در این روزگاری که دل بیقرار است گدای کریمه شدن افتخار است ثواب زیارت برایم نوشتند خودم نه، دلم سوی تو رهسپار است دوباره حرم قسمتم نه نشد - آه چقدر این دل بی‌نوا بد بیار است چنان گنبدت جلوه دارد که انگار حریم تو در آسمان‌ها مدار است کسی که قدم می‌زند در حیاطت روی فرش بال ملائک سوار است نگاهت مرا از غریبی در آورد ببین خنده روی لبم آشکار است همین هم نشان از کرم خانه دارد گدا زاده‌ای با شما همجوار است کریمه! کرم کن گدای خودت را گدایی که در ماتمت سوگوار است چکید اشک تو بر زمین، بعد از آن بود که از ساوه تا قم درخت انار است دلم خون شده از غم ماجرایت دلت تنگ بوده برای رضایت #شعر_شهادت_حضرت_معصومه_س #محمدحسن_بیات‌لو @hadithashk

بی تو همرنگ خزانیم خودت را برسان مرده ایم و پی جانیم خودت را برسان مرگ آخر همه‌را پیش خودش خواهد برد تا زمانی که جوانیم خودت را برسان دور باطل زدن ما همه از دوری توست خسته از این دورانیم خودت را برسان با همین آبرویی هم که نداریم همه در صف منتظرانیم خودت را برسان صبح تا شب عوض اینکه به‌یادت باشیم فکر یک لقمه‌ی نانیم خودت را برسان یک نفر هم که نداریم که با واسطه اش به حضورت برسانیم خودت را برسان ارزش ما همه از توست؛ وگرنه بی تو به خدا مفت ، گرانیم خودت را برسان #شعر_مناجات_امام_زمان_عج #عرفه #محمدحسن_بیات‌لو @hadithashk

چه جوری خاطره‌هام یادم بره سنگای به روی بام یادم بره سی سال دیگم اگر گریه کنم محاله بازار شام یادم بره خرابه برامون آشیونه بود ماجرای غربتِ زمونه بود حرفی از گرسنگی نمی‌زنم توی شام شام ما تازیونه بود آتیش قلب کباب حرمله بود باعث رنج و عذاب حرمله بود توی راه رباب به آب لب نمی‌زد مأمور تقسیم آب حرمله بود کسی می‌شه ببینه و جون نده؟ آه و ناله شو به آسمون نده ؟ می‌دیدم رباب گریه‌م می‌گرفت دستاشو بسته بودن تکون نده سنگ غم شکسته بال و پرمو تا دیدم آتیش اهل حرمو روزی صدبار می‌میرم زنده میشم که گذاشتم توی خاک خواهرمو هرجا که غم می‌بینم آه می‌کشم قامت خم می‌بینم آه می‌کشم یاد زخمای هلالِ قتلگاه نعل اسبم می‌بینم آه می‌کشم #شعر_شهادت_حضرت_امام_سجاد_ع #محمدحسن_بیات‌لو @hadithashk