در گزارشی آمده است که امام باقر(ع) در حال #غرق_شدن در چاه بود، اما امام سجاد(ع) نمازش را رها نکرده و به #کمک او نشتافتند. این رفتار چه توجیهی دارد و #وظیفه ما در موارد مشابه چیست؟
✅امام سجاد(ع) #مشغول نماز بودند. فرزندشان محمد که طفل کوچکى بود، کنار چاه #عمیقى در منزل رفته و میان چاه افتاد. مادرش با دیدن این صحنه #فریاد می‌کشید و در اطراف چاه به سر و صورت خود می‌زد و از شوهرش کمک می‌خواست. امام(ع) با آن‌که #صداى کمک همسر و ناله فرزند در عمق چاه را می‌شنید، از نمازش دست برنمی‌‌داشت.
این وضعیت مدتی به طول انجامید تا آن‌جا که مادر بچه که در #اضطراب غرق شدن فرزندش بود، به امام گفت: ای خاندان پیامبر! #چقدر سنگ‌دل هستید! امام(ع) باز هم نمازش را نشکست و بعد از آن‌که نماز را با تمام آدابش به جا آورد، به سمت همسرش رفته و کنار چاه نشست و با آن‌که چاه بسیار عمیق بود و برای #نجات نیاز به طناب بود، تنها دست خود را درون چاه فرو برد و بدون این‌که بدن و جامه‌اش خیس شده باشد، #فرزندش محمد(ع) را بیرون آورد و او را ناز می‌داد و می‌خندید.
✅ آیا این ماجرا #حقیقت دارد؟
#اولا:
مؤلفان کتب #تاریخی در بیشتر موارد، در بیان این گزارش‌ها خود را ملزم به ذکر #سند گزارش نمی‌دانند؛ از این‌رو نمی‌توان آن‌را از لحاظ #سندی مورد ارزیابی قرار داد، بلکه تنها اعتبار کتاب می‌تواند مبنای #اعتبار گزارش باشد.
#ثانیا
با فرض #پذیرش این گزارش نیز نمی‌توان این رفتار امام را الگویی عمومی برای #عملکرد تمام مردم قرار دهیم؛ زیرا نمی‌توان انتظار داشت که خداوند، همان #محبت و برخورد ویژه با امامی که در بالاترین درجات ارتباط با او است را در برابر دیگران هم داشته باشد؛ از این‌رو #طبق نظر فقها در چنین شرایطی، شکستن نماز و نجات جان افراد در #معرض خطر واجب است.
📚الهدایة الکبری، ص 215
@keyfonas
#پاسخ_شبهات_مخالفان_دین
اولین بار جبرئیل به پیامبر اسلام #خطاب میکند که اِقرا (بخوان)
اولا مگر خدا و ملائکه نمیدانستند پیامبر #توان خواندن ندارد!!
ثانیا مگر نوشته و لوح #مکتوبی وجود داشت؟ #پیامبر از رو چه چیزی با میخواند؟
@Keyfonas
پاسخ:👇👇👇
✅در برخي از كتب تاريخ و حديث گزارشي نادرست و افسانه وار درباره چگونگي بعثت پيامبر اكرم(ص) نقل شده است كه به هيچ وجه با معيار هاي حديث و تاريخ، قابل پذيرش نيست چرا كه اولا روايت كننده اين گزارش #عايشه است و او در سال چهارم يا پنجم بعثت متولد شده است پس او در زمان حادثه نبوده تا شاهد عيني باشد.
#ثانيا بر اساس اين روايت فرشته وحي چندين بار به حضرت محمد(ص) #تكليف خواندن كرده و او اظهار ناتواني نموده است! در حالي كه اگر مقصود اين بوده كه #حضرت كلام خدا را از روي لوحي و نوشته اي بخواند چنين چيزي معقول نيست زيرا خدا و فرشته او مي دانستند پيامبر اكرم(ص) درس #ناخوانده است و #قدرت خواندن ندارد
لذا #منظور از اقراء در آيات قرآن ، اطاعت از فرمان جبرئيل به خواندن و تكرار بعد از اوست نه #خواندن از روی متن؛ و پيامبر اكرم(ص) نفرموده من خواندن نمي دانم تا دلالت بر مكتوبي از پيش #عطا نشده به او داشته باشد.
استاد مرحوم علي دواني در #كتاب تاريخ اسلام بر اين گفته صحه مي گذارد و مي نويسد: «ما پس از #تحقيقات زياد به اين نتيجه رسيده ايم كه جبرئيل از پيغمبر(ص)خواست آيه «بسم الله الرحمن الرحيم» را كه در آغاز سوره بود به زبان آورد. اقرا بسم ربك نيز به همين معنا است. باء «بسم» هم به گفته بعضي از #مفسرين باء زينت است در حقيقت جبرئيل پس از قرائت بسم الله الرحمن الرحيم از آن حضرت خواست كه نام خدا يعني بسم الله الرحمن الرحيم را #قرائت كند و آن را به زبان آورد.
ولي چون پيغمبر(ص)در #آغاز كار و اولين برخورد با پيك وحي نمي دانست نحوه قرائت نام خدا كه #جبرئيل از وي مي خواست چگونه است پرسيد: ما اقرا؟ يعني چه بخوانم و نام خدا كه بايد قرائت كنم چيست و تركيب آن چگونه است؟ جبرئيل بار ديگر #تكرار كرد و گفت بسم الله الرحمن الرحيم اقراء بسم ربك الذي خلق يعني نام خدايت را قرائت كن و بگو بسم الله الرحمن الرحيم
📚 پيشوايي، مهدي، تاريخ اسلام، ص132.
📚عاملي، سید جعفر مرتضي ، سيره صحيح پيامبر اعظم، ج1، ص283.
📚دواني، علي، تاريخ اسلام، ص۱۰۸
@Keyfonas
#پاسخ_شبهات
چرا شیعیان بخاطر علی(ع) در پایان خواندن #قرآن میگویند:
صدق الله #العلیّ العظيم
این تحریف است
#پاسخ
✅توضیحات
#اولا واژه ي «العليّ» هشت بار و «عظيم» شش مرتبه به عنوان وصف خداي متعال در قرآن كريم آمده است؛ كه در دو مورد: «و هو العلي العظيم و او (خدا) بلند مرتبه و با عظمت است با هم آمده‌اند».
هیچ ارتباطی به #نام حضرت امیر(ع) ندارد.
#ثانیا پیامبر هم از این واژه استفاده میکردند
از ابن عباس نقل شده كه پيامبر(ص) به امام علي(ع) #دستور دادند تا به كفّار، يهوديان و مسيحيان، براي دعوت به اسلام نامه بنويسد؛
وقتي نامه به دست يهوديان رسيد، عبدالله بن سلام تصميم گرفت به خدمت پيامبر(ص)برسد و سؤالات مشكلي از تورات، بپرسد و جواب صحيح را از مسلمان بشنود؛ وقتي به حضور حضرت رسيد، يكي از سؤالات او چنين بود:
«به من خبر بده آغاز و پايان قرآن به چيست؟ حضرت جواب دادند:
«يابن سلام! ابتداؤه بسم الله الرحمن الرحيم و ختمه صدق الله العليّ العظيم: ابن سلام! آغاز قرآن (بسم الله الرحمن الرحيم) و پايان آن (صدق الله #العلي العظيم) است.»
📚بحار الانوار ج 56، ص 37.
@keyfonas
#پاسخ_شبهات
در گزارشی آمده است که امام باقر(ع) در حال #غرق_شدن در چاه بود، اما امام سجاد(ع) نمازش را رها نکرده و به #کمک او نشتافتند. این رفتار چه توجیهی دارد و #وظیفه ما در موارد مشابه چیست؟
✅امام سجاد(ع) #مشغول نماز بودند. فرزندشان محمد که طفل کوچکى بود، کنار چاه #عمیقى در منزل رفته و میان چاه افتاد. مادرش با دیدن این صحنه #فریاد می‌کشید و در اطراف چاه به سر و صورت خود می‌زد و از شوهرش کمک می‌خواست. امام(ع) با آن‌که #صداى کمک همسر و ناله فرزند در عمق چاه را می‌شنید، از نمازش دست برنمی‌‌داشت.
این وضعیت مدتی به طول انجامید تا آن‌جا که مادر بچه که در #اضطراب غرق شدن فرزندش بود، به امام گفت: ای خاندان پیامبر! #چقدر سنگ‌دل هستید! امام(ع) باز هم نمازش را نشکست و بعد از آن‌که نماز را با تمام آدابش به جا آورد، به سمت همسرش رفته و کنار چاه نشست و با آن‌که چاه بسیار عمیق بود و برای #نجات نیاز به طناب بود، تنها دست خود را درون چاه فرو برد و بدون این‌که بدن و جامه‌اش خیس شده باشد، #فرزندش محمد(ع) را بیرون آورد و او را ناز می‌داد و می‌خندید.
✅ آیا این ماجرا #حقیقت دارد؟
#اولا:
مؤلفان کتب #تاریخی در بیشتر موارد، در بیان این گزارش‌ها خود را ملزم به ذکر #سند گزارش نمی‌دانند؛ از این‌رو نمی‌توان آن‌را از لحاظ #سندی مورد ارزیابی قرار داد، بلکه تنها اعتبار کتاب می‌تواند مبنای #اعتبار گزارش باشد.
#ثانیا
با فرض #پذیرش این گزارش نیز نمی‌توان این رفتار امام را الگویی عمومی برای #عملکرد تمام مردم قرار دهیم؛ زیرا نمی‌توان انتظار داشت که خداوند، همان #محبت و برخورد ویژه با امامی که در بالاترین درجات ارتباط با او است را در برابر دیگران هم داشته باشد؛ از این‌رو #طبق نظر فقها در چنین شرایطی، شکستن نماز و نجات جان افراد در #معرض خطر واجب است.
📚الهدایة الکبری، ص 215
@keyfonas