«کودتای مرداد و شعر فارسی» یکی از رویدادهای سیاسی- اجتماعی معاصر فارسی که تاثیری شگرفت و همه‏ جانبه بر ادبیات و فرهنگ و شعر فارسی، گذاشته کودتای 28 مرداد 1332 بوده است. اهمیت این رویداد در تاریخ ادبیات معاصر به اندازه ای بوده که منتقدان شعر معاصر در کنار دو انقلاب مشروطه و اسلامی، این رویداد را در جایگاه یکی از تعیین کننده ترین بزنگاه ها، برای جریان شناسی تاریخ ادب معاصر قرار داده اند. این اهمیت را در اغلب کتاب‏های تاریخ شعر معاصر و ادوار آن می‏توان دید تا جایی که سرفصل تحول میانه ی عصر پهلوی، در نظر منتقدان منطبق با این رخداد مهم سیاسی است. جایگاه این حادثه را در کتاب های ادوار شعر فارسی شفیعی کدکنی، چشم انداز شعر نو ایران زرقانی، جریان شناسی شعر فارسی حسین پور چافی، تار یخ تحلیلی شعر معاصر شمس لنگرودی و دیگر کتاب های مرجع در شعر معاصر می‏توان دید. چرخش سیاسی حاصل از این اتفاق، تغییری جدی را در بدنه ی شعر فارسی و جریان‏های وابسته به آن پدید آورده؛ از جمله کمرنگ شدن نقش آشکار ادبیات روسگرای برآمده از نشست نویسندگان و شاعران ایران و شوروی و حرکت این شاخه، به سمت شعر نمادین چپ گرا در آثار کسانی چون کسرایی نمود یافته، جریانی که به شعر چریکی دهه ی بعد منتج شده است. علاوه بر آن شاخه‏ای شعر نمادگرای نیمایی، با فضایی مبهم و مه آلود و زمستانی و تاریک، در شعر این دوره قوت می یابد، جریانی که آغاز آن با نیما و اوج آن با اخوان و شاملو و دیگر پیروان نیماست. شاخه ای دیگر از شاعران پس از کودتا، سرگردان و نامید به تخدیر و سیاهی و پوچی و مرگ و عصیان و عشق های برهنه متوسل، می شود، جریانی که بر آمده از ناامیدی های رایج در فضای جامعه است، این شاخه در بعد عصیانی خود در آثار کارو و نادرپور و توللی پس از کودتا و دفترهای نخستین فروغ و آثار بسیاری دیگر از شاعران فارسی جلوه یافته است؛ هرچند برخی شاعران رمانتیک این دوره کوشیده‏اند، بین مفاهیم تغزلی و اجتماعی- مبارزاتی، آشتی ایجاد کنند؛ اتفاقی که به برخی سروده‏ های ابتهاج و بعاد نصرت رحمانی منعکس شده است.

"نگاهی به فلسطین‌سروده‌ای از سیمین بهبهانی/ به بهانه‌ی سالروز درگذشت شاعر" سارا چه شادمان بودی، با بقچه‌های رنگینت شال و حریر ابریشم، کالای چین و ماچینت سارا چه راستگو بودی آند‌م که چشم معصومت آیینه‌ی سحر می‌شد وقت قسم به آیینت... با قوم خود بگو سارا هرگز نبوده تا امروز یک‌لحظه خشم و بیزاری با مردم فلسطینت سارا گریستی آتش بر قتل عام خونباری صهیون نشان دوزخ شد از شعله‌های نفرینت سارا بگوی با موسی: سودای دین دیگر کن کز ننگ خود جهان‌خواری داغب نهاده بر دینت سارا بپرس از موسی کاین افعیان نمی‌بینی یا اژدهای افعی‌کش تن می‌زند ز تمکینت سارا جنازه‌ها اکنون افتاده بر زمین عریان برکش کفن اگر داری از بقچه‌های رنگینت شعر"سارا چه شادمان بودی" از دفتر "دشت ارژن" انتخاب شده که بسیاری از اشعار سیمین بهبهانی را با موضوع‌هایی نزدیک به ادب پایداری در بر می‌گیرد. این شعر پس از کشتار عام صبرا و شتیلا، در شهریورماه ۶۱ سروده شده؛ با این حال، نوع نگاه بهبهانی به جنگ و به‌موازات آن، مساله‌ی فلسطین، کاملا متفاوت با دیگر شاعران فارسی در این دوران است و گاه، سروده‌هایی از شاعران فلسطینی از قبیل: فدوی طوقان، سمیح‌القاسم و محمود درویش را به خاطر می‌آورد. ساختار شعر، از تقابل گذشته و حال، دوران خوشی و ناخوشی ساخته شده و این تقابلِ شبه ایدئولوژیک را در تقابل نمادهای فلسطینی و یهودی استفاده شده در شعر، به‌خوبی می‌توان دید؛ با این حال بهبهانی، بر خلاف [اغلب] شاعران فارسی‌زبان که منشا این تقابل را عناصر دینی می‌دانند، به‌شیوه‌ی شاعران فلسطینی، بیشتر به جنبه‌ی انسانی و عاطفی بروز این تقابل توجه داشته است. هرچند جنبه‌های ملی موجود در فلسطینیات عربی را در شعر او نمی‌توان پیدا کرد. نوع تصاویر و واژه‌های شعر نیز کاملا متفاوت با شعر انقلاب است و در مجموع، سبک و محتوای شعر بهبهانی را با تمام مشترکاتی که با برخی اشعار انقلابی دارد، نمی‌توان در بوطیقای ادبیات انقلاب اسلامی قرار داد. بهبهانی با توجه به نوآوری‌هایش در وزن شعر، در این غزل نیز از تکرار ارکان "مستفعلن مفاعیلن"، بهره برده که از منظر موسیقایی با رخوت، سوال و اندوه حاکم بر شعر تناسب دارد؛ اما از منظر آوایی و زیباشناسی، چه این وزن و چه بسیاری از وزن‌های غزل‌های او با ساختار ادبی اشعارش سازگاری ندارد و دست کم، حسی زیباشناسانه را به مخاطب عام و حتی در بسیاری موارد خاص، القا نمی‌کند.(نقل از کتاب در کوچه‌باغ‌های پرتقال و زخم، محمد مرادی، صص ۲۲۸ و ۲۲۹) #سیمین_بهبهانی #شعر_فلسطین #نقد_شعر @mmparvizan

شعر طنز (قاطی هم شد..) ماه ومهتاب قاطی هم شد دوغ و دوشاب قاطی هم شد من خودم تُوی آسمان دیدم کِرم شب تاب قاطی هم شد موقع خواب بود وخمیازه خُرخُر و خواب قاطی هم شد تُوی بازار کشمش وآجیل کشک وجوراب قاطی هم شد خواستم آب صورتم بزنم بنزین وآب قاطی هم شد بس که دور وبر تو چرخیدم چرخ وچرخاب قاطی هم شد قاب عکست زدست من افتاد شیشه وقاب قاطی هم شد خواستم چینی ام تَرَک نخورد شعر سهراب قاطی هم شد گفتم از کوچه ی تو رد بشوم بی تو مهتاب قاطی هم شد داشتم کله پاچه می خوردم مغز واعصاب قاطی هم شد از گلستان که آمدم بیرون هشتمین باب قاطی هم شد باز هم قافیه کم آوردم دوغ و دوشاب قاطی هم شد ساعت پنج ودَه دقیقه ی صبح دیده و خواب قاطی هم شد /#حسین کیوانی

⛔️خستگی ممنوع⛔️ ماییم از جان بر کفان و سربداران از نسل عاشق پیشه‌ی دریا تباران در جان ما فریاد عاشورا ،مدام است عشق است فریادِ بلندِ حق‌مداران تا هست از، داغی که بر جان گل افتاد در باغ می‌نالند روز و شب هَزاران دلداده و دیوانه‌ی عشق حسینیم مِی می‌دهد یادش به جمع میگساران با روضه‌های مقتلش خون بر دل ماست بر حنجرِ ما زخم‌های نیزه‌داران تا شوق وصل این جذبه‌ی نایاب دارد کی خسته می‌گردند جمعِ رهسپاران در راه او هستیم تا جان در بدن هست سرخ است از عشقش تمامِ لاله‌زاران در راه وصل اوست شیرین هرچه سختی آینده خواهد بود آنِ بُردباران آن روز که صاحب‌زمان می‌آید از راه می‌شوید از دل غصه‌ها را مثلِ باران می‌آید او و ما به امید ظهوریم با عشق او هستیم از امیدواران دستور داده رهبر فرزانه‌ی ما... نزدیک قله ،خستگی ممنوع، یاران #خستگی_ممنوع #جانم_فدای_رهبر #احمد_رفیعی_وردنجانی

مسجد ،کانون مهر مسجد ای کانون پر مهر خدا ای زلال جاری آیینه ها ای سرای عشق ومهر و دوستی محفل آغاز شعرو دوستی سنگر پرواز تا معراج یار مسجد ای گلخانه ی پروردگار گلشن گل‌های یاس واطلسی خانه ی احساس وبی دلواپسی مسجد ای محراب جنگ با گناه پر گشودن تا حریم کبریا چشمه ی زاینده رودٕ عاشقی مسجد ای بود و نبود عاشقی جبهه ی فرهنگی امروز ما پایگاه عشق مردان خدا ای مقاوم سنگر دشمن شکن روبرو با نقشه های اهرمن مسجد ای کانون پاک زندگی خانه ی آزادی و آزادگی خیمه ی ایمان و عشق و همدلی در تو جاری می شود نام علی بانگ حق جاریست از گلدسته آت می شود هر عاشقی دلبسته ات ای بهشت بچه های با صفا مسجد ای زیباترین شعر خدا پرورشگاه خدا جویان خاک مهد دلهای همیشه تابناک نسل تو نسل حسینی پرور است نسل مسجد ،نسل نور وباور است مسجد ای شیرازه ی حُجب وحیا اولین دروازه ی حُجب وحیا خانه ی آرامش و صلح و صفا خلوت خاموش پاک کبریا پایگاه بچه های انقلاب «آفتاب آمد دلیل آفتاب » #سروده :حسین کیوانی از شیراز #به بهانه ۳۰مرداد روز جهانی مسجد

اسیر عشق ؛ روایتی هنرمندانه از شخصیت حجت الاسلام ابوترابی، سید آزادگان 👆👆👆

شعر طنز (حقوق بشر آمریکایی) خر ،حقوق بشر نمی فهمد او بجز شور و شَر نمی فهمد می زند شعله بر همه عالم چه کند خشک و تر نمی فهمد آمریکا بی پدر تر از اینهاست بی پدر که پدر نمی فهمد این قُرمساق بی پدر مادر کودک وکور وکر نمی فهمد ریخته اقتصاد را بر هم خر که سود وضرر نمی فهمد مثل گرگی دِرد ضعیفان را گرگ که خیرو شر نمی فهمد نیمش از آدم است و نیمی خر او خر است وبشر نمی فهمد از چَک وچیل او بریزد شر غیر ظلم وشرر نمی فهمد فکر کرده ست جنگل است اینجا کره خر که خطر نمی فهمد آمریکا بی شعور بالذات است چه کند بیشتر نمی فهمد می کُشد کودکان دنیا را او حقوق بشر نمی فهمد ماده گاو است اصل آمریکا گاو ماده که نر نمی فهمد پای او روی سینه ی دنیاست درد پا وکمر نمی فهمد خر این عالم است آمریکا خر ،حقوق بشر نمی فهمد #حسین کیوانی طنزوهجو # روز افشای حقوق بشر آمریکایی

"گونه‌شناسی شعر نیما" نظام شاعرانگی نیما در طول حیات او و به طور موازی در تحول زبان (شیوه‏‌ی بیان) و ذهن او شکل گرفته است. با توجه به همین سیر می‏‌توان اشعار نیما را به چند دسته‏‌ی اصلی تقسیم کرد؛ شاخه‏‌هایی که از نظر شگردهای زبانی، صور خیال، شیوه‏‌ی بیان، موسیقی ، ارتباط بین ذهنیت و عینیت، گاه با هم بسیار متفاوتند. بر اساس همین سیر تکامل است که پژوهندگان ادب معاصر، شعرهای نیما یوشیج را از زوایای گوناگون طبقه‏‌بندی کرده‏‌اند. پیش از پرداختن به شاخه‏‌هایی از شعر نیما که می‏‌توانند زمینه‌آفرین جریان‏‌های شعر فارسی پس از او باشند، به برخی از این تقسیم‌بندی‏‌ها اشاره می‌کنیم: -برخی اشعار نیما را با توجه به ادوار شاعری او و اشعار تاثیرگذاری که در این ادوار سروده، طبقه‌بندی کرده‏‌اند. از این منظر، اندک اشعار سنتی او چون «قصه‏‌ی رنگ پریده» و «منت دونان» که پیش از سرایش افسانه سروده شده‏‌اند، مربوط به دوره‏‌ی آغازین شاعری او هستند. از زمان سرایش«افسانه» در سال 1301شمسی تا سرایش اشعاری چون «ققنوس» و «غراب» در سال‏‌های 1316و1317نیز دوران دوم شاعری او محسوب می‏‌شود. از این زمان تا پایان حیات او نیز (بیش از دو دهه)، آخرین مرحله از شاعری نیما را در بر می‏‌گیرد. (بنگرید به آرین‌پور، از نیما تا روزگار ما) - گروهی دیگر باتوجه به همین سیر تاریخی؛ اما با تاکید بر جلوه‏‌های سنت و نوآوری در ساختار و نظریات شعر نیما، شعر او را جریان‌شناسی کرده‏‌اند. طبق این روش، اشعار نیما را می‏‌توان به سه دسته‏‌ی سنتی چون: قصیده‏‌ی طوفان، مرثیه الرثا و...، نیمه‏‌سنتی چون: افسانه، شهید گمنام، شیر، خانواده‏‌ی سرباز، عقاب نیل و... و شعر آزاد چون خروس می‏‌خواند، پادشاه فتح، ققنوس، غراب ، مرغ آمین و... تقسیم کرد. (بنگرید به پورنامداریان، خانه‌ام ابری است و زرقانی، چشم‌انداز شعر معاصر ایران) - تقسیم بندی اشعار نیما بر اساس شیوه‏‌ی بیان مستقیم(سنتی) و شیوه‏‌ی القای غیرمستقیم، میزان و چگونگی تاثیرپذیری از مکتب‏‌های غربی، شگرد شاعر در پیوند بین عینیت و ذهنیت، نوآوری در ساختمان قالبی و لفظی شعر و...، دیگر زاویه دیدهایی است که شعر نیما را بر اساس آن گونه‎شناسی کرده‏‌اند. (برای نمونه بنگرید به کریمی حکاک، طلیعه‌ی تجدد، جورکش بوطیقای شعر نو و...) #نیما_شناسی #جریان_شناسی #نیما_و_پیروانش #محمد_مرادی @mmparvizan

⭕️ #یادآوری ⭕️ محفل شعر قند پارسی با حضور دکتر مرادی عزیز رییس محترم دانشکده ادبیات شیراز سه‌شنبه - ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ ساعت ۵ عصر - کتابخانه رییسی اردکانی (سر اطلسی) ‌ ‌