eitaa logo
نجوم و ستاره شناسی
2.4هزار دنبال‌کننده
9.3هزار عکس
4.2هزار ویدیو
24 فایل
✨✨✨✨✨✨ ببین! به نظر من هر کی هستی و هرکاره ای هستی؛فرقی نداره! تو داری زیر این آسمون بی نهایت زندگی می کنی . پس به آسمون نگاه کن... ادمین: @admin_for 🍋تبلیغات موهیتو🍋 https://eitaa.com/joinchat/640811208C7f1d0a63c0
مشاهده در ایتا
دانلود
دنباله‌دار هالی در راه بازگشت به سمت زمین است و سفر خود را از روز جمعه آغاز کرده است. آخرین باری که هالی در این نقطه از مدار خود قرار گرفته بود، آوریل سال ۱۹۴۸ بود. وقتی هالی به اوج می‌رسد، سرعت مداری آن به تنها ۰.۵۶۵ مایل در کاهش می‌یابد. این در حالی است که دنباله‌دار در روز نهم فوریه سال ۱۹۸۶ با سرعت ۳۳.۷۷ مایل در ثانیه به دور خورشید در حضیض می‌چرخید. براساس قانون دوم حرکت کپلر، یک آسمانی زمانی که در حضیض است سریع‌ترین حرکت را دارد و در اوج کندترین سرعت را دارد. بنابراین، هنگامی که دنباله‌دار هالی از اوج عبور می‌کند، سرعت مداری آن در مسیر ورودی به سمت خورشید شروع به افزایش می‌کند. دنباله‌دار هالی بار دیگر در روز ۲۸ ژوئیه سال ۲۰۶۱ به حضیض می‌رسد.از حضور بعدی هالی در ۳۸ سال آینده چه انتظاری می‌توان داشت؟ اگر بعد از سال ۱۹۸۲ متولد شده باشید، شانس بیشتری برای مشاهده بازگشت در تابستان سال ۲۰۶۱ خواهید داشت. هالی در راه خود به سمت ، در اواخر بهار و اوایل تابستان در آسمان صبح قابل مشاهده خواهد بود. @Ir_nojoom
چه اتفاقی می افتد اگر یک سوزن با سرعت نور به سطح زمین برخورد کند؟ چیزی به سمت سیاره ما در حال حرکت است که می‌تواند به تمام زندگی روی پایان دهد. این یک سوزن معمولی با وزن حدود 5 گرم است. چه اتفاقی پس از این برخورد برای زمین می‌افتد؟ احتمالاً تعجب می‌کنید که چرا اینقدر خطرناک است. آیا چیزی به این کوچکی واقعاً می‌تواند ضرری داشته باشد؟ گفتنش سخت است، زیرا با سرعت در حال حرکت است و ما واقعا نمی‌دانیم وقتی برخورد کند چه اتفاقی خواهد افتاد. این به این دلیل است که خود این ایده فرضی است، بنابراین ما را با انبوهی از سوالات روبرو می کند. اولین مورد این است: برای خیاطی در فضا چه اتفاقی می افتد؟ آیا واقعاً می تواند به سرعت نور شتاب بگیرد؟ جواب کوتاه، نه است. اما به این سادگی نیست. در جهان ما، هیچ چیز دارای نمی‌تواند به سرعت نور برسد. انرژی لازم است تا هر جسمی سریعتر حرکت کند. از آنجایی که نمی‌تواند بی‌نهایت انرژی وجود داشته باشد، هیچ چیز هرگز نمی‌تواند آنقدر شتاب بگیرد. @Ir_nojoom
ستاره‌های بزرگ، با جرمی ۲۰ برابر جرم خورشيد ما زمانی که سوختشان تمام می‌شود شروع به جمع شدن می‌کنند و مدام آنها بيشتر و بيشتر می‌شود، و مدام داغ‌تر و داغ‌تر می‌شوند. برای ستاره‌ای با چنین جرمی هيچ نيرويی در جهان هستی وجود ندارد که توان متوقف کردن و جمع شدنش در خود، را داشته باشد. هسته بسيار سنگين شده و همين امر باعث می‌شود که به جمع شدن در خود ادامه دهد. ، وحشی شده است! در حدود ۱۵ ثانيه نيروی غير قابل مهار ستاره‌ای را که ميليون‌ها مايل قطر دارد به چيزی با قطر حدوداً ۱۲ مايل در هم می‌شکند. همۀ جرم ستاره همچنان پابرجاست و همين جرم خودش است که مدام باعث می‌شود که بيشتر در خود فرو رود و کوچکتر شود دمای مرکز به ۱۰۰ ميليارد درجه می‌رسد. لايه‌های بيرونی بصورت ابرنواختر منفجر می‌شوند، اما در مرکز هستۀ ستاره در چيزی به نام “چاه گرانشی” سقوط می‌کند. ستاره خودش را در يک نقطه فشرده می‌کند يک سياهچاله متولد می‌شود!!! هنگامی که ستاره پر جرمی به شکل منفجر می‌شود، شاید هستۀ آن سالم بماند. اگر جرم هسته بین ۱.۴ تا ۳ جرم خورشیدی باشد جاذبه، آن را فراتر از مرحلهٔ کوتوله سفید متراکم می‌کند تا این که و برای تشکیل به یکدیگر فشرده شوند و یک ستاره نوترونی متولد می شود. برای اینکه تصور بهتری از یک ستاره نوترونی در ذهنتان به وجود بیاید، می‌توانید فرض کنید که تمام خورشید در مکانی به وسعت یک شهر جا داده شده‌ است. یعنی می‌توان گفت یک قاشق از ستاره نوترونی یک میلیارد تن جرم دارد. @Ir_nojoom
190K حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
اندازه، دما و دوره گردش سیارات کشف شده توسط تلسکوپ . سیارهٔ b در فاصلهٔ ۴.۵ میلیون کیلومتر، سیارهٔ c در فاصلهٔ ۷.۵ میلیون کیلومتر و سیارهٔ d در فاصلهٔ ۱۰ میلیون کیلومتر از ستارهٔ این سیستم واقع شده‌اند. تحقیقات نشان داد کمربند این سیستم از فاصلهٔ ۱۵ میلیون کیلومتری ستاره سیستم آغاز می‌شود، با توجه به اینکه سیارهٔ d در فاصلهٔ ۱۰ میلیون کیلومتری از ستاره واقع شده، در محدوده حیات و دمای مناسب قرار دارد، ولی سایر پارامترها از جمله ، و شرایط نیز نقش اساسی در شکل گیری حیات بازی می‌کنند. تلسکوپ TESS هر ناحیه از آسمان را به مدت ۲۷ روز به روش رصد می‌کند سپس روی ناحیه دیگری متمرکز می‌شود. آسمان دو نیمکرهٔ شمالی و جنوبی از ۲۶ بخش تشکیل شده و این تلسکوپ تا سال آینده ۸۵ درصد از آسمان را رصد خواهد کرد. @Ir_nojoom
شکارچی سیارکها پس از ۱۴ سال خاموش می شود. با نزدیک شدن به بالاترین میزان فعالیت خورشید در طول چرخه تقریبا ۱۱ ساله آن، پایان مأموریت نئووایز آغاز شده است. افزایش فعالیت خورشید از جمله انتشار شراره‌های خورشیدی مکرر و پرتاب جرم از تاج، جو زمین را گرم می‌کند و به انبساط آن منجر می‌شود. این امر، کشش بیشتری را در ماهواره‌هایی ایجاد می‌کند که به دور زمین می‌چرخند و از آنجا که به سیستم رانش مجهز نیست، نمی‌تواند خود را در مدار نگه دارد. پس از انجام دادن آخرین بررسی در۳۱ژوئیه، این کاوشگر در روز هشتم اوت در حالت خواب زمستانی قرار خواهد گرفت و سپس فرود آمدن را به سمت آغاز خواهد کرد تا نهایتا در اواخر سال ۲۰۲۴ یا اوایل سال ۲۰۲۵ در جو سیاره بسوزد. جانشین این ماموریت، است که در حال حاضر با تاریخ پرتاب در سپتامبر ۲۰۲۷ در مرحله توسعه قرار دارد. در بیش از ۱۴ سال، نئووایز ۱.۴۵ میلیون بررسی را روی بیش از ۴۴ هزار جرم در منظومه شمسی انجام داده است. همچنین بیش از ۳۰۰۰ نزدیک به زمین را مورد بررسی قرار داده که ۲۱۵ مورد از آنها را خودش کشف کرده است. @Ir_nojoom
بسیاری از خوشه‌های کهکشانی مانند لنز گرانشی عمل می‌کنند. این خوشه‌ها پرتوی نوری عبوری از کهکشان‌های دور را منحرف می‌کنند و باعث به هم ریختن توزیع و شکل واقعی کهکشانها می‌شوند. @Ir_nojoom
انجمن نجوم ایران از صف آرایی ۶ سیاره منظومه شمسی در آسمان ایران در شب‌های پایانی دی‌ماه و اوایل بهمن خبر داد. در حال حاضر در شب‌های پایانی دی و شب‌های ابتدایی بهمن ماه می‌توانیم همزمان ۶ سیاره را ابتدای شب و پس از غروب با چشم غیرمسلح در آسمان شامگاه ببینیم. این شب‌ها اگر رو به مغرب بایستیم، یک بسیار درخشان در آسمان خودنمایی می‌کند که بسیاری از مردم به دلیل درخشندگی‌اش ممکن است آن را با هواپیما یا اشیا پرنده ناشناس اشتباه بگیرند اما چیزی نیست جز سیاره زهره. در شب‌های پایانی دی ماه در نزدیکی زهره، یک جرم نسبتاً پر نور دیگر نیز با چشم غیرمسلح دیده می‌شود که در واقع سیاره زحل است؛ همان سیاره معروف حلقه‌دار است که حلقه‌هایش به زیبایی گرداگرد آن با تلسکوپ دیده می‌شود. برای دیدن سیاره حتماً به تلسکوپ نیاز داریم و با چشم غیرمسلح قابل رویت نیست. سیاره نپتون با تلسکوپ شبیه یک قرص بسیار کوچک دیده می‌شود و جزییات بیشتری از این سیاره با تلسکوپ آماتوری قابل مشاهده نیست. ✳️ادامه ╭┅═ঈ🌎ঊ┅╮ @Ir_nojoom ╭┅═ঈ ঈ┅╮
🌓آیا نور در طول سفر در جهان خسته نمی شود؟ نور غالباً به شیوه‌هایی رفتار می‌کند که با شهود ما تناقض دارد. نور، تابش است و در واقع، موج الکتریکی و موج مغناطیسی است که به‌هم پیوسته است و در فضا و زمان حرکت می‌کند. نور هیچ جرمی ندارد. این نکته بسیار مهم است، زیرا جرم یک شیء، سرعت حداکثری آن را که می‌تواند در فضا سفر کند، محدود می‌کند. ❇️نور از آنجایی که نور بدون است، می‌تواند به حداکثر سرعت در خلاء برسد. این سرعت معادل ۳۰۰ هزار کیلومتر در ثانیه است. هیچ چیز دیگری سریع‌تر از آن در فضا سفر نمی‌کند. برای درک بهتر این موضوع، این مثال را در نظر بگیرید که هربار که شما پلک می‌زنید، یک ذره نور بیش از دو بار دور زمین سفر می‌کند. با وجود اینکه این سرعت فوق‌العاده بالاست، فضا به‌ شدت گسترده است. نور از که تقریباً ۱۵۰ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد، کمی بیش از هشت دقیقه طول می‌کشد که به ما برسد. به بیان دیگر، نوری که شما می‌بینید، متعلق به هشت دقیقه قبل است. ادامه مطلب در پست زیر👇👇 ‌‌‌‌ @Ir_nojoom
🌓عکس روز ناسا «» را در سحابی «شکارچی» به نمایش می‌گذارد. در قلب سحابی «شکارچی»، «خوشه ذوزنقه» نهفته است و چهار ستاره را در بر دارد که آنها را می‌توان در نزدیکی مرکز این عکس کیهانی واضح یافت. این ستاره‌ها که در منطقه‌ای با شعاع حدود ۱.۵ سال نوری گرد هم آمده‌اند، هسته‌ خوشه‌ ستاره‌ای متراکم سحابی را در بر می‌گیرند. تابش یونیزه‌کننده‌ فرابنفش ساطع‌شده از ستاره‌های ذوزنقه که عمدتاً از درخشان‌ترین ستاره موسوم به «تتا-۱ شکارچی سی» سرچشمه می‌گیرد، کل درخشش مرئی منطقه‌ پیچیده‌ تشکیل ستاره را تأمین می‌کند. خوشه شکارچی با قدمتی حدود سه میلیون سال، در سال‌های جوانی خود حتی فشرده‌تر بوده و یک بررسی پویا نشان می‌دهد که برخوردهای ستاره‌ای گریزان در سنین پایین‌تر ممکن است سیاه‌چاله‌ای را با بیش از ۱۰۰ برابر خورشید تشکیل داده باشند. وجود یک سیاه‌چاله در خوشه می‌تواند سرعت‌های بالای مشاهده‌شده در ستاره‌های ذوزنقه‌ای را توضیح دهد. فاصله‌ حدود ۱۵۰۰ سال نوری سحابی شکارچی از زمین، سیاه‌چاله آن را به یکی از نزدیک‌ترین سیاه‌چاله‌ها به تبدیل می‌کند. @Ir_nojoom