منبرهای یک دقیقه ای:
🔹منبرهای یک دقیقه ای🔹
✅ آیت الله #میرباقری
❇️ دعای #ابوحمزه از قله های ادعیه است
اگر کسی الوهیت خداوند متعال را نمی بیند و خودش را گناه کار نمی بیند سر سفره ابوحمزه ننشیند.
#دعای_ابوحمزه که در اوقات سحر ماه مبارک رمضان خوانده می شود ازقله های ادعیه است.
در فراز ابتدایی دعای ابوحمزه می خوانیم: اِلهی لا تُؤَدِّبْنی بِعُقوُبَتِک َ وَلا تَمْکُرْ بی فی؛ اگر کسی الوهیت خداوند متعال را نمی بیند و خودش را گناه کار نمی بیند سر سفره ابوحمزه ننشیند.
ورودی دعا این است که انسان خودش را مستحق ببیند، بداند اعمال ما عقوبتی دارد و خداوند هم ما را تادیب می کند.
اگر انسان عقوبت ها را نبیند و با خودش بگوید ما که غیبت نمی کنیم و حق الناس به دوشمان نیست نمی تواند وارد این دعا شود. گناهان منحصر در اینها نیست و خداوند گاهی به خاطر ترک اولی عقوبت می کند.
📚 سخنرانی آیت الله میرباقری درحسینیه آیت الله حق شناس - خردشناس
#رسانه_باشید
#منبرهای_یک_دقیقه_ای
هدایت شده از منبرهای یک دقیقه ای
🔹منبرهای یک دقیقه ای🔹
✅ استاد #فاطمی_نیا
❇️ بخش های محبتی #ابوحمزه را پیدا کرده و بخوانید.
این شب ها دعای ابوحمزه را بر حسب حال بخوانید، نه با زور، اصلا مستحبات را به زور خواندن صحیح نیست.
در قسمتی از دعا می گوید: خدایا من که تو را دوست دارم، همین شفیع من است.
محبت امیرالمومنین علیه السلام عین محبت خداوند است.
بخش های محبتی ابوحمزه را پیدا کرده و بخوانید.
📚 سخنرانی استاد فاطمی نیا در مسجد جامع ازگل - خرداد97
#رسانه_باشید
#منبرهای_یک_دقیقه_ای
#وارث 🌹
〰〰〰〰〰〰
🆔 @vareth_manbar
🆔 @vareth_eitaa
🌐 vareth.ir
بسماللهالرحمنالرحیم
خلاصۀ سخنرانی سرکار خانم لطفیآذر در شهر تهران
شب نوزدهم رمضان 1439
مجلس علما (قسمت اول)
شب قدر است و باز آمدهایم تا در این وانفسای زمانه، جرعهای نور بنوشیم و در غوغای نزول ملائکه، با #ولایت همراه شویم.
این شبها در دعای #ابوحمزه میخوانیم:
"أَنْتَ لَاتَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِكَ إِلَّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ دُونَكَ."
تو از مخلوقاتت محجوب نمیشوی، مگر اینکه اعمالشان آنها را از تو محجوب کند.
خدا پنهان نیست و هیچ حجابی با بنده ندارد. اما انسانها میتوانند حجابی بر خود بزنند که او را نبینند. باز هم خدا از آنها دور نمیشود؛ اما آنها از درک نزدیکی و آشکاریِ خدا دور میشوند.
مگر خورشید در طلوعش از کسی پنهان است؟ خدا "أَظْهَرُ مِنَ الشَّمْس" است، آشکارتر از خورشید؛ همه هم او را میبینند، اما درک نمیکنند. مثل اینکه کودک در آغوش مادر، شیر میخورد؛ اما او را نمیشناسد و حجابش کوچک بودن است که هنوز عقلش به رشد و فعالیت نرسیده.
در زندگی عادی، بهترین شرایط برای درک حضور خدا، #نماز است که قدری از شعاعهای خورشید، منقطع و بریده میشویم و به خود خورشید توجه میکنیم؛ وگرنه در سایر زمانها مثل کودکی فقط به فکر شیریم و از مادر، غافل. اما امشب، شب قدر، میتوانیم به جایی برسیم که همیشه در شرایط نماز باشیم: "الَّذينَ هُمْ عَلى صَلاتِهِمْ دائِمُونَ" [1]؛ یعنی همیشه او را ببینیم.
در قسمت دیگری از این عاشقانۀ امام سجاد(علیهالسلام) میخوانیم:
"اللَّهُمَّ إِنِّی کُلَّمَا قُلْتُ قَدْ تَهَیَّأْتُ وَ تَعَبَّأْتُ وَ قُمْتُ لِلصَّلاةِ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ نَاجَیْتُکَ، أَلْقَیْتَ عَلَیَّ نُعَاسا إِذَا أَنَا صَلَّیْتُ وَ سَلَبْتَنِی مُنَاجَاتَکَ إِذَا أَنَا نَاجَیْتُ! مَا لِی؟ کُلّمَا قُلْتُ قَدْ صَلَحَتْ سَرِیرَتِی وَ قَرُبَ مِنْ مَجَالِسِ التَّوَّابِینَ مَجْلِسِی، عَرَضَتْ لِی بَلِیَّةٌ أَزَالَتْ قَدَمِی وَ حَالَتْ بَیْنِی وَ بَیْنَ خِدْمَتِکَ!"
پروردگارم، راستش هربار که گفتم آماده شدم، خود را به زحمت انداختم، در مقابلت به نماز ایستادم و با تو نجوا کردم، رخوتی در نماز بر من انداختی و توفیق مناجاتت را از من گرفتی! چه شدهام که هربار گفتم درونم اصلاح شد و به جایگاه توبهکاران نزدیک شدم، بلایی بر سرم آمد که پایم را سست کرد و بین من و خدمت تو مانع شد؟
یعنی: درست زمانی که تصمیم گرفتم نماز بخوانم، خوابآلود شدم. تا پیش از آن مشتاق بودم و میدویدم؛ اما همین که به نماز ایستادم، هم بدنم، هم خیال و اندیشهام، هم #قلب و حبّ و بغضم سست و بیحال شد. تکبیر گفتم؛ اما نتوانستم با تو نجوا کنم.
دوباره تصمیم گرفتم اخلاقم را اصلاح کنم، دلم را به عالم برگشت و پشیمانی ببرم، معارف را به خورد قلبم بدهم و عمق وجودم را توحیدی نمایم. اما بلایی سرم آمد که مانع شد و قدمم را از خدمت به تو بازداشت.
ما هم خیلی از این «گفتم»ها داریم؛ به ویژه وقتی درس معرفتی میخوانیم یا میشنویم، تصمیم میگیریم فلان نگرانی، فلان وابستگی، فلان شهوت، فلان گناه را کنار بگذاریم؛ اما زود سست میشویم.
..........
[1] سورۀ معارج، آیۀ 23: کسانی که همواره در نمازشان هستند.
ادامه دارد...
#خلاصه
#شب_نوزدهم
#شب_قدر
#رمضان1439
@Lotfiiazar