eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
529 ویدیو
184 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارتباط @Jahaderevayat
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 «مقتل مظلوم» به همت انتشارات جمکران منتشر شد 🔻کتاب پیش رو ، تألیف گونه ای از متون کهن و مقاتل معتبر و روایتگر قیام سید الشهداء(ع) و اصحاب باوفای او در روز عاشورا است. در بخشی از متن این کتاب می خوانیم : 🔸نام «حسین» حقیقتی است سرشار از ارزش های انسانی، مکارم دینی و تجلی معارف الهی که در یک «واژه» خلاصه آمده است. 🔸مقتل مظلوم، بازخوانی و بازنویسی حکایت عاشورا از حدود بیست مقتل است که با متنی روان و یک دست به ارائه وقایع سحرگاه عاشورا تا شهادت امام پرداخته است تا همگان از جمله هیئات مذهبی ، مبلغان و مادحان اهل بیت را در ترویج مقتل خوانی و نقل معتبر یاری رساند. قابل ذکر است، «مقتل مظلوم» چاپ جدید «مقتل العبره» است که به همت حجت الاسلام والمسلمین مرتضی وافی از سوی انتشارات مسجد مقدس جمکران به زیور طبع آراسته شد. 🌐eitaa.com/meftah_313 @HOWZAVIAN
🔴 ذبح عظیم پای حیات مقدس ✍ ابوالقاسم مرشدی رگ مقدسی که در عاشورا بریده شد، حبل اللهی بود که نسل‌های بسیاری با تمسک به آن نجات یافتند. سرخرگ جزئی از قلب است که ماموریت خطیر آن انتقال حیات به تمام اعضاست و حسین(ع) همان سرخرگی است که اگر نبود قلب رسالت می ایستاد و میراث وحیانی تمام انبیاء الهی به نسل های بعد منتقل نمی‌شد. و این همان معنای «حسین منّی و انا من حسین» است؛ به همین خاطر کوچکترین پیوند با این رگ هستی بخش سرآغاز نجات و حیات خواهد بود. @HOWZAVIAN
⚫️ روضه و تعزیه، تبلور رسانه ای عاشورا ✍️ ابراهیم شریفی، استاد حوزه، پژوهشگر اخلاق و رسانه 🌀 دیباچه؛ حضرت امام روح الله فرمودند: محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است؛ بخشی از این ماندگاری مرهون برخی از سنت و آئین هایی است که از عاشورا تا به امروز در ملل مختلف به سبکهایی متفاوت ظهور داشته است از همین روست که شاهدیم بعد از انقلاب که برخی از نواندیشان، صحبت از روش های جدید مراسمات محرم را می دادندحضرت امام می فرماید: عزاداری ها به همان سبک سنتی برگزار گردد. بزرگترین دلیل این اهتمام را در خود این آئین ها و ضریب نفوذ رسانه ای آنها در ایجاد شور و حماسه از یک سو و نیز بصیرت آفرینی و شعور افزایی از سویی دیگر دانست. 🔵 و اما تعزیه؛ تعزيه را چنین توصیف می کنند؛ گونه اي از ادبيات دراماتيک ايراني است که مي توان آن را با نمايشهاي مصيبت آميز غربي مقايسه کرد. نکته قابل تامل در مورد تعزيه این است که تعزیه تنها نمايش بومي جهان اسلام است. اين سنت نمايشي، عميقا در شعاير ديني ريشه دارد، آميزه اي از باورهاي اسلامي شيعه و سنن ايراني است. 🔰روضه و ما ادراک روضه؛ روضه و روضه خوانى به معناى ذکر مصیبت‏ سید الشهدا (ع) است که امامان بر آن تاکید داشته و آن را یکى از عوامل زنده نگه داشتن نهضت‏ حسینى و پیوند روحى و عاطفى شیعه با اولیاء دین دانسته اند. روضه خوانی، شکلی از موسیقی مذهبی است که با وفاداری به دستاوردهای موسیقی دستگاهی ایران و با توجه به مضامین عاشورایی شکل گرفت. وظیفه روضه خوان تنها این نبود که مخاطبان را محزون و گریان کند بلکه روضه خوان سعی می کرد با بیان پندهای واقعه عاشورا، راه سعادت در زندگی را به عزاداران بشناساند ✳️ نقطه عطف؛ آنچه در این دو عنصر اساسی رسانه ای، مشترک است بهره مندی از صنعت در آنهاست. تداعی از تکنیک هایی است که در دانش بلاغت از آن سخن به میان می آید، دانشی که به ما می گوید که چگونه معنا شکل می گیرد و ما چگونه باید معنا سازی کنیم و مردم چطور به سمت یک معنا جذب می شوند و این در واقع نقطه پیوند رسانه و مهارت های تبلیغی با علم بلاغت است که تبلور این پیوند را در تعزیه و روضه می بینیم. 💠 توصیه تبلیغی؛ این دو ابزار رسانه ای مهم یعنی روضه و تعزیه به شدت برای تبلیغ معارف دینی و معارف عاشورایی ضروری است لذا مبلغین عزیز و سازمان ها, نهادها و تشکل های تبلیغ محور باید بیش از پیش بر این مساله تمرکز کرده و به دنبال آموزش ، نشر و بروزرسانی محتوایی و دیالوگی این رسانه ها باشند. @HOWZAVIAN
. 🔻کشته سکوت یزید بیش از آنکه دل‌خوش به تیغ عمر سعد باشد؛ پشتش به سکوت سلیمان صرد خزاعی‌ها گرم بود! ✍️محمدجواد محمودی @HOWZAVIAN
🔸ای کاش با تو بودم ✍️ علی کردانی نوای «باز این چه شورش است» از بلندگوهای شهر شنیده می‌شود؛ حسینیه، پرچم و لباس مشکی به شهر حال و هوای دیگری می‌دهند و همگان خود را به عاشورای حسینی و کربلا می‌رسانند. در این بین کمتر کسی است که از دوست‌داران و عاشقان امام حسین‌علیه‌السلام باشد و در حال و هوای محرم به‌ویژه روز عاشورا جمله «یا لیتنا کنا معکم» را زمزمه نکرده باشد. امام حسین‌علیه‌السلام در واقعه کربلا از یک طرف نامه دریافت کردند و از طرفی برای برخی مانند بزرگان بصره نامه نوشتند که مرا یاری دهید، تا آن‌جا که به دنبال زهیر فرستادند و او را با خود همراه کردند. یاری دادن امام معصوم از بالاترین افتخارات هر مسلمانی است، چه رسد که در راه والاترین مخلوق عالم، بالاترین نعمت زندگی یعنی جان را رهایی دهی. در این‌جا سوال بسیار مهمی مطرح می‌شود که آیا میدان یاری امام حسین(ع) به پایان رسید؟ آیا دشمنان حسین و اسلام، همان عده، در همان زمان بودند؟ آیا یاری دادن معصوم تنها در نثار جان خلاصه شده است؟ سوالاتی که اگر پاسخ آن را بیابیم دیگر بهانه‌ای برای «ای کاش با تو بودیم» نخواهیم داشت. همه می‌دانیم که یاری دادن به معنای همراه شدن و هم‌مسیر شدن است؛ بنابراین یاری دادن و هم‌مسیری، یک کار عملی است نه فقط آرزو؛ هرچند که آرزوها و نیت‌ها مقدمه یاری محسوب می‌شوند. _امروز آیا مجلس روضه گرفتن به معنی برپایی خیمه اباعبدالله نیست؟ _آیا نام‌گذاری بچه‌های‌مان به علی، فاطمه، حسن و حسین زنده نگه‌داشتن نام آن‌ها نیست؟ _آیا کار علمی کردن برای برطرف کردن شبهات، مبارزه در برابر دشمنان سیدالشهداء نیست؟ _آیا پول خرج کردن برای روضه‌ها و توزیع نذری بین مردم و فقرا، در دل نهادن عشق حسین نیست؟ _آیا تشویق فرزندان‌مان به شرکت در دسته‌های عزاداری، هیئات و مسجدها افزودن به سربازان حسین نیست؟ _آیا گوش فرا دادن به حرف‌های کسانی که می‌خواهند به هر بهانه‌ای مردم را از مجالس و برنامه‌های‌ اباعبدالله دور کنند، گوش دادن به آوای شیطان نیست؟ امروز در هر زمان و مکانی امام حسین‌علیه‌السلام ما را می‌خواند؛ تنها باید به نوای «هل من ناصرش» گوش جان بسپاریم.. برخیز و امامت را یاری بده. @HOWZAVIAN
🔆 نخل و زیتون ✍️ علیرضا مکتب‌دار، عضو تحریریه نویسندگان حوزوی به هر دو سرزمین عراق و لبنان سفر کرده ام. از عراق، گنبدهای زرین محو شده در غبار که همچنانکه پیشتر می روی، درخشان تر میشوند و از لبنان، تپه های پست سنگی، درختان پراکنده «ارز» از خانواده صنوبر، بوی قهوه، همچون قابهایی زیبا در فضای ذهنم آویخته شده اند. از هر دو دیار، شاعران نامداری برخاسته اند. از متنبی و ابونواس و دعبل تا الجواهری و الزهاوی در عراق و از می زیاده و میخائیل نعیمه تا غسان مطر و نزار قبانی در لبنان. در نمایشگاه کتاب بیروت، غسان مطر، این شاعر مسیحی سرگرم امضای تازه ترین اثر خود برای علاقمندان و خریداران کتابش بود. شنیده بودم قصیده ای در وصف امام حسین علیه السلام سروده است. خواستم شور و شعف خود را از اینکه شاعری مسیحی در وصف امام شیعیان قصیده ای سروده است ابراز کنم. صبر کردم تا سرش کمی خلوت شد. در حالیکه بر روی صندلی نشسته و پای راستش را روی پای چپش انداخته بود، به او نزدیک شدم. قدری خم شدم تا در هیاهوی بازدیدکنندگان، صدای من که تلاش می کردم به عربی فصیح با او سخن بگویم، به گوشش برسد. با ادب و نگاهی مهربان سرش را کمی برگرداند و به من نگریست. خودم را معرفی کردم و گفتم: شنیده ام درباره امام حسین علیه السلام قصیده ای سروده اید. پاسخ داد: آری. سپس من به خود جرأت دادم و گفتم: من دو بیت به زبان عربی درباره پیامبر و اهل بیت ایشان سروده ام. اجازه می دهید برای شما بخوانم؟ با کمال شگفتی پاسخ داد: امشب دوستان در منزل من گرد هم جمع می شوند. شما هم بیایید و در آنجا شعرتان را بخوانید. اما صد افسوس که این فرصت دست نداد و از حضور در محفل ادیبان و شاعرانی که برای حقیقت و در رثای آن شعر می سرایند، بی بهره ماندم. شاعران مسیحی زیادی از دیار زیتون درباره امامان اهل بیت علیهم السلام شعر سروده و زندگی آنان را در قالب داستانهای دلکش روایت کرده اند. @HOWZAVIAN