#یادداشت | #حافظه_تاریخی 🔰حافظه و هویت ملی ✍️محمدمهدی فرزبد ؛ دکتری جامعه‌شناسی دانشگاه مازندران 📍 «#هویت اجتماعی به عنوان مفهومی دال بر احساس عاطفی تعلق به یک گروه مشخص و متمایز، دربرگیرنده هر دو احساس همبستگی با اعضای گروه و تفاوت با بیرونی‌هاست. از آنجا که تداوم معنایی هر هویت فردی یا گروهی در گرو به یادآوردن و یا به خاطر سپردن است، امروز #حافظه به طور گسترده‌ای برای مشروعیت به هویت فراخوانی می‌شود. حافظه به عنوان باوری جمعی در چشم برخی چشم‌اندازها از #گذشته در لحظه خاصی از زندگی گروهی به صورت حقیقت پذیرفته می‌شود، تکیه‌گاه ضروری برای هویت‌های مشخص است. از این منظر حافظه جمعی، بیان‌کننده‌ی تجربه‌ای جمعی است که به یک گروه هویت می‌بخشد، به آن معنایی از گذشته می‌دهد و آرمان‌هایش را برای #آینده معین می‌سازد.» مطالعه کامل یادداشت در وب‌سایت فکرت 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام | تویتر

🖇 «در مشروطه تحولاتی عمیق در فرهنگ سیاسی ایرانیان اتفاق افتاده است، #مشروطه به ما درک مدنی داد، این درک مدنی، شعار سیاسی جناح‌ها نیست، بلکه به معنای «ضرورت #قانونمندی» است، از این رو باید به درک مدنی جهت قانونی داد تا از مسیر خود خارج نشود. #تاریخ همیشه پشت سر ما نیست، گاهی از ماجلوتر است؛ زیرا یک وجه تحولات زمانی و یک وجه نظری و اندیشه‌ای هم دارد...موجی که در مشروطه ایرانی آزاد شد، هنوز هم آزاد است، حتی از موج مشروطه، #انقلاب_اسلامی پدید آمد، اما یکی از آسیب‌های انقلاب‌ها نداشتن برنامه برای آینده است، اگر انقلاب برای #آینده برنامه نداشته باشد، نیروهای آن هدر می‌رود و دیگران برای آن برنامه‌ریزی می‌کنند. نداشتن برنامه برای آینده، نیروها را دچار گریز از مرکز می‌کند، پروسه مشروطه که قرار بود برای ایران پربارتر باشد در اثر استحاله به پروژه رضاخانی تبدیل گشت» 📚 دکتر موسی نجفی؛ مشروطه‌شناسی فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام | تویتر

🖇 «ما در دوران جالبی زندگی می‌کنیم چرا که از لحاظ مادی همه چیز قطعاً از همیشه بهتر است، با این حال احساسی غیرمنطقی از ناامیدی در جهانِ غنی و توسعه یافته در حال گسترش است. این تناقض #پیشرفت است: هرچه اوضاع بهتر می‌شود بیشتر احساس اضطراب و ناامیدی می‌کنیم! نمی‌توان پیشرفت فوق‌العاده در زمینه سلامت، امنیت و ثروت مادی طی چند صدسال اخیر را انکار کرد اما این داده‌های آماری مربوط به گذشته هستند، نه #آینده! یعنی آن نقطه‌ای که ناگزیر باید در آن به دنبال #امید بگردیم: تصوراتمان از آینده. چرا که امید به آمار وابسته نیست. مشکلاتی که از پیش حل شده‌اند، برای امید اهمیتی ندارند، فقط مشکلاتی که هنوز نیازمند حل‌شدن هستند برای امید مهم‌اند؛ چون هر چه جهان بهتر شود، ما هم چیزهای بیشتری برای از دست دادن داریم. و هر چقدر چیزهای بیشتری برای از دست دادن داشته باشیم احساس می‌کنیم چیزهایی کمتری برای امید بستن به آنها داریم.» 📚 مارک منسن؛ اوضاع خیلی خراب است؛ کتابی درباره امید! 📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛ 📲وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام | تویتر