#تفسیر_روایی 📚 سوره مبارکه سبأ 🌺 «قُلْ إِنَّ رَبِّی یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ یَقْدِرُ لَهُ وَ مَا أَنفَقْتُم مِّن شَیْءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ (۳۹) 🌺 بگو: پروردگار من است که روزی را برای هر کس از بندگانش که بخواهد، گشاده یا برای او تنگ می‌گرداند و هر چه را انفاق کردید، عوضش را او می‌دهد و او بهترین روزی دهندگان است. 🌺 علی بن ابراهیم، از پدرش، از حمّاد، از حَریز، از امام صادق علیه السلام روایت می‌کند که فرمود: پروردگار تبارک و تعالی، هر شب جمعه، از ابتدای شب، و در سایر شب ها، در یک سوم پایانی شب، امر و فرمان خود را به سوی آسمان دنیا نازل می‌کند، دو فرشته هستند که فریاد می‌زنند: آیا توبه کننده ای هست که توبه اش پذیرفته شود؟ آیا استغفار کننده ای هست تا آمرزیده شود؟ آیا تقاضامندی هست تا تقاضایش برآورده شود؟ خدایا! به هر انفاق کننده، عوض بده، و به هر آزمند (بخیل)، زیان برسان. 🌺 پس به هنگام طلوع فجر، امر و فرمان الهی به سوی عرش خداوند باز می‌گردد و روزی‌ها را میان بندگان قسمت می‌کند. 🌺 سپس حضرت به فُضیل بن یسار فرمودند: ای فضیل! سعی کن سهم بیشتری از این روزی‌ها ببری و منظور از این آیه نیز همین است: وَ مَا أَنفَقْتُم مِّن شَیْءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ. #ترجمه_تفسیر_برهان_ج۷_ص۵۵۷ @hadise_shia

#تفسیر_روایی #عقاید_صحیح 📚 خلق و رزق، کار خداست 🔸در آیات زیادی از قرآن کریم، و نیز در روایات شریف اهل بیت علیهم السلام، موارد متعدد و فراوانی وجود دارد، که خلقت و رازقیت را فقط کار خداوند تعالی می داند. 🔹متاسفانه در شرایط کنونی، در بعضی جلسات و منبرها و مدارس، این گونه القا می شود که خلق و رزق، کار اهل بیت علیهم السلام است. 🔸بله، انکار نمی کنیم که خداوند تعالی، به احترام اهل بیت علیهم السلام، رزق کسی را زیاد کند. هم چنین اگر اهل بیت علیهم السلام، دعا بفرمایند و خداوند، دعای آنها را مستجاب کند و انسانی را خلق کند، یا روزی را زیاد کند. 🔹از امام رضا علیه‌السلام نقل است: 🔸وَ مَنْ زَعَمَ أَنَّ اَللَّهَ فَوَّضَ أَمْرَ اَلْخَلْقِ وَ اَلرِّزْقِ إِلَى حُجَجِهِ فَقَدْ قَالَ بِالتَّفْوِيضِ ... وَ اَلْقَائِلُ بِالتَّفْوِيضِ مُشْرِكٌ. 🔹هر کس پندارد خداوند مسألۀ خلق و رزق و روزى دادن به مخلوقات را به امامان (عليهم السّلام) واگذار نموده است؛ قائل به تفويض شده ... و قائل به تفويض مشرك است. الاحتجاج ج ۲، ص ۴۱۴ @hadise_shia

#نوحه دلتنگ‌حرمتم @hadise_shia

#حدیث_خوانی #عقاید_صحیح 📚 خلق و رزق 🔹خلق کردن، دو نوع است: 🔸خلق مِن شیء 🔸خلق لا مِن شیء 🔹خلق من شیء یعنی، ساختن چیزی، از چیز دیگر، مثل ساختن میز از چوب، خلق انسان از نطفه. 🔹این نوع خلق، هم از خداوند تعالی سر می زند، و هم از انسان. 🔸خلق لا من شیء، یعنی ایجاد شیء، بدون اینکه آن را از چیز دیگر بسازد. 🔸این نوع خلق، مختص خداوند تعالی است. 📚 بخش کوچکی از روایاتی که به این مطلب اشاره دارند را می آوریم: 🌺 الفصول المهمة فی أصول الأئمة (تکملة الوسائل) ج ۱، ص ۲۱۶ 🌺 مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ، وَ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى ، رَفَعَاهُ إِلَى أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فِي خُطْبَةٍ لِأَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : اَلْحَمْدُ لِلَّهِ اَلْوَاحِدِ اَلْأَحَدِ اَلصَّمَدِ اَلْمُتَفَرِّدِ اَلَّذِي لاَ مِنْ شَيْءٍ كَانَ وَ لاَ مِنْ شَيْءٍ خَلَقَ مَا كَانَ، قُدْرَةً بَانَ بِهَا مِنَ اَلْأَشْيَاءِ وَ بَانَتِ اَلْأَشْيَاءُ مِنْهُ، إِلَى أَنْ قَالَ: اِبْتَدَعَ مَا خَلَقَ بِلاَ مِثَالٍ سَبَقَ وَ لاَ تَعَبٍ، وَ لاَ نَصَبٍ وَ كُلُّ صَانِعِ شَيْءٍ فَمِنْ شَيْءٍ صَنَعَ، وَ اَللَّهُ لاَ مِنْ شَيْءٍ صَنَعَ مَا خَلَقَ، وَ كُلُّ عَالِمٍ فَمِنْ بَعْدِ جَهْلٍ تَعَلَّمَ وَ اَللَّهُ لَمْ يَجْهَلْ وَ لَمْ يَتَعَلَّمْ. 🌺 امیر المومنین علیه السلام فرمودند: 🌺 حمد، مخصوص خدایی است که واحد و احد و صمد است، از چیزی ایجاد نشده و از چیزی، خلق نکرده است .... هر سازنده ای، شیء را از چیز دیگر، می سازد، و خدا، از چیزی خلق نمی کند. @hadise_shia

الوافي ج ۱، ص ۴۸۱ 🌸 عَلِيٌّ عَنِ اَلْمُخْتَارِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْمُخْتَارِ الْهَمْدَانِيِّ وَ مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحَسَنِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْحَسَنِ اَلْعَلَوِيِّ جَمِيعاً عَنِ اَلْفَتْحِ بْنِ يَزِيدَ اَلْجُرْجَانِيِّ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: ........ ....... وَ أَنَّ كُلَّ صَانِعِ شَيْءٍ فَمِنْ شَيْءٍ صَنَعَ وَ اَللَّهُ اَلْخَالِقُ اَللَّطِيفُ اَلْجَلِيلُ خَلَقَ وَ صَنَعَ لاَ مِنْ شَيْءٍ . 🌸 امام کاظم علیه السلام هر سازنده ای، شیء را از شیء دیگر می سازد، و خداوند، خلق می کند، نه از چیزی. @hadise_shia

مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ج ۴، ص ۷۳ 🌺 فَمَعْنَى اَللَّهُ أَنَّهُ يُخْرِجُ اَلشَّيْءَ مِنْ حَدِّ اَلْعَدَمِ إِلَى حَدِّ اَلْوُجُودِ وَ يَخْتَرِعُ اَلْأَشْيَاءَ لاَ مِنْ شَيْءٍ وَ كُلُّ مَخْلُوقٍ دُونَهُ يَخْتَرِعُ اَلْأَشْيَاءَ مِنْ شَيْءٍ إِلاَّ اَللَّهَ فَهَذَا مَعْنَى اَللَّهُ. 🌺 امیر المومنین علیه السلام می فرمایند: معنای الله یعنی خدا، خلق لا من شی می کند. 🔹اگر غیر خدا هم، خلق لا من شی کنند، پس باید گفت او هم، الله است. @hadise_shia

#مهدویت 📚 اهداف سفیانے 🔹درباره انگیزه سفیانی، علاوه بر ارضای غریزه قدرت طلبی و سلطه جویی، که در طبیعت چنین انسان جنایت کار و پلیدی است، دو احتمال وجود دارد که این دو را می‌توان از نوع اقدامات او به دست آورد: 1⃣ کشتار شیعیان: 🔸در روایات متعددی، به این انگیزه اشاره شده است. در روایتی از امام باقر علیه السلام نقل شده: 🔹... فإنّ حنقه و شرهه إنّما هی علی شیعتنا... 🔸... خشم و کینه او تنها متوجه شیعیان ماست و تنها بر کشتن آن‌ها حریص است.... 🔹کشتار شیعیان و اقدامات خشن و بی رحمانه سفیانی در سرزمین‌های شیعه نشین، دست کم به یکی از این دو انگیزه می‌تواند باشد: 🔸الف) تعصبات کور مذهبی که بر اساس آن، شیعه، فرقه ای کافر، بدعت گذار و منحرف، تلقی می‌شود. 🔹ب) از آن جا که تفکر شیعی، یکی از جدّی ترین موانع در مقابل ظالمین است و مقاومت جدّی در برابر زیاده خواهی‌های آنان، از این تفکر نشأت می‌گیرد، و از سوی دیگر، این تفکر در حال گسترش به سایر مناطق دنیاست، لذا حرکت سفیانی، شکل می‌گیرد، تا این مانع بزرگ، برداشته شود. 🔸در روایتی، به رفتن سفیانی به سمت روم، برای مقابله با حرکت خراسانی اشاره شده است، که می‌تواند مؤیّد این فرضیه باشد؛ امام صادق علیه السلام در این باره فرمودند: 🔹و یذهب الی الروم لدفع الملک الخراسانی و یرجع منها متنصراً فی عنقه صلیب. 🔸او برای مقابله با حکومت خراسانی، به روم می‌رود و در حالی که به مسیحیت گرویده و صلیبی بر گردن دارد، از آن جا باز می گردد. 🔹اگر انگیزه اصلی سفیانی را، مقابله با شیعیان بدانیم، حمله او به عراق، پیش از حمله به مکه و مدینه، کاملاً معقول و موجه خواهد بود. 2⃣ جلوگیری از نهضت جهانی امام زمان عجل الله تعالی فرجه: 🔸سفیانی، برای کشتار شیعیان، و پیش گیری از نشر فرهنگ شیعی، قیام خود را آغاز می‌کند و به عراق که از مراکز مهم شیعه و در آینده مرکز حکومت جهانی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است، حمله می‌کند. 🔹پس از حمله به عراق، از حضور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، در مدینه اطلاع می‌یابد، و به همین دلیل، برای قتل آن حضرت، سپاهی را به مدینه گسیل می‌دارد، و با حرکت امام علیه السلام به سوی مکه، وی نیز سپاه خود را به جانب مکه می‌فرستد. #تاملی_در_نشانه‌های_حتمی_ظهور_۱۴۶_بااندکی‌تصرف @hadise_shia

#متن_منبر امام‌باقرعلیه‌السلام چکیده‌بخش‌مربوط‌به‌ایشان‌ازکتاب‌‌حیات‌فکری‌و‌سیاسی‌امامان‌شیعه‌نوشته‌رسول‌جعفریان @hadise_shia

#نوحه شهادت‌امام‌باقر‌علیه‌السلام بلندگریه‌می‌کنم‌برات @hadise_shia

#نوحه شهادت‌امام‌باقر‌علیه‌السلام کنارکوچه‌بنےهاشم @hadise_shia

#نوحه شهادت‌امام‌باقرعلیه‌السلام خاطرات‌کربلایاد‌منه @hadise_shia

#حدیث_خوانی #علم_صحیح 1⃣ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْوَشَّاءِ عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ أَبِي مَرْيَمَ قَالَ: 🌺 قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ لِسَلَمَةَ بْنِ كُهَيْلٍ وَ اَلْحَكَمِ بْنِ عُتَيْبَةَ : شَرِّقَا وَ غَرِّبَا فَلاَ تَجِدَانِ عِلْماً صَحِيحاً إِلاَّ شَيْئاً خَرَجَ مِنْ عِنْدِنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ. 🌺 اگر به شرق عالم و غرب عالم هم بروید، علم صحیحی نمی یابید، مگر چیزی که از نزد ما اهل بیت خارج شده باشد. 🔸تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة ج ۲۷، ص ۶۹ --------------------------------------------------- 2⃣ وَ قَوْلُهُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: كُلُّ مَا لَمْ يَخْرُجْ مِنْ هَذَا اَلْبَيْتِ فَهُوَ بَاطِلٌ. 🌸 هر مطلبی که از این خانه (ی ما) خارج نشده باشد، باطل است. 🔹الفصول المهمة فی أصول الأئمة (تکملة الوسائل) ج ۱، ص ۵۲۶ --------------------------------------------------- 3⃣ وَ عَنْهُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ لِكُمَيْلِ بْنِ زِيَادٍ فِي وَصِيَّتِهِ لَهُ: 🌺 يَا كُمَيْلُ لاَ تَأْخُذْ إِلاَّ عَنَّا تَكُنْ مِنَّا. 🌺 امیر المومنین علیه السلام به کمیل فرمودند: (علم را) جز از ما نگیر تا (بتوانی) از ما باشی. 🔸تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة ج ۲۷، ص ۱۰۳ --------------------------------------------------- 4⃣ عَنِ اَلصَّادِقِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فِي حَدِيثٍ قَالَ: 🌸 يَا يُونُسُ إِنْ أَرَدْتَ اَلْعِلْمَ اَلصَّحِيحَ فَعِنْدَنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ. 🌸 اگر علم صحیح، می خواهی، نزد ما اهل بیت است. 🔹تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة ج ۲۷، ص ۷۱ --------------------------------------------------- 5⃣ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَقُولُ: ... 🌺 لاَ يُوجَدُ اَلْعِلْمُ إِلاَّ عِنْدَ أَهْلِ بَيْتٍ نَزَلَ عَلَيْهِمْ جَبْرَئِيلُ. 🌺 علم، یافت نمی شود، مگر نزد اهل خانه ای که، جبرئیل، بر آنها نازل می شود. 🔸بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۲، ص ۹۱ --------------------------------------------------- 6⃣ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: 🌸 أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ عِنْدَ أَحَدٍ مِنَ اَلنَّاسِ حَقٌّ وَ لاَ صَوَابٌ إِلاَّ شَيْءٌ أَخَذُوهُ مِنَّا أَهْلَ اَلْبَيْتِ. 🌸 هیچ مطلب حق و درستی نزد مردم نیست، مگر آنچه از ما اهل بیت گرفته باشند. 🔹مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ج ۱۷، ص ۲۸۳ --------------------------------------------------- 7⃣ عَنْ جَمِیلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ‏ 🌺 یَغْدُو النَّاسُ‏ عَلَى‏ ثَلَاثَهِ أَصْنَافٍ‏: عَالِمٍ وَ مُتَعَلِّمٍ وَ غُثَاءٍ، فَنَحْنُ الْعُلَمَاءُ وَ شِیعَتُنَا الْمُتَعَلِّمُونَ وَ سَائِرُ النَّاسِ غُثَاء، 🌺 مردم‌ سه‌ دسته‌ اند: دانا، دانش‌ پژوه‌ و خس‌ و خاشاک‌؛ دانایان‌، ما (ائمه) هستیم‌، دانش‌ پژوهان‌، شیعیان‌ ما هستند و باقی‌ مردم‌، خس‌ و خاشاکند. 🔸بصائر الدرجات في فضائل آل محمد علیهم السلام ج ۱، ص ۸ --------------------------------------------------- 8⃣ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فِي حَدِيثٍ قَالَ: 🌸 أَمَا إِنَّهُ شَرٌّ عَلَيْكُمْ أَنْ تَقُولُوا بِشَيْءٍ مَا لَمْ تَسْمَعُوهُ مِنَّا. 🌸 آگاه باشید، شر است برای شما، اینکه قائل شوید به چیزی که از ما نشنیده اید. 🔹الفصول المهمة فی أصول الأئمة (تکملة الوسائل) ج ۱، ص ۶۴۷ --------------------------------------------------- 9⃣ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: 🌺 لَيْسَ عِنْدَ أَحَدٍ مِنَ اَلنَّاسِ حَقٌّ وَ لاَ صَوَابٌ وَ لاَ أَحَدٍ مِنَ اَلنَّاسِ يَقْضِي بِقَضَاءٍ إِلاَّ مَا خَرَجَ مِنَّا أَهْلَ اَلْبَيْتِ. 🌺 هیچ حق و کار درست و قضاوت صحیح، بین مردم نیست، مگر آنچه از نزد ما اهل بیت، خارج شده است. 🔸الفصول المهمة فی أصول الأئمة (تکملة الوسائل) ج ۱، ص ۴۰۲ --------------------------------------------------- 🔟 سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: 🌸 أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ عِنْدَ أَحَدٍ عِلْمٌ وَ لاَ حَقٌّ وَ لاَ فُتْيَا إِلاَّ شَيْءٌ أُخِذَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ وَ عَنَّا أَهْلَ اَلْبَيْتِ. 🌸 آگاه باشید، نزد هیچ کسی، علم و مطلب حق و فتوایی نیست، مگر آنچه که از علی بن ابی طالب علیه السلام و ما اهل بیت، گرفته شده است. 🔹بصائر الدرجات في فضائل آل محمد علیهم السلام ج ۱، ص ۵۱۹ @hadise_shia

#پاسخ_شبهه پاسخ به شبهات آتئیست ها (۴) @hadise_shia

#مولودی #استقبال‌ازغدیر ولـــــــــــــےاللہ‌یاحــــــــــــــــــیدر سیدرضانریمانے @hadise_shia

#تصوف 📚 كشف و شهود 🔸آقاى وكيلى مى نويسد: 🔺برخى از افراد، با دريافت هاى قلبى و درونى خود، نوعى آگاهى از واقعيت هاى بيرونى پيدا مى كنند، كه حسّ و عقل و تفكر عمومى، در آن دخيل نيست، اين ادراكاتِ اختصاصى و غير همگانى، ادراكات شهودى ناميده مى شود، و از آن آگاهى به حسّ ششم يا اسامى ديگر نيز تعبير مى شود. [۱] 🔺ادراكات شهودى نيز، مانند بقيه ادراكات، مى تواند درست يا نادرست باشد. برخى از ادراكات شهودى، از جنس علم حضورى بوده و مانند حسّ باطن مى باشد. اين اداراكات هميشه يقين آور است. [۲] 🔺ادراكات شهودىِ حضورى، آرامش بخش تر از ادراكات فكرى است. انسان، ممكن است چيزى را با استدلال بفهمد، ولى قلبش آرام نشود... 🔺ادراكات شهودى ما، در امور غير محسوس، مانند حسّ كردن در امور محسوس است، به همين جهت، دانشمندان بزرگ، پس از سال‌ها تلاش علمى، به آرامش قلب نمى رسند، و براى تحصيل آرامش، به دنبال سير و سلوك و تهذيب نفس، حركت مى كنند. [۳] 🔹در عبارت دوّم نوشته است: 🔺برخى از ادراكات شهودى، از جنس علم حضورى و يقين آور است، مى گوييم اگر سالك، به نفس معلوم برسد، يعنى به واقع رسيده، آن وقت يقين آور است، ولى ادراكات شهودى، آفات و آسيب هايى دارد، كه در برخى از موارد، موجب مى شود سالك به واقع نرسد، و توهم كند كه به واقع رسيده و لذا به خاطر خطا پذيرى آن، حجيّتش مخدوش مى گردد، پس نمى توان به صورت قاعده كلّى آن را حجّت دانست. 🔸در عبارت سوم مى نويسد: 🔺ادراكات شهودى، آرامش بخش تر از ادراكات فكرى است، و حال آن كه درباره ميزان اعتبار تفكر نوشته اند: فكرى كه در چهار چوب قواعد منطقى باشد، و ماده اوّليّه آن هم علوم متقن و استوار باشد، همواره صحيح و بى خطا است، و راهى بسيار مطمئن براى كشف حقيقت مى باشد، گرچه رعايت كردن قواعد منطقى چندان آسان نيست. [۴] 📚 پاسخ 🔹شهودى كه در آن، احتمال درستى يا نادرستى مى دهيم، چگونه يقين آور و آرامش بخش تر از راه تفكر، كه به اذعان شما، صحيح و بى خطا است مى باشد؟ 🔸در اين جا مناسب است، اندكى درباره عدم حجيّت مكاشفات سخن بگوييم. 🔹اكابر صوفّيه، در آثارشان آفاتى را براى كشف و شهود شمرده اند، كه حاكى از عدم حجيّت آن است، و لذا اعتماد بر مكاشفات، هيچ وجه وجيهى ندارد. 🔸قيصرى، آسيب هاى آن را اين گونه بيان مى كند: ۱. دخالت شياطين، در شهود سالك [۵] ۲. وقوع سالك، در اوهام و تخيّلات فاسده [۶] ۳. بيمارى هاى اعصاب و روان [۷] ۴. تأثير باورها و اعتقادات، در مكاشفات [۸] 🔹آقای مصباح يزدى، درباره عدم حجيّت مكاشفات مى نويسد: 🔸«امّا گذشته از پيامبر و امامان معصوم عليهم السلام، ديگران براى ما مشكوك اند، تا هنگامى كه نخست، اطمينان پيدا كنيم خلاف نمى گويند، و به واقع، چنين ادراك و دريافت هايى برايشان حاصل شده، و دوّم اين كه با قرائنى به دست آوريم و احراز كنيم، كه آن ادراك و يافته‌ها، از عنايت هاى ربّانى است، نه از القائات شيطانى و تسويلات نفسانى، در هر صورت، در مورد غير پيامبر و امامان معصوم عليهم السلام، اگر كوچك ترين ترديدى داشته باشيم، سخن آن‌ها براى ما ارزشى نخواهد داشت». [۹] 🔹با توجّه به مطالب مذكور، اين ادّعا، كه هدف اصلى از بعثت انبياء، اين است كه انسان، از راه شهود، با عوالم غيبى، انس بگيرد، صحيح نيست، چرا كه معقول نيست، انبياء، انسان‌ها را به راه غير حجّت و بى پايه و اساس سوق دهند، راهى كه شياطين و اوهام و بيمارى هاى روانى و باورهاى شخصى، در آن دخالت مى كند. 🔸آقاى وكيلى مى نويسد: 🔺براى اين كه بتوانيم به غيب دسترسى پيدا كنيم، دو راه وجود دارد: راه اوّل همان تفكر است. راه دوّم آن است كه ما در ابزارهاى شناختى و به تعبيرى، در گيرنده هاى خود، تغيير ايجاد نموده و بتوانيم با آن، غيب را دريافت نماييم... 🔺راه هاى زيادى براى تقويت گيرنده هاى وجودى انسان، وجود دارد، و هر يك از آن‌ها، گيرنده هاى انسان را در بُعدى و از جهتى، تقويت مى نمايد و تا حدّى پيش مى برد. برخى از راه‌ها، گيرنده هاى انسان را فقط در حدّ حيوانات بالا مى برد، و از لايه اى ابتدايى از غيب، آگاه مى سازد، ولى برخى از راه‌ها، انسان را هزاران بار بيشتر، بالا برده و او را تا مقام همجوارى با انبياء و اولياء الهى، رشد داده و به لقاء اللّه مى رساند. 🔺هدف اصلى، از بعثت انبياء، فعّال كردن گيرنده هاى وجود انسان است، تا انسان با عوالم غيبى انس بگيرد و درهاى ملكوتى به رويش باز گردد و بتواند به مقام قرب خداوند، نائل شود. [۱۰] 📚 پاسخ 🔹اين گفتار بدين معناست، كه هدف اصلى انبياء، فعّال كردن گيرنده هاى وجود انسان است، كه از راه شهود، كه حجّت نيست، انسان‌ها را با عوالم غيبى، مأنوس كنند. 🔸نادرست بودن اين مطلب جاى بحث ندارد.

🔹نكته ديگر اين است، كه اهل عرفان و تصوّف، به زعم خويش، گيرنده هاى خود را قوى مى كنند، و عالم غيب را شهود مى كنند، در اين صورت، چرا به يافته هاى متناقض مى رسند؟! 🔸آقای جوادى آملى مى نويسد: «بسيارى از يافته هاى اهل عرفان، مخالف، و بلكه مناقض يكديگر است، به همين دليل نيز، برخى از آن‌ها، به انكار يافته هاى ذوقى و معارف كشفى برخى ديگر، مى پردازند». [۱۱] 🔹آقاى محمّد صادق طهرانى مى گويد: «گاه ممكن است، دو ولىّ خدا، در مسأله اى كه مربوط به تربيت نفوس است، اختلاف نظر داشته و يكى از ايشان، طريقه ديگرى را ناصواب بشمارند». [۱۲] 🔸اين گونه يافته هاى متناقض، و تخطئه كردن‌ها، دليل بر راهيابى خطاء و اشتباه، در يكى از دو شهود است. حال، آیا صحيح است كه بگوييم هدف اصلى بعثت انبياء، فعّال كردن كشف و شهودى است كه انسان‌ها را به نظرات متناقض و متضادّ برساند؟! ----------------------------------- پاورقی‌ها [۱]: . هفت روز در بهشت معرفت شناسى، ص ۷۳ . [۲]: . همان، ص ۷۶. [۳]: . همان، ص ۷۶ . [۴]: . همان، ص ۶۰ . [۵]: . شرح فصوص قيصرى، ص ۱۰۷. [۶]: . همان، ص ۹۹ - ۱۰۰. [۷]: . همان، ص ۱۰۰. [۸]: . ابن عربى مى گويد: پیامبر از دنیا رفت و هیچ خلیفه ای برای خود تعیین نکرد. آقای حسن زاده در ذيل اين كلام مى نويسد: شك نيست كه حضرت رسول اللّه براى خود وصىّ تعيين فرمود و آن امیرالمومنین على عليه السلام بود... بايد گفت شيخ (ابن عربی)، صاحب عصمت نبود... كشف او... به حسب معتقد و سوابق انس و الفت اشتباهى روى آورد. ممد الهمم، ص ۴۱۰. [۹]: . در جستجوى عرفان اسلامى، ص ۳۹. [۱۰]: . هفت روز در بهشت انسان شناسى جهان شناسى، ص ۱۶. [۱۱]: . تحرير تمهيد القواعد، ج ۳، ص ۲۸۰. [۱۲]: . نور مجرّد، ج ۱، ص ۵۵۹. @hadise_shia

#مولودی #استقبال‌ازغدیر علــــــــــــــــــــــــــــــےمولا @hadise_shia

#امام‌هادی‌علیہ‌السلام #فضائل‌اهل‌بیت 📚 بخشی از تلاش‌های امام هادی علیه السلام، در جهت حفظ اسلام حقیقی 🌺 امام هادی علیه‌السلام‌، با بکارگیری یک سلسله برنامه‌های ارشادی و تربیتی، مبارزه غیر مستقیمی را با حاکمیت آغاز کرد، و بی‌آنکه‌ حساسیت‌ دستگاه‌ را متوجه خود سازد، به انجام فعالیت‌هایی بر ضد آن‌‌ها پرداخت. در مواقع لازم نیز تا جایی که حیات شیعه را به مخاطره نمی‌انداخت، دامنه آن‌ را‌ گسترده‌تر می‌ساخت. 📚 مهم‌ترین راهبردهای امام با رویکرد سلبی عبارتند از: 🔹نامشروع‌ معرفی‌ کردن‌ حکومت عباسیان 🌺 امام با استفاده از فرصت‌های مناسب، با نامشروع معرفی کردن عباسیان، مسلمانان‌ را‌ از هرگونه همکاری با آنان -مگر در موارد ضرورت- بر حذر می‌داشت‌ و با‌ این کار، چهره این مفسدان را برای مردم، بیشتر آشکار می‌کرد. 🔸مبارزه‌ با‌ گروه‌های منحرف عقیدتی 🌺 دوران امام هادی علیه‌السلام، اوج پیدایش مکتب‌های گوناگون‌ عقیدتی بود، که بستر آن، به وسیله حکومت عباسی فراهم شده بود‌. تیز‌بینی امام، در شناخت خط توطئه و استحاله فرهنگی، نقشه‌های دین‌ستیز‌ جریان‌‌های انحرافی را آشکار می‌ساخت. اگر‌چه‌ مراقبت‌ شدید از ایشان، اندکی آنان را در‌ رسیدن‌ به هدف ننگین‌شان یاری می‌داد، و عدم دسترسی به امام، مشکلات جامعه اسلامی‌ را‌ افزون‌تر می‌کرد، ولی‌ امام‌، با نهایتِ‌ درایت‌، در‌ خنثی کردن این توطئه‌های فرهنگی‌ می‌کوشید. 📚 مهم‌ترین راهبردهای امام‌ با‌ رویکرد ایجابی عبارتند از: 🔹تلاش‌ برای‌ پی‌‌ریزی جامعه‌ای بیدار‌ 🌺 از اهداف مهم و اساسی‌ امام‌، تلاش برای پی ریزی جامعه‌ای بیدار، و آگاه بود که در پرتو ایمان، به‌ عنوان‌ زمینه‌ای برای تحقق آرمان‌های ارزشمند‌ حکومت‌ خاندان‌ پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، محسوب می‌شد‌. 🔸حفظ مصالح کلی و درازمدت جامعه اسلامی 🌺 برجسته‌ترین اهداف سیاسی پیشوایان اسلام، در ادوار‌ مختلف‌، حفظ مصالح کلی و درازمدت جامعه‌ اسلامی‌، حفظ‌ جامعه‌ اسلامی‌ از خطر نابودی‌، و نیز‌ روشن نگه‌داشتن چراغ اسلام، در کوران حوادث بوده است. آنان از رویارویی با ستم‌پیشگان‌ و ضدیت‌ با‌ دستگاه ستمگر، کوچک‌ترین هراسی نداشتند؛ ولی‌ با‌ درایت‌ و تیزبینی‌، به‌ شکل‌ دادن مبارزات، بر اساس شرایط حاکم، و در نظر داشتن کامل اوضاع می‌پرداختند. 🔹تبیین مقام و جایگاه امام و امامت، در جامعه اسلامی 🌺 مهم‌ترین حرکت و راهبرد فرهنگی امام‌ هادی علیه‌السلام، تبیین مسئله امامت و تعمیق فکر شیعه، درباره مبحث امام‌شناسی است، که در قالب زیارت جامعه کبیره بیان شده است. «زیارت جامعه کبیره»، یک دوره کامل امام‌‌شناسی‌ است. 🔸تبلیغ اندیشه مهدویت 🌺 امام هادی علیه‌السلام، با تقویت تفکر مهدویت در عمل، نظام خلافت سلطنتی را به چالش می‌کشید، و نظام ولایی را تبلیغ می‌کرد. آن‌ حضرت‌، اگر هم سخن نمی‌گفت، ولی وجود او، خود فریاد بلندی بود، که نظام ولایی را تأیید، و نظام خلافت سلطنتی را تهدید می‌کرد‌. ایشان، کمتر در میان مردم ظاهر می شدند و دستورات خود را از طریق وکلای خود به مردم می رساندند، تا مردم، به تدریج برای غیبت امام زمان، علیه السلام، آماده شوند. 🔹حفظ جان شیعیان و امید بخشی‌ به‌ آنان 🌺 با توجه به عدم ثبات سیاسی و ناامنی، در دوران امام هادی علیه السلام، هرگونه‌ نشانه‌ و علامت، مبنی بر قصد‌ امام‌، برای تصاحب قدرت، می‌توانست باعث قتل ایشان و سرکوب شدید شیعیان شود؛ کما اینکه علی‌رغم سکوت امام در این خصوص، شیعیان، با شدیدترین وضعیت‌، توسط‌ حکومت، مورد آزار و اذیت قرار گرفته و به زندان و حبس محکوم، و یا به قتل می‌رسیدند؛ بنابراین، امام، یکی از راهبردهای خود را، حفظ جان شیعیان‌ قرار‌ دادند، تا‌ با استفاده از شرایط، بتوانند اهداف خود را عملی نمایند. 🌺 سازمان وکالت، به نیابت از طرف معصومان‌ علیهم السلام، در دوره‌های پیشین نیز مصداق داشت، اما در‌ دوره‌ امام‌ هادی علیه‌السلام، این سازمان وسیع علمی، فکری و سیاسی، از نمود خاص، و برجستگی ویژه‌ای برخوردار شد‌، و ‌‌فواید‌ مهمی را در پی داشت. پیوند مستمر بین امام و پیروان، در اقصی نقاط‌ جهان‌ اسلام‌، که می‌توانست پیام امام را مثل ابزار ارتباطی امروزی، به‌ سرعت و به‌ طور نظام‌مند به شیعیان، از یک کانال مؤثق و معتبر برساند، بدون این که از‌ لحاظ امنیتی، برای پیروان‌ اهل‌ بیت علیهم‌السلام مشکل ساز باشد و از نظر جغرافیایی، مکان آن‌ها را برای دیگران معلوم سازد، انجام می‌گرفت. 🌺 این شبکه مهم، می‌توانست از نظر علمی و فقهی، نیازهای‌ مردم را از منبع اصلی، در دسترس قرار دهد، که رفع شبهات عقیدتی و فکری، از نتایج بدیهی و اولیه آن بود. 🌺 شبکه گسترده «وکالت»، یک سازمان بزرگ علمی نیز به‌ شمار می‌آمد‌، که‌ الگویی برای تشکیل حوزه‌های علمیه امروز بود. منشأ علمی سازمان، امام معصوم علیه‌السلام بود و نیازها را ایشان رفع می‌نمود.

🌺 شبکه وکالت، در مسیر تکاملی خود، بعدها به‌ مراکز‌ فقهی و کلامی تبدیل شد و بدین ترتیب، مسائل فقهی و کلامی، از کانال مورد اطمینان برای پیروان، به منزله یک چتر حمایتی بزرگ و مصون‌بخش بود، که تهاجم‌های فرهنگی را‌ نیز‌، بدون واکنش آشکار فیزیکی، پاسخ داده و دفع می‌نمود. @hadise_shia

#مولودی #استقبال‌ازغدیر یدالله‌حیـــــــــــــــــــــــــــــدر حنیف‌طاهری @hadise_shia

#حدیث_خوانی #محبت‌اهل‌بیت 🌸 عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام فِی قَوْلِهِ ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَیْنِ فِی جَوْفِهِ فَیُحِبَّ بِهَذَا وَ یُبْغِضَ بِهَذَا، فَأَمَّا مَحَبَّتُنَا فَیُخْلِصُ الْحُبَّ لَنَا کَمَا یَخْلُصُ الذَّهَبُ بِالنَّارِ لَا کَدَرَ فِیهِ مَنْ أَرَادَ أَنْ یَعْلَمَ حُبَّنَا فَلْیَمْتَحِنْ قَلْبَهُ فَإِنْ شَارَکَهُ فِی حُبِّنَا حُبَّ عَدُوِّنَا فَلَیْسَ مِنَّا وَ لَسْنَا مِنْهُ وَ اللَّهُ عَدُوُّهُمْ وَ جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ وَ اللَّهُ عَدُوٌّ لِلْکَافِرِینَ. 🌺 ابوالجارود از حضرت امام باقر علیه السّلام درباره آیه «ما جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَیْنِ فِی جَوْفِهِ» احزاب ۴ {خداوند برای هیچ مردی، در درونش دو دل ننهاده است} نقل کرد که فرمودند: دوست داشته باشد با این قلب و دشمن داشته باشد با قلب دیگر. اما محبت ما، دوستی را خالص می‌کند، چنان چه طلا به وسیله آتش خالص می‌شود که دیگر کدورتی در آن نیست. هر که مایل است بداند که محبت ما را دارد یا نه، پس باید قلب خود را امتحان نماید؛ اگر در قلب خود با محبت ما، محبت دشمنان ما را نیز یافت، از ما نیست و ما نیز از او نیستیم، خدا با آنها دشمن است و جبرئیل و میکائیل و خداوند دشمن کافران است. 🌸 عَنِ الْبَزَنْطِیِّ قَالَ: کَتَبَ إِلَیَّ الرِّضَا علیه السلام قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلَامُ مَنْ سَرَّهُ أَنْ لَا یَکُونَ بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ حِجَابٌ حَتَّی یَنْظُرَ إِلَی اللَّهِ وَ یَنْظُرَ اللَّهُ إِلَیْهِ فَلْیَتَوَلَّ آلَ مُحَمَّدٍ وَ یَبْرَأْ مِنَ عَدُوِّهِمْ وَ یَأْتَمَّ بِالْإِمَامِ مِنْهُمْ فَإِنَّهُ إِذَا کَانَ کَذَلِکَ نَظَرَ اللَّهُ إِلَیْهِ وَ نَظَرَ إِلَی اللَّهِ. 🌺 بزنطی گفت: حضرت رضا علیه السّلام به من نوشت که حضرت باقر علیه السّلام فرموده است هر که مایل است بین او و خدا حجابی نباشد تا به خدا نظر کند و خدا به او توجه نماید، باید آل محمّد را دوست بدارد، و از دشمنان آنها بیزاری جوید و پیرو امامِ از آل محمّد باشد. وقتی چنین بود، توجه به خدا نموده و خدا نیز متوجه اوست. 🔸بیان علامه مجلسی نگاه کردن به خدا، کنایه از کمال معرفت است، به حسب طاقت و قابلیت انسان، و نگاه خداوند به بنده، کنایه از کمال لطف و مرحمت است. بحارج۲۷ص۵۱ @hadise_shia