از رویاهای کودکی تا روزگارِ حیرتِ بعد از چهل سالگی بچه بودم. همین طفلِ در تصویر. رویای من در کودکی پول دار کردنِ پدرم بود که عیالوار بود و کارگر و کم درآمد. نتوانستم.😔 همان روزها دوست داشتم زودتر بزرگ شوم و با خانم نجاتی معلم کلاس سومم ازدواج کنم. نشد، بعدا پیدایش نکردم😅 نوجوانی من در رویای معلمی و طلبگی و نویسندگی گذشت. نشد. راهم ندادند. از من برنیامد.لایق نبودم. همان روزها محمدعبدی مرا بُرد به آرزوی شهادت و سربازی مولا. دویدن برای او. کار فرهنگی. تربیت دیگران و عمده ی دغدغه ی من در گُل زندگی و عنفوان جوانی همین بود که بدرد اسلام و انقلاب و مردم بخورم. نشد. کار درخوری نکردم انصافا😔 بعد هم همین دست فرمانِ شل و ول تا همین روزهای بعد از چهل سالگی که دیگر رنگی از آن رویاها و آرمان ها نیست. بعد از چهل سالگی دیگر موقف بافتن نیست. بهرحال در آدم، نیمچه عقلی مستقر می‌شود. این عکس، همین طوری مرا کشاند به این حرف ها. بهرحال ناامید از رحمت حق نیستم و امید دارم تا لحظه ای که فرصت دارم و سرم به سنگ سرد گور نخورده، به کاری بیایم و باری بردارم و... #کودکی #نوجوانی #جوانی #بزرگسالی #چهل_سالگی #شهید_محمد_عبدی https://eitaa.com/hamim1377

بچه‌ها تا به دست ما بزرگ سال‌ها ضایع نشده‌اند، چه ویژگی‌های جالبی دارند! 🔹 روسو می‌گوید: «ببینید بچه‌ها تا به دست ما بزرگ سال‌ها ضایع نشده‌اند، چه ویژگی‌های جالبی دارند!». سپس، پنچ ویژگیِ کودکان را می‌شمارد و معتقد است: این که مسیح در سه انجیل از چهار انجیل می‌گفت «تا کودک نشوید، وارد ملکوت پدر آسمانی من نمی‌شوید» به خاطر همین پنج ویژگی است که بچه دارند. امّا این پنچ ویژگی اصلاً در ما بزرگسال‌ها نیست. 1️⃣ ویژگی اوّل این که بچه‌ها تا وقتی که احتیاج به چیزی نداشته باشند، سراغ‌اش نمی روند. یعنی تا گرسنه نشوند سراغ غذا نمی‌روند. و تا احتیاج‌اش برطرف شد، از آن چیز دست می‌کشد. امّا ما بزرگ‌سال‌ها درست عکسِ این هستیم. به چیزی احتیاج پیدا نکرده، به آن اقبال می‌کنیم. بعد هم که احتیاج‌مان برآورده شد، باز دست بردار نیستیم. 2️⃣ ویژگی دوّم بچه‌ها در این‌جا و اکنون زندگی کردن است. هیچ بچه‌ای در گذشته و آینده زندگی نمی‌کند. در این‌جا و اکنون زندگی می‌کند. امّا ما بزرگ سال‌ها در اینجا و اکنون زندگی نمی‌کنیم. 3️⃣ این که بچه‌ها تظاهر ندارند. بچه اگر الآن خشم نشان می‌دهد، واقعاً خشمگین است. امّا ما بزرگ‌سال‌ها گاهی دارد قند توی دل‌مان آب می‌شود، ولی، به تظاهر، خشم نشان می‌دهیم. این به خاطر مصلحت‌هایی است که در نظر می‌گیریم. مثلاً می‌دانیم که احتیاجاتی نسبت به طرف مقابل داریم. به خاطر همین، با این که در دل می‌خواهیم خونِ طرف را بریزیم، در ظاهر لبخند می‌زنیم و ماچ و بوسه و صبّحکم الله و.. از این بازی‌هایی که بلدیم در می‌آوریم. امّا بچّه‌ها این‌جور نیستند. بچّه‌ها اصلاً فیلم‌بازی نمی‌کنند. 4️⃣ ویژگی چهارم اینکه بچه‌ها فاصلۀ بین احساسات عواطف‌شان خیلی کم است. نمی‌دانم شما هیچ‌وقت توجّه کرده‌اید که گاهی بچه هنوز اشک دارد از چشم‌هایش می‌سُرد پایین، هوز به گونه‌اش نرسیده، ازدیدنِ یک چیزِ خنده‌دار مي‌زند زیرِ خنده. 5️⃣ و ویژگی پنجم این که بچه‌ها خیلی گریه می‌کنند. ما بزرگ‌سال‌ها گریه کردن را زشت تلقّی می‌کنیم. نمی‌دانیم که چقدر، از لحاظ روانی، گریه کردن برایمان سلامت می‌آورد. حالا اگر ازهمۀ حرف‌هایی که ممکن است راجع به این ویژگی‌ها گفته شود بگذریم، بالاخره ژان ژاک روسو می‌گفت: شما بزرگ‌سال‌ها کدام‌تان این‌جوری هستید؟ هیچ کدام‌مان نیستیم. بعد می‌گفت: چرا تا وقتی بچه بودید این‌گونه بودید، نازنین بودید، و حالا که بزرگ شده اید این‌گونه نیستید؟ مصطفی ملکیان #کودکی #بزرگسالی https://eitaa.com/hamim1377

نداشتن در کودکی و خواستن در بزرگسالی این ها تازه بخش کوچکی از ده ها اسباب‌بازیِ برادرزاده ام است. من هم ماشین آهنی کوچک را هنوز دوست دارم! چرا؟ چون در کودکی از آنها محروم بوده ام. یا نبود یا خریده نمیشد برای مان! هرچیز که در کودکی، منع شود؛ در بزرگسالی سر بر می آورد و تمنا می‌شود. حالا می‌خواهد بازی باشد یا نیاز به محبت یا داشتن اسباب‌ و وسایل و یا هرچه دیگر! #داشتن #نداشتن #کودکی #بزرگسالی https://eitaa.com/hamim1377