✍️ به کودک فال فروشی گفتم؛ ▫️ پسرم! چه می فروشی؟! ▫️ گفت؛ به کسانی که در امروزشان مانده اند ، فردا را می فروشم.‼️ 📌 حکایت امروز برخی از #سلبریتی_ها و #خواص و به اصطلاح نخبگانی است که هیچ بینش و برداشت صحیحی از امروزشان ندارند و با رویا و خیال و آرزوی ارسالی از سیرک های پر زرق و برق استعماری فردای خود را می جویند.! ♦️ اگر می دانستند؛ "نقشه_راه" بیگانگان برای ما 👈 اول"آینده مطلوب" یعنی نابودی انقلاب، 👈 دوم " آینده ممکن " یعنی انزوای جمهوری اسلامی است، که خود می گوید این دو "دست نیافتنی" است، 👈 لذا به "آینده محتمل" روی آورده و آن، کاهش سرعت پیشرفت کشور با درگیر کردن آن در داخل و منطقه و روزمرگی های زیانبارست. ♨️ چیزی که امروز "بی مدرک های" صاحب "#درک" ما به خوبی دریافته اند ولی بعضی از "صاحبان مدرک" درک نمی کنند.!😏 ♨️ و پادوهای بی بصیرت و مزدوران بی مزد و مواجب دشمن شده‌اند.!😒 ♦️ آری؛ 🔹 دود اگر بالا نشیند کسر شأن شعله نیست 🔹 جای چشم ابرو نگیرد،گرچه او بالاترست 🔹 شست و شاهد هر دو دعوی بزرگی می کنند 🔹 پس چرا انگشت کوچک لایق انگشترست؟! ...فاعتبروا یا اولی الابصار !

🔴 #رفتارهای_سوپاپی 💠 درب دیگ زودپز به‌گونه‌ای است که وقتی بسته می‌شود منفذی برای خارج شدن حرارت و بخار در اطراف آن وجود ندارد امّا روی درب آن #سوپاپی وجود دارد که برای جلوگیری از انفجار دیگ، در وقت لازم به کار می‌افتد و باعث خروج حرارت و بخار اضافه‌ی دیگ می‌شود. 💠 در زندگی مشترک، رفتارهایی وجود دارد که نقش #سوپاپ دارند و اگر به موقع انجام نشوند باعث تشنّج شدید، فتنه‌‌، کینه‌های طولانی، #دعوا و مشاجره‌ی جدّی بین زن و شوهر می‌گردد. 💠 به ویژه در حال #عصبانیّت و خشم همسر استفاده از رفتارهای سوپاپی ضروری است. به طور مثال استفاده از جملات مهربانانه، عذرخواهی، بگو مگو نکردن، گفتن چشم به همسر، #سکوت به موقع، مقصّر دانستن خود ولو ظاهری، تشویق وی به بخشش و بزرگواری، ذکر این نکته که تو را #درک می‌کنم، زبان تشکّر، محبّت کردن، تغییر موضوع دعوا و ایجاد گفتگوی #جدید، توجّه به حسّاسیت‌های همسر و دهها رفتار دیگر که می‌تواند عصبانیّت همسر را به شدّت #کاهش دهد تا از ایجاد سر و صدا، بددهنی و انفجار او جلوگیری گردد.

🔴 سخنان مهم رهبر معظم انقلاب در مورد تسلیم نشدن در برابر فدراسیون های بین المللی ⚠️ متأسفانه برخی رفتارهای ما در عرصه ورزش با این سخنان رهبر انقلاب نمی سازد! ☀️ رهبر معظم انقلاب، مدظله العالی: "  من میخواهم به شما بگویم نبادا شما را بترسانند؛ نبادا به شما بگویند که اگر فلان مسابقه را ندهید، اگر #فلان_کار را نکنید، اگر فلان‌جور ظاهر نشوید، فلان فدراسیون بین‌المللی، فلان تشکیلات بین‌المللی از شما ناراضی میشود؛ به #دَرَک که ناراضی میشود، هیچ #غلطی نمیتوانند بکنند. این آقای علیرضای ما [علیرضا کریمی] را تهدیدش کردند، الحمدلله امسال رفت قهرمان شد و برگشت. پارسال در آن مسابقه حاضر نشد، یعنی در واقع شکست را به یک معنا قبول کرد برای یک ارزشی؛ هم او را تهدید کردند، هم فدراسیون کُشتی را #تهدید کردند. تسلیم این تهدیدها نشوید، کار خودتان را بکنید، راه خودتان را بروید، هدف خودتان را دنبال کنید. میدان ورزش، میدان ترس و بیم و ملاحظه نیست، میدان شجاعت و اقدام و پیش رفتن است. ارزشها را و اصالتها را نمیشود زیر پا گذاشت برای اینکه حالا ما یک جا مثلاً یک مدالی به دست بیاوریم. "

⭕️آرمان شهیدان فراموش نشود... 🔹 #جنگیدن با #دشمن هم از دور یک چیز آسانی به نظر می‌آید؛ تا کسی نرود آنجا، صدای توپ و تفنگ و انفجار و مانند اینها را نبیند و نشنود، درست #درک نمی‌کند که چه خبر است. این جوان پا می‌شود می‌رود آنجا، #جانش را کف دستش می‌گیرد، از خطرات عبور می‌کند، برای چه؟ این در #وصیّت_نامه‌ها منعکس است؛ 🔹برای #خدا، برای #امام، برای #حجاب. دیدید در وصیّت‌ نامه‌ های شهدا چقدر درباره‌ی «حجاب» توصیه شده؛ خب، #حجاب یک حکم دینی است؛ این #آرمان_شهیدان فراموش نشود. این‌جور نباشد که تصوّر بشود «فقط یک #جنگی بود مثل جنگ هایی که بقیّه دارند در دنیا می‌کنند؛ بالاخره هر کشوری دشمنی دارد، 🔹گاهی جنگی اتّفاق می‌افتد، جوان‌ هايى می‌روند در جبهه و می‌جنگند؛ کشته می‌شوند یا زنده برمی‌گردند یا مجروح برمی‌گردند؛ اینها هم مثل آنها»، این نبود قضیّه؛ قضیّه قضیّه‌ی #دین بود، قضیّه‌ی‌ #آرمان_الهی بود، قضیّه‌ی‌ #حاکمیّت_اسلام بود، قضیّه‌ی #انقلاب بود، #اسلام_انقلابی بود که اینها را می‌کشاند. بیانات‌ رهبر معظم‌ انقلاب ۱۳۹۵/۰۷/۰۵

✍️وقتى انسان به موضوعى اهتمام داشته باشد، نه تنها در #بیدارى فکر خود را بدان مشغول مى‌کند، بلکه در خواب نیز چنین است؛ چون علاقه و توجه نفس به آن #موضوع معطوف گردیده است. ✍️برخى از علاقه‌مندان به تحصیل #علم، حتى در خواب نیز مطالعه مى‌کردند و در اطراف مسائل علمى فکر مى‌کردند، تاآنجا که نقل مى‌کنند یکى از بزرگان در خواب به حل مسائل غامض و پیچیده مى‌پرداخت و با #فکر کردن در اطراف آن مسائل، به حل آنها دست مى‌یافت. ‌‌‌ ✍️اهل آخرت به جهت #محبت زیاد به خدا و اولیاى او و اهتمامى که به امر آخرت دارند، در خواب نیز از آنها غافل نمى‌گردند و به آنها توجه دارند. #اهل_آخرت به #خدا علاقه دارند و طبیعى است که در خواب نیز دلشان متوجه اوست؛ پس دلشان به خواب نمى‌رود. ✍️اگرانسان در خواب نیزاین حالات را داشته باشد، گویا عمرش دو برابر گردیده، چرا که خوابش هدر نمى‌رود و گویا در هنگام خواب بیدار است و به خدا توجه دارد. ✍️شاید کسانى که به‌این مقام دست یافته‌اند، مسائل را در خواب روشنتر و واضح‌تر از بیدارى #درک مى‌کنند، چون در آن هنگام روحشان تمرکز بیشترى دارد و کمتر به تدبیر بدن مى‌پردازد و به جهت این فراغت، درک و شهودهاى روح در عالم #خواب قویتر است. 📚آیت الله مصباح یزدی، راهیان کوی دوست، ص150

✍️ما چون جاى دیگرى را نمى‌بینیم و از #عالم_آخرت بى‌خبریم، خیال مى‌کنیم دنیا وسعت دارد، گرچه این دنیا در مقایسه با عظمت خداوند در حکم صفر است، ولى آنگاه که چشم دل انسان به عظمت الهى باز شد، به خُردى و کوچکى دنیا پى مى‌برد و از #درک عالم آخرت و #عظمت_خداوند چنان غرق در سرور و لذت و بهجت مى‌شود، که دنیا براى او تنگ مى‌گردد، بلکه آنرا فراموش مى‌کند. ‌‌‌✍️اگر چشم انسان به عالم دیگرى گشوده شود ـ که این #عالم با همه عظمتش در برابر آن نا چیز است ـ دیگر نه تنها پرداختن به امور دنیا براى او لذت‌بخش نیست، بلکه آن‌را مانع از پرداختن به آخرت و توجه به عالم برین مى‌داند. ✍️در امور دنیا نیز اگر لذتى براى انسان حاصل گشت، تا مدتى بدان سرگرم مى‌گردد و بعد از دست یافتن به #لذت بهتر، دیگر نه تنها از لذت اولى خوشش نمى‌آید، بلکه از آن کراهت دارد و آنرا مانع رسیدن به لذت عالیتر و بزرگتر مى‌داند. ✍️هم‌چنین آنان که #چشم دلشان به عالم آخرت باز شده، چنان لذتى را درک مى‌کنند که دیگر پرداختن به لذایذ دنیایى برایشان لذت‌آور نیست، بلکه بدان بدبین مى‌گردند و چون آن‌را مانع از رسیدن به #لذتهاى_حقیقى و واقعى مى‌دانند، از آن فرار مى‌کنند. ‌‌‌✍️بزرگان و اولیاى خدا، از آنچه براى ما لذت‌بخش است و براى رسیدن به آن مقدماتى را فراهم مى‌سازیم و با روى گشاده از آن استقبال مى‌کنیم، لذتى نمى‌برند، چون کسى که #محبت_خدا در دلش جاى گرفت، لذتهاى مادى براى او جاذبه ندارد، بلکه آنها را مانع از ترقى و #کمال خود مى‌شناسد و تنها در حد ضرورت و به عنوان وظیفه شرعى از آنها بهره مى‌برد. 📚آیت الله مصباح یزدی، راهیان کوی دوست، ص234