eitaa logo
آیات برگزیده
797 دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
2.4هزار ویدیو
125 فایل
﷽ هَذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّي  [به شرط توفیق هرشب یک آیه] به همراه ترجمه،تفسیرو صوت ارتباط با خادم کانال👈 @Ghorun14 پیام رسان سروش http://sapp.ir/ghorun ✔️کپی مطالب کانال با ذکر صلوات جهت سلامتی و تعجیل در فرج حضرت مهدی (ع) مجاز است
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌻🍃🌻〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🍃🌻 🌻 بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره فلق آیه۵ به همراه ترجمه، تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید. التماس دعا ~ 🍃 🍃~ 🍃آیه۵) «وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ» 🌻.•.🌻 🌻آیه۵)و از شرّ [هر] حسود، آنگاه كه حسد ورزد.» ~🍃 🍃~ 🍃تفسیر آیه۵) در آخرین آیه این سوره مى فرماید: و از شرّ هر حسودى هنگامى که میورزد (وَ مِنْ شَرِّ حاسِد إِذا حَسَدَ). این آیه، نشان مى دهد: حسد از بدترین و زشت ترین صفات رذیله است; چرا که قرآن آن را در ردیف کارهاى حیوانات درنده و مارهاى گزنده، و شیاطین وسوسه گر قرار داده است. ✨ شرّ حسودان! حسد یک خوى زشت شیطانى است که بر اثر عوامل مختلف مانند: ضعف ایمان، تنگ نظرى و بخل در وجود انسان پیدا مى شود، و به معنى درخواست و آرزوى زوال نعمت از دیگرى است. حسد، سرچشمه بسیارى از گناهان کبیره است. حسد، همان گونه که در روایات وارد شده است، ایمان انسان را مى خورد و از بین مى برد، همان گونه که آتش هیزم را! همان گونه که امام باقر(علیه السلام) مى فرماید: إِنَّ الْحَسَدَ لَیَأْکُلُ الإِیمَانَ کَما تَأْکُلُ النّارُ الْحَطَبَ . در حدیث دیگرى، از امام صادق(علیه السلام) آمده است: آفَةُ الدِّینِ الْحَسَدُ وَ الْعُجْبُ وَ الْفَخْرُ: آفت دین حسد است و خود بزرگ بینى و تفاخر . این به خاطر آن است که، حسود در واقع معترض به حکمت خدا است که، چرا به افرادى نعمت بخشیده؟ و مشمول عنایت خود قرار داده است؟ همان گونه که در آیه ۵۴ نساء مى خوانیم: أَمْ یَحْسُدُونَ النّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللّه مِنْ فَضْلِهِ . کار حسد ممکن است به جائى رسد که، حتى براى زوال نعمت از شخص محسود، خود را به آب و آتش زند و نابود کند، چنان که نمونه اش در داستان ها و تواریخ معروف است. در نکوهش حسد، همین بس که نخستین قتلى که در جهان واقع شد، از ناحیه قابیل نسبت به برادرش هابیل بر اثر انگیزه حسد بود. حسودان همیشه یکى از موانع راه انبیا و اولیا بوده اند، و لذا قرآن مجید به پیامبر(صلى الله علیه وآله) دستور مى دهد: از شرّ حاسدان به خدا و ربّ فلق پناه برد. گر چه، مخاطب در این سوره، و سوره بعد، شخص پیامبر(صلى الله علیه وآله) است، ولى مسلماً منظور الگو و نمونه است و همه باید از شرّ حسودان به خدا پناه برند. تفسیر نمونه) ✨~🌿~✨ 🌻 @ghorun
113005.mp3
18.6K
سوره فلق:۵ محمدحسین سعیدیان 🌻 @ghorun
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»: لِلحاسِد ثلاثُ علاماتٍ: یَغتابُ اِذا غابَ وَ یَتَمَلَّقُ اِذا شَهِدَ وَ یَشمَتُ بِالمُصیبَة. آدم حسود سه علامت دارد: ‌در پشت سر غیبت می‌کند، هنگام حضور تملّق می‌جوید. و در وقت بلا و مصیبت انسان را شماتت می‌نماید. (خصال، ج ١، ص ٦٠) 🌻 @ghorun
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌾🌾〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰 🌾 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ دوستان سوره انعام آیه۱۲۵ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن دشر دهید. التماس دعا •~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~• آیه۱۲۵) فَمَنْ يُرِدِ اللَّهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ وَمَنْ يُرِدْ أَنْ يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَآءِ كَذَٰلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُون 〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰〰•🌾 آیه۱۲۵) آن كس را كه خدا بخواهد هدایت كند، سینه‌اش را برای (پذیرش) اسلام، گشاده می سازد؛ و آن كس را كه بخاطر اعمال خلافش بخواهد گمراه سازد، سینه‌اش را آنچنان تنگ می‌كند كه گویا می‌خواهد به آسمان بالا برود؛ این گونه خداوند پلیدی را بر افرادی كه ایمان نمی‌آورند قرار می‌دهد! •~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~• تفسیر آیه۱۲۵) امدادهاى الهى در تعقیب آیات گذشته، که در زمینه مؤمنان راستین، و کافران لجوج، بحث مى کرد، در این آیات مواهب بزرگى را که در انتظار دسته اول، و بى توفیقى هائى را که دامنگیر دسته دوم مى شود، شرح مى دهد. نخست مى فرماید: هر کس را که خدا بخواهد هدایت کند سینه اش را براى پذیرش اسلام گشاده مى سازد و آن کس را که بخواهد گمراه سازد سینه اش را آن چنان تنگ و محدود مى کند که گویا مى خواهد به آسمان بالا رود (فَمَنْ یُرِدِ اللّهُ أَنْ یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلإِسْلامِ وَ مَنْ یُرِدْ أَنْ یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّـقاً حَرَجاً کَأَنـَّما یَصَّعَّدُ فِی السَّماءِ). کراراً گفته ایم: منظور از هدایت و اضلال الهى، فراهم ساختن یا از میان بردن مقدمات هدایت در مورد کسانى است که آمادگى و عدم آمادگى خود را براى پذیرش حق با اعمال و کردار خویش اثبات کرده اند. آنان که پویندگان راه حقند و جویندگان و تشنگان زلال ایمان، خداوند چراغ هاى روشنى فرا راه آنها قرار مى دهد، تا براى به دست آوردن این آب حیات در ظلمات گم نشوند. اما آنها که بى اعتنائى خود را نسبت به این حقایق ثابت کرده اند از این امدادهاى الهى محروم و در مسیر خود با انبوهى از مشکلات رو به رو مى گردند و توفیق هدایت از آنها سلب مى شود. بنابراین، نه دسته اول در پیمودن این مسیر مجبورند، و نه دسته دوم در کار خود، و هدایت و ضلالت الهى در واقع مکمّل چیزى است که خودشان خواسته اند و انتخاب کرده اند. منظور از صدر (سینه) در اینجا روح و فکر است و این کنایه در بسیارى از موارد به کار مى رود. و منظور از شرح (گشاده ساختن) همان وسعت روح، بلندى فکر و گسترش افق عقل آدمى است; زیرا پذیرا شدن حق، احتیاج به گذشت هاى فراوانى از منافع شخصى دارد که جز صاحبان ارواح وسیع و افکار بلند آمادگى براى آن نخواهند داشت. حرج (بر وزن حرم) به معنى تنگى فوق العاده و محدودیت شدید است، و این حال افراد لجوج و بى ایمان است که فکرشان بسیار کوتاه و روحشان فوق العاده کوچک و ناتوان است، و کمترین گذشتى در زندگى ندارند. و براى تأکید این موضوع اضافه مى کند: خداوند این چنین، پلیدى و رجس را، بر افراد بى ایمان قرار مى دهد (کَذلِکَ یَجْعَلُ اللّهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ). و سراپاى آنها را نکبت و سلب توفیق فرا خواهد گرفت. تفسیر نمونه) •~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•🌾 @ghorun
51f490337c68f28a12cd53cb64a34152141d565f.mp3
137.4K
سوره انعام:۱۲۵ شهریار پرهیزگار 🌾 @ghorun
🔆 امام صادق عليه السلام: 🔺خداوند عزّوجلّ هيچ درى از روزى را بر مؤمن نمى‌بندد، جز اين كه بهتر از آن را براى او مى‌گشاید 📚 بحارالأنوار، جلد۷۲، صفحه۵۲ 🍃 @ghorun
*☀️*✨✨✨✨.*☀️*.✨✨✨✨*☀️* بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره بقره آیه۲۷۴ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید.التماس دعا ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... آیه۲۷۴) الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ..✨...✨...✨...✨...✨... آیه۲۷۴) آنها كه اموال خود را، شب و روز، پنهان و آشكار، انفاق می‌كنند، مزدشان نزد پروردگارشان است؛ نه ترسی بر آنهاست، و نه غمگین می‌شوند. ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... تفسیر آیه۲۷۴) 💎شأن نزول: در احادیث بسیارى آمده است که: این آیه درباره على(علیه السلام) نازل شده است; زیرا آن حضرت چهار درهم داشت، درهمى را در شب، درهمى را در روز، درهمى را آشکارا و درهمى را در نهان انفاق کرد و این آیه نازل شد. ولى مى دانیم نزول آیه در یک مورد خاص، مفهوم آن را محدود نمى کند، و شمول حکم نسبت به دیگران را، نفى نمى نماید. تفسیر: 🌟انفاق به هر شکل و صورت مطلوب است باز در این آیه، سخن از مسأله دیگرى در ارتباط با انفاق در راه خدا است و آن کیفیات مختلف و متنوع انفاق است، مى فرماید: آنها که اموال خود را در شب و روز، پنهان و آشکار، انفاق مى کنند پاداششان نزد پروردگارشان است (الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرّاً وَ عَلانِیَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ). ناگفته پیدا است انتخاب روش هاى مختلف، رعایت شرائط بهتر براى انفاق است، یعنى انفاق کنندگان باید در انفاق خود به هنگام شب یا روز، پنهان یا آشکار، جهات اخلاقى و اجتماعى را در نظر بگیرند. آنجا که انفاق به نیازمندان موجبى براى اظهار ندارد، آن را مخفى سازند تا هم آبروى آنان حفظ شود، و هم خلوص بیشترى در آن باشد. و آنجا که مصالح دیگرى مانند تعظیم شعائر و تشویق و ترغیب دیگران در کار است، و انفاق جنبه شخصى ندارد، تا هتک احترام کسى شود (مانند انفاق براى جهاد و بناهاى خیر و امثال آن) و با اخلاص نیز منافات ندارد آشکارا انفاق نمایند. بعید نیست مقدم داشتن شب، بر روز، و پنهان بر آشکار (در آیه مورد بحث) اشاره به این باشد که مخفى بودن انفاق بهتر است مگر موجبى براى اظهار باشد، هر چند باید در همه حال و به هر شکل، انفاق فراموش نشود. مسلماً چیزى که نزد پروردگار است (مخصوصاً با تکیه بر صفت ربوبیت که ناظر به پرورش و تکامل است) چیز کم، یا کم ارزشى نخواهد بود، و تناسب با الطاف و عنایات پروردگار خواهد داشت که هم برکات دنیا، و هم حسنات آخرت و قرب الى اللّه را شامل مى شود. پس از آن مى افزاید: نه ترسى بر آنها است و نه غمگین مى شوند (وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ). مى دانیم: انسان چون براى ادامه و اداره زندگى خویش، خود را بى نیاز از مال و ثروت نمى داند، معمولاً هنگامى که آن را از دست مى دهد اندوهناک مى گردد و براى آینده خود نگران مى شود; زیرا نمى داند در آینده وضع او چگونه خواهد بود، و همین امر، در بسیارى از مواقع مانع انفاق مى گردد، مگر آنها که از یک سو به وعده هاى الهى ایمان داشته باشند. و از سوى دیگر آثار اجتماعى انفاق را بدانند، چنین افرادى از انفاق در راه خدا خوف و وحشتى از آینده ندارند، و به خاطر از دست دادن قسمتى از ثروت خود، اندوهگین نمى شوند; زیرا مى دانند در مقابل چیزى که از دست داده اند، به مراتب بیشتر، از فضل پروردگار و از برکات فردى، اجتماعى و اخلاقى آن در این جهان و آن جهان بهره مند خواهند شد. تفسیرنمونه) 💌 @ghorun
*☀️*✨✨✨✨.*☀️*.✨✨✨✨*☀️* ☀️بهترین مصارف و موارد انفاق انفاق یعنی بخشش از چیزی که انسان در اختیار دارد و می‌تواند به دیگران بدهد. این چیز می‌تواند علم باشد، یا مال و ثروت و یا حتی انفاق محبت و همدلی و همدردی با دیگران. اما آنچه در اینجا مراد است همان انفاق مالی است. بهترین مصارفی که در آیات و روایات برای انفاق مالی بیان شده عبارتند از: 💫1 ـ خویشاوندان: از مهم‌ترین موارد مصرف انفاقات مالی، خویشاوندان است. هر چه شخص به انسان نزدیک‌تر باشد وظیفه و تکلیف، شدیدتر و سخت‌تر خواهد بود. انسان باید اول به حکم وظیفه انفاقات مالی واجب را درباره خویشان واجب النفقه انجام دهد و سپس خویشان نیازمند. در آیات قرآن بر این مورد مصرف بسیار تاکید شده است. (بقره، آیه 177؛ نساء، آیه 8؛ اسراء، آیات 26 و 28) 💫2 ـ فقیر و مسکین: فقیر کسی است که قدرت حرکت دارد ولی توان ایستادن روی پای خود را ندارد؛ زیرا همانند درخت تاک است که نیازمند پایه‌ای است تا بدان تکیه کند و داربستی می‌خواهد که بر آن بیاویزد تا راست بماند. در حقیقت ستون فقراتی ندارد تا بر آن استوار گردد. فقیر از نظر اقتصادی درآمدی دارد ولی این درآمد نمی‌تواند او را سرپا نگه دارد؛ در حقیقت اقتصاد که قوام فرد و جامعه و ستون خیمه خانواده و جامعه است (نساء، آیه 5)، در شخص فقیر ضعیف و سست است و درآمد، کفاف خرج و هزینه‌‌هایش را نمی‌دهد و لذا نیازمند کمک و انفاقات مالی دیگران است تا سرپا بماند. اما مسکین کسی است که نشسته و توان حرکتی ندارد چه رسد که سرپا بماند. وضعیت او بدتر از فقیران است. بنابراین، اگر وضعیت فقیر همانند وضعیت کسی است که نیازمند نصرت است، وضعیت مسکین همانند وضعیت کسی است که نیازمند ولایت و سرپرستی است؛  یعنی او همانند کودک شیرخوار است که باید غذا را در دهانش گذاشت. پس مسکین، نیازمند سرپرستی دیگران است تا از عهده مخارج خود برآید؛ چرا که هیچ درآمدی ندارد و یا توان آن را ندارد تا در پی کسب و کاری برود و درآمدی داشته باشد. براین اساس باید گفت نخستین و برترین مورد انفاق آن است که انسان به چنین شخصی کمک کند و او را تحت ولایت انفاقی خود بگیرد. (بقره، آیات 21‍5 و 177؛ نور، آیه 22؛ نساء، آیه 8؛ روم، آیه 38) 💫3 ـ جهاد در راه خدا: حفظ امنیت جامعه، از امنیت فردی مهمتر و بنیادی‌تر است. از این رو، انفاق مالی برای تجهیز نفرات و ادوات بسیار مهم و اساسی است. خداوند در آیات قرآن، یکی از مصارف انفاقات مالی را جهاد دانسته و از آن به جهاد مال تعبیر کرده است. (انفاق، آیه60؛  بقره؛ آیات 244 و 245 و 193 و 195). 💫4 ـ درخواست‌کنندگان و سائلان: لزوم صرف مال، در راه رفع نیازمندی سائلان در آیه 177 سوره بقره مورد تاکید قرار گرفته است. براساس همین آیه انفاق مال به درخواست‌کنندگان از نشانه‌های صداقت انسان است و خداوند در آیات 15 تا 19 سوره ذاریات آن را به عنوان حق برعهده افراد دارا دانسته است؛ به این معنا که سائلان در مال انسان شریک به شراکت مشاع هستند و باید این حق پرداخت شود. 💫5 ـ در راه‌ماندگان و ابن‌سبیل: از دیگر موارد مصرف انفاقات مالی است. خداوند انفاق مال را به در راه ماندگان از نشانه‌های تقوا و موجب رسیدن به مقام «برّ» دانسته است. (بقره، آیات 215 و 177؛ اسراء، آیات 26 و 28) 💫6 ـ فقیران عفیف: فقیران خویشتن‌دار و ناتوان از کسب، از مصارف انفاق  است. (بقره، آیه 273). 💫7 ـ والدین: از نظر قرآن انفاق مالی نسبت به والدین فقیر، جزو واجبات است؛ یعنی در حکم واجب النفقه خواهند بود. از این رو، هم آنان در اولویت هستند و هم ضروری است که به آنان کمک شود. (بقره، آیه 215) 💫8 ـ یتیمان: از دیگر موارد مصرف انفاقات مالی، یتیمان ناتوان است. (بقره، آیات 215 و 177؛ نساء، آیه 8) 💫9 ـ مهاجران فقیر: لزوم توجه توانگران به مهاجران نیازمند و انفاق به آنها در آیات قرآنی به عنوان یکی از موارد مصرف انفاقات مالی مطرح شده است. (بقره، آیه 273؛ نور، آیه 22). البته موارد دیگری نیز بیان شده است، ولی مهمترین و ضروری‌ترین آنها، همین موارد پیش گفته است. = = = = = = = = = = = = ☀️فواید انفاق _انفاق، مانع هلاکت اجتماع است. (بقره/195) _سبب زیادی مال می شود. (بقره/261) _سبب جایگزینی مال می شود.(سباء/39) _روح فداکاری در انسان ایجاد می کند. (بقره/272) _باعث آمرزش گناهان و فزونی مال است. (بقره/268) _خداوند به انفاق انسان ها آگاه است. (آل عمران/92) _آنچه در راه خداوند انفاق شده، پس داده می شود. (انفال/60) _باعث تقرّب به خداوند است. (توبه/99) _انفاق نزد پروردگار ثبت می شود. (توبه/121) _نفس را تزکیه می کند. (توبه/103) 💌 @ghorun
002274.mp3
50.3K
سوره بقره: ۲۷۴ محمدحسین سعیدیان 💌 @ghorun
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :   أرضُ القِيامَةِ نارٌ ما خَلا ظِلَّ المُؤمِنِ ؛ فإنَّ صَدَقَتَهُ تُظِلُّهُ . سرزمين قيامت سراسر (گرما) آتش است، مگر سايه مؤمن؛ زيرا كه صدقه اش بر او سايه مى افكند. 💌 @ghorun
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧 بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره نساء آیه۳۶ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید.التماس دعا () () () () () () () () () () () () آیه۳۶) وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ مَنْ كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا ........................................... آیه۳۶) و خدا را بپرستید! و هیچ‌چیز را همتای او قرار ندهید! و به پدر و مادر، نیكی كنید؛ همچنین به خویشاوندان و یتیمان و مسكینان، و همسایه نزدیك، و همسایه دور، و دوست و همنشین، و واماندگان در سفر، و بردگانی كه مالك آنها هستید؛ زیرا خداوند، كسی را كه متكبر و فخر فروش است، (و از ادای حقوق دیگران سرباز می‌زند،) دوست نمی‌دارد. () () () () () () () () () () () () تفسیر آیه۳۶) ده دستور سازنده در آیه فوق، به یک سلسله از حقوق اسلامى، اعم از حق خدا و حقوق بندگان و آداب معاشرت با مردم اشاره شده است، و روى هم رفته، ده دستور از آن استفاده مى شود: 🔸۱ـ نخست مردم را به عبادت و بندگى پروردگار و ترک شرک وبت پرستى ـ که ریشه اصلى تمام برنامه هاى اسلامى است ـ دعوت مى کند، دعوت به توحید و یگانه پرستى روح را پاک، نیت را خالص، اراده را قوى، و تصمیم را براى انجام هر برنامه مفیدى محکم مى سازد. و از آنجا که آیه بیان یک رشته از حقوق اسلامى است، قبل از هر چیز اشاره به حق خداوند بر مردم کرده است، مى فرماید: خدا را بپرستید و هیچ چیز را شریک او قرار ندهید (وَ اعْبُدُوا اللّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً). 🔸۲ـ آن گاه به حق پدر و مادر اشاره کرده، توصیه مى کند: نسبت به آنها نیکى کنید (وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً). حق پدر و مادر از مسائلى است که در قرآن مجید زیاد، روى آن تکیه شده و کمتر موضوعى است که این قدر مورد تأکید واقع شده باشد، و در چهار مورد از قرآن، بعد از توحید قرار گرفته است. از این تعبیرهاى مکرر استفاده مى شود، میان این دو، ارتباط و پیوندى است و در حقیقت چنین است: چون بزرگ ترین نعمت، نعمت هستى و حیات است، که در درجه اول از ناحیه خدا است، و در مراحل بعد به پدر و مادر ارتباط دارد; زیرا فرزند، بخشى از وجود پدر و مادر است. بنابراین، ترک حقوق پدر و مادر، هم دوش شرک به خدا است. درباره حقوق پدر و مادر بحث هاى مشروحى داریم که در ذیل آیات مناسب در سوره اسراء و لقمان به خواست خدا خواهد آمد. 🔸۳ ـ پس از آن دستور به نیکى کردن داده، مى فرماید: نسبت به همه خویشاوندان احسان کنید (وَ بِذِی الْقُرْبى). این موضوع نیز از مسائلى است که در قرآن تأکید فراوان درباره آن شده است، گاهى به عنوان صله رحم ، و گاهى به عنوان احسان و نیکى به آنها. در واقع اسلام مى خواهد به این وسیله علاوه بر پیوند وسیعى که در میان تمام افراد بشر به وجود آورده، پیوندهاى محکمترى در میان واحدهاى کوچک تر و متشکل تر، به نام فامیل و خانواده به وجود آورد، تا در برابر مشکلات و حوادث، یکدیگر را یارى دهند و از حقوق هم دفاع کنند. 🔸۴ ـ بعد از آن به حقوق ایتام اشاره کرده، و افراد با ایمان را توصیه به نیکى در حق آنها مى کند، مى فرماید: و به ایتام نیکى کنید (وَ الْیَتامى). زیرا در هر اجتماعى بر اثر حوادث گوناگون، همیشه کودکان یتیمى وجود دارند که فراموش کردن آنها نه فقط وضع آنان را به خطر مى افکند، که وضع اجتماع را نیز به خطر مى اندازد، چون کودکان یتیم اگر بى سرپرست بمانند، یا به اندازه کافى از محبت اشباع نشوند، افرادى هرزه، خطرناک و جنایتکار بار مى آیند بنابراین نیکى در حق یتیمان هم نیکى به فرد است و هم نیکى به اجتماع! 🔸۵ ـ بعد از آن حقوق مستمندان را یادآورى مى کند، مى فرماید: به مستمندان احسان نمائید (وَ الْمَساکینِ). زیرا در یک اجتماع سالم که عدالت در آن برقرار است نیز، افرادى معلول، از کار افتاده و مانند آن وجود خواهند داشت که فراموش کردن آنها بر خلاف تمام اصول انسانى است. و اگر فقر و محرومیت به خاطر انحراف از اصول عدالت اجتماعى دامنگیر افراد سالم گردد، نیز باید با آن به مبارزه برخاست. 🔸۶ ـ سپس توصیه به نیکى در حق همسایگان نزدیک مى کند (وَ الْجارِ ذِی الْقُرْبى). در این که منظور از همسایه نزدیک چیست؟ مفسران احتمالات مختلفى داده اند: بعضى معنى آن را همسایگانى که جنبه خویشاوندى دارند، دانسته اند، ولى این تفسیر با توجه به این که در جمله هاى سابق از همین آیه اشاره به حقوق خویشاوندان شده، بعید به نظر مى رسد، بلکه منظور همان نزدیکى مکانى است; زیرا همسایگان نزدیک تر حقوق و احترام بیشترى دارند. ادامه تفسیر:👇 👉 @ghorun
.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧. ادامه تفسیر:👇 و یا این که منظور همسایگانى است که از نظر مذهبى و دینى با انسان نزدیک باشند. 🔸۷ ـ آن گاه درباره همسایگان دور سفارش به نیکى مى نماید (وَ الْجارِ الْجُنُبِ). منظور از آن، دورى مکانى است; زیرا طبق پاره اى از روایات تا چهل خانه از چهار طرف همسایه محسوب مى شوند که در شهرهاى کوچک تقریباً تمام شهر را در بر مى گیرد; چرا که اگر خانه هر انسانى را مرکز دایره اى فرض کنیم که شعاع آن از هر طرف چهل خانه باشد، با یک محاسبه ساده درباره مساحت چنین دایره اى روشن مى شود که مجموع خانه هاى اطراف آن را تقریباً پنج هزار خانه تشکیل مى دهد، که مسلماً شهرهاى کوچک بیش از آن خانه ندارند. جالب توجه این که: قرآن در آیه فوق، علاوه بر ذکر همسایگان نزدیک ، تصریح به حق همسایگان دور کرده است; زیرا کلمه همسایه، معمولاً مفهوم محدودى دارد، و تنها همسایگان نزدیک را در برمى گیرد، لذا براى توجه دادن به وسعت مفهوم آن از نظر اسلام راهى جز این نبوده که نامى از همسایگان دور نیز صریحاً برده شود. و نیز ممکن است مراد از همسایگان دور، همسایگان غیر مسلمان باشد; زیرا حق جوار (همسایگى) در اسلام منحصر به همسایگان مسلمان نیست و غیر مسلمانان را نیز شامل مى شود. (مگر آنهائى که با مسلمانان سر جنگ داشته باشند). حق جوار در اسلام به قدرى اهمیت دارد که در وصایاى معروف امیر مؤمنان(علیه السلام) مى خوانیم: ما زالَ (رَسُولُ اللّهِ) یُوصِى بِهِمْ حَتّى ظَنَنّا اِنَّهُ سَیُوَرِّثُهُمْ: آن قدر پیامبر(صلى الله علیه وآله) درباره آنها سفارش کرد، که ما فکر کردیم شاید دستور دهد همسایگان از یکدیگر ارث ببرند . این حدیث در منابع معروف اهل تسنن نیز آمده است، در تفسیر المنار و تفسیر قرطبى از بخارى نیز همین مضمون از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده است. در حدیث دیگرى از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل شده که: در یکى از روزها سه بار فرمود: وِ اللّهِ لا یُؤْمِنُ: به خدا سوگند چنین کسى ایمان ندارد... . یکى پرسید: چه کسى؟! پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: أَلَّذِى لا یَأْمَنُ جارُهُ بَوائِقَهُ: کسى که همسایه او از مزاحمت او در امان نیست ! و باز در حدیث دیگرى مى خوانیم که پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: مَنْ کانَ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآخِرِ فَلْیُحْسِنْ اِلى جارِهِ: کسى که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارد باید به همسایگان خود نیکى کند. و از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود: حُسْنُ الْجِوارِ یَعْمُرُ الدِّیارِ وَ یَزِیْدُ فِى الأَعْمارِ: نیکى کردن همسایگان به یکدیگر، خانه ها را آباد و عمرها را طولانى مى کند. در جهان ماشینى که همسایگان کوچک ترین خبرى از هم ندارند، و گاه مى شود دو همسایه حتى پس از گذشتن بیست سال نام یکدیگر را نمى دانند، این دستور بزرگ اسلامى درخشندگى خاصى دارد. اسلام اهمیت فوق العاده اى براى مسائل عاطفى و تعاون انسانى قائل شده در حالى که در زندگى ماشینى عواطف روز به روز تحلیل مى روند و جاى خود را به سنگدلى مى دهند. 🔸۸ ـ سپس قرآن درباره کسانى که با انسان دوستى و مصاحبت دارند، توصیه به نیکى مى کند (وَ الصّاحِبِ بِالْجَنْبِ). ولى باید توجه داشت: صاحِبِ بِالْجَنبِ معنائى وسیع تر از دوست و رفیق دارد و در واقع هر کسى را که به نوعى با انسان نشست و برخاست داشته باشد، در بر مى گیرد خواه دوست دائمى باشد یا یک دوست موقت، همانند کسى که در اثناء سفر با انسان همنشین مى گردد. و اگر مى بینیم در پاره اى از روایات صاحِبِ بِالْجَنْبِ به رفیق سفر (رَفِیْقُکَ فِى السَّفَرِ) و یا کسى که به امید نفعى سراغ انسان مى آید (اَلْمُنْقَطِعُ اِلَیْکَ یَرجُوْ نَفْعَکَ) تفسیر شده، منظور اختصاص به آنها نیست بلکه بیان توسعه مفهوم این تعبیر است که همه این موارد را نیز در بر مى گیرد. و به این ترتیب، آیه یک دستور جامع و کلى براى حسن معاشرت نسبت به تمام کسانى که با انسان ارتباط دارند مى باشد، اعم از دوستان واقعى، همکاران، همسفران، مراجعان، شاگردان، مشاوران، و خدمتگزاران. و در پاره اى از روایات صاحِبِ بِالْجَنْبِ به همسر تفسیر شده است، چنان که نویسندگان المنار و تفسیر روح المعانى و قرطبى در ذیل آیه از على(علیه السلام) همین معنى را نقل کرده اند، ولى بعید نیست که آن نیز بیان یکى از مصادیق آیه باشد. 🔸۹ ـ دسته دیگرى که در اینجا درباره آنها سفارش شده، کسانى هستند که در سفر و بلاد غربت احتیاج پیدا مى کنند، مى فرماید: نسبت به ابن سبیل نیز نیکى کنید (وَ ابْنِ السَّبیلِ). ادامه تفسیر:👇 👉 @ghorun
.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧.💧. ادامه تفسیر:👇 با این که ممکن است در شهر خود، افراد متمکنى باشند، در سفر به علتى وامى مانند و تعبیر جالب ابن السبیل (فرزند راه) نیز از این نظر است که ما نسبت به آنها هیچگونه آشنائى نداریم، تا بتوانیم آنها را به قبیله یا فامیل یا شخصى نسبت دهیم، تنها به حکم این که مسافرانى هستند نیازمند، باید مورد حمایت قرار گیرند. 🔸۱٠ ـ در آخرین مرحله، توصیه به نیکى کردن نسبت به بردگان شده است (وَ ما مَلَکَتْ أَیْمانُکُمْ). در حقیقت آیه، با حق خدا شروع شده و با حقوق بردگان ختم مى گردد; زیرا این حقوق از یکدیگر جدا نیستند، و تنها این آیه نیست که در آن درباره بردگان توصیه شده، بلکه در آیات مختلف دیگر نیز در این زمینه بحث شده است. ضمناً اسلام برنامه دقیقى براى آزادى تدریجى بردگان تنظیم کرده، که به آزادى مطلق آنها مى انجامد، و به خواست خدا در ذیل آیات مناسب، مشروحاً از آن سخن خواهیم گفت. در پایان آیه هشدار مى دهد و مى گوید: خداوند افراد متکبر و فخرفروش را دوست نمى دارد (إِنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ مَنْ کانَ مُخْتالاً فَخُوراً). به این ترتیب، هر کس از فرمان خدا سرپیچى کند و به خاطر تکبر از رعایت حقوق خویشاوندان، پدر و مادر، یتیمان، مسکینان، ابن السبیل و دوستان، سرباز زند محبوب خدا و مورد لطف او نیست و آن کس که مشمول لطف او نباشد، از هر خیر و سعادتى محروم است. ✨گواه بر این معنى، روایتى است که در ذیل این آیه وارد شده: یکى از یاران پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى گوید: در محضرش این آیه را خواندم، پیامبر(صلى الله علیه وآله) زشتى تکبر و نتائج سوء آن را برشمرد به حدى که من گریه کردم، فرمود: چرا گریه مى کنى؟ گفتم: من دوست دارم لباسم، جالب و زیبا باشد و مى ترسم با همین عمل جزء متکبران باشم. فرمود: نه تو اهل بهشتى و اینها علامت تکبر نیست، تکبر آن است که انسان در مقابل حق، خاضع نباشد و خود را بالاتر از مردم بداند و آنها را تحقیر کند (و از اداى حقوق آنها سرباز زند) . خلاصه این که: از جمله اخیر آیه برمى آید، سرچشمه اصلى شرک و پایمال کردن حقوق مردم، غالباً خودخواهى و تکبر است و اداى حقوق فوق مخصوصاً در مورد بردگان، یتیمان، مستمندان و مانند آنها نیاز به روح تواضع و فروتنى دارد. تفسیر نمونه) 👉 @ghorun
004036.mp3
74.3K
سوره نساء: ۳۶ محمدحسین سعیدیان 👉 @ghorun
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائنی با موضوع و چگونگی صله رحم 🎙 👉 @ghorun
امام باقر عليه السلام:اِنَّ اَعْجَلَ الْخَيرِ ثَوابا صِلَةُ الرَّحِمِ؛ ثواب سريع تر از هر كار خيرى به انسان مى رسد. 👉 @ghorun
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♦️••••••••♦️♦️🌿♦️♦️🌿♦️♦️••••••♦️ بسم اللّه الرحمن الرحیم دوستان سوره اسراء آیه۱۴ به همراه ترجمه،تفسیر و صوت لطفا پس از خواندن نشر دهید.التماس دعا ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... آیه۱۴) اقْرَأْ كِتَابَكَ كَفَىٰ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا .........🌿🌿🌿🌿.......... آیه۱۴) (و به او می‌گوییم:) كتابت را بخوان، كافی است كه امروز، خود حسابگر خویش باشی! ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... تفسیر آیه۱۴)مى افزاید: به او گفته مى شود: نامه اعمالت را خودت بخوان ! (اقْرَأْ کِتابَکَ). کافى است که خودت امروز حسابگر خویش باشى ! (کَفى بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسِیباً). یعنى، آن قدر مسائل روشن و آشکار است، و شواهد و مدارک زنده، که جاى گفتگو نیست، هر کس این نامه عمل را بنگرد، مى تواند قضاوت و داورى کند، هر چند، شخص مجرم باشد، چرا که این نامه عمل چنان که خواهد آمد، مجموعه اى از آثار خود عمل است، و یا اعمال، و به این ترتیب، چیزى نیست که بتوان آن را حاشا کرد. آیا اگر من صداى خودم را از نوار ضبط صوت بشنوم، یا عکس دقیق خود را به هنگام انجام یک عمل نیک یا بد، ببینم مى توانم حاشا کنم؟ کیفیت تشکیل نامه عمل، در قیامت از این هم زنده تر و دقیق تر است. تفسیر نمونه) 🖋 @ghorun
017014.mp3
22.6K
سوره اسراء: ۱۴ محمدحسین سعیدیان 🖋 @ghorun
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا