روز روشن بانویی را تیره دلها می‌زدند دختر خیرالبشر را بی حیاها می‌زدند فاطمه در بین شعله بود و حیدر گُر گرفت فاش می‌گویم علیِ مرتضی را می‌زدند کاش می‌بستند چشمان علی را جای دست نامسلمانان به پیش چشم مولا می‌زدند مثل جوجه دختری لرزید آنجا تا که دید دسته جمعی بین کوچه مادرش را می‌زدند عده ای با تازیانه می زدندو با غلاف عده ای در آن شلوغی با کف پا می‌زدند بر نمی‌گردد سر زهرا میان بسترش چون میان کوچه او را بی محابا می‌زدند این زدن ها باز، در کرب و بلا تکرار شد یوسفی را در ته گودی خدایا می‌زدند پهلویش، پهلوی یک پهلو شکسته نیزه خورد زخم ها را بر تن او، پیش زهرا می‌زدند از تنش چیزی نمانده غیر مشتی استخوان لشگری دیدند آقا مانده تنها، می‌زدند زخم قلب داغداران، بار دیگر تازه شد اسبها را نعل تازه پیش زنها می‌زدند پیکری عریان به روی خاک و جمعی کف زنان خواهری را در هیاهوی تماشا می‌زدند با که گویم؟ کاش می‌مُردم نمی‌گفتم سخن دختری را در کنار جسم بابا می‌زدند #فاطمیه #شعر_شهادت_حضرت_فاطمه_زهرا_س #محمود_اسدی @hadithashk

سوی سابق را ندارد دیده تارم پدر همچو ابرم در نبودت سخت میبارم پدر به گمانم عمه هم از دست من خسته شده بعد تو بر دوش او افتاده هر کارم پدر دست در دست پدر رد شد از اینجا هر کسی با غرور دخترانه گفت که، دارم پدر این که هم بازی ندارم حوصله بر میشود بیشتر سرگرم زخم طاول و خارم پدر تو خودت گفتی که می آیی بیا پس زودتر تا نداده بیشتر این زجر آزارم پدر من که بوده بالشم نرمی دستان عمو حال سر بر سنگ این ویرانه میذارم پدر من که نازم را عمو عباس روزی می‌کشید در طناب سلسله حالا گرفتارم پدر من دگر از تو النگویی نمی‌خواهم بیا بیشتر از هر کجا ترسان ز بازارم پدر من به عشق اینکه یک بار دگر میبینمت از سر شب تا طلوع صبح بیدارم پدر تو فقط یک لحظه از نیزه به آغوشم بیا تا ببینی از لبت لب بر نمی‌دارم پدر #شعر_روضه_حضرت_رقیه_س #خرابه_شام #کربلا #بهمن_ترکمانی @hadithashk

از دیدن رویت خِجلم زهرا جان شُد قتلِگهت ب منزلم زهرا جان دیدم ک تورا ز کینه میزد قنفذ ب مُردن خویش مایلم زهرا جان #شعر_شهادت_حضرت_فاطمه_زهرا_س #میثم_صدقی #فاطمیه @hadithashk

امیرالمومنین صلوات الله علیه فرمودند: به فرزندم حسین نگاه کردم و شادمان شدم. گفتم: خدایا، من او را دوست دارم، پس او را دوست بدار و هر کس که او را دوست دارد، دوست بدار. بحار الأنوار، ج ۴٣، ص ٢٩٢ #حدیث #کلام_معصوم @hadithashk

من نوشتم دوستت دارم کران تا بیکران پس سراغم را بگیر از نامه ی نامه بران هر کسی در دار دنیا دل به یاری بسته است من دلم با تو خوش است و دیگران با دیگران من اگر فردا نباشم ، امشبم خرج تو شد این همه من آمدم یک شب تو هم بد بگذران قصه ی بی کربلایی ، غصه ی شیرین ماست ما اگر که زهر هم خوردیم بوده شوکران شیعتی مَهْما شَرِبْتُم ماءِ عَذْبٍ فاذکرونی ای فدای آن لب خشکت تمام نوکران اَوْ سَمِعْتُم بِغَـــــریبٍ اَوْ شَهیدٍ فَانْدُبُونی بعد قتلت رفته بالا ناله های چاکران فـَاَنا السِّبْطُ الَّذی مِنْ غَیْرِ جُــرْمٍ قَتِلُونی کاش تو تنها نبودی در میان کافران وَ بِجَرد الخَیْـلِ بَعْد القَتْلِ عَمْداً سَحِقُونی رد شدند از روی تو با اسب ها ، غوغاگران لَیْتَکُم فی یَوْمِ عاشــورا جمیـعاَ تَنْظُرونی میشنید این خطبه را در خیمه گوش خواهران کَیْفَ اِسْتَسْقی لِطِفْـلی فَاَبوا اَن یّرْحَمُونی می‌رود حالا رباب از حال بین مادران تا پدر از پا بیفتد طفل شیری را زدند داغ روی داغ میدیدند آن غم پروران اصغر و زهرا کتک خوردند چون جای امام این اصول عشق باشد بین این همسنگران «میخ» کار نیزه کرد و«در»بجای خیمه سوخت فاطمه هم داشت گودالی که افتاده در آن خونی و خاکی شده در کوچه قرآنِ علی کوثر افتاده ست زیر دست و پای ابتران آه یا فضه خذینی ! بند بندم خرد شد اینقدر که رد شدند از روی در خیره سران ثلث سادات جهان را پشت در انداختند گوهر من را به خون کشتند این بی گوهران هر چه هم ماتم ببینم گریه مال کربلاست مضطری بودم چنین شد ، وای بر آن مضطران این علی را سالم از مسجد به خانه میبرم شیرخواره اش آنچنان شد ، شد علیِ اکبر آن من به ضربی گوشوارم در میان کوچه ریخت وای از دستان خولی ها و وای از زیوران #شعر_مناجات_سیدالشهداء #شعر_روضه_سیدالشهدا #شعر_روضه_حضرت_زهرا #حضرت_زهرا_س #علیرضا_وفایی_خیال @hadithashk

گویند وداع خواهرت طول کشید چون بوسه به جای مادرت طول کشید از جای کشیدن قدم هات به خاک پیداست بریدن سرت طول کشید قلب همه را پر از تاسف می کرد دارایی خیمه را تصرف می کرد از بس پی آزار حرم ، حرمله بود گاهی به رباب آب تعارف می کرد #گودال #گروه_شعر_یامظلوم @hadithashk

غصه،به غصه ی دل من گریه می کند بر این خمیده،سرو چمن گریه می کند از لحضه ای که دید چه سان بازویم شکست زینب به جای حرف زدن گریه می کند من گریه می کنم به غم و غربت علی حیدر برای پهلوی من گریه می کند با هر نفس تمام تنم تیر می کشد حتی زمان غسل،کفن گریه می کند مسمار بین سینه ی من بود و سوختم دیدم که میخ هم به بدن گریه می کند حرفی به لب میآورم از کوچه ها ولی با دیدن مغیره، حسن گریه می کند #فاطمیه #شعر_شهادت_حضرت_فاطمه_زهرا_س #محمود_اسدی @hadithashk

باور نمی کنم که تو بی بال و پر شدی خسته‌شدی شکسته‌شدی مختصرشدی شرمنده ام به‌خاطر من زخم خورده‌ای روزی که در مقابل دشمن سپر شدی افتادی از نفس – نفست بند آمده افتاده ای به بسترِ غم ،محتضر شدی هیزم به دست های مدینه که آمدند مجروحِ دودِ آتش و زخمیِ در شدی آتش زبانه می زد و در نیمه باز بود فهمیدم از صدا زدنت؛ بی پسر شدی این شهر چشم دیدن ما را نداشتند از چشم‌های شور مدینه نظر شدی همسایه ها رعایت حالت نمی کنند از دست هم محلی خود خونجگر شدی #فاطمیه #شعر_شهادت_حضرت_فاطمه_زهرا_س #محمدحسن_بیات‌_لو @hadithasbk

"سحرگهان به حریمت چو میهمان گشتم به پیشگاهِ تو نزدیکتر شدم آقا" * مرا میان حرم جبرئیل آورده ببین که با چه کسی هم‌سفر شدم آقا صدایِ ساعتِ صحنِ تو تا به گوشم خورد برای سجده به تو باخبر شدم آقا ملاکِ خضر شدن شب‌نشینی نجف است خوشم که در حرمَت مستقر شدم آقا غُبارِ مرقد تو توتیای چشم من است به شوق خاک دَرَت ، رفتگر شدم آقا پَرِ مرا دمِ ایوان‌طلا به بند بکش... چِقَدر عاشق این کوه‌ِ زر شدم آقا! عجیب طرحِ ضریحت شگفت‌انگیز است یکی دو بوسه زدم تشنه‌تر شدم آقا گدای کوی تو تحت حمایت زهراست فقیر سفره‌ی خَیرُ البَشَر شدم آقا سر مرا به روی زانوی خودت بگذار همان دقیقه که من محتضر شدم آقا میان قبر فقط داد می زنم : حــیدر! تو هم خیال مکن لال و کر شدم آقا تمام عمر به عشق تو زندگی کردم اگر به پات نمیرم هدر شدم آقا به یاد تشنگی شاه بی‌کفن ، مُردم حسین گفتم و غرق شرر شدم آقا چه تشنه‌ای! که تنش زیر سُمّ مرکب رفت به جنگ پهلوی او نیزه‌ای مُوَرَّب رفت #شعر_مناجات_حضرت_امیرالمومنین_علی_ع #فاطمیه #بردیا_محمدی @hadithashk

#اصلاح_شده زیباترین گلواژه ی اشعار حیدر ای محرم گنجینه ی اسرار حیدر باران رحمت می‌شد از چشم تو جاری  با عطر یاست می‌شود دنیا بهاری  با چشم کم سویت نگاهم کرده ای تو آشفته بودم روبه راهم کرده ای تو تنها تو کردی اعتنا بر هر کلامم  تنها تو می‌گفتی "علیکم" بر سلامم  یک جای سالم پس چرا در پیکرت نیست ؟ جز دشت آلاله میان بسترت نیست؟ زخم تنت زهرا مداوا میشد ای کاش لولای در شکلی دگر وا میشد ای کش سرچشمه ی باغ پر از احساس هستی  تنها پناهم در عوام الناس هستی برخیز و برکش پرده از رازی دوباره اعجاز کن با چادر ، اعجازی دوباره من بی وضو نام تو را هرگز نبردم وقتی هزاران آیه در وصفت شمردم با این قد تا خورده ، آبم کرده ای باز جارو نکش ، خانه خرابم کرده ای باز دستاس را حرکت درآوردی نفهمم هر بار پیراهن عوض کردی نفهمم این درد بازو در قنوتت حرف دارد طرز نگاه در سکوتت حرف دارد برخیز و برپا کن شکوه آیه ها را لبریز از خیر و دعا همسایه ها را بالاتر از ادراک مردم شد مقامت  هرگزنشد در کوچه حرف از احترامت  قربانی دست حسودان غدیری وقتی که رفتی حق خود را پس بگیری بعد از گذر از کوچه هم رنگ غروبی می خواستی اذعان کنی همواره خوبی چون کشتی بشکسته پهلو میگرفتی من محرمت بودم ولی رو میگرفتی باشد نگو اما حسن دق میکند ...ها شب ها میان خواب هق هق میکند ...ها دیوار و درب کوچه‌ها با من سخن گفت  آه از حسن آه از حسن آه از حسن گفت ازضرب دست مردکی ناپاک می‌گفت  از زیور گوشت به روی خاک می‌گفت  عرش خدا را ضربت سیلی تکان داد  جای سرت را روی دیواری نشان داد سخت است در دنیا بدون یار بودن  بی تو کنار سفره ی افطار بودن  اصلاً نمی‌خواهم که با این سر به زیری  حتی برایم لقمه ی نانی بگیری روز گذشته چاره ای تدبیر کردم لولای درب خانه را تعمییر کردم میخی که شد دردسرت را... کندم ازجا آسیب زد بال و پرت را... ‌کندم از جا خانُم ! بیا جان علی ترک سفر کن از یادگار مُحسنت صرف نظر کن با داغ تو می لرزد ارکان نمازم کز چوب این گهواره تابوتی بسازم حس میکنم دردی که روی دوش داری  وقتی که زینب را تو درآغوش داری برخیز و بر احوال زینب مادری کن فکری به حال لحظه ی بی معجری کن باید بمانی تا رُخ ماهش ببوسی آن دم که چادر سر کند روز عروسی پاک و زلال و صاف تر از رود دجله خوب است دختر را بَرد مادر به حجله دیدم به نقش صورت خود غنچه داری یک پیروهن ، چندین کفن در بقچه داری فکری برای زینبت در کربلا کن سرمایه ای در عصر عاشورا جداکن غم نامه ای دیگر مهیا کن برایش یک معجر و یک روسری تا کن برایش این عهد را از روز اول با تو بستم درقتلگه همراه زینب با تو هستم #مجید_قاسمی @hadithashk

همين كه قبر را كندم من از اين شهر دل كندم دگر بار سفر را فاطمه بعد از تو مى بندم قرار ما نبود اينگونه من شرمنده ام زهرا به جاى قبر تو قبر خودم را كنده ام زهرا الا اى دختر پيغمبر اى انسية الحورا برايت ساختم با دست خود اين خانه نو را نبودم شوهر خوبى اگر، زهرا حلالم كن تو ماندى بين آن ديوار و در زهرا حلالم كن نشد آئينه دل از غبار غصه پاك اينجا سپردم نيمه شب خاطراتم را به خاك اينجا بدان اى خاك اين را، فاطمه هستِ پيمبر بود دو دستى كه ز قبر آمد برون دست پيمبر بود پس از نه سال امشب پس بگير از من جوانت را حلالم كن كه سالم پس ندادم اين امانت را مراقب باش! آهسته! كه آئينه ترك دارد تن و دست و دو پهلو و سر و سينه ترك دارد كفن را باز كردم آخرين ديدار ما اين است ندارم چاره اى زهرا كه اين ها رسم و آئين است به سوى قبله بردم صورتت را اى گل نيلى كه ديدم هست روى صورت تو جاى يك سيلى من اين دم تازه فهميدم چرا روى تو خاكى بود بگو با من كه اين سيلى عزيزم ضربه كى بود به دوشم ميكشم بارى كه همچون كوه سنگين است ندارم فرصتى ديگر كه حالا وقت تلقين است چه مى بينم! هنوز انگار خون تازه مى ريزد ز چشم بچه ها باران بى اندازه مى ريزد چه زخمى كاشته بر سينه آن مسمار وا مانده كه تا امروز حتى فاطمه زخم تو وا مانده گل باغ مرا اين مردم نامرد بد چيدند ملائك آمدند و روى قبر تو لحد چيدند ببين من هم به پشت دست دارم خاك ميريزم دگر جانى نمانده تا ز جاى خويش برخيزم در اين تاريكى غم، آفتاب من خداحافظ جواب هر سلام بى جواب من خداحافظ #شعر_شهادت_حضرت_فاطمه_زهرا_س #فاطمیه #یاسین_قاسمی @hadithashk

اگرچه وقت رفتن نیست ، مدینه جای ماندن نیست کسی فکر من اصلاً نیست ، مدینه جای ماندن نیست مدینه تا پیمبر بود ، با یک گل معطر بود دگر آن گل به گلشن نیست ، مدینه جای ماندن نیست منی که دختر پیغمبرم در شهر پیغمبر کسی بی‌کس‌تر ازمن نیست ، مدینه جای ماندن نیست کسی از آشنایان هم سراغم را نمیگیرد توقع پس زدشمن نیست ، مدینه جای ماندن نیست چهل شب با علی رفتم از این خانه به آن خانه یکی همدرد با من نیست ، مدینه جای ماندن نیست برای گریه باید سر به صحراها گذارم من مرا که پای رفتن نیست ، مدینه جای ماندن نیست چه شهری که یهودی امنیت دارد ولی زهرا درون خانه ایمن نیست ، مدینه جای ماندن نیست مرا قنفذ زد و یک تن ، نگفت آخر مگر این زن نبی را پاره تن نیست ، مدینه جای ماندن نیست مرا پیش علی از عمد زد که جز غم ناموس حریف خیبر افکن نیست ، مدینه جای ماندن نیست #شعر_شهادت_حضرت_فاطمه_زهرا_س #فاطمیه #زهرا_محمدی @hadithashk