eitaa logo
جهاد تبیین
75 دنبال‌کننده
0 عکس
0 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ صله یا کاسبی!! 🔻 جواب علامه حسن زاده و فخرالذاکرین حاج فیروز زیرک کار 🔻در زمان نوحه خوانی بودند که کارشان خوانی بود و ظاهرا طبق ما این امر بین برخی زنان بوده است و در مقابل کار خود پولی دریافت میکردند. 🔰 در کتب معتبر شیعه وارد شده است که فصل الخطاب برای همه اهل و است که حضرت می فرمایند مداحی را شرط نکند و هرآنچه دادند قبول کند. 🔻هیچ کاری بدون اجر و مزد نیست ولی تعیین کردن پاکت طبق این روایت و توصیه های بزرگان کار درستی نیست و بانیان جلسه باید طبق روال و عرف مبلغی را پرداخت کنند. 🔻در حدیث میخوانیم «لا بأس بأجر النائة». بر اجرت گرفتن نوحه خوان، باكي نيست. ♦️لكن حنان بن سدير روايت كرده كه حضرت صادق عليه السلام فرمود: «لا تشارط و تقبل كلما اعطيت»؛ بايد از ابتداء شرط نكند كه فلان مقدار مي گيرم و بايستي آنچه به او مي دهند، قبول كند. 🔶بنابراين، اجرت گرفتن با شرط كردن آن درابتدا كه فلان مبلغ مي گيرم مورد نهی و مذمت قرار گرفته است. 🔻 گرچه امثال حاج فیروز یک عمر رایگان نوکری کردند و به نظر ما روش درست همین است ولی اگر پولی هم میگیریم نباید پیش پیش شرط کنیم.
💠 ضعف سالمندی 🔹 یس ﴿مَن نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِی الْخَلْقِ﴾ ضعف پیری، نعمت است! این اگر در دوران پیری هم نشاط جوانی را داشته باشد كه خام ‌اندیش می ‌شود، این الآن باید به فكر رفتن باشد. فرمود: ﴿مَن نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِی الْخَلْقِ﴾ نفرمود"فی الأمر" انسان معنویت و عقل و خِرد را كه نمی ‌گیرد، مگر اینكه كسی خودش از دست بدهد! 🔹 آنچه در سوره مباركه «یس» آمد به عنوان موجبه كلیه است و نقص نیست؛ خب یك آدم پیر اگر ضعیف بشود اینكه نقص نیست، این الآن باید بارِ كمتری داشته باشد به فكر خودش باشد، این باید به فكر رفتن باشد نه به فكر خوردن و خوابیدن! ما وسایل خوردن و خوابیدن را از او می ‌گیریم كه این بیدار باشد، اینکه چیز خوبی است. 🔹 بله. آن كسی كه جنبه «فی الأمر»ش یعنی جنبه روحش ضعیف بشود، این یك نحو عذاب است که آن را بنحو موجبه جزئیه فرمود، فرمود: ﴿وَمِنكُم مَن یرَدُّ إِلَی أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَی لاَ یعْلَمَ من بَعْدِ عِلْمٍ شَیئاً﴾. بعضی ها هستند كه در دوران پیری، خرفت می‌ شوند، این یک عذاب است. این یك كودك نود ساله است؛ الآن هم وقتی شد می‌ خواهد حرف بزند می ‌گوید ما وقتی كه جوان بودیم این قدر می‌ خوردیم! خب این یك بچه هشتاد ساله است، یك بچه نود ساله است، این كه عاقل نشد. 🔹 فرمود همان مقدار فهمی هم كه دارد از او می‌ گیریم: ﴿مِنكُم مَن یرَدُّ إِلَی أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَی لاَ یعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَیئاً﴾؛ نه اینکه همه‌ تان اینطور می‌ شوید، آنهایی كه با بودند، با بودند، در دوران پیری، عاقل ‌ترند، محترم‌ ترند.
⭕️جایگاه تفکر در آموزه‌های اسلام 🔸 به عنوان یک ، همواره انسان را به در امور مختلف رهنمون می کند، تا سبب ارتقای او شود، و یا اینکه از گذشتگان  گرفته و زندگی خود را سر و سامان دهد. انسان برای خود یک سری و دارد که در اثر می تواند از حجم مجهولات خود کم کرده، و بر میزان معلوماتش اضافه نماید. امام خمینی (ره) در این راستا می فرماید: «تفکر فرایندی است که در طی آن سلسله ای از امور معلوم و مشخص در کنار هم قرار می گیرند تا امری مجهول را، واضح و روشن سازند». [۱] 💠جایگاه تفکر در اسلام 🔹 نیز طرفدار است و در آیات و روایات فراوانی در فرصت های مختلف امر به تفکر کرده است؛ چون حاصل تفکر دانایی است. نیز یک امر پسندیده می باشد؛ زیرا فرد و دانا در تصمیم گیری ها و جهت گیری های خود و عمل می کند و کمتر دچار لغزش و می شود. [۲] 💠تفکّر در آیات 🔹 در آیات متعدد و موضوعات مختلف انسان ها را به و فراخوانده است. بسیاری از آیات، ، اندیشه ورزان و آنان که در مقام فهم واقعیات هستند را به بهترین صورت، کرده، و گریزان از حقیقت را سخت مورد نکوهش قرار داده اند. از جمله محورهای اساسی که قرآن، انسان را به تفکر در مورد آنها تشویق می کند، عبارتند از: 1⃣تفکّر در جهان خلقت 🔹 در آیات مختلف امر به در کرده است، به عنوان مثال: «إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ؛ [آل عمران، ۱۹۰] همانا در آسمان ها و زمین و رفت و آمد شب و روز، نشانه هایی از (حکمت) است برای خردمندانی که بیندیشند». 2⃣تفکّر در احکام و آیات الهی 🔹خداوند حتی در جایی که آیات خود را تبیین و روشن کرده است نیز بحث را پیش می کشد، و اهمیت آن را به خلق گوشزد کرده و می فهماند که چه جایگاهی در دارد و را نمی پذیرد: «كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ اللهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ؛ [بقره، ۲۱۹] خداوند را به روشنی بیان می کند، باشد که شما در آن و کنید». 3⃣تفکّر در تحولات تاریخی 🔹اطلاع از زندگی و ملت های گذشته،  و که باعث پیشرفت یا عقب ماندگی آنان شده، انسانی را پرورش می دهد، و انسان می گیرد، از این رو سفارش به در می کند: «قُلْ سِيرُوا فِی الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ؛ [انعام، ۱۱] بگو، روی گردش کنید؛ سپس بنگرید تکذیب کنندگان آیات الهی چه شد؟!» 💠تفکّر در روایات 🔹در متعدد و مختلفی امر به شده و اهمیت جایگاه آن نیز بیان شده است، حتی در برخی روایات  از دانسته شده است؛ زیرا تفکّر در عبادت انسان نیز تاثیر می گذارد و  انسان را تغییر می دهد. امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «اندیشه و ، انسان را به و عمل به آن می کشاند». [۳] امام صادق علیه السلام  میفرماید: «بیشترین  عبادت ابوذر، و عبرت گرفتن بود». [۴] 🔹این روایت به خوبی بر ما روشن می کند، که با چه درجه ای از ایمان را می توان به دست آورد و به رسید. هر اندازه بیشتر راهگشا باشد، ثواب و بیشتری را به ارمغان می آورد. ، دارای درجات و مراتبی است. گاهی اثر یک لحظه تفکّر یک هفته انسان را جلو می اندازد، گاهی یک ماه، گاهی یکسال و گاهی یک عمر. 🔹 هرچه باشد حرکت و پیشرفت بیشتری به وجود می آورد، مانند یک لحظه تفکّر «حر بن یزید ریاحی» در زمین کربلا که او را از جهنمی بودن رها کرد و به مراتب بالای بهشت رساند. [۵] در نتیجه در اسلام از برخوردار است و سبب می شود به درجات مادی و معنوی برسد و خود را تامین نماید، که از راههای دیگر، امکان دسترسی به این آثار مهم وجود ندارد. پی نوشت‌ها؛ [۱] شرح چهل حدیث، ص۱۹۱ [۲] میزان الحکمة، ج۱۰، ح۱۶۲۰۹ [۳] کافی، ج۲، ص۵۵ [۴] خصال، ص۴۲ [۵] شرح چهل حدیث، ص۱۸۹ نویسنده: علی اعظمی منبع: وبسایت اندیشه برتر حوزه
➖برای هر و مجموعه معرفتی ممكن است روی دهد كه مانع و بالندگی آن فرهنگ باشد. نيز گاهی به آفت هايی گرفتار می شود كه حركت رو به آن را كُند ميکند و بحث عهده دار شناختن آن و با آنهاست. ➖آسيب‌های ، مواردی است كه از آنها موجب سستی و به ويژه جوانان نسبت به اصل وجود (عج) و يا ابعاد مختلف شناخت آن حضرت است؛ و گاهی نيز سبب گرايش به افراد يا مجموعه‌ های منحرف می گردد. بنابراين آشنايی با اين ، (عج) را از كجروی در و حفظ خواهد كرد. ما در اينجا مهم‌ترين آسيب‌های فرهنگ مهدويت را در عنوان هایی جدا از يكديگر مورد بحث قرار می دهيم: ➖«برداشت‌های غلط»؛ از آسيب‌ های مهم در ، تفسيرها و از موضوعات اين فرهنگ اسلامی است. و ناقص از به دريافت غير صحيح می‌انجامد كه چند نمونه از آن را بيان می کنيم. ۱_برداشت غلط از مفهوم انتظار برداشت غلط از سبب شده است كه بعضی گمان كنند كه چون از فسادها به دست (عج) خواهد بود، ما در برابر و هيچ وظيفه‌ای نداريم، و بلكه ممكن است گفته شود كه برای نزديك شدن (عج) بايد برای ترويج بديها و زشتی‌ها در جامعه اقدام كنيم!! اين در مقابل ديدگاه و (عليه السلام) است كه و را از وظايف حتمی هر مسلمان می داند. امام خمينی (ره) در نقد اين ديدگاه می گوید: «ما اگر دستمان می رسيد، قدرت داشتيم، بايد برويم تمام ظلم‌ها و جورها را از عالم برداريم، تكليف شرعی ماست. منتها ما نمی توانيم. اينی كه هست اين است كه حضرت [امام مهدی (عج)] عالم را پر ميكند از عدالت؛ نه شما دست برداريد از اين تكليفتان، نه اين كه شما ديگر تكليف نداريد». [۱] ايشان همچنين در ادامه بيانات خود فرموده‌اند: «آيا ما بر خلاف آيات شريفه دست از برداريم؟ دست از برداريم، و توسعه بدهيم گناهان را برای اين كه حضرت بيايند؟!». [۲] ۲_برداشت نادرست از ظاهر برخی روایات بعضی افراد از ظاهر برخی از روايات اينگونه برداشت كرده‌اند كه هر قبل از (عج) محكوم و مردود است، بنابراين در برابر قيام و كه قيامی بر ضدّ و ، و در جهت برقراری بوده است موضع نادرستی گرفته‌اند. در پاسخ بايد گفت كه اجرای بسياری از مانند اقامه حدود و قصاص، و نيز جهاد با دشمنان و مبارزه فراگير با فساد جز با تشكيل ممكن نيست؛ ➖بنابراين تلاش برای برقراری كاری پسنديده و است، و نهی از در بعضی از روايات به معنی شركت در كه انگيزه الهی ندارد، و يا قيام هايی كه بدون توجه به شرايط و زمينه‌ های لازم انجام ميگيرد، و يا حركت هايی كه به عنوان قيام مهدوی شروع ميگردد، می باشد؛ نه اينكه هر انقلاب و حركتی كه در مسير است مردود شمرده شود. [۳] ۳_نشان دادن چهره خشونت آميز از امام زمان (عج) ➖يكی ديگر از برداشت‌ های غلط در ، نشان دادن چهره از (عج) است. بر خلاف تصوّر بعضی افراد كه می انديشند (عج) با شمشير عدالت، دريايی از خون به راه می اندازد و بسياری را از دم تيغ عبور می دهد، حضرت و رحمت پروردگار است، و مانند پيامبر عظیم الشأن اسلام (ص) ابتدا همگان را با بيان روشن و به و می خواند، و اكثر مردم دعوت امام (عج) را پاسخ می دهند و به او می پيوندند. بنابراين (عج) تنها با كه آگاهانه از پذيرفتن حق سر باز ميزنند و جز زبان شمشير نمی فهمند با برخورد ميکند. ➖ منابع [۱] صحيفه نور، ج۲۰، ص۱۹۶ [۲] همان [۳] براى اطلاع بيشتر درباره اين موضوع به كتاب «دادگستر جهان» نوشته «ابراهيم امينى»، ص ۲۵۴ تا ۳۰۰ مراجعه شود. منبع: راسخون به نقل از نگین آفرینش والسلام علی من التبع الهدی
🌹آیا حدیث یا در مورد خوردن وجود دارد؟ ♦️در فصلی وجود دارد با عنوان «استحباب خوردن سحری». آنچه از مجموع موجود در این باب استفاده می‌شود؛ این است که خوردن برای روزه ماه رمضان است. 🌹رسول خدا(ص) فرمود: سحرى برکت است، و امّت من را ترک نمی‌کنند، اگر چه با خشکیده‌‌‏اى باشد. 📚کافی، ج 4، ص 95،  🌹امیر المؤمنین علی(ع)، از پیامبر(ص) نقل می‌فرماید: خداوند تبارک و تعالى، و بر کسانى که در سحرها آمرزش مى‌‏طلبند، و سحرى تناول مى‏‌کنند، درود مى‏‌فرستند، پس هر یک از شما تناول کنید، اگر چه با شربتى از باشد. 📚من لا یحضره الفقیه، ج ‏2، ص 136
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دیدگاه آیات و روایات درباره «ثروت» 🔸در این مطلب به بررسی کسب و از نظر و می پردازیم. 🔹در به دو گونه از یاد شده، در برخی از آیات قرآن از مال و  به گونه های مختلف ستایش شده همچون: ؛ [روم، ۲۸؛ بقره، ۲۵۴؛ نساء، ۳۹] ؛ [توبه، ۵۹؛ بقره، ۱۹۸؛ نساء، ۷۳؛ توبه، ۷۵] و برپایی جامعه؛ [نساء، ۵] و ؛ [قصص، ۷۷] [بقره، ۱۸۰؛ بقره، ۲۱۵؛ بقره، ۲۷۳]؛ و آسایش؛ [سبا، ۳۷]. 🔹در دیدگاهی دیگر نسبت به و دارایی نکوهش بسیاری شده است. در این عرصه متفاوت یا متضاد می یابیم: وسیله هنگام ؛ [مومنون، ۱۰۰] بی توجهی به و به حقوق دیگران؛ [فجر، ۱۶ و ۱۷] و  و به ثروت؛ [کهف، ۳۴] حقوق مردم. [نساء، ۲۹] 🔹جمع بین این دو دسته از آیات، این است که با چه و شرایطی، شخص به دنبال جمع آوری و برود، و داشتن مال و کسب ثروت با انگیزه کسب و به مردم و تحصیل نه تنها مذموم نیست، که نیز هست. 🔹 (علیه السلام) می فرماید: «مَن طَلَب الدنیا استعفافا عَنِ الناس و سَعیا عَلی اهله و تَعَطُّفاً علی جارِه لَقی الله یوم القیامة و وَجهُهُ مِثل القمر فی لیلة البدر»؛ [۱] (هرکس را طلب کند به قصد این که خود را از مردم حفظ کند، و رفاه را تأمین نماید و به اش کمک کند وقتی خدا را ملاقات کند چهره اش همانند ماه شب چهارده می‌درخشد). 🔹شخصی به (علیه السلام) عرض کرد: «والله انّا لَنَطلُبُ الدُّنیا و نُحِبُّ ان نُوءتاها فَقالَ تُحِبُّ ان تَصنَعَ بِها ماذا؟ قالَ: اعُوذُ بِها عَلی نَفسی وَ عَیالی وَ اصِلُ بها و احُجُّ و أَعتَمِرُ فَقالَ ابوعبدِالله: لیس هذا طَلَبُ الدنیا هذا طلب الآخِرَة»؛ [۲] (به خدا قسم ما طلب می‌کنیم را و دوست داریم آن را بدست آوریم، حضرت فرمود: دوست داری با آن چه کنی؟ عرض کرد: می‌گیرم بر و  ام و می‌بخشم از آن، و و عمره انجام می‌دهم؛ حضرت فرمود: این طلب است). 🔹و اگر با انگیزه های همچون تکاثر و و فریب دیگران باشد، طبیعی است که سرانجام خوبی ندارد، و مورد قرآن قرار گرفته است. پی نوشت‌ها؛ [۱] وسائل الشیعه، ج ۱۲، ص ۱۱ [۲] همان، ج ۱۲، ص ۹
⭕️مکر خداوند! 🔸در آیه ای از خداوند می‌فرماید: «وَ مَكَرُوا وَ مَكَرَ اللهُ وَاللهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ»؛ «مکر خداوند» در این آیه به چه معناست؟ و آیا «مکر» قبیح نیست؟ 🔹نخست باید دانست بسیاری از که در فارسی نیز رایج شده اند، دگرگونی معنایی پیدا کرده اند. به طور مثال در زبان فارسی همواره معنای منفی دارد، در حالی که حیله در به معنی چاره و راه حلّ عملی است؛ لذا برخی، علم فیزیک را «علم الحیل» می گفتند؛ و در فرهنگ ابجدی «حیله» به معنای مهارت و نیک اندیشی و قدرت تصرّف در کارها آمده است. واژه‌ی نیز در «زبان فارسی» همواره معنی منفی دارد؛ در حالی در «زبان عربی» هم در معنی مثبت به کار می رود و هم در معنی منفی. 🔹قاموس قرآن در معنی گفته: «مکر: ؛ اعمّ از آنکه در کار بد باشد یا در کار خوب». در کتاب مفردات و اقرب الموارد گوید: « آن است که شخص را به حیله ای (روشی عملی) از مقصودش منصرف کنی و آن، دو نوع است، پسندیده و ناپسند. در تفسیر المنار گفته: « در اصل، است که مکر شده را به آنچه گمان نمی کرد می کشد». خداوند می‌فرماید: «وَ مَکَرُواْ وَ مَکَرَ اللهُ واللهُ خَیْرُ الْمَاکِرِینَ» [۱] (آنها چاره اندیشی نمودند و به کار بستند تا به حقّ زیانی برسانند؛ نیز نمود که آنها ندانسته به خود زیان زده [و به نفع راه حق شد]؛ لذا و چاره کنندگان است). 🔹پس اینکه در «زبان فارسی»، و حیله را همواره در معنی به کار می‌برند، دلیل نمی‌شود که در «زبان عربی» هم همینگونه باشد. به طور مثال واژه‌ی «مزخرف» در فارسی معنی منفی دارد، در حالی که در عربی به معنی زینت داده شده است. لذا در فهم و ، باید به این اصل مهمّ توجّه داشت که به درستی معنا شوند. نیز به معنی «تدبیر» و «برنامه ریزی» و «طبق نقشه کار کردن» است، در حالی که گاهی به معنی فریب نیز به کار می رود. 🔹 نقشه می کشند و برنامه ریزی می کنند و تدابیری به کار می گیرند تا به حقّ ضربه بزنند، نیز تمهید و برنامه ریزی می کند و به کار می گیرد که خود کفّار ضربه بخورند؛ چنان که در جبهه‌ی جنگ، فرمانده دشمن نقشه حمله می کشد، فرمانده خودی نیز نقشه حمله طراحی می‌کند. کار هر دو را و نقشه جنگی گویند.