eitaa logo
حاج عمار
673 دنبال‌کننده
844 عکس
138 ویدیو
30 فایل
کانال شهید مدافع حرم محمدحسین محمدخانی فرمانده تیپ هجومی سیدالشهدا (ع) تولد : ۹ تیر ۱۳۶۴ شهادت : ۱۶ آبان ۱۳۹۴ محل شهادت : حلب سوریه مزار : بهشت زهرا(س) قطعه۵۳
مشاهده در ایتا
دانلود
لحظه شماری و روز شماری میکرد برای محرم و شب سیاه پوشان. محاسنش را کوتاه نمیکرد. آداب و اصول محرم را نگه می داشت. کمتر شوخی میکرد. میگفت محرم است ، رعایت کنید. @shahidmohammadkhani
دو ماه محرم و صفر را لباس مشکی می پوشید. اطرافیانش را هم همینطور بار آورده بود. قداست خاصی برای ایام عزاداری قائل بود. @shahidmohammadkhani
دیوانه میشدم وقتی میخواند. دل پاکی داشت و اشک روان. در روضه حرف های دلی میزد. قسمت هایی از مقتل را می خواند. یادم است سیاهپوشان بود؛ یک روز قبل از محرم. آمد روضه بخواند ، برگشت همان اول بسم الله گفت: "بچه ها محرم اومد". همین یک جمله را که گفت همه زدند زیر گریه ... @shahidmohammadkhani
در روضه خیلی خوب آه می کشید. آن آه کشیدن را با هیچ چیز عوض نمیکردم. می خواند " حسین آه ..." خیلی دوست داشتم این کلمه اش را. این کلمه را که میگفت دیوانه می شدم. @shahidmohammadkhani
میکروفون را می گرفت و می خواند. می دیدی ضجه می زند و می خواند. گریه می کرد و میخواند :" قتلوک ، ذبحوک " وارد روضه که میشد می دیدی خودش را دارد می زند. و از تباکی یک پله آن طرف تر است. صدایش سوز داشت . @shahidmohammadkhani
بچه ها را می آورد در قالب هیئت . به روضه خانگی خیلی اعتقاد داشت. این که پولش را خرج کند در این اتفاق. شام و ناهار بدهد. @shahidmohammadkhani
اصلا تکیه کلام او این بود که "خودت رو خرج امام حسین(ع) کن. معلوم نیست از این مجلس به مجلس بعدی برسی!" @shahidmohammadkhani
وقتی مسئول هیئت بود از اول تا آخر پای کار همه چیز می ایستاد. همه این را حس می کردند. در هئیت هفتگی علمدار، از سه چهار ساعت قبل می آمد همه چیز را بررسی می کرد. خاک های راه پله را جارو میزد، کفش هارا جفت می کرد. اسپند دود می کرد. مقید بود بچه ها از اول در مجلس حاضر باشند و آل یاسین در مجلس خوانده شود. @shahidmohammadkhani
چهل روز مانده بود، و او روزی چهل بار یادمان می‌انداخت که از کاروان عقب نمانیم. مثل این پدرهایی که از چند روز مانده به مسافرت، تدارک‌دیدنشان را شروع می‌کنند و هر بار یک چیز را در چمدان می‌گذارند و هر بار یک چیز را یادآوری می‌کنند و هی تاریخ روی بلیط را با تقویم سالنامه‌اشان برابر می‌کنند که خدای ناکرده از سفر عقب نمانند؛ مثل آن پدرها وسواس داشت. شب که می‌شد موبایلش را با صدای «سنج دمام بوشهری» و نوای «حسین‌حسینِ» آذریِ نریمان، برای صبح کوک می‌کرد و هر طور که می‌شد مثل این ناظم‌ها همۀ بچه‌ها را به صف می‌کرد؛ نمی‌گذاشت کسی خواب بماند که حتی یک فریضه هم در آن چهل روز مانده تا محرم از دست برود و بعد خودش می نشستُ اشک و عاشورا و هر کس هم خواست پشت سرش حیِّ علی‌البُکاء... اینروزها همه از شجاعتش می‌گویند امّا من می‌گویم که او آنروزها ترسو بود! می‌ترسید توی همین چهل روز مانده تا محرم کاری کند که یک چکه اشکش کم بشود! او می‌پایید کاری نکنیم که اشکمان را بگیرند. می‌گفت «وَ مِنَ الماءِ کُلَّ شیءٍ حَیّ»؛ همین اشک است که اگر نباشد خشک می‌شویم. می‌گفت اشک، از هر جنس که باشد باز هم سلاح است و نمی‌گذاشت که سلاح مؤمنیَتِ‌مان آب برود و راه به راه، غذای اشک‌آور می‌د‌اد به خوردمان امّا با همۀ این تفاسیر ابداً نمی‌خواست آب به اشکِ‌مان ببندیم برای همین بعد از عدس پلوهای مکررِ وعدۀ شام، برایمان کتاب‌های اشک‌ساز می‌خواند. او در دانشگاه و در دوران دانشجویی مثل این کنکوری‌هایی بود که تا روز امتحان برنامۀ مرور دروس می‌گذارند و از همین شب‌ها بی‌قرار می‌شد. سرش توی کتاب بود؛ از دیوان عمان سامانی تا سواد آیینۀ شیخ رضا جعفری، از لهوف سیدبن‌طاووس تا فتح خون آوینی را خط به خط مرور می کرد که چیزی جا نماند. محمدحسین این شب‌ها عجیب بی‌قرار بود و هنوز خوب یادم هست که هر سال پیام می‌داد: «از داغ حسین اشک نم‌نم داریم/ در سینۀ خود تا به ابد غم داریم/ پیراهن و شال مشکی آماده کنید/ چهل روز دگر تا به محرم داریم»... @shahidmohammadkhani
چله ميگرفت ؛ قرار هاي مختلفي مي گذاشت؛ زيارت عاشورا ميخواند يا يک چله نماز صبح ميرفت کنار شهداي گمنام تيپ الغدير. نيتش را نميدانستيم ،وقتي مدتي بعد از نماز مغرب ،عاشورا ميخواند حدس ميزديم ک دوباره چله خواني دارد. يکي از کار هايي ک باب کرده بود و به ما هم ياد داد ، قبل از محرم شروع ميکرديم به عدس پلو خوردن، ميگفت عدس اشک را زياد ميکند. از چند روز مانده به محرم مراقبه را شروع میکرد ... 💛🌱 •• @haj_amar_abdi ••
هدایت شده از حاج عمار
دورش کردیم و گفتیم خب بگیددیگه، تعریف کنید...یه کم از اون روزا بگید. کمی مکث کرد و گفت حالا که اصرار میکنید یه مناسبتیش رو میگم،ولی اگه اشکم در اومد من میدونم وشما. خندیدیم و منتظر شدیم تا بگه. بسم اللهی گفت و شروع کرد: صبح که پاشدیم سریع یه صبحونه ای زدیم و به عمار گفتم ما میریم پیش نیروهاواسه تبریک عید.عمار هم یه دمت گرمی گفت و گفت منم یه کم کار دارم بعد بهشون سر میزنم. دو سه نفری رفتیم پیش نیروها.عید رو تبریک گفتیم و چایی زدیم و داشتیم بلند میشدیم که یه چیزی زد به سرم.رفتم پیش فرماندشون و دستش و گرفتم و گفتم با من بخون؛تعجب کرد!گوشی رو درآوردم از تومفاتیح اعمال روز عیدغدیر عقد اخوت روپیدا کردم و خوندم.برادر شدیم.ذوق کرد و ذوق کردم.بعد با همه بچه هایی که اونجا بودن صیغه برادری خوندیم...چند روز دیگه عملیات بود و به خیال خودم داشتم زرنگی میکردم.بگذریم. برگشتیم مقر اولین نفر عمار رو دیدم....عمار...عمار...عمار این عمار اون عمار همیشگی نبود بزرگ شده بود خیلی اینقدری که حتی چشای داغون منم میتونست ببینه که روحش زوری تو جسمش گیر افتاده و بفهمم که این روزا،روزای آخر با عمار بودنه...میدونستم عماردیگه مال این دنیا نیست. دویدم طرفش و دستشو گرفتم.نمیخواستم از دستش بدم.باید دست منم میگرفت.این بهترین فرصت بود.گفتم عمار هرچی میخونم تکرار کن وَاخَيْتُكَ فِي اللَّهِ وَصَافَيْتُكَ فِي اللَّهِ وَصَافَحْتُكَ فِي اللَّهِ وَعَاهَدْتُ اللَّهَ وَمَلائِكَتَهُ وَكُتُبَهُ وَرُسُلَهُ وَأَنْبِيَاءَهُ وَالْأَئِمَّةَ الْمَعْصُومِينَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ عَلَى أَنِّي إِنْ كُنْتُ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَالشَّفَاعَةِ وَأُذِنَ لِي بِأَنْ أَدْخُلَ الْجَنَّةَ لاأَدْخُلُهَاإِلّا وَأَنْتَ مَعِي...خوند.بامن خوند.گفتم حالا بگو قبلتُ...گفت. قلبم آروم شد.انگار کلید بهشت رو دادن دستم.عمار دیگه برادرم شده بود...خودش گفت لاأَدْخُلُهَاإِلّا وَأَنْتَ مَعِي. هنوز آروم نشدم.رفتم سراغ اسماعیل.عمار هم اومد.و با اسماعیل هم قراربستیم.هنوز ارضا نشده بودم.ایندفعه با اسماعیل و عمار رفتیم تو اتاق.حاج ابوسعید اومدجلو.بغلش کردم و دستش و گرفتم و گفتم حاجی بخون.وحاج ابوسعید هم خوند...حالا دلم یه کم آروم گرفت. با خودم گفتم چه عیدپربرکتی.ای خدا شکرت... . حالا داداش عمار پرکشیده داداش سعید پرکشیده داداش شیخ مالک پرکشیده داداش اسماعیل همه وجودشو فدا کرده داداشام پر کشیدن و من...من تنهام. لامصبا گفتم اشکمو در بیارید من میدونم و شما. لبم به خنده بازه ولی قلبم...دارم آتیش میگیرم. میدونم داخل بهشت نمیشن تا من هم بهشون برسم. آخه قول دادن حرف زدن مگه میشه زیر حرفشون بزنن ولی میدونید چیه طاقت ندارم دیگه نا ندارم نفس ندارم آخه دنیا بدون برادر مگه میشه داغ برادر انکسر ظهری میکنه تنهایی....تنهایی خیلی بدِ بچه ها... . . و دیگه نتونست حرف بزنه و بغض بود که تهِ حلق ما میشکست و از خجالتش گریه نمیکردیم. برادر...داداش...رفیق شب عیدی چی بگم...فقط...بیچاره دلش برا دلش دعا کنیم قدر همو بدونیم مهربون باشیم. به حق ماخلاءالشفاعه و الزیاره و الدعاء بامعرفتا ما رو هم یاد کنید یاعلی الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام @haj_amar_abdi
لحظه شماری و روز شماری میکرد برای محرم و شب سیاه پوشان. محاسنش را کوتاه نمیکرد. آداب و اصول محرم را نگه می داشت. کمتر شوخی میکرد. میگفت محرم است ، رعایت کنید. 💛🌱 •• @haj_amar_abdi ••