كه معاويه آب را بر لشكر على بن ابى طالب عليهماالسلام بست، ايشان به كمك برادرش حضرت سيدالشهداء عليهما السلام به نبرد با لشكر معاويه رفتند و شريعه را آزاد كرده و به تشنگان آب رساندند، همچنين اين لقب از رجز خوانى آن حضرت به هنگام نبرد با دشمن گرفته شده است كه مى فرمودند: انى انا العبّاس أغدو بالسقاء. يعنى: اين منم عبّاس كه سقايت مى كنم. 📒نفس المهموم، ص ۳۰۴ 🔶ظَهرُ الولاية 🔹اين لقب به معناى كسى كه پشتيبان ولايت است، مى باشد. كسى كه مايه راست قامتى و پشتيبان انسان باشد، حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام در تمام مدت عمر شريف شان آن چنان محو در ولايت بوده و هميشه و در همه حال براى ولى زمان خود مفيد و مايه اميد بودند كه حضرت سيدالشهداء عليه السلام در زمان به شهادت رسيدن شان دست مبارك را به كمر زده، آثار شكست و غم و اندوه از چهره مبارك شان هويدا شد و فرمودند: الْآنَ انْكَسَرَ ظَهْرِى وَ قَلَّتْ حِيلَتِى؛ يعنى: الآن كمرم شكست و بيچاره شدم. 📒بحارالأنوار ج ۶۱، ص ۲۳۳ 🔶مستجار 🔹مستجار به معناى شخصى مى باشد كه ديگران به او پناه مى برند، حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام آن قدر اين صفت در وجودشان بارز بود كه حتى امام زمانش حضرت سيدالشهداء عليه السلام به او پناه مى برد. اين معنا (المستجار) از كلمات خود حضرت سيدالشهداء عليه السلام نيز استفاده مى شود چرا كه آن حضرت پس از شهادت قمر بنى هاشم شعرى را خواندند كه دلالت بر اين مسأله دارد: اخى يا نور عينى يا شقيقى فلى قد كنت كالركن الوثيق ؛ ايا قمرا منيرا كنت عونى على كل النوائب فى المضيق؛ يعنى: اى برادرم، واى نور چشمم، واى ميوه دلم! تو پناه استوار من بودى، اى ماه درخشنده، كه در همه حوادث سخت و رنج هاى شديد، ياور من بودى. 📒كلمات الإمام الحسين (الشيخ الشريفي) ج ۱، ص ۴۷۳ 🔶البَطَل العلقمى 🔹علقمه نام نهر آبى است كه حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام در كنار آن به شهادت رسيدند، حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام با شوكت و صلابت بى نظير خود توانست بارها به نگهبانان آن نهر حمله كند، و در هر حمله آنها را در هم مى شكست و عده زيادى از سپاه دشمن متوارى شده و پا به فرار مى گذاشتند و ايشان پس از برداشتن آب، با افتخار به خيمه‌ها باز مى گشت. مورخان دراين باره آورده اند: و يكفى فى شجاعته ان الاعداء اذا سمعوا باسم العبّاس ارتعدت فرائصهم و وجلت قلوبهم و اقشعرت جلودهم و من ذلك ان عبيداللّه بعث اليه كتاب امان. يعنى: در شجاعت حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام همين بس كه دشمنان با شنيدن نام او اركان بدنشان مرتعش مى گرديد و دلهاشان مى لرزيد و مو بر بدنشان راست مى شد و بند از بندشان مى گسست، به همين جهت عبيداللّه بن زياد دست به تزوير زد تا با امان نامه كذائى شايد ايشان را از لشكر امام حسين عليه السلام جدا كند. لذا به خاطر رشادت هائى كه ايشان در كنار نهر علقمه از خود نشان مى داد وى را البطل العلقمى، به معناى قهرمان نهر علقمه لقب دادند. 📒مناهج البكاء فى فجائع كربلاء ج ۱، ص ۱۳۰ 🆔 @mohadesin_marefat_110

🔰القاب و کنیه های حضرت اباالفضل العبّاس منه السّلام و الیه التّسلیم (2) 🔶كَبش الكتيبه 🔹در عرب به بزرگ تر و فرمانده يك جماعت كبش مى گويند، و كتيبه به معناى گُردان و قسمتى از سپاه و لشكر است، اين لقب در عرب به هر فرمانده اى اطلاق نمى گردد بلكه به فرمانده اى گفته مى شود كه بتواند لشكر را در پناه خود بگيرد و اگر خطرى براى هر كدام از آنها پيش آمد او را نجات دهد، قبل از حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام اين لقب در میان مسلمانان فقط به یک نفر داده شده بود که آن فرد مالك اشتر نخعى كه سردار و جنگجو و مبارز مشهور براى سپاه امیرالمومنین على بن ابى طالب عليهماالسلام بود، و در زمان خودش به كبش العراق معروف گرديد. در نقلی است که امام حسین علیه السّلام در شأن حضرت عباس علیه السّلام فرمود: عبّاس کبش کتیبتی. 📒موسوعه الامام الحسین ع، ج ۹، ص ۳۰۱ 🔶حامل اللواء 🔹لواء به معناى پرچم و علم لشكر است، پرچم در جنگ هاى عرب نقش اساسى داشته و آرايش لشكر بر اساس محوريت آن بوده، همچنين نشانه تمايز جبهه دوست از سپاه دشمن بود، امام حسين عليه السلام با آن كه تعداد لشكرش كم بود، جناح راست لشكر را به زهير بن قين بجلى و جناح چپ لشكر را به حبيب بن مظاهر اسدى سپردند و رايت و پرچم را به برادر رشيد خود حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام دادند. در این مورد نیز نقل است که حضرت ابی عبدالله الحسین صلوات الله علیه در خطاب به حضرت قمر بنی هاشم صلوات الله علیه فرمود: أنت حامل لوائی. 📒موسوعه الامام الحسین ع، ج ۹، ص ۵۹۹ 🔶حامى الظُعَينه 🔹اين لقب كه گاهى حامى الظعن و يا حامى الظعينة كربلاء استعمال مى شود، به معناى كسى است كه از زنان اهل بيت و كودكان ضعيف و نواميسش دفاع مى كند و چون حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام در واقعه جانسوز كربلاء نقش حساسى در حمايت از بانوان حرم و اهل بيت نبوت بر عهده داشت، اين لقب به ايشان داده شده است. 🔶طيّار 🔹اين لقب برگرفته شده از روايت امام سجاد عليه السلام درباره عمويشان حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام است كه فرمود: رحم اللّه العبّاس فلقد آثر و ابلى و فدى اخاه بنفسه حتى قطعت يداه فابدل اللّه عزوجل بهما جناحين يطير بهما مع الملائكة فى الجنة كما جعل لجعفر بن ابى طالب؛ يعنى: خداوند عبّاس را رحمت كند به راستى كه ايثار كرد و بلا كشيد و جان خود را فداى برادرش كرد، تا اين كه دو دستش در اين راه قطع شد، پس خداى تعالى نيز به جاى آن دو دست، دو بال به او داد كه با آن‌ها همراه با ملائكه در بهشت پرواز كند همان گونه كه به جعفر بن ابى طالب نيز دو بال بخشيد. 📒بحارالأنوار ج ۴۴، ص ۲۹۸ 🔶عميد 🔹عميد به معناى رئيس و بزرگ قوم و آن كسى كه مى توان بر او اعتماد كرد و كسى كه حوائج همه به او منتهى مى شود مى باشد. اين لقب برگرفته شده از خطاب امام حسين عليه السلام به ايشان است كه فرمود: انت مجمع عددى و العلامة من عسكرى؛ يعنى: تو سر جمع ياران من و نشانه لشكرم هستى. 📒موسوعه الامام الحسین ع، ج ۹، ص ۲۶۱ 🔶سفیر 🔹از آنجا كه حضرت سيدالشهداء عليه السلام در واقعه جانسوز كربلاء مأموريت هائى در جهت گفتگو با لشكر عمر سعد به قمر بنی هاشم علیه السلام عطا مى فرمود آن حضرت را سفير لقب داده اند. 🔶العبد الصالح 🔹اين لقب بزرگ برگرفته شده از زيارت نامه آن حضرت به نقل از امام صادق عليه السلام است كه مى فرمايند: السلام عليك ايها العبد الصالح المطيع لله و لرسوله و لاميرالموءمنين و الحسن و الحسين عليهم السلام 🔶مُستَعجَل 🔹حضرت اباالفضل العبّاس عليه السلام هميشه براى ديگران ارزش و احترام زيادى قائل بودند و در رفع گرفتارى آنها بسيار كوشا و به گونه اى در اين صفت بارز بودند كه هر كس مستأصل مى گشت و اميدش از همه جا قطع مى شد به آن حضرت رجوع كرده و ايشان نيز به همه آنها كمك مى كردند و هيچ كدام را دست خالى از در خانه اش بر نمى گرداند. ايشان در برآورده شدن حاجات مردم بسيار سعى و تلاش داشته و با مسامحه برخورد نمى كردند، به همين دليل ايشان را مستعجل، يعنى كسى كه در برآورده كردن حاجات و گرفتارى هاى ديگران بسيار كوشا است و عجله مى كند ناميدند. 🔶مُضَهضَب 🔹اين لقب به معناى شدت دهنده مى باشد و كنايه از اين است كه اگر كسى به حقوق آن حضرت تجاوز كند و يا به ايشان قسم دروغ بخورد و يا مقامات و كرامات شان را انكار كند زود به جزاى عملش مى رساند. 📒قصص العبّاس، ص ۱۰۰ 🆔 @mohadesin_marefat_110