eitaa logo
مدرسه مطالعات فقه نظام
1.3هزار دنبال‌کننده
427 عکس
10 ویدیو
4 فایل
💠 کانال رسمی مدرسه مطالعات تخصصی فقه نظام 🔶 مرجع تخصصی دروس خارج فقه نظام 🔶 اطلاع رسانی برنامه ها و نشست های تخصصی 🔶 معرفی آثار علمی برگزیده در حوزه فقه نظام 🌐 وبگاه اطلاع رسانی http://www.fiqhenezam.ir 📞 ارتباط با ما: @Admin_1001
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻 حجه الاسلام خطاط در درس خارج «سبک زندگی اسلامی» مطرح کرد؛ ✅ در خصوص ممنوعیت ترک جمیع یا صنفی از اصناف سنن شرعیه -مندوبات و مستحبات- دلالت برخی از روایات بر این است که انجام واجبات برای افراد کفایت می‌کند و نیازی به انجام مستحبات نیست. ✅ این روایات را می‌توان به چند وجه با روایات بحث گذشته، جمع کرد؛ نخست اینکه با توجه به شاهد خارجی می‌توان گفت این روایات در مقام بیان ترک استخفافی نمی باشند؛ زیرا شخص سوال کنند دلواپس اعمال مستحبی بوده است. اما روایت بحث قبل در رابطه با اشخاصی بود که نسبت به فرائض بی‌تفاوت بودند. ✅ وجه جمع دیگر این است که بگوییم مراد از دو نوع روایات این است که شأن فرائض پایین آورده نشود به گونة که با سنن هم رتبه شوند. هرچند افعال مستحبی از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشند اما اهمیت آنان به میزان فرائض نیست متن کامل: https://b2n.ir/u87622 ——————————————————— 🔎@fiqhenezam_com
مدرسه مطالعات فقه نظام
✅ آیت‌الله اعرافی در درس خارج «فقه تربیتی» بیان کرد؛ ⬅️ مراد از تربیت اجتماعی، مباحث اخلاقی یا مباحث مشترک بین اخلاق و تربیت نمی‌باشد؛ از این رو در صدد بیان چیستی چارچوب‌ها و ضوابطی که اسلام در روابط اجتماعی مقرر کرده، نمی‌باشیم. مراد ما از تربیت اجتماعی این است که برای تربیت و تغییر دیگران بر اساس این چارچوب‌ها و رواج دادن آن‌ها در جامعه، چه اقداماتی باید انجام شود. ⬅️ مفهوم «اجتماعی» به یک معنا یعنی تربیت شخص از حیث همه روابطی که در جامعه با دیگران برقرار می‌کند. یک شخص ابتدا در جامعه با خانواده در ارتباط است؛ سپس با دوستان و بعد با عموم شهروندان و غیرمسلمانان. این روابط مختلفی است که هر فردی دارد. ⬅️ اجتماعی بودن انسان، یکی از ویژگی‌های بسیار مهم است که باید موردتوجه قرار بگیرد. در این که اجتماعی بودن یک غریزه یا ویژگی بذات و مستقل در انسان است یا یک ویژگی تطفلی و تبعی، دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد. بنا بر یک دیدگاه، اجتماعی بودن یعنی اینکه انسان در یک شبکه اجتماعی قرار گرفته و باید در تعادل و تبادلات اجتماعی زندگی، تعریف شود. دیدگاه دیگر این است که الانسان مدنیٌ بالطبع. دیدگاه سوم این است که مدنیت و اجتماعی بودن انسان، یک حالت عرضی اضطراری است. ⬅️ دو رویکرد کلی در تفسیر اجتماعی بودن انسان وجود دارد: 1. انسان اجتماعی است؛ یعنی به‌ طور ذاتی، طبیعی، فطری و مطابق با ساختمان وجودی‌ خود به این سمت گرایش دارد لذا حرکت او، حرکت قصری نیست بلکه حرکت طبیعی می‌باشد. 2. اجتماعی بودن انسان به ‌واسطه نوعی حرکت قصری است؛ یعنی اضطرار و ضرورت موجب اجتماعی شدن انسان و قرار گرفتن در شبکه اجتماعی شده است. 📝 متن کامل: https://b2n.ir/m94290 ————————————————————————————-— 🔎@fiqhenezam_com
مدرسه مطالعات فقه نظام
🔻 آیت‌الله محسن فقیهی در درس خارج «پیشگیری از جرم» بیان کرد: ✅ یکی از آثار ایمان، تقوا، استغفار و توبه این است که شما ثروتمند می‌شوید. اسلام بر این باور نیست که همه مردم باید فقیر باشند بلکه از دستورت اسلام چنین می‌فهمیم که همه باید در دنیا عالی زندگی کنند. ثروت در صورتی ارزشمند است که اگر در کنار ایمان، تقوا، استغفار و توبه باشد. ✅ قرآن کریم می‌فرماید: «وَيزِدْكُمْ قُوَّةً إِلَى قُوَّتِكُمْ وَلَا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ» یعنی اگر قوه ایمان با قوه مالی گره بخورد، پیروزی را برای مسلمین به همراه دارد. از دیگر آثار این تلاقی، داشتن حکومتی قوی است. این بیان قرآن کریم اهمیت و جایگاه اقتصاد در حکومت اسلامی را روشن می‌کند؛ به نحوی که اگر مردم مسلمان، پیامبر و اسلام را دوست دارند باید اقتصاد قوی در کشور خود داشته باشند. ✅ اگر اقتصاد قوی باشد، می‌توان الگوی جوامع اسلامی بود و الا نمی‌توان اثرگذار شد. ممکن است با قناعت خود را در گوشه‌ای نگه دارید اما نمی‌توانید اثرگذار باشید. قوت اقتصادی، زمینه‌ساز قدرت‌ها است. اگر می‌خواهید زهد هم داشته باشید باید ثروت در کنار تقوا باشد. ✅ تشویق یکی از راه‌های رسیدن به اهداف است. حجاب زنان اکنون مشکلی در جامعه است که باید برای آن راه‌حلی بیان کرد. قرآن کریم یکی از راه‌حل‌هایی که برای رسیدن به تقوا ارائه می‌کند، تشویق به امور مالی است. گاهی راهکار، تشویق به امور اخروی مانند بهشت می‌باشد اما در این آیه تشویق به امور دنیوی است. اگر شما حجاب داشته باشید در دنیا به شما ثروت می‌دهیم. متن کامل: https://b2n.ir/e09990 ————————————————————————————-— 🔎@fiqhenezam_com
مدرسه مطالعات فقه نظام
🔻 آیت الله محمد جواد فاضل لنکرانی در درس خارج «فقه سیاسی» بیان کرد: ⬅️ آنچه از ظاهر عبارت امام رضوان الله تعالی علیه به دست می‌آید، نظریه چهارم می‌باشد. هر چند در بعضی از تعابیر ایشان، مطلب سوم نیز به ذهن متبادر می‌شود؛ یعنی ایشان می‌گوید حکومت از احکام اولیه محسوب می‌شود از این رو در هنگام تزاحم با سایر احکام، حکومت مقدم است. اما در نظریة چهارم نمی‌گوئیم حکومت یکی از احکام است بلکه می‌گوییم اسلام یعنی حکومت. یا حتی دین یعنی حکومت. ⬅️ مدعای امام این است که دین یعنی حکومت. هر پیامبری که دین و شریعتی را آورده، دین او مساوق با حکومت است. در ادامه به مستند این مطلب اشاره می‌شود. اگر حکومت را مقدمه عرفی، عادی، عقلی و از احکام اولیه بدانیم، نیاز به استدلال ندارد و واضح است. ⬅️ اما در این که ادله «الاسلام هو الحکومة» چیست و چه ادله‌ای می‌توان برای آن اقامه کرد؛ به نظر می‌رسد در ابتدا باید به بعضی از آیات قرآن کریم مراجعه کرد و دید آیا می‌توان برای این آن دلیلی استخراج کرد یا خیر؟ اگر در قرآن کریم دلیلی یافت نشد، به روایات مراجعه می‌شود اما باید به این نکته توجه داشت که عقل نمی‌تواند بگوید الاسلام هو الحکومة و احکام مطلوبات بالعرض هستند. یا باید قرآن دلالت بر این مطلب داشته باشد یا سنّت. ⬅️ اقامه‌ی دین یعنی چه؟‌ مرحوم طبرسی در مجمع البیان می‌گوید: «و إقامة الدين التمسك به و العمل بموجبه و الدوام عليه و الدعاء إليه» اقامه دین یعنی تمسک به دین، عمل به آنچه که دین آورده و استمرار بر آن و اینکه دیگران را هم دعوت به این آن کنیم. در این معنا دعوت دیگران به دین یکی از شئون اقامه دین محسوب می‌شود 📝متن کامل: https://b2n.ir/q12865 ————————————————————————————-— 🔎@fiqhenezam_com
مدرسه مطالعات فقه نظام
🔻 حجه الاسلام محمد رضا عصمتی در درس خارج فقه التقنین بیان کرد: ⬅️ زمانی به قانون مراجعه می‌شود که حاکمیتی وجود داشته باشد. به همین دلیل قانون معنا و مفهوم خود را از حاکمیت می‌گیرد؛ از این رو اولین موضوعی که در فقه تقنین باید مورد بررسی قرار بگیرد، ضرورت حکومت می‌باشد. ⬅️ اجتماعی بودن انسان به دو دلیل قابل اثبات است؛ نخست وجود نیازهای شخصی مانند تامین پوشاک، مسکن و... که منحصرا با وجود افراد در جامعه تحقق پیدا می‌کند و انسانها برای چنین نیازهایی نیازمند دیگران می‌باشند. دوم نیازهای نوعی است که شامل مصالح و قضایای مهم مانند تحریم اقتصادی، امنیت جامعه و... می‌باشد. اگر برای این امور برنامه ریزی صحیح (قانون) و مجری قوی (حاکمیت) وجود نداشته باشد، ممکن است همه جامعه را به تباهی کشیده شود. ⬅️ انسانها وارسته و پیراسته از خواسته‌ها و تمایلات نیستند بلکه اکثر آنها دارای شهوات مادی و میلهای متعددی می‌باشند. آنها حب به ذات، حب مال، حب مقام و ... دارند. برای اینکه انسان بتواند به وسیله این اوصاف به سعادت و کمال خود برسد نیازمند برنامه‌ ریزی و هدایت این اوصاف هستند. اما اگر این امر مورد توجه قرار نگیرند و امیال انسانی تربیت نشود، عواقبی مانند قتل و غارت و ... را به همراه خواهند داشت. ⬅️ امیرالمومنین علی علیه‌السلام در این رابطه می فرماید: «وَالٍ‏ ظَلُومٌ‏ غَشُومٌ خَيْرٌ مِنْ فِتْنَةٍ تَدُومُ». حاکم ستمگر سمتگر از فتنه و هرج ومرج در جامعه بهتر است. امام در این بیان نیم گوید حاکم فاجر خوب است بلکه می گوید فتنه و اختلال نظام و هرج و مرج مذموم است و به هر نحوی باید از وجود آنها ممانعت کرد. بنابراین به این معنا نیست که حکومت فاجر پسندیده است. ⬅️ انسانها وارسته و پیراسته از خواسته‌ها و تمایلات نیستند بلکه اکثر آنها دارای شهوات مادی و میل‌های متعددی می‌باشند. آنها حب به ذات، حب مال، حب مقام و ... دارند. برای اینکه انسان بتواند به وسیله این اوصاف به سعادت و کمال خود برسد، نیازمند برنامه‌ ریزی و هدایت این اوصاف است. اما اگر این امر مورد توجه قرار نگیرند و امیال انسانی تربیت نشود، عواقبی مانند قتل و غارت و ... را به همراه خواهند داشت. 📝 متن کامل: https://b2n.ir/a14942 ————————————————————————————-— 🔎@fiqhenezam_com
مدرسه مطالعات فقه نظام
🔻 حجه الاسلام محسن ملکی ابرده در درس خارج فقه داروسازی اظهار داشت: ✅ هر عاقلی تشخیص می‌دهد که الصحة حسن و السقم قبیح؛ سلامتی خوب است و بیماری بد است. عقل می‌گوید: مراقب سلامتی خود باش و به گونه‌ای از خود مراقبت کن که بیمار نشوی. صحّت حقیقتی است که در عالم هستی آفریده شده و انسان با قوه‌ی عاقله وقتی توجّه دارد آن را تشخیص می‌دهد و انتخاب می‌کند. اگر بشر قدر صحت را نمی‌داند به دلیل عدم توجّه به آن است به گونه‌ای که قوة عاقله‌ او نسبت به صحت فعال نیست. ✅ دفع به معنی پیشگیری و رفع به معنی درمان می‌باشد. بحث از دارو و دواء در اینجا معنی پیدا می‌کند یعنی در راستای یکی از مدرَکات عقلی انسان مبنی بر اینکه الصحة حسن و السقم قبیح. انسان فعّالِ از نظر عقلی می‌گوید: سعی کن سالم باشی و بیمار نشوی؛ لذا برای دفع و رفع این آفت و بیماری، از دارو استفاده می‌کند. ✅ انسان در زندگی خود با دو عنوان سروکار دارد: درد و درمان. درد همان بیماری است و درمان نیز توسّط دارو (دواء، تریاق، پادزهر) حاصل می‌شود. درمان بر دو صورت حاصل می‌شود: رافعه (پیشگیری از بیماری) و دافعه (برطرف‌کردن بیماری) که هرکدام خود بر دو قسم است: عامل سلبی و عامل ایجابی. ✅ عامل سلبی همان پرهیز است که در روایات به صورت متعددی مورد اشاره قرار گرفته است؛ به عنوان نمونه منسوب به پیامبر عزیز اسلام است که فرمود:« المعدة بیت کل داء و الحمیة [الحمئة] رأس کل دواء»عامل ایجابی یعنی استفاده‌ی از اشیائی که خداوند در عالم آفریده که در رفع بیماری‌ها مؤثر هستند. 📝 متن کامل: https://b2n.ir/q83608 ————————————————————————————-— 🔎@fiqhenezam_com