گر صبر کنی پردهٔ صبرت بدریم ور خواب روی خواب ز چشمت ببریم گر کوه شوی در آتشت بگدازیم ور بحر شوی تمام آبت بخوریم #مولانای_جان

گر کبر بخورده‌ام که سرمست توام مشتاب بکشتنم که در دست توام گفتی که زمین حق فراخست فراخ ای جان به کجا روم که در دست توام #مولانای_جان

تا گشاید دخمه کان بر نیستیست تا بیاید آن نسیم عیش و زیست #مولانای_جان

گر تو پنداری به حسن تو نگاری هست نیست ور تو پنداری مرا بی‌تو قراری هست نیست #حضرت_مولانا

فانی شدم و برید اجزای تنم می‌چرخ که بر چرخ بد اول وطنم مستند و خوشند و می‌پرستند همه در عیب از این وحشت و زندان که منم #مولانای_جان

چشم از پی آن دارم تا روی تو می‌بینم دل را همه میل جان با سوی تو می‌بینم تا جان بودم در تن رو از تو نگردانم زیرا که حیات جان باروی تو می‌بینم #عطار

در فسون نفس کم شو غره‌ای که آفتاب حق نپوشد ذره‌ای هست این ذرات جسمی ای مفید پیش این خورشید جسمانی پدید #مولانای_جان

برون شو ای غم از سینه، که لطف یار می‌آید تو هم ای دل ز من گم شو، که آن دلدار می‌آید #مولانای_جان

عشقبازی کار بازی نیست ای دل سر بباز ... #حضرت_حافظ

ز هجرت می کشم بار جهان که گویی من جهانی را ستونم #حضرت_مولانا

هزار مرتبه بدتر زِ دشمن است آن دوست که ترکِ دوست به هنگام بی‌نوایی کرد ,,, [[جناب صائب تبریزی]]

پری زاده مرا دیوانه کرده‌ست مسلمانان که می داند فسونم پری را چهره‌ای چون ارغوان است بنالم کارغوان را ارغنونم مگر من خانه ماهم چو گردون که چون گردون ز عشقش بی‌سکونم #مولانا