#حضرت_زینب #اربعین_حسینی اصلا خبر داری که ما را شام بردند؟ ما را میان کوچه ای بدنام بردند؟ در معرض چشمان خاص و عام بردند؟ وقتی میامد سنگها از بام؟.. بردند یک گوشه بازار زنها جمع بودند... یک گوشه قومی بهر دعوا جمع بودند... بازاریان دور و بر ما جمع بودند... خیلی کتک خوردیم هر جا جمع بودند بر چادر من رد پا مانده از آنروز روی تنم جای عصا مانده از آنروز جان داد آخر دخترت یک گوشه تنها شرمنده ام از این امانت داری آقا سید پوریا هاشمی

#اربعین #حضرت_زینب_سلام_الله_علیها                                                             سرِ خاکِ تو بی خبر آمدم عزادارمو خون جگر آمدم دُرست است بی بال و پر آمدم به شوقِ  تو اما  به سر آمدم سرآمد غمِ  هجر ، دوری بس است صبوری صبوری صبوری بس است رسیدم که با یار صحبت کنم شهِ بی سرم را زیارت کنم نگاهی کنی و نگاهت کنم اگر اذن دادی شکایت کنم به نی زار قلبم جز آتش نبود سفر رفتی ای دوست ، رسمش نبود تو رفتی و دنیا به من بد گذشت وَ هر لحظه هر جا به من بد گذشت در این روز و شبها به من بد گذشت خلاصه که آقا به من بد گذشت نگو گریه کافیست ، صبرت کجاست عزیزِ دلم سنگِ قبرت کجاست ؟ چهل روز ،  یادِ  تنت سوختم به یادِ  زمین خوردنت سوختم ز داغِ به نی رفتنت سوختم                                    وَ با کهنه پیراهنت سوختم همین که دلم سمتِ  گودال رفت دوباره ز غم  زینب از حال رفت خبر داری اصلاً که حیران شدم ؟ چو مویِ  تو بر نی پریشان شدم ؟ پدر مادر این یتیمان شدم به من شِمر خندید گریان شدم قَدَم از فراقِ تو خم شد حسین لباسِ  اسارت تنم شد حسین چه آمد  سرِ  خواهرت بین راه نشستم به پایِ  سرت بین راه شدم یک تنه لشگرت بین راه دویدم پی دخترت بین راه زمین خورد و از قافله باز ماند زِ سنگینیِ سلسله باز ماند نبودی و اشکم سرازیر شد پر و بال من گیر زنجیر شد حرم ، کوچه در کوچه تحقیر شد ازین غصه ها خواهرت پیر شد غریبانه ماه شبت سنگ خورد به پیشانی زینبت سنگ خورد من از شهرِ کوفه چه ها دیده ام غمی بدتر از کربلا دیده ام عجب لطفی از آشنا دیده ام بگوشت رسیده که را دیده ام کنیز قدیمیِّ من ایستاد به من نان و خرمایِ خیرات داد گذشتیم از شهر در ازدحام میان حرامی خطر ازدحام نه یکجا که در هر گذر ازدحام مرا نیمه جان  کرد  اگر  ازدحام نگاه همه سوی ما خیره بود به ذریۀ مصطفی خیره بود نمی گویم از شام ، نامش بد است شلوغی هر پشت و بامش بد است سلامش بد است ، احترامش بد است محل یهود ، انتقامش بد است نمی پرسی از حال و احوال من تو را جان عباس ، حرفی بزن بگو حقِّ  زینب که آزار نیست پریشان شدن ، پیشِ انظار نیست عبور از هیاهویِ بازار نیست                                  سزاوارِ گل خندۀ خار نیست در این شهر غوغایِ  پوشیه بود ولی دست من جایِ  پوشیه بود خبر داری از ضَعفِ دُردانه ها ؟ بوی نان که می آمد از خانه ها ؟ کبودیِّ  شلاق بر شانه ها ؟ پذیرایِ ما بود در ویرانه ها همه دست بسته به پیشِ عوام بدون تو رفتیم بزم حرام شراب و شراب و شراب و شراب نگاه حزین رباب و شراب دل سنگِ چوب و عذاب و شراب سرت بود در پیچ و تاب و ...  شراب فرود آمد و ناگهان خون چکید خودم دیدم از خیزران خون چکید زداغِ  سرت مادرت گریه گرد به اشکِ دو چشمِ ترت گریه کرد به بی تابیِ خواهرت گریه کرد چقدر از غمت دخترت گریه کرد به او حق بده غم مریضش کند کسی خواست آنجا کنیزش کند #سید_پوریا_هاشمی

#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها (زبانحال حضرت زینب کبری(س)) سلام به عشق زینب و -به نورِ عین زهرا سلام به ماهِ شبهام_سلام حسین زهرا سلام به تربت تو_ نیزه سوارِ خواهر سلام تمومِ هستم _سلام غریب مادر روی دلم هزار گله س-پاهای من پر آبله س صدایی که تو گوشمه-صدای سوت و هلهله س فدا سرت اسیر شدم-میسوزم از درد و غمت یادته گفتم میمیرم-سه روز اگه نبینمت الان یه اربعینه که -خبر نداری از دلم این خنده های حرمله- یه روزی میشه قاتلم پیر شدم از اهانتا- دلگیرم از زمونه میاد جلوی چشمام- اون چوبِ خیزرونه میرم ولی بدون که - دلم کنار یاره تا روزی زنده باشم-چشام برات میباره قسمتمون جداییس- خدارو شکر گذارم میسوزم و میسازم-دیگه تو رو ندارم #مرتضی_عابدینی

#حضرت_زینب_س_اربعین ای پاره پاره تن بنگر کاروان رسید زینب برای دیدن تو قد کمان رسید یک اربعین برای تو سینه زدم حسین دم بوده وا حسینم و هر بازدم حسین خم گشته قد ِ من چو قد ِ مادرم حسین حالا ببین که خواهر تو نوحه خوان رسید از کربلا به کوفه و شام غصه خورده ام هرشب شمار زخم تنت را شمرده ام بگذر اگر که در غم تو من نمرده ام برخیز و بین که زینب تو ناتوان رسید یادم نمیرود که صدا میزدی تو آب یادم نمیرود که زخون کرده ای خضاب بیچاره کرده قلب مرا ناله ی رباب حالا رباب سوخته تر از کودکان رسید یادم نمیرود که تو ماندی به زیر پا یادم نمیرود که چه ها دیده ام اخا بیشتر شکایتم بود از تازیانه ها طعنه به من، و بر لب تو خیزران رسید یک اربعین به روی لبم بود زمزمه یادم نرفته هجمه ی بازار و هلهله دیدم چگونه شد به سنان ماه علقمه سقا نبود که پیکرمان نیمه جان رسید یک اربعین برای تنت گریه کرده ام بر غصه ها و بر محنت گریه کرده ام شب ها به جسم بی کفنت گریه کرده ام دیگر بریده، زینب بی خانمان رسید #رامین_برومند

#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها همی نالم من از دست زمانه قدم از غصه ی یاران کمانه کنار قبرت آرامش بگیرم زنم حرف دلم را خواهرانه از آن ساعت که رفتی بر سر نی فلک با زینبت نامهربانه عجب رسمی به شام و کوفه دیدم سلام با ضربه های تازیانه بسوزم از غمت لحظه به لحظه غم عشقت کشد در دل زبانه کنون یک اربعینی میشود که بهارِ خواهرت رنگ خزانه مپرس حال گل دردانه ات را که زینب در عزایش روضه خوانه غرور دختِ حیدر را شکستند به تن دارم ز مادر صد نشانه الهی عمر من کوتاه گردد که بعد از تو شدم بی آشیانه #مرتضی_عابدینی

#اربعین_حسینی اربعينی ز تو جدا مانده کاروانی که بی صدا مانده کاروان شکسته برگشته کشته ی زير دست و پا مانده عوض تکه های پيرهنت تکه هايی ز بوريا مانده به رخ تک تک عزيزانت جای سيلی بی هوا مانده نه کمر مانده از بدنهاشان نه رمق بهر دست ها مانده از تو شرمنده ام برادر من در خرابه رقيه جا مانده روضه خواندم برای صبر خودم من نشستم کنار قبر خودم مسعود اصلانی 

#حضرت_زینب #اربعین_حسینی تا که اشکت ز دو چشم ترت افتاد زمین کوفیان سنگ زدند و سرت افتاد زمین مَلَأِ عام همه دور و برم خندیدند تاکه از ضرب لگد خواهرت افتاد زمین به روی ناقه نگاهش به عموجانش بود که ز سیلیِ عدو دخترت افتاد زمین کربلا نیزهٔ اغیار امانِ تو برید یاد دارم که چطور پیکرت افتاد زمین ته گودال به چَشم خودم آنجا دیدم قاتلت تیغ کشید مادرت افتاد زمین از همان لحظه اسارت نقشهٔ دشمن شد که بَرِ علقمه آب آورت افتاد زمین علی اصغر رفیعی

#امام_حسین_علیه_السلام #اربعین #غزل برگشتم از رسالت انجام داده‌ام زخمی‌ترین پیمبر غمگین جاده‌ام ناباورانه از سفرم خیل خارها تبریک گفته‌اند به پای پیاده‌ام یا نیست باورم که در این خاک خفته‌ای یا بر مزار باور خود ایستاده‌ام بارانم و ز بام خرابه چکیده‌ام شرمندهٔ سه‌سالهٔ از دست داده‌ام زیر چراغ ماه سرت خواب رفته‌ام بر شانهٔ کجاوهٔ تو سر نهاده‌ام دل می‌زدم به آب و به آتش برای تو از خیمه‌ها بپرس که پروانه زاده‌ام چون ابر آب می‌شدم از آفتاب شام تا ذره‌ای خلل نرسد بر اراده‌ام سیدرضا_جعفری

#امام_حسین_علیه_السلام #اربعین #غزل از نجف تا کربلا سوغات آه اورده ام اشک چشمم را برای قتلگاه آورده ام میزنم بر سینه و برسر به عشق دلبرم حال مضطر را برای یک نگاه آورده ام دست خالی باامیدی میرسم پا بوسی اش یک سر ناقابلی را بهر شاه آورده ام مثل زینب دل پریشانم ببین حال مرا پای تاول دار از ما بین راه آورده ام پا که چیزی نیست جانم باد قربان شما پس بزرگی کن که با بار گناه آورده ام مثل حُرم آمدم وضع مرا سامان دهی محضرت شرمنده ام چون اشتباه اورده ام محمد_حبیب_زاده

#امام_حسین_علیه_السلام #اربعین #غزل آنچه از من خواستی با کاروان آورده‌ام یک گلستان گل به رسم ارمغان آورده‌ام از در و دیوار عالم فتنه می‌بارید و من بی‌پناهان را بدین دارالامان آورده‌ام اندر این ره از جرس هم بانگ یاری برنخاست کاروان را تا بدین‌جا با فغان آورده‌ام تا نگویی زین سفر با دست خالی آمدم یک جهان درد و غم و سوز نهان آورده‌ام قصهٔ ویرانه شام ار نپرسی خوشتر است چون از آن گلزار، پیغام خزان آورده‌ام دیده بودم تشنگی از دل قرارت برده بود از برایت دامنی اشک روان آورده‌ام تا به دشت نینوا بهرت عزاداری کنم یک نیستان ناله و آه و فغان آورده‌ام تا نثارت سازم و گردم بلاگردان تو در کف خود از برایت نقد جان آورده‌ام تا دل مهرآفرینت را نرنجانم ز درد گوشه‌ای از درد دل را بر زبان آورده‌ام محمدعلی_مجاهدی

#امام_حسین_علیه_السلام #اربعین #قصیده سحر چون پیک غم از در درآید شرار از سینه، آه از دل برآید درای کاروانی از وطن دور به گوش جان ز دیوار و در آید گمانم کاروان اهل‌بیت است که سوی کعبهٔ دل با سر آید گلاب از چشم هر آلاله، جاری‌ست که عطر عترت پیغمبر آید پس از یک اربعین اندوه و هجران به دیدار برادر، خواهر آید همان خواهر که غوغا کرده در شام همان ریحانهٔ پیغمبر آید همان خواهر که با سِحر بیانش به هر جا آفریده محشر آید همان خواهر که کس نشناسد او را به باغ لاله‌های پرپر آید... اگر از کربلا، غمگین سفر کرد کنون از گَرد ره، غمگین‌تر آید نوای «وای وای» از جان زهرا صدای «های های» حیدر آید از این دیدار طاقت‌سوز ما را همه خون دل از چشم تر آید غم‌آهنگی به استقبال یک فوج کبوترهای بی‌بال و پر آید بیا با این کبوترها بخوانیم سرودی را که شام غم سرآید: «شمیم جان‌فزای کوی بابم مرا اندر مشام جان برآید گمانم کربلا شد عمه! نزدیک که بوی مُشک ناب و عنبر آید به گوشم عمه! از گهوارهٔ گور در این صحرا، صدای اصغر آید مهار ناقه را یک دم نگه‌دار که استقبال لیلا، اکبر آید ولی ای عمه! دارم التماسی قبول خاطر زارت گر آید، در این صحرا مکن منزل که ترسم دوباره شمر دون با خنجر آید» محمد_جواد_غفور_زاده

#امام_حسین_علیه_السلام #اربعین #مناجات #غزل دوباره آمده ام بهر یک نگاه حسین که میشوم به نگاه تو روبراه حسین تو سیئات مرا میکنی ثواب، آری رسیده ام به تو با کوهی از گناه حسین منم غلامِ غلامِ سیاه تو ارباب دعام کن که منم عبد رو سیاه حسین به یمن توست خدا رحمتی اگر دارد کسی که از تو جدا شد، شود تباه حسین ببین شکسته دلم اربعین شد اما من به کربلا نرسیدم دوباره، آه حسین نشد پیاده بیایم به سمت کرببلا نشد که گریه کنم در میان راه حسین اگر چه از حرم با صفات جا ماندم به بزم روضه ات آورده ام پناه حسین رسید خواهر غمدیده ای به کرببلا دوباره روضه‌ی گودال قتلگاه، حسین ز خاطرم نرود لحظه‌های آخر تو تو ماندی و تنِ بی جان و یک سپاه حسین ز خاطرم نرود آن تنی که شد عریان وَ نیزه ای که بر آن رفت رأس شاه، حسین عبدالحسین_یعقوبی