دردت ای گل ، میشکافد سینه ی ویرانه را ... عشق داند ، اضطراب این دل دیوانه را ، جام عشق دادی و رفتی ، مست کردی ای عجب .. خانه ات اباد بادا ، مست کن مستانه را ، #راحم_تبریزی

بی مِی و جام و قدح ، مستم و مستم کردی ، شکر ، صد شکر ، مرا توبه شکستم کردی ، آفرین بر تو و ، بر چشم و نگاهت ای دوست .. کردی از خویش جدا ‌، باده پرستم کردی ، #راحم_تبریزی

خواستم تا ابد از آنِ تو باشم که نشد تو شوی جانم و من جان تو باشم که نشد پر زدم در شب بی حوصلگی، از قفسم تا سحر گوشه‌ی ایوان تو باشم که نشد تکیه بر تخت ستم دادی و من با دل وجان آمدم ساکنِ زندان تو باشم که نشد من‌که راضی شده بودم به همان فرصت کم بلکه یک ثانیه مهمان تو باشم که نشد گفته‌بودم که در این ظلمت بی‌حد وحساب می شود شمع فروزان تو باشم که نشد! به امیدی که شَوی شاعر شوریده‌ی شهر و خودم سوژه ی دیوان تو باشم که نشد نه سرودی و نه دیدی غم دنیای مرا خواستم لایق چشمان تو باشم که نشد #مولانا

او به آزار دل ما، هرچه خواهد آن کند ما به فرمان دل او، هر چه گوید آن کنیم #مولانا

سیر نمی‌شوم ز تو نیست جز این گناه من سیر مشو ز رحمتم ای دو جهان پناه من #مولانا

شکسته آنچه میانِ من و تو حرمتِ ماست نظر به آینه و سنگ کن! حکایتِ ماست به حرف‌های خوشت دلخوشیم، می‌بینی؟ به باد تکیه‌ زدن نیز قابلیت ماست! نشد ز حلقه‌ی دیوانگان فرار کنیم قسم به موی تو، بندی به پای همت ماست به اوج خویش چرا غره‌ای چنین ای موج؟ خروش تا به کجا؟ نیستی نهایتِ ماست! چه باک از این که شرابِ تو سهم غیر شود؟ همیشه خونِ جگر خورده‌ایم! عادتِ ماست! #حسین‌دهلوی

ای در سر زلف تو پریشانیها واندر لب لعلت شکرافشانیها گفتی ز فراق ما پشیمان گشتی ای جان چه پشیمان که پشیمانیها #مولانا

مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ ڪه دست زهد فروشان خطاست بوسیدن #حافظ

چه جُرم کرده‌ام ای جان و دل به حضرتِ تو که طاعت منِ بی‌دل نمی‌شود مقبول؟ #حافظ

مست و خرامان می‌روم پوشیده چون جان می‌روم پرسان و جویان می‌روم آن سو که سلطان می‌رسد #مولانا

یار برفت و ماند دل شب همه شب در آب و گل تلخ و خمار می طپم تا به صبوح وای من #مولانا

تو گفتی: « من به غیر از دیگرانَم چُنینم در وفاداری، چنانَم. » تو غیر از دیگران بودی که امروز نه می‌دانی، نه می‌پُرسی نشانَم! ‌ #فریدون_مشیری