یک #ابرنواختر می‌تواند درخشندگی تمام اجرام یک کهکشان را تحت الشعاع قرار دهد. انرژی آزاد شده توسط آن، بیش از تمام انرژی است که توسط خورشید در طول حیاتش تولید شده است.
@ir_nojoom
اگر دوسیاهچاله باهم برخورد کنند به اندازه 100 میلیون #ابرنواختر انرژی از خود آزاد کرده که موجب گسستگی کهکشان شده وامواج گرانشی فوق العاده ای متصاعد می کنند.
@ir_nojoom
15.7M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تلسکوپ فضایی جیمز وب این بار به سحابی خرچنگ نگاه دقیق انداخت. این چیزی است که پس از انفجار یک ستاره باقی مانده است.
این ستاره نوترونی که به #تب_اختر معروف است، به شکل یک نقطۀ درخشان در نزدیکی مرکز سحابی قرار دارد. همانند یک دیناموی کیهانی، این بقایای فروپاشی شده از هستۀ ستاره نیروی انتشار گرد و غبار خرچنگ را در طیف الکترومغناطیسی تأمین می‌کند.
سحابی خرچنگ که ۶۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد حاصل یک #ابرنواختر در سال ۱۰۵۴ بعد از میلاد است، که پر از رشته‌های اسرارآمیز می‌باشد.
جیمز وب در نور #فروسرخ نشان میدهد که بقایای ابرنواختر خرچنگ از چند جزء مختلف تشکیل شده، از جمله گوگرد یونیزه (به رنگ قرمز-نارنجی)، آهن یونیزه (آبی)، گرد و غبار (زرد-سفید و سبز)، و تابش سنکروترون (سفید).
@Ir_nojoom
602.5K حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
باقیمانده #ابرنواختر Cassiopeia A (Cas A) یکی از اجرام به خوبی مطالعه شده در کهکشان راه شیری در سراسر طیف طول موج است. با این حال، هنوز راز‌هایی در بقایای این ستاره پنهان است.
@Ir_nojoom
ستاره‌های بزرگ، با جرمی ۲۰ برابر جرم خورشيد ما زمانی که سوختشان تمام می‌شود شروع به جمع شدن می‌کنند و مدام #چگالی آنها بيشتر و بيشتر می‌شود، و مدام داغ‌تر و داغ‌تر میشوند. برای ستاره‌ای با چنین جرمی هيچ نيرويی در جهان هستی وجود ندارد که توان متوقف کردن و جمع شدنش در خود، را داشته باشد. هسته بسيار سنگين شده و همين امر باعث می‌شود که به جمع شدن در خود ادامه دهد. #گرانش، وحشی شده است! در حدود ۱۵ ثانيه نيروی غير قابل مهار ستاره‌ای را که ميليون‌ها مايل قطر دارد به چيزی با قطر حدوداً ۱۲ مايل در هم می‌شکند. همۀ جرم ستاره همچنان پابرجاست و همين جرم خودش است که مدام باعث می‌شود که بيشتر در خود فرو رود و کوچکتر شود دمای مرکز به ۱۰۰ ميليارد درجه می‌رسد. لايه‌های بيرونی بصورت ابرنواختر منفجر میشوند، اما در مرکز هستۀ ستاره در چيزی به نام “چاه گرانشی” سقوط می‌کند. ستاره خودش را در يک نقطه فشرده می‌کند يک سياهچاله متولد می‌شود!!!
هنگامی که ستاره پر جرمی به شکل #ابرنواختر منفجر می‌شود، شاید هستۀ آن سالم بماند. اگر جرم هسته بین ۱.۴ تا ۳ جرم خورشیدی باشد جاذبه، آن را فراتر از مرحلهٔ کوتوله سفید متراکم می‌کند تا این که #پروتون‌ها و #الکترون‌ها برای تشکیل #نوترون‌ها به یکدیگر فشرده شوند و یک ستاره نوترونی متولد می شود. برای اینکه تصور بهتری از یک ستاره نوترونی در ذهنتان به وجود بیاید، می‌توانید فرض کنید که تمام #جرم خورشید در مکانی به وسعت یک شهر جا داده شده است. یعنی می‌توان گفت یک قاشق از ستاره نوترونی یک میلیارد تن جرم دارد.
@Ir_nojoom
مقایسه خورشید با سه ستاره معروف کهکشان راه شیری
1. سیریوس یا شعرای یمانی
درخشان‌ترین ستاره آسمان شب: سیریوس، که در صورت فلکی کلب اکبر قرار دارد، درخشان‌ترین ستاره #آسمان شب از دید ناظر زمینی است.
یک ستاره دوتایی: سیریوس در واقع یک ستاره دوتایی است، به این معنی که از دو ستاره تشکیل شده است.
جرم و اندازه: ستاره اصلی این #سامانه، سیریوس A، حدود دو برابر جرم خورشید و کمی بزرگ‌تر از آن است.
دمای سطح: دمای سطح #سیریوس A حدود 9940 درجه سانتی‌گراد است که کمی گرم‌تر از خورشید است.
2. ابط الجوزا Betelgeus
یک ابرغول سرخ: بتلژوز، در صورت فلکی #جبار قرار دارد و یکی از بزرگ‌ترین ستارگانی است که تاکنون کشف شده است. اگر بتلژوز را جایگزین خورشید کنیم، سطح آن تا مدار مشتری امتداد خواهد یافت.
در مراحل پایانی عمر: بتلژوز یک #ستاره پیر است و در مراحل پایانی عمر خود قرار دارد.
نوسانات درخشندگی: درخشندگی #بتلژوز به طور قابل توجهی تغییر می‌کند و این نشان میدهد که ستاره در حال نوسان است.
انفجار احتمالی به صورت #ابرنواختر: دانشمندان بر این باورند که بتلژوز در آینده‌ای نه چندان دور به صورت یک ابرنواختر منفجر خواهد شد.
3. پروکسیما قنطورس (Proxima Centauri)
نزدیک‌ترین ستاره به خورشید: پروکسیما قنطورس، در صورت فلکی قنطورس قرار دارد و نزدیک‌ترین ستاره به #خورشید است.
یک کوتوله سرخ: #پروکسیما قنطورس یک کوتوله سرخ کم‌نور و سرد است.
جرم و اندازه: جرم #پروکسیما قنطورس حدود یک هشتم جرم خورشید و اندازه آن نیز بس
@Ir_nojoom
جدیدترین تصویر ناسا از یک ابرنواختر می‌تواند به ما بگوید که جهان با چه سرعتی در حال انبساط است.
تلسکوپ فضایی جیمز وب ابرنواختری را یافته است که در نهایت می‌تواند به سؤالات بزرگ نجومی پاسخ دهد.
این #ابرنواختر «ابرنواختر امید» نام‌گذاری شده است، چرا که به #ستاره‌شناسان امیدواری میدهد تا بتوانند نرخ انبساط در حال تغییر جهان را بهتر درک کنند.
اخترشناسان با استفاده از تلسکوپ فضایی جیمز وب، تصویری خیره کننده از یک ابرنواختر دوردست در کهکشانی گرفته‌اند که به نظر می‌رسد مانند یک آبنبات گرم شده کشیده شده است.
این ابرنواختر فقط به دلیل ارزش زیبایی‌شناختی آن قابل توجه نیست. این #ابرنواختر که زمانی منفجر شده است که کیهان ۱۳.۸ میلیارد ساله فقط حدود ۳.۵ میلیارد سال سن داشته است، چیزهایی در مورد مساله بزرگی در کیهان‌شناسی به نام «تنش هابل» به ما می‌گوید.
«تنش هابل» از این واقعیت ناشی می‌شود که دانشمندان نمی‌توانند روی سرعت دقیق انبساط جهان که توسط «#ثابت_هابل» دیکته می‌شود، به توافق برسند.
@Ir_nojoom
5.27M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌓ابرنواختر SN 2024PI که در #کهکشان LEDA 22057 رخ داده، یک ابرنواختر نوع Ia است که در سیستم‌های ستاره‌ای دوتایی با حضور یک #کوتوله_سفید رخ میدهد.
این #ابرنواختر توسط یک بررسی خودکار در ژانویه 2024 کشف شده و در تصویر هابل، پایین و سمت راست هسته‌ی کهکشان قابل مشاهده است.
کهکشان LEDA 22057 در فاصله حدود 650 میلیون سال نوری قرار دارد.
ابرنواخترهای نوع Ia به دلیل ثابت بودن روشنایی حداکثری‌شان، به عنوان شمع استاندارد برای اندازه‌گیری فاصله کهکشان‌ها استفاده میشوند.
تصویر #هابل از این ابرنواختر حدود یک ماه و نیم پس از رخ دادنِ آن ثبت شده، بنابراین نور ابرنواختر در این تصویر بسیار کمتر از حداکثر روشنایی‌اش است.
@Ir_nojoom
🌓اخترشناسان بقایای یک #ابرنواختر را در اعماق اقیانوس هند کشف کرده اند و اعتقاد آنها بر این است که این ابرنواختر باستانی حدود ۳۳ هزار سال پیش به زمین سفر کرده است.
هنگامی که سوخت ستاره‌های بزرگ تمام می‌شود، یک #انفجار قدرتمند رخ میدهد که به “ابرنواختر معروف است. این ابرنواخترها از خود، ماده‌ای را بیرون پرتاب می‌کنند که در سراسر کیهان پخش می‌شود.
اکنون اخترشناسان دانشگاه ملی استرالیا ردپای یک ابرنواختر را درست در اینجا روی زمین کشف کرده اند که در اعماق #اقیانوس هند دفن شده است. اعتقاد آنها بر این است که بقایای این ابرنواختر باستانی حدود ۳۳ هزار سال پیش به اینجا سفر کرده است.
@Ir_nojoom