eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
750 دنبال‌کننده
26 عکس
2 ویدیو
63 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
شب شهادت امام هشتم بگو تسلیت به ملیکه‌ی قُم شیعه نشسته  درسوگ‌این‌شاه یاصاحب‌الزّمان آجرک‌الله غـریب الغربا اشک روان داشت شکایت‌زیرلب از شُوکران داشت از شدّت‌زهر   پایش‌سنگین‌شد اگر هفده‌دفعه نقش زمین شد درکوچه زیر لب هی نجوا می‌کرد یاد از مصیبت‌های زهرا کرد سـوزد بیـادِ   آن روز پُـر درد زهـرا زیر کُتک در کوچه غَش کرد آتش به قلب و جان ماسوا زد برروی خاک حجره دست و‌پا زد شبیه جدّ   خَـدّ التّـریبش شهادت در غربت شده نصیبش تا که به بالینش جوادش آمد این روضه‌ی حسین به یادش آمد جدّش در گودالد نقش زمین بود در زیر چکمه‌ی شمر لعین بود
بند اول نوکرات میان_با پیرهن سیاه میگیرن زبون_یا امام رضا کربلا نشد_اومدم حرم مرهمی بذار_رو‌ چش ترم این شبا توی مشهدت،قیامتی به پاست روی لبای نوکرات،رضا رضا رضاست آخر ماه صفر آقا،حریم تو مثه اربعین حسینی تو، نجف تا کربلاست مشهدت آخرین امید برا تموم جامانده‌هاست سلام آقا باز اومدم جون جواد نکن ردم "یا امام رضا من به غیر تو کی و دارم بگو آخه آقا" . بند دوم خوش به حال اون_قلبی که شکست مزد گریه‌هاش_دست فاطمه‌ست حرف ما اینه_وا امام رضا ما کی و داریم_ غیر تو آقا گفتی که هرکسی بیاد، یه بار به پابوسم سه جا میام به دیدنش، به یاری می‌رسم من و فراموشت نشه،آقا میون قبر بیا همون زمونی که، خدایی بی کسم چشم انتظارتم آقا به مادر جوونت قسم میون قبر منتظرم بیای به قربونت برم . بند سوم از شرار زهر_می‌خوری زمین یاد مادری_با دل حزین یاد روضه ی_شاه بی سری یاد مقتل_سرخ اکبری چند دفعه خوردی رو زمین، آقا تو با سرت تا در حجره اومدی، رو خاکا با پرت زری چقد تو ناله از،جگر برا حسین گفتی با لرزش صدات،با چشمای ترت تو چی کشیدی یا حسین کنار مقتل اکبرت روی لباته زمزمه غریب حسین فاطمه
تو شاه و سلطانی آقا ، تو جان و جانانی آقا بسکه رئوفی کسی را ، ز در نمی رانی آقا ای شده ، هم سفره با غلام سایه ات ، بر سر ما مستدام یارضا ، ای جانم یارضا... اگر چه این زهر کینه ، شرر زده خرمنت را شکر خدا کسی آقا ، نکرده غارت تنت را ربودند ، پیرهن جد تو برهنه ، شد بدن جد تو یارضا ، ای جانم یارضا... ز بار غمها شکستی ، بار سفر دگر بستی میان کوچه پنجاه بار ، آه کشیدی نشستی بر لبت ، این حرف تکرار شد هر چه شد ، از در و دیوار شد یارضا ، ای جانم یارضا...
نور هل أتی رضا ، یار بی نوا رضا دست خالیم ، بده ، در راه خدا رضا جان جوادت به ما کن نگاهی ما را کنج صحنت بده پناهی امام رضا امام رضا امام رضا امام رضا نام ما را بنویس ، آقا جزء زائرت مثل کفتر حرم. بودم کاش مجاورت مرغ دلم را آب و دانه بده بر ما کنار حرم خانه بده امام رضا امام رضا امام رضا امام رضا دستگیر عالمی و ، در رأفت زبانزدی امام بین حجره ات ، تنها دست و پا زدی گر چه شد بلند آه از نهادم شکر حق رسید جوادت به دادت امام رضا امام رضا امام رضا امام رضا چشمت از غم حسین ، گریه چون شمع کند گفتی فرش حجره را ، خادمت جمع کند دور از مدینه ، در اوج غریبی یاد کربلا و خدالتریبی وای حسین وای حسین وای حسین وای حسین
چرا شب غم و ماتم سحر نمیگردد چرا زمین و زمان  نوحه گر نمیگردد وداعِ قبر نبی بود و پاره تن او غم فراق از این سخت تر نمیگردد بگو به اهل و عیالش رواست گریه کنند مسافر به سفر رفته بر نمیگردد پدر پدر بکند دخترش ولی افسوس که آه و  ناله برایش پدر نمیگردد به غیر خون جگر در عزای آن مسموم نصیب خواهر خونین جگر نمیگردد شبیه جد خودش از مدینه رفت ولی سفر به مرگ که دیگر سفر نمیگردد خبر رسید که شد زخم پلک چشم ترش کسی ز زخم دلش با خبر نمیگردد چنان گریست برای ذبیحِ   در گودال که مثل دیده ی او دیده تر نمیگردد به گریه گفت که مردم عزیز پرده نشین به چشم مردم کوی و گذر نمیگردد
گریه‌کُن ها همه از داغ رضا گریه کنید شده مسموم ولی نعمت ما گریه کنید پاره قلب پیمبر جگرش پاره شده به جگر سوخته زهر جفا گریه کنید خواهرش نیست که بر بی کسی‌اش گریه کند جای معصومه مظلومه شما گریه کنید گل بیارید و به همراه زنان نوغان به غریبی غریب الغربا گریه کنید یاد آن لحظه که آن نور دل آل عبا آمد اما به سرش داشت عبا گریه کنید دو قدم رفته نرفته به زمین می افتد دستگیر همه افتاد زپا گریه کنید نا ندارد که سر از روی زمین بردارد سخت شد کارِ معین الضعفا گریه کنید پسرش آمد و برداشت سرش را از خاک بعد از این بر غم شاه شهدا گریه کنید پسرش آمد و سیراب از این دنیا رفت همه بر تشنه لب کرببلا گریه کنید بهر آن کشته لب تشنه که آبش دادند با سرِ نیزه و شمشیر و عصا گریه کنید باغریب الغربا بهر غریب گودال که بریدند سرش را زقفا گریه کند
دوباره میزنم از دل صدا امام رضا بیا برای خودت کن مرا امام رضا چه دارم از همه دنیا به جز همین یک دل دلی که هست به نام شما امام رضا هوای نفس گرفته مرا، گرفتارم مرا ز دست خودم کن رها امام رضا خدا کند دم آخر به داد من برسی که گفته‌ام همه دم هرکجا امام رضا به دست هیچکسی رو نمیزنم بس که گرفته دست مرا بارها امام رضا تورا که داشته باشم همیشه دارایم هزار شکر که دارم تورا امام رضا چقدر حاجت ناگفته را روا کردی الا اجابت هرچه دعا امام رضا چنین که فکر یتیم و اسیر و مسکینی پس السلام علی هل اتی امام رضا چقدر پیش تو وقت زیارتت گفتم زمان مرگ تو پیشم بیا امام رضا غریب‌های دو عالم چقدر دل گرم اند که هست با دلشان آشنا امام رضا مرا اگر به حرم هم نیاوری عشق است که راضیم به رضای تو یا امام رضا کنار پنجره فولاد تازه فهمیدم که هست بانی کرببلا امام رضا دلم گرفته، دلم باز روضه میخواهد گرفته از غم تو دل عزا امام رضا نوشته‌اند که پنجاه مرتبه افتاد به درد زهر که شد مبتلا امام رضا برای اینکه کسی با خبر از او نشود کشید روی سر خود عبا امام رضا ولی نیامده جایی به او سنان زده‌اند ندید ضربه‌ی سر نیزه را امام رضا سرش جدا نشد از تن، تنش کشیده نشد نخورد نیزه و سنگ و عصا امام رضا