وظیفه ما در برابر سخن چین #شهید_ثانی می فرماید، اگر کسی پیش شما سخن چینی کرد، شما پنج وظیفه دارید: #اولین وظیفه این است که حرف هایش را نپذیرید. «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَيَّنُوا» - اى كسانى كه ايمان آورده ايد، اگر فاسقى برايتان خبرى آورد، نيك وارسى كنيد.«الحجرات۶» #وظیفه دوم ، او را #نهی کنید. چرا؟ چون قرآن می فرماید: «یَنهَوْنَ عَنِ المُنکَرِ» از بدی ها نهی می کنند. #وظیفه سوم، سوءظن نسبت به کسی که پشت سرش صحبت کرده پیدا نکنید. چون قرآن می فرماید: «اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا.. » از بسيارى از گمانها بپرهيزيد كه پاره اى از گمانها گناه است و جاسوسى مكنيد. #چهارمین وظیفه، در مورد صحبتش تجسس نکنید. چون قرآن می فرماید: «لَا تَجَسَّسُوا...» #پنجمین وظیفه، حرف هایش را نقل نکنید. چون قرآن می فرماید: «اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا» متّقی و خدا #ترس باشید و همیشه به حقّ و صواب سخن گویید. اگر کسی واقعا در #مقابل چنین شخصی به این صورت بایستد، ( دیگر در مقابلتان سخن چینی نمی کند.) @keyfonas

در گزارشی آمده است که امام باقر(ع) در حال #غرق‌_شدن در چاه بود، اما امام سجاد(ع) نمازش را رها نکرده و به #کمک او نشتافتند. این رفتار چه توجیهی دارد و #وظیفه ما در موارد مشابه چیست؟ ✅امام سجاد(ع) #مشغول نماز بودند. فرزندشان محمد که طفل کوچکى بود، کنار چاه #عمیقى در منزل رفته و میان چاه افتاد. مادرش با دیدن این صحنه #فریاد می‌کشید و در اطراف چاه به سر و صورت خود می‌زد و از شوهرش کمک می‌خواست. امام(ع) با آن‌که #صداى کمک همسر و ناله فرزند در عمق چاه را می‌شنید، از نمازش دست برنمی‌‌داشت. این وضعیت مدتی به طول انجامید تا آن‌جا که مادر بچه که در #اضطراب غرق شدن فرزندش بود، به امام گفت: ای خاندان پیامبر! #چقدر سنگ‌دل هستید! امام(ع) باز هم نمازش را نشکست و بعد از آن‌که نماز را با تمام آدابش به جا آورد، به سمت همسرش رفته و کنار چاه نشست و با آن‌که چاه بسیار عمیق بود و برای #نجات نیاز به طناب بود، تنها دست خود را درون چاه فرو برد و بدون این‌که بدن و جامه‌اش خیس شده باشد، #فرزندش محمد(ع) را بیرون آورد و او را ناز می‌داد و می‌خندید. ✅ آیا این ماجرا #حقیقت دارد؟ #اولا: مؤلفان کتب #تاریخی در بیشتر موارد، در بیان این گزارش‌ها خود را ملزم به ذکر #سند گزارش نمی‌دانند؛ از این‌رو نمی‌توان آن‌را از لحاظ #سندی مورد ارزیابی قرار داد، بلکه تنها اعتبار کتاب می‌تواند مبنای #اعتبار گزارش باشد. #ثانیا با فرض #پذیرش این گزارش نیز نمی‌توان این رفتار امام را الگویی عمومی برای #عملکرد تمام مردم قرار دهیم؛ زیرا نمی‌توان انتظار داشت که خداوند، همان #محبت و برخورد ویژه با امامی که در بالاترین درجات ارتباط با او است را در برابر دیگران هم داشته باشد؛ از این‌رو #طبق نظر فقها در چنین شرایطی، شکستن نماز و نجات جان افراد در #معرض خطر واجب است. 📚الهدایة الکبری، ص 215 @keyfonas

#پاسخ_شبهات #دین_حق_دخالت_ندارد در دانشگاه، یکی از اساتید ما میگفت براساس #قرآن پیامبر اسلام فقط یک #ماموریت داشت، آن هم هشدار به مردم، وظیفه تشکیل حکومت نداشت، جوابی به این سوال میدید؟ پیامبر فقط هشدار دهنده و پیام رسان بود، وظیفه تشکیل حکومت نداشت! ✅برخی با عنوان #روشنفکر یا #محقق_دینی به برخی از آیات قرآن استناد میکنند که پیامبر تنها یک #وظیفه داشته و آنهم هشدار به مردم بوده است. 📚نمونه: سوره فاطر آیه ۲۳ تو فقط #انذار_دهنده هستی ✅متاسفانه #عموما به شان نزول آیات و موضوع مربوط به علت نزول آیه توجه نمیکنند و با گزینش یک یا چند آیه و کنار نهادن دهها آیه دیگر به نتیجه گیری دلخواه‌‌میرسند. ✅پاسخ اولا عموم این #آیات مکی هستند و قبل از عزیمت و تشکیل حکومت در مدینه نازل شده اند. ثانیا؛ این آیه و آیات مشابه آن، در صدد بیان این نکته است که اصل هدایت به دست خدا است و پیامبر فقط وسیله و واسطه‌ای برای هدایت خدا است و کسانی را که خدا نخواهد، پیامبر هم نمی‌تواند آنان را هدایت کند. از این‌رو در آیاتی که در مدینه نازل شده نیز از این دست معانی وجود دارد. برای نمونه؛ در آیه‌ای می‌فرماید: «پیامبر وظیفه‌اى جز رسانیدن پیام (الهى) ندارد» 📚المیزان ج 17، ص 37 ثالثا؛ آیات متعددی وجود دارد که سایر وظایف انبیا در بین مردم را مورد اشاره قرار داده است: حدید آیه ۲۵ آل عمران ۱۶۴ نساء ۶۴ و ۸۰ وقتی می‌خواهند مدعی شوند که کار نبی فقط بشارت و انذار است، به قرآن استناد می‌کنند، بعد که می‌بینند این قرآن سراسر احکام است، می‌گویند: این احکام مال آن موقع بوده است؟! آیا قرآن کریم چنین فرموده است؟ یا اصلاً قرآن را قبول ندارند؟ رابعا؛ اگر #پیامبر فقط وظیفه هشدار داشتند پس چرا خود ایشان پس از استقرار در مدینه حکومت تشکیل دادند؟ در اسلام فعل و رفتار پیامبر هم #حجت و سند است. اینکه ایشان در مدینه اولین حکومت اسلامی را تشکیل دادند با تفسیر #روشنفکران_دینی مخالف آیات و دستور الهی است؟ خامسا در قرآن به حکومت انبیا دیگر مثل داوود(ع) و فرزندش سلیمان(ع) اشاره شده است. انبیا ۷۹ @keyfonas

#پاسخ_شبهات در گزارشی آمده است که امام باقر(ع) در حال #غرق‌_شدن در چاه بود، اما امام سجاد(ع) نمازش را رها نکرده و به #کمک او نشتافتند. این رفتار چه توجیهی دارد و #وظیفه ما در موارد مشابه چیست؟ ✅امام سجاد(ع) #مشغول نماز بودند. فرزندشان محمد که طفل کوچکى بود، کنار چاه #عمیقى در منزل رفته و میان چاه افتاد. مادرش با دیدن این صحنه #فریاد می‌کشید و در اطراف چاه به سر و صورت خود می‌زد و از شوهرش کمک می‌خواست. امام(ع) با آن‌که #صداى کمک همسر و ناله فرزند در عمق چاه را می‌شنید، از نمازش دست برنمی‌‌داشت. این وضعیت مدتی به طول انجامید تا آن‌جا که مادر بچه که در #اضطراب غرق شدن فرزندش بود، به امام گفت: ای خاندان پیامبر! #چقدر سنگ‌دل هستید! امام(ع) باز هم نمازش را نشکست و بعد از آن‌که نماز را با تمام آدابش به جا آورد، به سمت همسرش رفته و کنار چاه نشست و با آن‌که چاه بسیار عمیق بود و برای #نجات نیاز به طناب بود، تنها دست خود را درون چاه فرو برد و بدون این‌که بدن و جامه‌اش خیس شده باشد، #فرزندش محمد(ع) را بیرون آورد و او را ناز می‌داد و می‌خندید. ✅ آیا این ماجرا #حقیقت دارد؟ #اولا: مؤلفان کتب #تاریخی در بیشتر موارد، در بیان این گزارش‌ها خود را ملزم به ذکر #سند گزارش نمی‌دانند؛ از این‌رو نمی‌توان آن‌را از لحاظ #سندی مورد ارزیابی قرار داد، بلکه تنها اعتبار کتاب می‌تواند مبنای #اعتبار گزارش باشد. #ثانیا با فرض #پذیرش این گزارش نیز نمی‌توان این رفتار امام را الگویی عمومی برای #عملکرد تمام مردم قرار دهیم؛ زیرا نمی‌توان انتظار داشت که خداوند، همان #محبت و برخورد ویژه با امامی که در بالاترین درجات ارتباط با او است را در برابر دیگران هم داشته باشد؛ از این‌رو #طبق نظر فقها در چنین شرایطی، شکستن نماز و نجات جان افراد در #معرض خطر واجب است. 📚الهدایة الکبری، ص 215 @keyfonas