دو چشمِ بسته را وا کرده خورشید
مرا غرقِ تماشا کرده خورشید
میانِ شعله ی چشمش شدم گم
از این آتش که بر پا کرده خورشید!
#صفیه_قومنجانی#عضوکانال@golchine_sher
روییده در گلدان من یک نسترن امروز
حال وهوای خانه شدچون حال من امروز
بعد از هزاران لاله ی پژمرده در باغم
خون امید آمد به رگ های چمن امروز
#سمیه_پرویزی#عضوکانال@golchine_sher
چگونه در خیابانهای تهران زنده می مانم؟
مرا در خانه قلبی هست...با آن زنده می مانم
مرا در گوشه این شهر آرام و قراری هست
که تا شب اینچنین ایلان و ویلان زنده می مانم
هوای دیگری دارم... نفسهای من اینجا نیست
اگر با دود و دم در این خیابان زنده می مانم
شرابی خانگی دائم رگم را گرم می دارد
که با سُکرش زمستان تا زمستان زنده می مانم
بدون عشق بی دینم، بدون عشق میمیرم
بدین سان زندگی کردم، بدین سان زنده می مانم
#محمدمهدی_سیار@golchine_sher
از بس که پیشت کرده اند از ما سخن چینی
ما را میان خیلِ عشّاقت نمی بینی
با هم اگر چه اختلاف فاحشی داریم
اما برایم تا همیشه خوب و شیرینی
من عاشق جغرافیای جسم تو هستم
تو عاشق فقه و اصول و منطق و دینی
گفتم که شعری عاشقانه گفته ام بانو
گفتی برای من بخوان اشعار آیینی
یادت چنان در سینه ی ما می نشیند که
چون استکانی که نشسته در دل سینی
من عاقبت در راه تو جان می دهم یک شب
ما را روایت می کند یک روز آوینی
#محمد_درّودی#عضوکانال@golchine_sher
غم‌خوار من به خانهٔ غم ها خوش آمدی
با من به جمعِ مردم تنها خوش آمدی
بین جماعتی که مرا سنگ می‌زنند
می بینمت، برای تماشا خوش آمدی
راه نجاتم از شب گیسوی دوست نیست
ای من به آخرین شب دنیا خوش آمدی
پایان ماجرای دل و عشق روشن است
ای قایق شکسته به دریا خوش آمدی
با برف پیری‌ام سخنی غیر از این نبود
منت گذاشتی به سر ما خوش آمدی
ای عشق ای عزیزترین میهمان عمر
دیر آمدی به دیدنم اما خوش آمدی
#فاضل_نظری@golchine_sher
تو را دل برگزید و کار دل شک برنمی دارد
که این دیوانه هرگز سنگ کوچک برنمی دارد
تو در رویای پروازی ولی گویا نمی دانی
نخ کوتاه دست از بادبادک برنمی دارد
برای دیدن تو آسمان خم می شود اما
برای من کلاهش را مترسک برنمی دارد
اگر با خنده هایت بشکنی گاهی سکوتش را
اتاقم را صدای جیرجیرک برنمی دارد
بیا بگذار سر بر شانه های خسته ام یک بار
اگر با اشک من پیراهنت لک برنمی دارد...
#عبدالحسین_انصاری@golchine_sher
من دوستت دارم ، چو ابری آسمانش را...
ابری که پس داده به سختی امتحانش را
یاد توام، مانند سربازی که بعد از جنگ
دارد هنوزم خاطرات پادگانش را
دلشوره ات را می کشم هر روز در آغوش
مثل درختی برگ های نیمه جانش را
آنگونه می خواهم نگاهت را که ایرانم
رویای برگشتن به عصر باستانش را...،
آنگونه که زاینده رود تشنه با حسرت
در سینه دارد آتش ِ" نصف جهان "ش را
چشمان تو دریا و با عطر نفس هایت
بالا کشیده زورق من بادبانش را
با بیت بیت هر نگاهش حرف ها دارد
آن شاعری که بغض می دوزد دهانش را
من دوستت دارم، کنارت مرگ هم زیباست!
لطفاً خودت هم پیشبینی کن زمانش را
#محمد_علی_نیکومنش#عضوکانال@golchine_sher
تعریف تو از عقل همان بود که باید
عقلی که نمی خواست سر عقل بیاید
یک عمر کشیدی نفس اما نکشیدی
آهی که از آیینه غباری بزداید
از گریهء بر خویشتن و خندهء دشمن
جانکاه تر، آهی ست که از دوست برآید
کوری که زمین خورد و منش دست گرفتم
در فکر چراغی ست که از من برباید
با آن که مرا از دل خود راند، بگویید
ملکی که در آن ظلم شود، دیر نپاید...
#فاضل_نظری@golchine_sher
