موسم دیدار شد غصه‌ام انکار شد بخت من از خواب مرگ پرید بیدار شد مستی‌ام از سر پرید عاشقِ هشیار شد بهار اردی‌بهشت باز پدیدار شد عاشق اردی‌بهشت نرگس بیمار شد نسیم اردی‌بهشت از تو خبردار شد مست شد از بوی تو مستی خمّار شد از نفحات تو گفت سعدیِ گفتار شد! در تب اردی‌بهشت دل همه گلزار شد غنچه که شد برگ‌برگ دفتر اسرار شد هرکسی از گل برید خوارتر از خار شد آینه بی جلوه‌ات خانه زنگار شد آینه در آینه حسن تو تکرار شد آینه روی تو دید حیرت بسیار شد آینه روی تو دید «آینه‌خسار» شد دید تو را آینه مستی سرشار شد دید تو را چشم من دیده‌ی بیدار شد دید تو را چشم من جلوه‌ی دلدار شد دید تو را چشم دل آینه‌رفتار شد با غم دل خرم است هرکه گرفتار شد بی‌خبر از عالم و وقف غم یار شد چشم من ای باغ حسن پای تو جوبار شد شادم از این‌که غمت بر دل من بار شد گرچه دلم از همه غیر تو بیزار شد مثل همیشه به عشق باز بدهکار شد... ١۴٠٢/٢/٢ #سیدمهدی‌حسینی‌رکن‌آبادی

#جهاد_تبیین #شعر_تبیینی #شعر_اعتراض #نه_به_ولنگاری #دفاع_جانانه_از_حجاب دوست دارد یار، چشم هرشبه مرطوب را در همین آیینه پیدا کن رخ محبوب را ایستاده پشت در! دربازکن بر روی او ای که می‌خواهی بیابی طالع مطلوب را شوره‌زاری یا که در خواب زمستانی هنوز؟ این بهار آکنده از گل کرده، حتی چوب را! سایه لطف و ولای اوست بر روی سرت قدر می‌دانی دل ای دل! این رفیق خوب را؟ شهرمان شد مأمن رجاله‌ها عفریته‌ها زخم هشداری بزن این امت مرعوب را آن عبادت‌ها فقط مَدّ «ولاالضالین» که نیست! هان ببین بر روی نیزه، مصحف زرکوب را ما شهید راه آئین برائت می‌شویم هان! نشان ده آن همه رجاله‌ی مغضوب را کعبه است و بار دیگر فتنه اصحاب فیل دور کن از شهر خود این جمع شهرآشوب را! *** گفته بودی باز می‌گردم به اصل اصل خود لای قرآنت ببین پروانه‌ای مصلوب را #سید‌مهدی‌حسینی‌رکن‌آبادی اردی‌بهشت1۴٠٢

غزل فوق به استقبال از این بیت سروده شده است: خودفروشی‌های گل، آورد گلچین را به باغ ورنه، کس هرگز نچیند غنچه‌ی محجوب را (خوشدل تهرانی)

‌#رباعیانه سرماست... اجاق بی‌قراری گرم است دائم سر من به انتظاری گرم است بیدارم و خواب... خوابم و بیدارم... چشمم به حرارت شعاری گرم است!

#رباعیانه #اعتراض نه سایه‌ی امنِ تخته‌سنگی، حتی... نه جرأت یک‌لحظه درنگی، حتی من یونسِ از شهر گریزان شده‌ام دنبال جزیره‌ای، نهنگی حتی!

#یک_نکته_از_این_معنی #نام_و_مرام_شهدا_زنده_است امروز پنجشنبه ٧ اردیبهشت‌ماه در موزه‌ی شهیدان والامقام، مهدی و مجید زین‌الدین ( از فرماندهان دلیر لشگر ۱۷ علی‌بن‌ابی‌طالب) جلسه‌ای با شاعران دانش‌آموز داشتم. با بازدید از آن موزه، خاطرات دفاع مقدس در ذهن مرور شد و این رباعی، که در سال ١٣٧۵ سروده‌ام: مرغ دل ما پریده تا عرش برین با یاد شما ملائک روی زمین... با نام شهید مصطفای کلهر، با یاد شهید مهدی زین‌الدین به روح مطهر همه شهدا صلواتی هدیه کنیم.

#هشتم_شوال #بقیع #غزل 🔹فانوس شرم ماه🔹 اینجا نشانی از نگاه آشنایی نیست یا از صدای آشنایی، ردّ پایی نیست طوفانی از اندوه، دلتنگی، پریشانی جاری‌ست در این دشت، اما ناخدایی نیست مرزی فراتر از زمین و آسمان دارد بی‌وسعت این خاک، گویا ماورایی نیست! قندیل آه عاشقان، فانوس شرم ماه مشتی ستاره، بیش از اینش روشنایی نیست در غربت این دشت، اما آنچه می‌پیچد تنها هیاهوی سکوت است و صدایی نیست هر یک بقیع کوچکی در سینه‌مان داریم ماییم و اندوهی که آن را آشنایی نیست بر شانه‌های غربت ما، زخم می‌روید زخمی که او را ابتدا و انتهایی نیست ماییم و، ارث چارده قرنِ عزا، آری! غمگین‌تر از این قصه، گویا ماجرایی نیست در شعله‌های شرم می‌پیچم که می‌بینم شعرم به یاد غربتش، شعر رسایی نیست. (مهرماه ١٣۶٩) 📝 #سیدمهد‌ی‌حسینی‌رکن‌آبادی 🌐 shereheyat.ir/node/3930 ✅ @ShereHeyat

#هشتم_شوال #بقیع #غزل در گلویم می‌شود بغضی شکوفا ای بقیع قطره قطره می‌سرایم غربتت را ای بقیع شروه‌خوانم نغمه‌ای جز غم ندارم؛ حالیا یک دو کوچه نی بخوان با من هم آوا، ای بقیع با تو آیا می‌توانم گفت از اندوه خویش می‌توانم گفت آیا غربتم را ای بقیع؟! خاک‌هایت را به چشمم می‌کشم جای بهشت می‌دهد این خاک، بوی اشک زهرا ای بقیع! ای در و دیوار تو با اشک زهرا گل شده ای بهار باغ غم‌های شکوفا ای بقیع خفته چندین آسمان در ماورای خاک تو کهکشانی روشنی داری در این‌جا ای بقیع چشم بگشا غربت تلخ علی را گریه کن آه ای طوفانیِ خفته به صحرا ای بقیع! چارده قرن است بغضی در گلویم گم شده حالیا در خاک تو گردیده پیدا ای بقیع این مدینه نیست، باغ برگ‌ریز فاطمه است! آه پائیز است پائیز است این‌جا ای بقیع ای دیار آشنایی ای نشان بی‌کسی! ترجمان غربت و اندوه مولا ای بقیع! ای بقیع ای آشنای غربت تلخ علی شاهد اندوه جان‌فرسای زهرا ای بقیع راز‌ها داری به سینه، مُهر خاموشی به لب خوب می‌دانم چرا خاموشی اما ای بقیع! می‌شمارم چکه‌چکه، زخم‌های کهنه‌‌ات زخم‌های تا همیشه تازه‌ات را ای بقیع! من بقیع غربتی در سینه‌ خود یافتم مثل تو ای غربت‌آباد دل‌ ما ای بقیع (پائیز١٣٧۴)

اصالت «محتوایی» و «هنری» معیار آمادگی‌ برای ورود ذاکران و شاعران به محرم و عزاداری (صوت نشست اینجانب با ذاکران جوان) ٩اردی‌بهشت‌ماه١۴٠٢ #جهاد_تبیین https://eitaa.com/smhroknabadi

#غزل #دفاع_مقدس #شهادت خاکستر شعرم به روی شانه‌های دفترم مانده‌است بر شانه‌های دفترم تابوتی از خاکسترم مانده‌است هرچند بی‌تأثیر، اما باز هم فریاد خواهم داشت انبوهی از آوازهای لک‌زده در حنجرم مانده‌است من ماندم و شب‌های غربت، غربت شب‌های بی‌خورشید من ماندم و اندوه سنگینی که از همسنگرم مانده‌است دیگر کدامین اعتماد ساده می‌کوشد نگه دارد، تاریخ رنجی را که روی دست‌های باورم مانده‌است؟ بر باد رفت آئینه‌های مهربانی، آه از این طوفان طوفان تنهایی که مثل سایه بالای سرم مانده‌است من نیمه‌جانی داشتم در دشت‌های آرزو جا ماند اکنون من و داغی که از آن روزها در پیکرم مانده‌است در اهتزاز روح مردان سترگ عشق می‌رقصد این پرچم سرخی که روی گنبد زرد حرم مانده‌است می‌آیی از آن سوی این تکرارهای سهمگین، آری در انتظار گام‌هایت باز چشمان ترم مانده‌است (آذرماه ١٣٧٢)

فایل صوتی سخنان من با محوریت: نقد و تحلیل یک نمونه#شعر_تبیینی اثر سیدحمیدرضا برقعی (با موضوع مدح حضرت امام صادق علیه‌السلام) در کانال من (صفحه مباحث علمی-فرهنگی) بارگذاری شد. https://eitaa.com/smhroknabadi با طرح نکاتی چون: ١. فلسفه آفرینش شعر ٢. نقش مخاطب در تکوین شعر ٣. ضرورت غیرمستقیم بودن کلام و دلایل آن. ۴. روش‌های متفاوت غیرمستقیم‌سازی کلام. #جهاد_تبیین #شعر_تبیینی #معرفی_شعر_تبیینی

#رباعیانه #عاشقانه مشتاق‌ترین‌قرار بودم‌یک‌عمر یک‌عمر‌درانتظار بودم...یک‌عمر! تو باران‌بارا‌ن‌باران‌باران...تو! افسوس‌که‌شوره‌زار بودم‌یک‌عمر #سیدمهدی‌حسینی‌رکن‌آبادی

#رباعیانه #عاشقانه حیرت‌زده از جنون ذاتی توأم دل‌باخته طبع دهاتی توأم بی‌فلسفه‌ازروح‌خودت می‌بخشی شرمنده عشق صلواتی توأم #سیدمهدی‌حسینی‌رکن‌آبادی

#رباعیانه #عاشقانه طوفان زده‌ام؛ تو ناخدایی ای شعر تنها تویی آن که آشنایی ای شعر یادت نرود با تو قراری دارم... ای حس فراموش کجایی ای شعر؟ #سیدمهدی‌حسینی‌رکن‌آبادی

#رباعیانه بی‌عشق، حیات‌ ما چه‌ خواهد بودن؟ مفهوم ثبات ما چه خواهد بودن؟ بی حبّ علی و آل او، در صف حشر اسباب نجات ما چه خواهد بودن؟ سروده‌شده‌درسال١٣٨٠ #سیدمهدی‌حسینی‌رکن‌آبادی

#روز_دختر #دفاع_از_حجاب #‌غزلواره به دخترانم هان ای پری دخترم! حُسن ناب تو را دوست دارم حسّ قشنگ تو را، این حجاب تو را دوست دارم خیره شدم، چشم ما را نزد آفتاب پسِ ابر پس این‌چنین در حجاب، آفتاب تو را دوست دارم خورشید با اخم سوزاند هرزه‌گیاه زمین را ای حُسن مغرور! من این عتاب تو را دوست دارم در گرگ و میش زمان، ماه در پشت ابر است پنهان این اجتناب، این حساب و کتاب تو را دوست دارم! مصداق حکم «جهانی است بنشسته در گوشه‌ای» تو حُسن‌القضای تو، رای صواب تو را دوست دارم چه انقلابی به پا گشت در سایه‌ی چادر تو در سایه‌ی چادرت، انقلاب تو را دوست دارم تو دختر فضلی و ذات تو غرق در روشنی‌هاست این سیرتت را و آن انتساب تو را دوست دارم از کودکی خواندی: «از فاطمه این خطاب است ای زن...» میراث باقی و فصل‌الخطاب تو را دوست دارم گفتی: «پری‌رو کجا تاب مستور ماندن ندارد؟» ای سرّ مستور من! این عتاب تو را دوست دارم صدها قناری و بلبل اگر چاک زد حنجرش را در پرده‌ای... جلوه‌ی دیریاب تو را دوست دارم.... #سید‌مهدی‌حسینی‌رکن‌ابادی

#‌غزلواره #دورهاآوایی‌است... ای روح آینه، ای آبی زلال در قاب چشم من تصویر بی‌مثال چشمان تو طلوع، چشمان من غروب چون عابری غریب، لبریز از سؤال آن سوی چشم تو رازی نهفته است رازی همه شفگت آن‌سوتر از محال رحمی‌نمی‌کنند بر خشک‌سالی‌ام این آسمان گنگ، این ابرهای لال در حجم بسته‌ای زندانی‌ام ولی یک آسمان باز در من کشیده بال دست مرا بگیر تا ناکجا ببر تا جاده‌های دور، تا وسعت خیال تیرماه ١٣۶٨ #سید‌مهدی‌حسینی‌رکن‌ابادی @smahdihoseinir

#معرف‌جلسات‌اینجانب حلقه شعر‌ولایی‌فرات جلسه دویست‌وچهاردهم جلسه ویژه #دهه_کرامت و در آستانه ولادت #حضرت_علی_بن_موسی_الرضا_علیه_السلام یکشنبه ٧ خرداد ساعت ۱۷ الی ۱۹ قم بلواربهار، هتل صادقیه (ویژه برادران)

#‌غزلواره #دورهاآوایی‌است... شب است و بغض غزل در من و هزار افسوس که از شکفتن آن چون همیشه‌ام مأیوس کویر تَف‌زده‌ام شوره‌زار بی‌برگم ترک‌ترک شده راه هزار اقیانوس... شکفته می‌شود این گل...(صبا به گوشم خواند) شبانه در خُنکای حریم حضرت توس... دلم غزال شد از سنگلاخ شعر گذشت کنون که حرف تو آمد میان، دلم آهوس! هوای خاک شما آبرو به شعرم داد و چشمه‌ای شد و آبی... به رنگ اقیانوس رضا به حکم قضایی... قضای من این است برای عرض تهی‌دستی‌ام شدم پابوس عنایتی کن و پروانه حضورم ده در این حریم بچرخم به گرد هر فانوس چگونه از غم خود با شما بگویم، آه که از غم تو به هرگوشه‌ای، دلی محبوس به بدرقه، نفحات تو همرهم جاری‌است به واژه‌واژه این شعر، عطر تو محسوس قبول خاطر عام است شعر من با تو علی‌الخصوص که با لطف تو شود مخصوص... تيرماه ١٣٨۴ #سید‌مهدی‌حسینی‌رکن‌آبادی @smahdihoseinir

#‌غزلواره #دورهاآوایی‌است... ای حس مبهم که شدیداً آشنا هستی در ناکجاآباد جانی، هرکجا هستی حس می‌کنم بدجور حالا دوستت دارم حس می‌کنم با من شدیداً آشنا هستی هرجاکه گشتم نیستی؛ یعنی دلم تنگ است دلواپسم سردرگمم! یعنی کجا هستی؟ حتی اگر حتی اگر من بدترین باشم تو خوب خوب خوب، بین خوب‌ها هستی روراست می‌گویم که بی تو زندگی پوچ است این روزها من خوب می‌فهمم چرا هستی این روزها من خوب می‌فهمم چرا ای ماه از ما جدا هستی و، حق داری جدا هستی تو ماه پیدایی و ما از نور تو غافل در هاله‌ای از غفلت ما ابرها هستی یک لحظه هم آن یار موعودت نبودیم و هی ادعا کردیم که موعود ما هستی تنها چراغ روشن شب‌زنده‌دارانی تنها مسیر آشتی‌مان با خدا هستی عیبی ندارد؛ حرف من باشد برای بعد... حالا که در حال و هوای ربّنا هستی وقتی که پای روضه‌ی او در میان باشد من مطمئنم مطمئنم کربلا هستی *** بین من و تو حرفهای ناتمامی‌ هست ای حرف‌های من دوباره ناتما هستی... تیرماه ١٣٩۶ #سید‌مهدی‌حسینی‌رکن‌آبادی @smahdihoseinir

#‌غزلواره #دورهاآوایی‌است... #زیارت‌نامه #شوق_زیارت دارم قدم قدم به قدمگاه می‌رسم به ردّ پای پاک تو ای شاه می‌رسم در خواب دیده‌ام که به یوسف رسیده‌ام تا مالکم شوی، لب این چاه می‌رسم من آمدم تو را بخرم با کلاف شعر آیا به جلوه‌های تو ای ماه می‌رسم؟ احرام بسته‌ام من و لبیک گفته‌ام به حج عاشقانه از این راه می‌رسم اینجاست جحفه من و احرام بسته‌ام حس می‌کنم به سیر الی الله می‌رسم بر موج «لا» به حکم «انا من شروطها» به ساحل ولای تو آگاه می‌رسم «نقاره می‌زنند.. مریضی شفا گرفت» یا من به بارگاه تو ای شاه می‌رسم؟ آقا اگرچه دعبلتان نیستم، ولی با لطفتان به مرتبه و جاه می‌رسم لطف شما نبود که شاعر نمی‌شدم سوغات شعر دارم و از راه می‌رسم دیگر به روی پای خودم بند نیستم ای هرچه آرزو...به تو ناگاه می‌رسم ذی‌قعده/ مرداد ١٣٩٧ #سید‌مهدی‌حسینی‌رکن‌آبادی @smahdihoseinir

#غزلواره #امام_جواد_عليه‌السلام ابیاتی از یک غزل جعده‌‌های آل فتنه، هنده‌‌های نسل کفر آتشی در جان شاه بی‌سپاه انداختند سامری‌مشرب زنی، طبل جمل را بازکوفت در میان حجره، جشن مرگ راه انداختند سایبانش آسمان، کرب‌و‌بلایش پشت بام ماه را این‌گونه بین قتلگاه انداختند

#رباعیانه #دورهاآوایی‌است #رباعی‌پیوسته تنهایی نوح را کمی ‌می‌فههم شیدایی روح را کمی ‌می‌فهمم درسینه هر سنگ، دلی در تپش است فرهادم و کوه را کمی ‌می‌فهمم 🔶 ابلیس شدی تو با صفات دل خویش بشناس بت لات و منات دل خویش حالا پی رمی‌ِ جمره آمده‌ای پس سنگ بزن درجمرات دل خویش 🔶 حالا که رسید نوبت سنگ زدن مانند خلیل، عزم کن بت بشکن! پرورده‌ی نفس توست این لات منَت یک چند به ابلیس دلت سنگ بزن ذی‌الحجه/شهریور ٩۶ مکه‌ی مکرمه