بخشی از خدمات کم‌نظیر #شهید_آیت_الله_دکتر_رئیسی در دوسال اول ریاست‌جمهوری 🔸 فایل کتاب #در_مسیر_پیشرفت 💠 اندیشکده راهبردی #سعداء 🆔 @soada_ir

ناله های دردناک از یک امپراتوری در حال فروپاشی و تحقیر شده #شهید_جمهور @IRAN_CITYOFSUN

بسم الله الرحمن الرحیم.

حاج اقا رحیم ارباب : آسيد جمال نامه‌اي براي من نوشته اند و در آن نامه سفارش كرده اند که: در طول هفته هر عمل مستحبي را يادت رفت،اين را يادت نرود كه عصر جمعه صد مرتبه سوره قدر را بخوانی @tareagheerfan

⏯ #واحد ویژه #امام_زمان(عج) 🍃آروم جونم میشه بدونم 🍃کی و کجا به سر میاد چشم انتظاری 🎙 #جواد_مقدم

راه دیدن امام زمان عجل الله 🎙#استادعالی

سيدابن طاووس مي فرمايد اگراز هرعملي در #عصر_جمعه غافل شدي از :صلوات #ابوالحسن_ضراب_اصفهاني غافل نشو چراكه دراين دعا سري است كه خدا مارا برآن آگاه كرده است

﷽ #پی_دی_اف 🌹فایل پی دی اف خلاصه کتاب گنج پنهان ، فوائد صلوات امام زمان معروف به صلوات ابوالحسن ضرّاب اصفهانی ✅صلواتی که کلید صد قفل بسته است وبیش از صد فضیلت و فایده دارد وگنجی است که در همه ی خانه ها موجود است ولی اکثر مردم از برکات آن بی خبرند. ⚠️✅ سعی شده در این فایل مطالب اصلی در رابطه با این صلوات شریف بیان بشه، به همراه متن و ترجمه صلوات . ✅⚠️این فایل را به عزیزانی که دسترسی به کتاب گنج پنهان ندارند برسونید تا با این دعاء آشنا شوند و از فوائد خاصّ این دعاء بهره مند گردند. ⚠️ طبق جمله امام زمان ،این صلوات فقط مخصوص روز جمعه نیست. ✅⚠️نشر حدّاکثری ✅ التماس دعا 🌹جزاکم الله خیرا کانال #گنج_پنهان 👇 🔑 اینجا کلیک کنید 🔑

شبی مهتابی از دوّمین ماه سال ۱۳۸۷ بود. آن شب را هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم. گوشه دیوار شیخون کز کرده و زل زده بودم به آسمانی که سقفش نزدیک‌تر از همیشه به نظر می‌رسید. چند دقیقه یک‌بار ستاره‌ای درشت در آسمان می‌شکفت و پاره‌های نورش دور و برم را مثل روز روشن می‌کرد و من در پرتوی آن نور، چیزهایی دیدم که زندگی‌ام را زیر و رو کرد. هر چند زندگی من پر بوده از این زلزله‌ها. اوّلین بار وقتی بود که هفت هشت‌ سال بیشتر نداشتم و در سرم نقشه‌ها کشیده بودم که یک‌دفعه همه آن‌ها نقش بر آب شد... و داستان زندگی پرفراز و نشیب مصطفای شیخون از همین جا شروع می‌شود...

شیخون فصل اوّل قسمت اوّل چشم‌هایم را که باز کردم کسی در اتاق نبود. یادم افتاد بابا و مامان دیشب در مورد رفتن و این‌که پسر خوبی باشم و حرف بی‌بی را گوش بدهم چیزهایی می‌گفتند. هنوز در رختخواب بودم که صدای قاروقور شکمم بلند شد. دستی به چشم‌هایم مالیدم و یک‌راست رفتم سراغ سفره‌‌ای که کنار میز سماور گوشه اتاق پیچیده شده بود. از وقتی دندان‌های جلویی‌ام شل شده بود، هر چیزی را نمی‌توانستم بخورم. یک نگاه به نان بیات‌شده و یک نگاه به شکمم کردم که زبان‌بسته از دیروز ظهر چیز درست و حسابی بهش نرسیده بود. تصمیم خودم را گرفتم. دستمال سفید چِلواری که مامان مخصوص نان دور‌دوزی کرده بود برداشتم. نوک پایم را داخل کتانی‌ کردم و خش‌خش‌کنان دویدم سمت در. بی‌بی سرش را از اتاق بیرون آورد. - مصطفی کجا می‌ری؟ دو متری در ایستادم و سرم را برگرداندم. - بی‌بی می‌رم نون بگیرم. دلم داره ضعف می‌ره. - مادر برگرد؛ من گرفتم. نونوایی غلغله بود. خدا پدر مش‌رضا رو بیامرزه. هر دفعه منو می‌بینه زودتر از همه یک نون انگشتی بزرگ می‌ذاره تو دستم و راهیم می‌کنه. «آخ‌جون» بلندی گفتم و دویدم سمت اتاق بی‌بی و دو زانو کنار سفره نشستم. کمی که گذشت خودم را چسباندم به بی‌بی. - بی‌بی قول داده بودی قصّه مش‌رضا را برام تعریف کنی. یادته؟ بی‌بی یک تکه پنیر قمی گذاشت روی نان و با نوک انگشت پخشش کرد و نان لوله‌شده را جلوی صورتم گرفت. - حالا بیا این لقمه خوشمزه رو بخور. همین دیروز صبح پنیرشو درست کردم. بپا انگوشتاتو باهاش نخوری! انگشت کوچکم را بالا آوردم و سرم را کج کردم. - می‌خورم بی‌بی؛ اما یک شرط داره. قبوله؟ بی‌بی لقمه را کنار سفره گذاشت. چشم‌هایش را ریز کرد و به من خیره شد و یکهو نوک انگشتانش را فرو کرد توی کمر و پهلوی من. - فسقلی حالا برای من شرط می‌ذاره. وایسا ببین چی کارِت می‌کنم. نقطه ضعف من را می‌دانست. من ریسه می‌رفتم و او هم ول‌کن نبود. - بی‌بی تو رو خدا بسّه. نمی‌تونم دیگه. تو رو خدا. تا بی‌بی دلش به رحم می‌آمد، من درخواستم را تکرار می‌کردم و او هم دوباره شروع می‌کرد. وقتی این همه اصرار من را دید کوتاه آمد. - باشه بگیر این لقمه رو بخور. حواست باشه این یه رازه‌ها. ببینم این‌قدر مرد شدی که این رازو تو دلت نگه داری؟ #شیخون #پهلوانی_قمی

بسم الله الرحمن الرحیم.

شیخون فصل اوّل قسمت دوّم - قول می‌دم بی‌بی. خیالت راحت. چهار زانو نشستم و دو دستم را زیر چانه گذاشتم و زل زدم به چشمان بی‌بی. روده کوچک و بزرگم مدام توی هم می‌لولیدند و هر کدام قصد خوردن دیگری را داشت! لقمه را از دست بی‌بی گرفتم و یک‌جا بلعیدم. بی‌بی همین‌طور که پنیر را روی نان می‌کشید شروع کرد به تعریف کردن: «جونم برات بگه توی محله باجک یه خونه اعیونی بود، ته کوچه‌ای بن‌بست.» بی‌بی دست‌هایش را بلند کرد و تا جایی که می‌توانست از هم باز کرد و ادامه داد: «یه حیاط خیلی بزرگ داشت که تهش پیدا نبود و جا‌به‌جاش باغچه‌هایی بود پر از بوته‌های گل رز قرمز و سفید که عطرشون آدمو مست می‌کرد.» چشم دوختم به بی‌بی و میان سیاهی چشمان درشتش، یک باغ دراندشت را تصوّر ‌کردم که چه بازی‌های جورواجوری می‌شد با بچّه‌های محله در آن کرد. - اوّل بهار، حیاط پر می‌شد از شکوفه‌های بادوم و آخراش از گلای قرمز انار و بادانجیرای سبز توقرمزی که از شیرینی مثل عسل بود. زبانم را دور دهانم چرخاندم و آبی که از تصوّر بادانجیرهای عسلی راه افتاده بود قورت دادم. - دیگه چه میوه‌هایی داشت؟ بی‌بی لبخند کمرنگی زد و ادامه داد: «هر درختی که تو سرما و گرمای کویر دَووم می‌آورد توی این باغ بود. تابستونا انگور یاقوتی روی درختا چشمک می‌زد و پاییز‌ انارایی که از درشتی دونه‌های یاقوتیش، ترک خورده بودن.» پریدم وسط حرف بی‌بی و پرسیدم: «کسی هم اونجا زندگی می‌کرد؟» بی‌بی با انگشت اشاره‌اش یک چهارگوش روی هوا کشید. - دورتادور حیاط اتاق‌ بود. بعضیاشون کوچیک و ساده بودن و بعضیا هم در و دیوارش پر بود از نقش گل و آدم و حیوون که زیر نور هفت‌رنگ پنجره‌ها، جون گرفته بودن؛ اما میون این‌همه اتاق، یه اتاق خاص بود.» #شیخون #پهلوانی_قمی