راه می‌آمد و خوش بود اوایل با من
دارد امروز اگر این همه مشکل با من
صبر کن ای دل دیوانه! ببین تا چه کند
عاقبت رفتن معشوقه‌ی عاقل با من
نام «دل» بردم و از سینه‌ام آتش برخاست
تا بدانی که چه کرده‌ست همین دل با من
عمری از عشق چنان بود نصیبم که شده‌ست
معنی «حسرت» و «اندوه»، معادل با «من»
با چنین بخت سیاهی، چه امیدی به وصال؟!
نیست از مزرعه‌ی سوخته، حاصل با من
«مرگ، بهتر که از او دور بمانم» این را
گفت یک ماهی افتاده به ساحل، با من
#سجاد_رشیدی‌پور@golchine_sher
ما از غم دشوار تو آسان نگذشتیم
ماندیم بر این عهد و ز پیمان نگذشتیم
سامان نگرفتیم در آیینۀ منصور
تا در ره تو از سر و سامان نگذشتیم
در بوته گر انداختمان گردش ایام
از مرتبۀ خون شهیدان نگذشتیم
جان بود که امکان گذر کردن از آن بود
جان بود، گذشتیم، ز جانان نگذشتیم
تردید نکردیم و در آشوب حوادث
از هر چه گذشتیم از ایران نگذشتیم
#مصطفی_محدثی@golchine_sher
با خنده، دو پلکِ بسته را وا کرده
با بوسه، به روی گونه مأوا کرده
خورشید، سبد سبد گلِ فروردین
در پنجره ی نگاه مان جا کرده!
#صفيه_قومنجانی#عضوکانال@golchine_sher
خنده‌ی خشکی به لب دارم ولی بارانی‌ام
ظاهری آرام دارد باطن طوفانی‌ام
مثل شمشیر از هراسم دست‌وپا گم می‌کنند
خود ولی در دست‌های دیگران زندانی‌ام
بس که دنبال تو گشتم شهره عالم شدم
سربلندم کرده خوشبختانه سرگردانی‌ام
می‌زند لبخند بر چشمان اشک‌آلود شمع
هرکه باشد باخبر از گریه‌ی پنهانی‌ام
هیچ دانایی فریب چشم‌هایت را نخورد
عاقبت کاری به دستم می‌دهد نادانی‌ام
#سجاد_سامانی@golchine_sher
روز و شب آماده‌تر، هر روز محکم می‌شویم
یک به یک داریم تهرانی‌مقدم می‌شویم
نقشه‌هاتان یک به یک دارند کوچک می‌شوند
سنگ‌های ما ولی دارند موشک می‌شوند
در کنار یکدگر ماندیم و چون آهن شدیم
ای شب صهیون! ببین ما احمدی‌روشن شدیم
از خروش غیرت مردان ایرانی بترس
قاتل سردار! از خون سلیمانی بترس
چشم وا کن ای سپاه فیل! ابابیل آمده
جان‌پناه اصلاً نمی‌یابی که سجّیل آمده
چشم وا کن تا ببینی لشکر این راه را
بیخ گوش خود ببین شمشیر حزب‌الله را
از یمن تا شام شمشیر شهادت صیقلی‌ست
گوش صد لشکر پی فرماندهش سیدعلی‌ست
#محسن_ناصحی#وعده_صادق#تنبیه_متجاوز@golchine_sher
نه ضریحی، نه رواقی و نه سقاخانه‌ای
چشم‌ها چیزی نمی‌بینند جز ویرانه‌ای
زائری اینجا نخواهد دید صحن و گنبدی
کفتری اینجا نخواهد خورد آب‌ودانه‌ای
سنگ اگر باشد در اینجا آب خواهد شد دلش
کوه خواهد بود اگر اینجا نلرزد شانه‌ای
روضه ممنوع است، حتی بی‌صدا و زیر لب
پاسخش چوب‌ست وقتی که بجنبد چانه‌ای
کافران مأمور اجرای امور دین شدند
قبله باز افتاده در دست بتِ بیگانه‌ای
روز و شب گرم طواف قبله‌های خاکی‌اند
با دوچشم کاسه‌ی خون، دسته‌ی پروانه‌ای
عاقبت یک‌روز خواهد ساخت روی این قبور
گنبدی از شعرهایش شاعر فرزانه‌ای
عاقبت یک‌روز این غم‌خانه إحیا می‌شود
صاحب ایوان‌طلاها و حرم‌ها می‌شود
#مجتبی_خرسندی#عضوکانال
به‌مناسبت #سالروز_تخریب_بقیع#قبرستان_بقیع@golchine_sher
