#کتاب_البیع_شیخ_انصاری #حاشیة_المكاسب #آخوند_خراسانى 📚 ۲۸- قوله (ج۳، ص۴۴): إن القول بالإباحة المجردة، مع قصد المتعاطيين... . (مرحوم كاشف الغطاء براى ردّ نظريه‌ی اباحه‌ی محضه و تایید نظریه‌‌ی ملکیّت، مواردی را ذکر می‌کند که در صورت قبول نظریه‌ی اباحه‌ی محضه باید به آن‌ها پای‌بند بود در حالی که پای‌بندی به آن موارد از لحاظ فقهی و قواعد حاکم بر معاملات بسیار بعید است) ✅ قسمت اول: مرحوم #آخوند_خراسانی می‌فرماید به طور کلی اگر معتقد به این موارد باشیم نیز استبعاد مذکور تنها در جایی صحیح است که ما ملکیّتِ حاصل‌شده‌ی بعد از تصرّف یا تلف را نتیجه‌ی تنها خودِ تصرّف یا تلف بدانیم، یعنی #معاطات را به نسبت با ملکیّتِ به‌وجودآمده‌ی بعد از تصرّف یا تلف، کاملاً لغو و بی‌تاثیر بدانیم؛ اگر چه روشن است که #معاطات به طور کلی بی‌تاثیر نبوده و اباحه را پدید آورده است. 🔸️ از این رو، اگر معتقد باشیم معاطات بعد از تصرّف یا تلف، تبدیل به بیع می‌شود (ظاهراً مراد ایشان از عبارت "إنما يتوجّه ما أفاده من الاستبعادات على القول بها، إذا لم يقل القائل بها بالأوْل إلى البيع بعد التصرّف أو التلف" همين است)، و یا اگر معتقد باشیم #معاطات به شرط تصرّف یا تلف، ملکیّت را به وجود می‌آورد. 🔹️ اما بنا بر این که معتقد به این باشیم که به شرط تصرّف یا تلف، معاطات تبدیل به بیع می‌شود، و ملکیّت نه از آن دو، بلکه از خودِ معاطاتِ به شرطِ آن دو به وجود می‌آید؛ در این حال، نه #قاعده‌ی_تبعیت_عقود_از_قصود نقض می‌شود، و همچنین نه اراده‌ی تصرّف، و نه خودِ تصرّف، و نه تلف قهری، هیچ کدام مُملِّک نخواهند بود، بلکه خود #معاطات، مُملِّک است، همان معاطاتی که قصد تملیک را نیز در خود دارد. @fegh_osoul_rafiee