🔻با گردنی برافراشته🔺 👆این فیلم را در چند ساعتِ گذشته، بارها برایم فرستادند..؛ #محمد_باسط_درازهی، نمایندهٔ سراوان، یکی از شهرهای سیستان‌وبلوچستان، از یک کارمندِ [احتمالا گمرک] توقعی دارد.. #کارمند به درازهی می‌گوید ما از شما دستور نمی‌گیریم. و درازهی، نماینده سراوان به این کارمند، #هتاکی می‌کند. در این هنگام یکی دیگر از ارباب‌رجوع‌های بانک، وقتی می‌فهمد فرد هتاک، #نماینده_مجلس است او را بدون حتی لحظه‌ای مکث و تردید به شکلی #تحقیرآمیز بیرون می‌کند.. 👆این فیلم را در این چند ساعت، بارها برایم فرستاده‌اند که یعنی (تحویل بگیر این انقلابی که از آن دفاع می‌کنی را).. و من می‌گویم این فیلم دقیقاً همان چیزی است که می‌شود در چهل‌سالگی #انقلاب، دست گرفت و به آن #افتخار کرد.. 🔹من می‌گویم این صحنه، صحنه عجیب #باشکوهی است. صحنه‌ای که یک #کارمند_عادی، مقابل #نماینده_مجلس می‌ایستد و به او «نه» می‌گوید و یک شهروند عادی و معمولی، یقهٔ نماینده را می‌گیرد و به‌خاطر هتاکی با اردنگ بیرونش می‌اندازد.. 🔸این صحنه، و این جسارتِ این شهروندان معمولی و عادی، محصول مستقیم تبدیل‌شدنِ انسان ایرانی از #رعیت_قدرت به #شهروند_صاحب_حق است که ظلم و توهین را نمی‌پذیرد و سَرِ خود را مقابل قدرت‌مندان کج نمی‌کنند.. 🔹چهل‌سال پیش، چه‌کسی چنین صحنه‌ای را حتی به خواب می‌دید؟ چهل‌سال‌پیش و در خفت‌بارترین دوره چندهزارساله تاریخ ایران، یعنی #دوره_پهلوی، چه‌کسی جرأت داشت حتی چنین برخوردی با یک نماینده #مجلس_فرمایشی «اعلیحضرت محصول کودتا» را #تخیل کند؟ 🔸امروز، درحالی‌که باید برای اصلاح وضعیت بجنگیم، نباید تصویر کلی‌تر و چارچوب بزرگ‌تر را فراموش کنیم این مسیر بلند تاریخی را؛ وگرنه #مشکلات در هر جامعه‌ای #فراوان است.. #قدرت هم، همیشه سعی در بازتولید و خود دارد.. اما انقلاب اسلامی، #انسان_ایرانی را چنان از بیخ‌وبُن عوض کرد که #آزادی و #آزادگی و #قدرت_ستیزی، بخشی از #دی_ان_ای و #ژن این انسان شد.. 🔹بار دیگر که رسانه استعماری #بی‌بی‌سی و یا رسانه #منوتو که هنوز عزادار #دیکتاتوری_پهلوی است و یا رسانه‌های آدم‌کشان #وهابی_سعودی مثل #ایران_اینترنشنال، فیلم‌های این‌چنینی، یا اعتصاب‌های #کارگران و تجمعات #اعتراضی را خارج از چارچوب نشان می‌دهند، هم‌زمان که در کنار معترضان می‌ایستید و از مظلومان دفاع می‌کنید، این تصویر کلی و بزرگ‌تر را هم به یاد بیاورید: اینکه این #توان_اعتراض و بلند سخن‌گفتن و حق‌خواهی بدون لکنت، خودش محصول مستقیم #انقلاب و #خمینی و هشت‌سال #دفاع و دویست هزار #شهید است. محصول مسیری چهل‌ساله که باید با گردنی افراشته ایستاد و به آن افتخار کرد.. ✍علی علیزاده @jedaal https://www.instagram.com/p/Brf5X2uhM5i/

به گزارش ایسنا، آیت‌الله محمدتقی #مصباح_یزدی طی سخنانی در جمع طلاب سفیران هدایت امام صادق‌ (علیه‌السلام) تهران، به #مقایسه وضع #حوزه_علمیه در #عصر_حاضر و #دوره_پهلوی پرداخت و اظهار کرد: هفتاد سال پیش، حوزه، وضع مطلوبی نداشت و #آخوندی، به‌نوعی #گدایی_محترمانه تلقی می‌شد؛ وی با اشاره به این‌که «با انقلاب اسلامی، نفخه رحمت در جامعه دمیده شد و کسی مانند امام خمینی‌(ره) ظهور و نه تنها اسلام را در ایران، بلکه در جهان، مطرح کرد»، ادامه داد: اگر بخواهیم ببینیم جایگاه روحانیت در جامعه چیست، باید ابتدا به این پرسش پاسخ بدهیم که جایگاه دین، در جامعه چیست؟ چون روحانیت، نماد دین تلقی می‌شود؛ وی با بیان این‌که «زمانی مردم، دین را از #افتخارات خود و جامعه می‌دانستند و #پرسش درباره جایگاه دین در جامعه، جای طرح نداشت»، افزود: امروز در دنیا، مسئله #سکولاریسم، مسئله‌ای جدی در محافل علمی است و این سؤال را مطرح می‌کند که آیا واقعا بشر، احتیاجی به دین دارد یا خیر و اگر دارد، قلمرو و جایگاه آن کجاست؛ عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ادامه داد: بر این اساس جامعه‌شناسان سکولار، افراد را بر اساس نوع نگاهشان به دین، به چند دسته تقسیم می‌کنند؛ دسته اول، کسانی هستند که همه امور زندگی را به دین، مرتبط می‌دانند که این عده از نگاه جامعه‌شناسان، #افراطی_ها هستند! عده دیگری نیز کاملا با دین مخالفند و دین را مزاحم زندگی و پیشرفت بشر می‌دانند که این عده #تفریطی_ها تلقی می‌شوند؛ اما #متعدل_ها از نگاه این افراد، کسانی هستند که معتقدند چون بشر باید آزاد باشد، باید او را در داشتن یا نداشتن دین، ‌آزاد گذاشت؛ هر چند دین برای زندگی و جامعه، ضرورتی ندارد، اما، نباید مانع دین‌داری عده‌ای شد که دوست دارند دین داشته باشند! وی با طرح این پرسش که آیا دین برای انسان مهم است و فایده‌ای دارد یا خیر؟ ادامه داد: گرایش غالب در بین روشن‌فکران این است که دین برای #زندگی_بشر، ضرورتی ندارد؛ این، همان #سکولاریسم است؛ چرا که سکولاریسم یعنی جدایی دین از عرصه‌های جدی زندگی انسان. در بسیاری از کشورها و در بین مسئولان آن‌ها، کسانی هستند که اعتقادی به دین ندارند؛ برخی مانند صدام، به خاطر جلب توجه مردم، شعار دینی سر می‌دهند؛ برخی هم مانند سران سعودی، خود را خادم الحرمین می‌خوانند، اما با صهیونیست‌ها موافق بوده و نوکر آمریکا هستند! حتی در داخل کشور اسلامی خودمان، رگه‌هایی از سکولاریسم در مسئولان رده بالای کشور، وجود دارد. رئیس موسسه آموزشی وپژوهشی امام خمینی (ره)‌ اظهار کرد: ما که طلبه شدیم، باید ابتدا جواب این سئوال را بیابیم، شاید عده‌ای برای ثواب به حوزه آمده‌اند؛ اگر چنین است، کارهای دیگری هم وجود دارد که ثواب و اجر دارد؛ چنین نیت و انگیزه‌ای، مسئولیت‌زا نیست و انسان را به تفکر برای شناخت تکلیف و انجام آن وادار نمی‌کند. کسی که قرار است عمرش را در راه تحصیل علوم دینی بگذارد و به عنوان قشری از اجتماع، وظیفه تحصیل و ترویج دین در جامعه را بر عهده بگیرد، باید بداند، تکلیف او چیست. وی همه مفاسد موجود در نظام اسلامی را ناشی از ضعف دین دانست و افزود: همه مفاسد، بستگی به دو عامل دارد؛ یکی شناخت دین و دیگری تقید به عمل به دین؛ به عبارت بهتر همه مفاسد یا ریشه در ندانستن حقیقت دین دارد و یا ناشی از تنبلی و عدم تقید به انجام وظیفه دینی است؛ اگر این دو رکن، حل شود، نه تنها مشکلات جامعه که مشکلات دنیا حل می‌شود. وی با اشاره به گستره معارف دین گفت: سعادت دنیا و آخرت انسان‌ها در گرو دین است و از طرفی همه مفاسد، معلول ضعف در دین است؛ بر این اساس، پرداختن به دین مهم‌ترین وظیفه، در دنیاست و به قول معروف از نان شب واجب‌تر است. استاد اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به این‌که «امروز درس خواندن، مانند خواندن نماز واجب است»، افزود: به عنوان کسی که هفتاد سال است در حوزه علمیه هستم به شما توصیه می‌کنم که در این مسئله به قدر کافی تفکر کنید که چرا طلبه شده‌اید و وظیفه شما چیست؛ اگر واقعا به این نکته رسیدید که این وظیفه، واجب‌ترین تکلیف شما بوده است، باید دائما به آن توجه داشته باشید و تلاش کنید. انسانی‌بودن زندگی ما، مرهون دین است، پس مهم‌ترین وظیفه ما شناخت دین است؛ اگر به این نکته رسیدید و بر اساس آن تلاش کردید، حتی نفس کشیدنتان نیز عبادت خواهد بود. وی در پایان بابیان این‌که «پیامبر اسلام در راه رهبری جامعه اسلامی آزارهای فراوان دید و روایات می‌گویند امام زمان (عج) بیش از پیامبر متحمل آزارها خواهند شد» گفت: تعجبی ندارد که در حال حاضر نیز، #رهبری_عزیز، در این کره خاکی بیش از همه اذیت شود؛ راه صحیح این است که او را کمک کنیم؛ یعنی راه را بشناسیم و باور کنیم و غمخوار او باشیم؛ باور کنیم امروز کلید راه صحیح به دست اوست و البته خداوند نیز بیشتر به او عنایت و توجه دارد. http://www.asriran.com/fa/news/645693