eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
739 دنبال‌کننده
26 عکس
2 ویدیو
63 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
آتش گرفته جگر امام صادق می سوزد از پا تا سرِ امام صادق فریادِ وااماما ؛ می آید از مدینه برای نورِ عینش ؛ زهرا زند به سینه آه و واویلا ...... دوباره در مدینه با هیزم رسیدند خانه آقای مرا آتش کشیدند آن یادگار زهرا ؛ میان آتش و دود می سوخت قلبش اما ؛ به یاد مادرش بود آه و واویلا ...... آقای ما رو بی عبا از خانه بردند پای برهنه بی عصا از خانه بردند این بوده احترامِ ؛ بزرگ خانواده ابن ربیع سواره ؛ آقای ما پیاده آه و واویلا
چون لحظه ای که صیاد در کف گهر بگیرد ای صبح! شب برآن است از تو خبر بگیرد دزدان ز روی دیوار حمله به خانه کردند میخواست هرکس از تو خون جگر بگیرد زهراست پشت این در یا که عزیز زهرا؟! بار دگر قراراست خانه شرر بگیرد من اعتقادم این است تو ناجی خلیلی راضی مشو که این بار شعله به در بگیرد دور سرت بگردم خیلی تورا کشیدند ای کاش یک نفر بود راه گذر بگیرد گفتند پشت مرکب خیلی تورا دواندند شیعه دگر چه خاکی زین غم به سر بگیرد با اینهمه مصیبت صدجای شکر باقیست قسمت نشد دلت را داغی دگر بگیرد ناموس تو به خانه در حجره های بسته کس نیست این زنان را تحت نظر بگیرد ترسیده اند امشب این دخترانت اما آیا کسی قرار است درد کمر بگیرد؟ فرق است بین آنکه در خانه گریه کرده با آنکه در خرابه یاد پدر بگیرد فرق است بین آنکه رفته به مجلس می.. با انکه پشت پرده حس خطر بگیرد
تقدیم به امام جعفر صادق علیه السلام ********************** هر که خدا را گشت مظهر می شود صادق آن دل که گردد با خدا تر می شود صادق دل داده ی حق ، دل به هر باطل نمی بندد خوش آن دلی که پیشِ دلبر می شود صادق بی عشقِ اولادِ علی دنیا پر از کِذب است دنیا به دستِ آلِ حیدر می شود صادق کسبِ رضایت می کند از احمد و حیدر... آن بنده ای که چون ابوذر می شود صادق ما راست می گوییم ، حق با غیرِ حیدر نیست از این جهت بر شیعه رهبر می شود صادق سر چشمه ی صدق اند کلّ اهل بیت امّا .. صدّیقه شد زهرا و جعفر می شود صادق ما را همه از شیعیانِ جعفری گویند پس در مدارِ شیعه محور می شود صادق در کارزارِ علم و دانش مردِ میدان اوست در جبهه ی اسلام ، لشکر می شود صادق علامه ها از علم او تکبیر می گویند یک جلوه از اللهُ اکبر می شود صادق از بس که می خوانند واعظ ها حدیث از او هر منبری را فیضِ منبر می شود صادق قربانِ آن آقا که بیتِ او حسینیه است وقفِ عزای شاهِ بی سر می شود صادق بارانِ چشمش را میانِ روضه می دیدند با یاد جدّش زار و مضطر می شود صادق گریه کنانِ جدّ خود را دوست می دارد با این جماعت ، خود برادر می شود صادق بر او شده منصور ، مثلِ جِبتِ والطّاغوت یاد آورِ غم های مادر می شود صادق کاشانه اش چون سوخت یاد مادرش افتاد محزونِ داغِ آتش و در می شود صادق با آن همه قدر و جلال و آن همه شاگرد بی مرقد و صحن و کبوتر می شود صادق یک روز می سازیم با هم مرقد او را با دستِ مهدی گنبدش زر می شود صادق نزدیک گشته مرگِ وهّابیتِ کاذب روزِ فرج دنیا سراسر می شود صادق ***************** رضا یزدی اصل
تو شب شهادت تو دلا گرفته مجلس روضَه رو تو عرش خدا گرفته بمیرم حتی یه دونه زائر نداری فاطمه سرمزارت عزا گرفته این شبا نوکرت آقا از شما دوره سر مزارت آقاجون چه سوت و کوره چشم امید شیعه به روز ظهوره میرسه اونکه فارس الحجازه مهدی فاطمه برات حرم میسازه ﴿غریب مادر یا امام صادق﴾ ____ بمیرم براتو آقا چه ها کشیدی بین کوچه مثل مادر قامت خمیدی نیمه شب پای برهنه چقدر دویدی نفست بالا نیومد نفس بریدی میون کوچه ها شدی شبیه مادر ولی نخوردی سیلی از دست یه کافر به زیر تازیونه ها نگشتی پر پر شبیه حیدر دستاتو که بستن بمیرم آقا حرمتت رو هم شکستن ﴿غریب مادر یا امام صادق﴾ _ به یاد جد غریبت تو بودی هر شب گریه میکردی برای غمای زینب نیمه شب دویدی آقا به پشت مرکب ولی جسم تو نمونده به زیر مرکب درسته آقا به شما شده جسارت ولی نبردن خونوادتو اسارت عبا و عمامه تو نرفت به غارت عزیز زهرا پیرهن نداره تنش میون خاک و خون کفن نداره ﴿غریب مادر ای حسین مظلوم﴾ __ شکر حق میگم که آقا اماممونی حاجت مار و نگفته شما میدونی دل ما تنگه برای شبای روضه دست مارو به محرم کاش برسونی خیلی دلم تنگه برا ماه محرم کاش برسونی منو تا ماه محرم تموم دلخوشی ما ماه محرم همین یه حاجت از سرم زیاده بزار که اربعین برم پای پیاده
ما گدای جعفر بن محمدیم خاک پای جعفر بن محمدیم ما حسینیای بزرگ شده پای روضه های جعفر بن محمدیم فرمایش امام ، گریه برای مظلوم این آخر کلام ، گریه برای مظلوم مظلوم امام صادق زخمی روی زخمای قدیمش زدن کوه غصه رو قلب سلیمش شدن مثل خونه مادرش حرامیا بی اجازه وارد حریمش شدن ریختن توو خونه ش اما ، جایی اینو نگفته ناموس آقای ما ، با ضرب پا بیفته مظلوم امام صادق بی عصا پای پیاده میبردنش پیش چشم خانواده میبردنش مثل عمه سه ساله ش توو راه شام پا برهنه توی جاده میبردنش توو کوچه ها دل شب می‌رفت اگه خمیده هیچ کس با سیلی ناز ، طفلش رو نخریده مظلوم امام صادق
دست نگه دار، عبا برنداشته پیرمرده؛  عصا برنداشته یک قدم تاحالا بی عمامه توی این کوچه ها برنداشته بی عبا بردن پیرمردُ وسط کوچه ها بردن دست بسته شبیه مرتضی بردن... ناسزا گفتن من نمیتونم بگم که چیا گفتن بی حیاها جلوی بچه ها گفتن.... وای غریب آقام... راهشو تو دل شب نبندین دستش پشت مرکب نبندین دستای روضه خون حسین و مثل دستای زینب نبندین کوچه باریکه شبای مدینه دل گیر و تاریکه صدا پای دشمنا خیلی نزدیکه... هی میره از حال اومده جلو چشش روضه ی غارت گریه میکنه برا غارت خلخال وای غریب آقام.... تا که اتیش به در زد زبونه تازه پیچید صدا ، تازیونه دخترای قد و نیم قد تو پا برهنه دویدن تو خونه روضه دلگیره دلش از مدینه تا کربلا میره بدن حسین پر از زخم شمشیره.... روضه سنگینه یه نفر داره روی سینه میشینه تازه خواهش داره اونو میبینه... وای غریب آقام....
نوحه عدو شکسته حرمتم یا رسول الله سیلی زده بر صورتم یا رسول الله ازظلم وجور اشقیا بارِ خود بستم مانند جدّم مرتضی بسته شد دستم واویلتا واویلتا آه و واویلا یک پیر مردی ناتوان نیمه های شب توان ندارد بدوَد در پیِ مرکب سیه کن از پا تا سرم ازجفا منصور دگر مگو به مادرم ناسزا منصور واویلتا واویلتا آه و واویلا به زخم قلبم زد نمک خصم خونخوارم ولی کسی نزَد کتک بر تن یارم تا خانه شد پُرکینه و شعله ور ای وای بودم به یاد سینه و میخ در ای وای واویلتا واویلتا آه و واویلا