در ذات تاريخ انقلاب اسلامی نوعی #خموشی در ميان است. وقتی انسان در نسبتِ با ذات انقلاب اسلامی قرار گيرد و بتواند آن را محلِ ظهور حقيقتِ وجود بنگرد، سکوت بر او حاکم می شود. اين خموشی، بسيار گران‌قيمت است زيرا بناست با اين خموشی، ما از #سخن‌_گفتن و #گوش‌_دادن در #فضای_مدرن عبور کنيم. به همين جهت آن را «سکوت مقدس» می ناميم و گفته می شود؛ «در آن خموشی، انسان را بهجت و سرور فرا می گيرد و در عين حال همان بهجت و سرور #پنهان می شود، ولی در عين پنهان‌شدن گويا هميشه با ما می باشد و روشنی بخشی خاصی دارد». خموشی ۲۰ ساله‌ ی حضرت محمد.ص. در غار حرا القاء نوعی از خموشی بود برای شروع شريعت اسلام که بايد حضرت محمد.ص. آن را تغذيه می کردند و در راستای همين نوع خموشی مسلمانان می توانند به آن اسلام نزديک شوند. #انتظار #زبان_اشارت گوش سپردن به ندای بی صدای انقلاب اسلامی + جلسه پانزدهم @esharat

قسمتی از کتاب #خون_دلی_که_لعل_شد خاطرات رهبر انقلاب شنیدم. ایشان آن زمان به «حاج آقا روح‌الله» معروف بودند و شهرت ایشان در میان طلاب به‌خاطر جدیت در تدریس بود. هر طلبۀ جوانی که در درس جدیت و کوشایی داشت، مشتاق شرکت در دروس ایشان در حوزۀ قم بود. پس از آنکه در سال ۱۳۳۷ به قم رفتم در دروس اصول فقه امام شرکت کردم و این درس‌ها را طی شش سالی که قم بودم ادامه دادم. تا پیش از حرکت امام خمینی در سال ۱۳۴۱ هیچگونه نشانه‌ای از انقلابی‌بودن در ایشان مشاهده نمی‌شد. استادی جدی بود با لباسی مرتب و فوق‌العاده تمیز. ‌ سر به زیر وارد جلسه درس می‌شد، به هیچ‌یک از طلاب نگاه نمی‌کرد، درس خود را با جدیت می‌‌داد، به پرسش‌ها و بحث‌های طلاب با دقت و توجه تمام پاسخ می‌گفت. اکنون که به آن روزها می‌اندیشم از #سکوتی که این مرد پیش از اعلام نهضت خود داشت خیلی متعجب می‌شوم. اعلامیه‌هایی که پس از آغاز نهضت صادر کرد، نشان می‌دهد که ایشان همچون آتش‌فشان #خاموشی بوده که یکباره فوران کرده است. همواره گفته‌ام: #ریاضت_سکوت امام، یکی از بزرگ‌ترین ریاضت‌ها بوده. او مصداق کامل انسان مومن بود. @esharat

هو یاحی یاقیوم لَقَد کُنا اَمواتاً فَاحیانَا الامام الخُمینی الله اکبر را همیشه نمی‌توان گفت چرا که بزرگتری او را همیشه نمی‌توان دید دیدن باور می‌خواهد و من گمان می‌کنم فقط یک شب در سال را مومن و تسلیم اویم در میان همه‌کسانی که گفتند و گفتند تا پس بزنیم فقط یک نفر این معنی را نشانمان داد چرا که خود بحقیقت از همه بزرگتر بود و با تماشای او و کارهایش ما باور کردیم که خدا از همه بزرگتر است و هرکاری با او شدنی است ولی دریغ ... ای کاش باورش می‌کردیم و می‌دیدیم همه‌ی این کارها که به اسم انقلاب می‌کنیم فقط کوچک دیدن خدا و انقلابش است #دهه_فجر_انقلاب @jeeeem @esharat

اگر ما در این زمانه #نیست‌_انگاری را به عنوان تقدیر تاریخی که در جهان مدرن در آن هستیم، نفهمیم و نسبت به آن تأمّل نکنیم و راههای گشوده‌ای که ما را به سویی دعوت می‌کند که در آن سیطره #نیست‌_انگاری قدرت خود را از دست داده است؛ درک نکنیم، همچنان سرگردانی است و همچنان برای نجات از #نیست‌_انگاری، مخالفت با نظام جمهوری اسلامی و کشف حجاب برای نجات از #نیهیلیسم، و باز فرورفتن بیشتر در #نیست‌_انگاری و رأی‌ندادن برای فرار از #نیست‌_انگاریِ آزاردهنده و باز عمیق‌تر فرورفتن در #نیست‌_انگاری. این است که بنده ماورای نگاه صرفاً سیاسی به حضور راهپیمایی 22 بهمن و حضور در انتخابات را، راهی می‌دانم برای بیشتر به #خود_آمدن. و عرایضی تحت عنوان «انتخابات، بودنی در نزد خود به وسعت تاریخ» قبلاً عرض شد. استاد طاهرزاده #انتخابات #بودنی_در_نزد_خود_به_وسعت_تاریخ @esharat

انتخابات؛ بودنی در نزد خود به وسعت تاریخ #استاد_طاهرزاده جلسه اول ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۲ @esharat

انتخابات؛ بودنی در نزد خود به وسعت تاریخ #استاد_طاهرزاده جلسه دوم ۲۱ بهمن ۱۴۰۲ @esharat

📍فکه / مقتل شهید آوینی #او_یکی_است_و_همه_چیز آن انسان والا، یعنی حضرت روح الله«رضوان‌الله‌تعالی‌عليه»، آن سالک شجاع، در عمق جان شما و در غار وجودتان آرام و استوار نشسته است. شما با «مَتی نَصْرُالله»تان از او خواستید که نصرت الهی را به میان آورد و حال آن‌که این شمایید که باید با همّت و انجمن ساختن خود، جواب طلبِ خود را با نظر به او ‌که در جان شما نشسته است، بدهید و دل‌های یکدیگر را به آنچه در پی آن هستید آگاه نمایید. هرکس باید از خود شروع کند تا همه شروع کرده باشند. حادثه‌ها مطابق روح و روحیه هرکس به سراغ‌تان می‌آید و شما باید در اکنونِ خود از همان جا شروع کنید. دروغ‌ترین سخن در این زمانه و در این شرایط، نومیدی است. از هیچ‌کس مپرس #چکار_باید_بکنی. در #خود جستجو کن که در این صحنه‌ها چه کسی باید بشوی، وقتی آن شدی که باید می‌شدی، راه‌هایی که باید در آن قدم بگذاری به سویت گشوده می‌شوند. قسمتی از کتاب صد پرسش از حکمت های حضور در جهانی میان دو جهان #فکری_در_خور_آنچه_در_این_تاریخ_در_پیش_است @esharat

قسمتی از کتاب صد پرسش از حکمت های حضور در جهانی میان دو جهان راستی وقتی در مورد خداوند می‌شنویم «او یکی است و همه ‌چیز» و با شنیدن آن جمله به خود می‌آییم و آن را تصدیق می‌کنیم؛ آیا از خود پرسیده‌ایم چگونه آن جمله را تصدیق می‌کنیم؟ با عقل؟ یا با دل ؟ یا با خود؟ می‌خواهم بگویم حتی دل هم توانایی چنین تصدیقی را ندارد. مگر راستی و پاکی را با دل تصدیق می‌کنیم و بر آن وفادار می‌مانیم؟ اگر از فرزندان انقلاب اسلامی که حضرت روح الله«رضوان‌الله‌تعالی‌عليه» را تصدیق کردند، بپرسیم شما با عقلِ خود او را تصدیق کردید یا با دل خود؟ فکر می‌کنم خیره‌ خیره به ما نگاه می‌کنند، حاکی از آن‌که گویا ما هیچ خبری از تاریخی که بسیجیان و مردم را فرا گرفته، نداریم. با چنین سؤالاتی احساس می‌کنند سؤال‌کننده می‌خواهد آن‌ها را از خودشان باز ستاند.... #او_یکی_است_و_همه_چیز #استاد_طاهرزاده 📍 فکه / مقتل شهید آوینی @esharat

دور شدم از این و آن با خودم آشنا شدم آیینه در حجاز بود عاشق مصطفی شدم نبوت جواب به حضور متعالی در نزد #خود است #پیامبر با #حیرانی رو به رو شدند و جواب آن را با نبوت گرفتند شما هم با حضور متعالی در نزد خود می توانید در این مقام حاضر شوید. #استاد_طاهرزاده #حضرت_خدیجه_کبری #شب_دهم_رمضان @esharat

ضرار بن ضمره می گويد: بعد از شهادت اميرالمؤمنین عليه‌السّلام راهى شام شدم و بر معاويه وارد شدم. [او كه مى‌دانست من يكى از دلباختگان آن جناب هستم] گفت: على را برايم توصيف كن. گفتم: مرا معذور دار، چرا كه زبانم ياراى بيان اوصاف او را ندارد. معاویه گفت: عذرت پذيرفته نيست و حتما بايد او را برايم تعريف كنى، گفتم اكنون كه از پذيرش عذر امتناع دارى، بشنو تا براى تو بگويم: «او در راه رضاى حق تيزبين، دورانديش، نيرومند و پر قدرت بود. سخنانش فاصل بين حق و باطل و آن دو را از هم جدا مى‌نمود. داوری‌هايش عادلانه بود و علم از چشمه پرفيض وجودش فوران داشت و از تمام جوانبش مى‌جوشيد و حكمت از هر ناحيۀ شخصيت و ابعاد وجوديش به سخن آمده و سيلاب عرفان از مبدأ فيّاض هستيش جارى و دلهاى حكمت‌پذير را سيراب مى‌نمود. از دنياى پر زرق و برق و فريبنده وحشت داشت، به تاريكى شب و وحشتش در جهت نيايش و تضرّع به خدا الفت گرفته و با دقّت جوانب امور را مى‌نگريست. تفكّر و انديشه‌اش درباره‌ی آيند‌ه‌ی پر آشوب و نامعلوم طولانى، و دانه‌هاى پياپى اشكش از ديده بر محاسن مباركش مى‌ريخت، لباس خشن و زبر برايش اعجاب‌انگيز و خوش آيند بود، و غذاى بى‌خورش را دوست مى‌داشت. او در بين ما ياران به مثابۀ يكى از خود ما بود [يعنى سطوت حاكمان براى خود نمى‌پسنديد و دايره‌وار در كنار او مى‌نشستيم] اگر پرسش داشتيم، بى‌محابا مطرح نموده و به پاسخ نائل مى‌شديم و اگر او را مى‌خوانديم ما را اجابت مى‌نمود. و اگر در كارى از او مدد مى‌خواستيم به يارى ما مى‌شتافت و ما را امداد مى‌نمود، امّا به خدا سوگند با آن همه انس و الفت و زندگى دسته‌جمعى و بى‌آلايش، آن چنان در چشم ما هيبت داشت كه مجالى براى صحبت كردن و سخن گفتن با او نداشتيم و از كثرت وقار و شخصيّتى كه داشت هيچ گاه ديده را به روى او باز نمى‌كرديم. اهل دين را تعظيم و احترام مى‌نمود و بينوايان و مساكين را با نزديك كردن به خودش خرسند مى‌ساخت و نوازش مى‌داد، هيچ گاه صاحب قدرتى در محضر او از قدرتش سوء استفاده نمى‌كرد تا در باطلش مورد تأييد قرار گيرد و نيز فرد فاقد اقتدارى از عدل و داد او مأيوس نمى‌گرديد و تصور نمى‌كرد كه چون فاقد قدرت است از عدالت او بهره‌مند نخواهد شد. سپس گفت: خداى را گواه مى‌گيرم كه در بعضى مواقفش و در دل شبها در حالى كه شب، پردۀ تاريک خود را فرو آويخته و ستارگان به نشيب غروب نزديک مى‌شدند و از پايان شب خبر مى‌دادند، او را مى‌ديدم كه محاسن مبارک را به دست گرفته و مانند مار گزيده به خود مى‌پيچد و مانند محزونى كه از سوز دل بگريد، مى‌گريست و دنيا را مخاطب نموده مى‌فرمود: (ديگرى را به دام فريبت بينداز و او را به خود مغرور كن، چرا كه من خريدار كالاى تو نبوده و نيستم، با اين حال اگر خود را به من عرضه نموده‌اى و يا به من رغبت و اشتياق نشان مى‌دهى، سخت در اشتباهى، هر چه سريعتر سيرت خود را عوض كن، زيرا من تو را از خود دور ساخته و تو را سه طلاقه كرده‌ام كه رجوعى در آن نيست، اى دنيا بدان كه عمرت كوتاه و ارزشت اندک و خوش و لذتت ناچيز است. آن‌گاه آهى از دل بركشيد و فرمود: آه از توشۀ كم، سفر طولانى و راه پروحشت) معاويه با شنيدن سخنان ضرار كه هاله‌اى از اندوه بر دلهاى جمع حاضر كشيده بود، شديدا متأثر گرديد و گريست و حاضران نيز بغض گلويشان را به شدت گرفته و فريادشان بلند شد. معاويه گفت: خدا رحمت كند ابوالحسن على بن ابى طالب را، او همان است كه تو گفتى؛ امّا ضرار، اندوه تو در فقدان على در چه حد است‌؟ گفت: اندوه آن زنى كه فرزندش در دامنش سر بريده شود! نه ديده‌اش از گريه خشک گردد و نه حزنش به پايان خواهد رسيد. . -کشف الیقین/ جلد ۱ / صفحه ۱۱۶- @esharat

با نظر به سیره و سخنان حضرت مولی‌الموحدین «علیه‌السلام» می‌توانیم در #حضوری قرار گیریم که آن حضرت نمادِ آن حضور در انسانیت انسان‌هایی است که دیر یا زود با خود، #مسئله‌دار خواهند شد. در آن صورت با نظر به سیره و سخنان آن حضرت، #گمشده خود را که #خودشان باشد؛ می‌یابند. @esharat

چقدر خوب است در این #شب‌های_قدر و با خواندن مناجات جوشن کبیر، همواره شخصیت آن حضرت مدّ نظر باشد و در نسبت با نزدیکی به آن حضرت، فرازهای آن مناجات خوانده شود #استاد_طاهرزاده @esharat

اگر این #آخرین_انسان ، حضرت #مولا علی«علیه‌السلام» را بیابد به جهت طلب بزرگی که در جان #خود احساس می‌کند به بحران روحی که در زندگی گرفتار شده؛ فرو نمی‌افتد ، زیرا در آن صورت به نهایت‌ها می‌اندیشد و می‌یابد که زندگی یعنی چه. امری که جناب نیچه سختْ به آن می‌اندیشید و بر سرِ کلیسا فریاد برمی‌آورد که آنان با زندگی دشمنی می‌کنند. #فکری_در_خور_آنچه_در_این_تاریخ_در_پیش_است @esharat

ما هنوز در آن #آغازی هستیم که در دوازدهم فروردین سال ۵۸ با جمهوری اسلامی #شروع_شدیم و اگر گاهی اسیر قبض و بسط* روح بودیم بدان معنا نیست که از آن #عهد پا پس کشیده‌ایم. به فردایی می‌اندیشیم که انسان‌ها در جمهوریت نظام به عالی ترین انتخاب‌ها نظر دارند تا بیرون از #تاریکی_جهان خود را بیابند. #استاد_طاهرزاده * اگر دیر آمدم مجروح بودم / اسیر قبض و بسط روح بودم @esharat

اگر بنا بر آن است تا در سالگرد شهادت مولایمان علی علیه السلام بیندیشیم ، باید برای #تفکر_در_طلوعی_دیگر متوجه ابعادی از شخصیت انسانی باشیم که هلدرلین و نیچه در فرهنگ خود آن را نداشتند و آن، شخصیت مولای‌مان علی«علیه‌السلام» است و زبانی که با آن حضرت در نهج‌البلاغه به ظهور آمد، به وسعت همه هستی و به وسعت جانِ همه انسان‌ها. آری! اگر بنا است زبان، به مرور خود را نشان دهد تا خانه وجود ما گردد؛ این زبانِ علی«علیه‌السلام» است که در صدر تاریخ اسلام گشوده شد و سال‌ها است ما منتظریم تا خود را نشان دهد. #استاد_طاهرزاده #فکری_در_خور_آنچه_در_این_تاریخ_در_پیش_است @esharat

مناجات‌هایی برای #حاضر_شدن در #جهان پیشِ رو در دفاع مقدس مناجات‌ها وسیله‌ای بود برای حاضرشدن در جهانِ پیش رو، جهانی که با انقلاب اسلامی در مقابل ما گشوده شده بود و صدام و صدامیان قصد داشتند مانع به‌ظهورآمدن آن شوند؛ دوباره جهانی برای رجوع به دعا به همان شکل در مقابل‌مان گشوده شده است تا در جهانی حاضر شویم که جهان عبور از استکبار است... +زندگی با دعا(مشاهده کامل) #ماه_رمضان #جهان_جدید #طوفان_الاقصی @esharat

نيايش شهيد حسن باقري را با شما در ميان مي‌گذارم تا ملاحظه شود ما در اين مسير تا کجاها به خداي واسع رجوع داشته‌ايم. در کتاب «ملاقات در فکّه» آمده است: «قرارگاه کربلا علاوه بر چهار تيپ از ارتش، شش تيپ از سپاه، شامل محمّد رسول الله، ولي عصر، عاشورا، کربلا، فجر و بدر را تحت امر قرارگاه نصر قرار داد. - قرارگاه نصر همان قرارگاهي است که خود شهيد حسن باقري مسئولش است- 25 ارديبهشت 61 علي صياد شيرازي به قرارگاه نصر رفت و از طرف قرارگاه کربلا طرح بستن عقبه دشمن در شلمچه و تکميل محاصره خرمشهر به آن قرارگاه ابلاغ شد. برخي فرماندهان به دليل کمبود نيرو نسبت به طرح اعتراض يا ترديد داشتند. حسن باقري به فرماندهان اميدواري داد و گفت نگران نباشيد خدا کمک مان مي‌کند. راهي پيدا مي‌کنيم. پس از آن چراغ‌ها را خاموش کردند و در تاريکي روضه‌ي امام حسين«علیه السلام» و دعاي توسل خواندند. حسن ايستاد و بلند بلند گفت: خدايا مردم و امام منتظرند. چه‌طور جواب شهدا را بدهيم؟ هر کاري بلد بوديم انجام داديم. هر چه در چنته‌مان بود رو کرديم. هرچه راهکار بود بررسي کرديم. از ما ديگر بر نمي‌آيد. هيچ کدام ادعايي نداريم. پيروزي دست توست. گفت: خدايا به اراده‌ي تو از فردا شناسايي مي‌رويم. تا حالا هم به اراده‌ي تو بوده. شايد در گوشه‌اي از ذهن‌مان بود که پيروزي مال ماست، اين را هم امشب دور مي‌اندازيم. خدايا به آبروي اين‌همه بسيجي که اين جا شهيد شدند خودت کمک‌مان کن. گريه و زاري فضاي قرارگاه را عوض کرد. از آن راز و نيازهايي بود که خدا دوست دارد بنده‌اش به او التماس کند. عجيب‌ترين جلسه‌اي بود که تا آن روز در عمليات خرمشهر داشتيم. حرف‌هاي حسن باقري آن شب روي جمع از جمله فرماندهان ارتش تاثير زيادي گذاشت و همه گريه کردند.» #استاد_طاهرزاده #فکری_در_خور_آنچه_در_این_تاریخ_در_پیش_است @esharat

#معاشقه_ی_مادرانه مادر شهید سید مهدی جلادتی خوب به این زن یعنی به این مادر نگاه کنید! طوفان عواطف چه غوغایی در درون او به پا کرده! چگونه دل از جوانش برکَند؟ به فرزندش چه بگوید که در درون او چه می‌گذرد؟ به وقت رفتنش می دانست عازم به راهی ست که به ظاهر برگشتی ندارد، نه می تواند به فرزندش بگوید که بماند ، و وای که اگر بماند و نرود! مادری با همه عواطف و معاشقه ردایی بر تن کرده از حماسه #اشک #انقلاب_اسلامی #انسان #زبان_اشارت @esharat

سخن بنده آن بود که: «وای اگر فرزندش نرود». درعین حال که عاطفه مادری‌اش در صحنه است، هرگز نمی‌خواهد فرزند خود را از آن حضور منصرف کند. این سخن، سخنی نیست که عرف مردم عادی بپذیرند در حالی‌‌که از نظر ما این #مادر در آن حال دارد در #تاریخ_خودش، #خود را #تجربه می‌کند، بدون آن‌که تعلّق خود به فرزندش را نادیده بگیرد. حال در نظر بگیرید زبانی باید در صحنه آید که بتواند جمع این دو باشد و این زبانِ نرم مادرانه خانم‌ها است بحث در #حضوری است غیر قابل تعریف. #استاد_طاهرزاده +انقلاب اسلامی و حضور نرم زبان مادریِ زنان @esharat

ای عرش! ای بلندای همه حقیقت! چگونه در این میدان که #میدان_مادری است که نمی‌دانم چگونه عظمتش را درک کنم و میدان حضور فرزندی که نمی‌دانم تا کجاها قدم‌های خود را بلند کرده و به میان آمده‌؟ تا من در این صحنه در این بلندای بلند تو، تنها بتوانم #اشک بریزم ! ای اشک چه اندازه زیبا #حضور_عرش را در این صحنه درک می‌کنی ! به خوبی می‌دانی چه کار باید کرد و چگونه تنها با اشک می‌توانی آنچه گفتنی است را بگویی... #استاد_طاهرزاده #زبان_اشارت @esharat

#عید_فطر_و_حضوری_دیگر شرح غزل 132 حافظ | #استاد_طاهرزاده چه‏ مستى‏ است‏ ندانم‏ كه رو به ما آورد كه بود ساقى و اين باده از كجا آورد؟ حکایتِ حضوری است گشوده و گسترده که به سراغ جناب حافظ آمده، حضوری که تمام وجود او را در بر گرفته، بدون آن‌که معلوم شود ساقی و بنیان آن حضور چه می‌باشد و چرا پیش آمده؟ و این راز همه احوالات #ایمانی است که ناگهان انسان با آن‌ها روبه‌رو می‌شود و جناب حافظ متوجه چنین حضوری می‌شود که مردم را فرا گرفته و می‌گوید: چه مستی است که به ما رو کرده و متوجه ما شده است؟ به طوری که او از شوقی که در خود احساس می‌کند، به‌خصوص که نوعی یگانگی نسبت به این شور ایمانی در خود و در دیگران احساس می‌نماید، آن را گزارش می‌کند. آیا این همان حضور و شوری نیست که در عید فطر سراغ روزه‌داران می‌آید و هرکس آن را تجربه می‌کند؟ #حضور_ایمانی @esharat