#رسائل_شیخ_انصاری #فوائد_الأصول #محقق_میرزای_نائينى #فیما_یعتبر_في_العمل_بالاحتياط ✅ ۳- #محقق_ميرزاى_نائينى در #فوائد_الأصول (ج۴/ص۲۶۹) در تبیین حُسْنِ عقلىِ احتیاط می‌فرماید: حُسْن احتیاط از نگاه عقل منوط به این است که مكلّف تمكّن از ازاله‌ی شبهه نداشته باشد؛ از این رو، اگر مکلّف بتواند با فحص در کتاب و سنّت دلیل حکم را بیابد احتیاط -از نگاه عقل- حَسَن نخواهد بود؛ ایشان طریقه‌ی عقلاء را نیز همین می‌داند. 🔷️🔹️ ایشان در توضیح فرمایش خود می‌فرماید: #امتثال چهار مرتبه دارد: 🔸️ ۱- امتثال تفصیلی 🔸️ ۲- امتثال اِجمالی 🔸️ ۳- امتثال ظنّی 🔸️ ۴- امتثال احتمالی 🔷️ انتقال از مرتبه‌ای به مرتبه‌ی بعدی جایز نیست و #اطاعت را متحقّق نمی‌کند، مگر آن که مرتبه‌ی قبلی متعذّر و ناممکن باشد. 🔷️ حقیقت #اطاعت یعنی منبعث‌شدن و برانگیخته‌شدن از امر مولا، و این برانگیختگی جز با یقین و علم به امر و بعث مولا امکان ندارد. 🔷️ مراد از انبعاث یقینی آن است که در حینِ انجامِ عمل بداند که عمل او #امتثال امرِ واقعیِ مولاست؛ از این رو، احتیاط -حتی در اطراف #علم_اجمالی- نیز انبعاث احتمالی است. 🔷️🔹️ در نهایت نیز بیان می‌فرماید: اگر کسی درباره‌ی آن چه گفتیم شکّ و تردید داشته باشد و کار را به اصول عملیه بکشاند نیز در این جا #احتیاط -و نه #برائت- جاری است؛ زیرا در #دوران_بین_تعیین_و_تخییر باید جانب احتیاط را گرفت و فرد معیَّن را انجام داد؛ یعنی وقتی شخص از جهتی احتمال می‌دهد باید متعیّناً اطاعت یقینی تفصیلی انجام دهد و از جهتی احتمال می‌دهد بین تفصیلی و احتمالی مخیّر است باید همان فرد تعیینی را -که قدر متیقّن است- انجام دهد. ✴️@fegh_osoul_rafiee