eitaa logo
تاریخ و سیره اهل بیت علیهم السلام
508 دنبال‌کننده
317 عکس
91 ویدیو
28 فایل
💠 امیرالمومنین علیه السلام در نامه ای به امام حسن علیه السلام: 📜 اعْرِضْ عَلَیْهِ أَخْبَارَ الْمَاضِین! تاریخ گذشتگان را به نفست ارائه کن تا ببیند که در گذشته چه اتفاقاتی افتاده است! 💠 پیامگیر: @amdabir
مشاهده در ایتا
دانلود
🤔 ⁉️ آیا و علیهما السلام در جنگ ایران شرکت داشته اند؟ 📖 مهم ترین جایی که برای این موضوع مورد استناد قرار میگیرد کتاب تاریخ طبری(۱) است که بطور خلاصه در سند این مطلب شخصی مجهول یعنی ناشناخته وجود دارد (علی بن محمد) و شخص دیگری که در خصوص او گفته اند سست تر و بی اعتبار تر از ایشان وجود ندارد، جعل میکرده و دروغگو بوده و آلزایمر هم داشته است! یعنی اگر میخواسته هم نمیتوانسته این داستان را درست نقل کند!!!(۲) 🔰همان طبری در مورد می آورد که علیه السلام نگذاشت حسنین علیهما السلام در معرض خطر باشند(۳) حال چگونه اجازه داده چندین سال قبل برای جنگ به ایران بیایند؟ 🔰به نقل از منابع با سند معتبر حسنین علیهما السلام دو خلیفه اول را حتی از منبر پایین می کشیدند (۴)(۵) چه برسد با آنها به جنگ ایرانی ها بیایند!!! 🔰 در جایی (۶) از کتاب خود اشاره به شرکت کنندگان در آن جنگ دارد که در همانجا نام حسنین علیهما السلام را می برد اما در روایتی دیگر که دقیقا با همان سند روایت اول است (۷) نامی از حسنین علیهما السلام به عنوان شرکت کننده نمی برد.(دروغگو فراموش کار می شود) ❗️نویسنده این عبارت همان طبری سنی مذهب است که به جزئی ترین موارد زندگی خلفا اشاره کرده است اما در خود هیچ اشاره ای به معروف ترین اتفاق صدر اسلام ((یعنی )) نمی کند!!! ❗️نویسنده این عبارات همان کسی است که در تفسیر خود عبارات برادر و وصی و خلیفه برای علیه السلام را سانسور کرده و تبدیل به عبارت کذا و کذا می کند!!! (۸) 📚 منابع ۱. ، ج۲، ص۶۰۷. ۲. (علی بن مجاهد بن مسلم) مراجعه کنید به کتاب تهذیب الکمال مِزّی، درباره همین شخص. ۳.تاریخ طبری، ج۵، ص۵۸، ذیل سال۳۷. ۴.أنساب الأشراف، ج۱، ص ۳۸۳. ۵. معرفة الثقات، ج۱، ص۳۰۱. ۶. تاریخ طبری، ج۳، ص۳۲۳. ۷. تاریخ طبری، ج۳، ص۳۲۵. ۸. تفسیر طبری، ج۱۹، ص۷۵. 🆔 @islam_history
📌 مسلم بن عقيل كيست؟ 💠 در ميان جوانان برومند «بني هاشم »، «مسلم بن عقيل »، فرزند عقيل يكي از چهره هاي تابناك و شخصيت هاي بارز، به شمار مي رفت. «عقيل » برادر حضرت علي عليه السلام و دومين فرزند ابوطالب بود. 💠 «مسلم بن عقيل »، برادرزاده و داماد اميرالمؤمنين و پسر عموي بن علي بود. دودماني كه مسلم در آن رشد يافت، دودمان علم و فضيلت و شرف بود و خانداني كه شخصيت انساني و اسلامي «مسلم بن عقيل » در آن شكل گرفت، بهترين زمينه را براي تربيت و تكامل معنوي و حماسي مسلم فراهم كرد.  💠 از آغاز كودكي، در ميان جوانان به خصوص در كنار امام حسن و امام حسين (عليهماالسلام) بزرگ شد و كمالات اخلاقي و بنيان ولايت و درس هاي حماسه و ايثار و شجاعت را به خوبي فرا گرفت. اجداد «مسلم بن عقيل » كساني، چون «ابوطالب » و «فاطمه بنت اسد» بودند كه در فرزندان خويش، شجاعت و ايمان و دلاوري را به ارث مي گذاشتند و «مسلم بن عقيل »، شاخه اي پربار از اين اصل و تبار بود؛ و بنا به اصل وراثت، خصلت هاي برجسته را از نياكان خود به ارث برده بود.  💠 به نقل مورخان، در زمان حكومت (بين سال هاي 36 تا 40 هجري) از جانب آن ، متصدي برخي از منصب هاي نظامي در لشگر بوده است، از جمله در ، وقتي كه اميرالمؤمنين عليه السلام لشگر خود را صف آرايي مي كرد، و عليهماالسلام و عبدالله بن جعفر و «مسلم بن عقيل » را بر جناح راست سپاه، مامور كرد.  💠 شناسنامه «مسلم بن عقيل » را، پيش از آن كه از نياكان و سرزمين و قبيله جستجو كنيم، بايد در فكر، عمل و زندگاني اش بيابيم؛ اين بهترين معرف «مسلم بن عقيل » است. «مسلم بن عقيل »، در دوران خلافت علي عليه السلام در خدمت آن حضرت، مدافع حق بود و پس از شهادت آن امام، هرگز از حق كه در خاندان او و امامت دو فرزندش، حسنين (عليهماالسلام) تجسم پيدا كرده بود جدا نشد و عاقبت هم، جان پاكش را بر اين آستان فدا كرد.  💠 در دوران امامت ده ساله امام حسن مجتبي (عليه السلام) كه از سخت ترين دوره هاي نسبت به پيروان و طرفداران حق بود، «مسلم بن عقيل » با خلوص هر چه تمام در مسير حق بود و از باوفاترين ياران و از خواص اصحاب امام حسن محسوب مي شد. پس از شهادت امام مجتبي (عليه السلام) كه امامت به حسين بن علي (عليهماالسلام) رسيد تا مرگ معاويه كه يك دوره ده ساله بود؛ باز «مسلم بن عقيل » را در كنار امام حسين (عليه السلام) مي بينيم. در اين دوره بيست ساله، يعني از علي عليه السلام تا حادثه بسياري از كسان، يا مرعوب تهديدها شدند يا مجذوب زر و سيم و فريفته دنيا و صحنه حق را رها كردند و يا به پيوستند و يا انزواي بي دردسر را برگزيدند، ولي آنان كه قلبي سرشار از ايمان و دلي سوخته در راه حق داشتند و مسلماني را در صبر و مقاومت و مبارزه در شرايط دشوار مي دانستند، امامان حق را تنها نگذاشتند و با زبان و مال و جان و فرزند، به فداكاري در راه خدا و جهاد في سبيل الله پرداختند.  ارزش و فضيلت پيروان حق در آن دوره، به خصوص وقتي آشكارتر مي شود كه به شرايط دشوار دينداري و حق پرستي در روزگار سلطه امويان آگاه باشيم.  💠 حضرت علي عليه السلام از اسلام حديثي را در مدح «عقيل » نقل مي كند كه آن حضرت فرمودند:  «من او را ( ) به دو جهت دوست دارم: يكي، به خاطر خودش، و يكي هم به خاطر اين كه پدرش او را دوست مي داشت.» و در آخر، خطاب به عليه السلام فرمود:  «فرزند او « بن عقيل » كشته راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم مؤمنان بر او اشك مي ريزد و فرشتگان مقرب پروردگار بر او درود مي فرستند.» برگرفته از: 📚 تاريخ طبري  📚 نفس المهموم شيخ عباس قمي (رحمت الله عليه)  📚 ارشاد شيخ مفيد (رحمت الله عليه)  🆔 @islam_history
🤔 ⁉️ آیا و علیهما السلام در جنگ ایران شرکت داشته اند؟ 📖 مهم ترین جایی که برای این موضوع مورد استناد قرار میگیرد کتاب تاریخ طبری(۱) است که بطور خلاصه در سند این مطلب شخصی مجهول یعنی ناشناخته وجود دارد (علی بن محمد) و شخص دیگری که در خصوص او گفته اند سست تر و بی اعتبار تر از ایشان وجود ندارد، جعل میکرده و دروغگو بوده و آلزایمر هم داشته است! یعنی اگر میخواسته هم نمیتوانسته این داستان را درست نقل کند!!!(۲) 🔰همان طبری در مورد می آورد که علیه السلام نگذاشت حسنین علیهما السلام در معرض خطر باشند(۳) حال چگونه اجازه داده چندین سال قبل برای جنگ به ایران بیایند؟ 🔰به نقل از منابع با سند معتبر حسنین علیهما السلام دو خلیفه اول را حتی از منبر پایین می کشیدند (۴)(۵) چه برسد با آنها به جنگ ایرانی ها بیایند!!! 🔰 در جایی (۶) از کتاب خود اشاره به شرکت کنندگان در آن جنگ دارد که در همانجا نام حسنین علیهما السلام را می برد اما در روایتی دیگر که دقیقا با همان سند روایت اول است (۷) نامی از حسنین علیهما السلام به عنوان شرکت کننده نمی برد.(دروغگو فراموش کار می شود) ❗️نویسنده این عبارت همان طبری سنی مذهب است که به جزئی ترین موارد زندگی خلفا اشاره کرده است اما در خود هیچ اشاره ای به معروف ترین اتفاق صدر اسلام ((یعنی )) نمی کند!!! ❗️نویسنده این عبارات همان کسی است که در تفسیر خود عبارات برادر و وصی و خلیفه برای علیه السلام را سانسور کرده و تبدیل به عبارت کذا و کذا می کند!!! (۸) 📚 منابع ۱. ، ج۲، ص۶۰۷. ۲. (علی بن مجاهد بن مسلم) مراجعه کنید به کتاب تهذیب الکمال مِزّی، درباره همین شخص. ۳.تاریخ طبری، ج۵، ص۵۸، ذیل سال۳۷. ۴.أنساب الأشراف، ج۱، ص ۳۸۳. ۵. معرفة الثقات، ج۱، ص۳۰۱. ۶. تاریخ طبری، ج۳، ص۳۲۳. ۷. تاریخ طبری، ج۳، ص۳۲۵. ۸. تفسیر طبری، ج۱۹، ص۷۵. 🆔 @islam_history
📌 شمر بن ذی‌الجوشن 🔰ابوسابغه بن ذی‌الجوشن، از نقش آفرینان اصلی جنایات کربلاست. او زشت روی و زشت کردار بود. 🔰منابع تاریخی از مادر شمر به پلیدی یاد کرده‌اند، تا جایی که گفته‌اند وی هنگام جابه‌جایی گوسفندانش، به گناه آلوده شد و شمر از راه نامشروع به دنیا آمد. علیه‌السّلام نیز در واقعه ، شمر را پسر زن بزچران خطاب کرده است.  🔰شمر در ، همراه  علیه‌السّلام با امویان جنگید و حتّی مجروح گشت؛ امّا پس از آن، دچار سوء عاقبت شد و به هواداران آنان پیوست. 🔰گواهیِ وی بر ضدّ حُجر بن عَدی، موجب  این مرد بزرگ در مرج عذرا گردید. 🔰او همچنین در پراکندن کوفیان از اطراف ، نقشی مؤثّر داشت و در واقعه کربلا موجب شد که ، پیشنهاد  را نپذیرد و خود، ماموریت ابلاغ پیام تهدیدآمیز عبیداللّه به بن سعد را که دستور یورش همه جانبه به امام حسین علیه‌السّلام و یارانش، یا واگذاری فرماندهی به شمر بود، به عهده گرفت. 🔰البتّه پس از آن که عمر بن سعد، خود، فرماندهیِ جنگ با علیه‌السّلام را پذیرفت، شمر، فرمانده جناح چپ سپاه شد. شمر، هنگامی که جنگ تن به تن امام حسین علیه‌السّلام را در اوج تنهایی و بی یاوری دید و متوجّه شد که نمی‌توان امام را در جنگِ تن به تن از پای در آورد، فرمان داد که پیادگان و تیراندازان و سوارکاران، به یکباره بر ایشان یورش برند. نیز پس از آن که امام بر زمین افتاد و خولی از بریدن سر ایشان هراسید، بنا بر برخی از گزارش‌ها شمر بود که از اسب به پایین آمد و سر مبارک علیه‌السّلام را از پیکر، جدا کرد و آن را به وسیله خولی برای عمر بن سعد فرستاد. 🔰شمر همچنین به غلامش دستور داد تا همسر عبداللّه بن عُمَیر کلبی را به شهادت برساند. نیز در حمله به خیمه‌های زنان و بردن اسیران و سرهای مطهّر شهیدان از عراق به سوی دربار شام، نقش اصلی را به عهده داشت. 🔰جنایات شمر به حدّی بود که امام حسین علیه‌السّلام، او را نفرین نمود. وی در جریان قیام ، مجبور به فرار شد؛ امّا در میان راه و در صحرای سوزان میان  و بصره، گرفتار شد و در زد و خوردی کوتاه، زخمی گردید و بر طبق گزارش‌هایی، در همان جا به قتل رسید. گزارش دیگری هم می‌گوید: او را اسیر کردند و به سوی مختار فرستادند. مختار هم او را گردن زد و جنازه او را در روغن جوشان‌ انداخت.  📚 محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین علیه‌السّلام بر پایه ، و ، ج۹، ص۲۰۰. 📚 قمی، شیخ عباس، سفینه البحار، ج۴، ص۴۹۲. 🆔 @islam_history
📌 مسلم بن عقيل كيست؟ 💠 در ميان جوانان برومند «بني هاشم »، «مسلم بن عقيل »، فرزند عقيل يكي از چهره هاي تابناك و شخصيت هاي بارز، به شمار مي رفت. «عقيل » برادر حضرت علي عليه السلام و دومين فرزند ابوطالب بود. 💠 «مسلم بن عقيل »، برادرزاده و داماد اميرالمؤمنين و پسر عموي بن علي بود. دودماني كه مسلم در آن رشد يافت، دودمان علم و فضيلت و شرف بود و خانداني كه شخصيت انساني و اسلامي «مسلم بن عقيل » در آن شكل گرفت، بهترين زمينه را براي تربيت و تكامل معنوي و حماسي مسلم فراهم كرد.  💠 از آغاز كودكي، در ميان جوانان به خصوص در كنار امام حسن و امام حسين (عليهماالسلام) بزرگ شد و كمالات اخلاقي و بنيان ولايت و درس هاي حماسه و ايثار و شجاعت را به خوبي فرا گرفت. اجداد «مسلم بن عقيل » كساني، چون «ابوطالب » و «فاطمه بنت اسد» بودند كه در فرزندان خويش، شجاعت و ايمان و دلاوري را به ارث مي گذاشتند و «مسلم بن عقيل »، شاخه اي پربار از اين اصل و تبار بود؛ و بنا به اصل وراثت، خصلت هاي برجسته را از نياكان خود به ارث برده بود.  💠 به نقل مورخان، در زمان حكومت (بين سال هاي 36 تا 40 هجري) از جانب آن ، متصدي برخي از منصب هاي نظامي در لشگر بوده است، از جمله در ، وقتي كه اميرالمؤمنين عليه السلام لشگر خود را صف آرايي مي كرد، و عليهماالسلام و عبدالله بن جعفر و «مسلم بن عقيل » را بر جناح راست سپاه، مامور كرد.  💠 شناسنامه «مسلم بن عقيل » را، پيش از آن كه از نياكان و سرزمين و قبيله جستجو كنيم، بايد در فكر، عمل و زندگاني اش بيابيم؛ اين بهترين معرف «مسلم بن عقيل » است. «مسلم بن عقيل »، در دوران خلافت علي عليه السلام در خدمت آن حضرت، مدافع حق بود و پس از شهادت آن امام، هرگز از حق كه در خاندان او و امامت دو فرزندش، حسنين (عليهماالسلام) تجسم پيدا كرده بود جدا نشد و عاقبت هم، جان پاكش را بر اين آستان فدا كرد.  💠 در دوران امامت ده ساله امام حسن مجتبي (عليه السلام) كه از سخت ترين دوره هاي نسبت به پيروان و طرفداران حق بود، «مسلم بن عقيل » با خلوص هر چه تمام در مسير حق بود و از باوفاترين ياران و از خواص اصحاب امام حسن محسوب مي شد. پس از شهادت امام مجتبي (عليه السلام) كه امامت به حسين بن علي (عليهماالسلام) رسيد تا مرگ معاويه كه يك دوره ده ساله بود؛ باز «مسلم بن عقيل » را در كنار امام حسين (عليه السلام) مي بينيم. در اين دوره بيست ساله، يعني از علي عليه السلام تا حادثه بسياري از كسان، يا مرعوب تهديدها شدند يا مجذوب زر و سيم و فريفته دنيا و صحنه حق را رها كردند و يا به پيوستند و يا انزواي بي دردسر را برگزيدند، ولي آنان كه قلبي سرشار از ايمان و دلي سوخته در راه حق داشتند و مسلماني را در صبر و مقاومت و مبارزه در شرايط دشوار مي دانستند، امامان حق را تنها نگذاشتند و با زبان و مال و جان و فرزند، به فداكاري در راه خدا و جهاد في سبيل الله پرداختند.  ارزش و فضيلت پيروان حق در آن دوره، به خصوص وقتي آشكارتر مي شود كه به شرايط دشوار دينداري و حق پرستي در روزگار سلطه امويان آگاه باشيم.  💠 حضرت علي عليه السلام از اسلام حديثي را در مدح «عقيل » نقل مي كند كه آن حضرت فرمودند:  «من او را ( ) به دو جهت دوست دارم: يكي، به خاطر خودش، و يكي هم به خاطر اين كه پدرش او را دوست مي داشت.» و در آخر، خطاب به عليه السلام فرمود:  «فرزند او « بن عقيل » كشته راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم مؤمنان بر او اشك مي ريزد و فرشتگان مقرب پروردگار بر او درود مي فرستند.» برگرفته از: 📚 تاريخ طبري  📚 نفس المهموم شيخ عباس قمي (رحمت الله عليه)  📚 ارشاد شيخ مفيد (رحمت الله عليه)  🆔 @islam_history