eitaa logo
شعر،روضه،سرود،نوحه،زمینه،واحد،شور
5هزار دنبال‌کننده
427 عکس
124 ویدیو
772 فایل
این کانال فقط مخصوص سخنرانان ومداحان اهلبیت(ع)میباشدولاغیر. لینک کانال: https://eitaa.com/joinchat/241434681Cd30712864d نظرات،پیشنهادات و انتقادات خویش را درباره ی کانال با آیدی زیر مطرح بفرمایید. @AHSy3762
مشاهده در ایتا
دانلود
زینب تویی شفیعه ی محشر زینب تویی آئینه حیدر زینب تویی خلاصه ی کوثر (بی بی یا زینب) تو عصمت صُغرایی زینب تو غیرت والایی زینب تو رَفعت یکتایی زینب (بی بی یا زینب) [یا زینب یا زینب زینب (۳) مدد یا زینب]۲ سَلیلهُ الزهرایی زینب عَقیلهُ النسایی زینب مَلیکهُ الدنیایی زینب (اُمُ المصائب) تویی تو بانوی کرم زینب سایه ی تو روی سرم زینب کِی می شه من بیام حرم زینب (اُمُ المصائب) [یا زینب یا زینب زینب (۳) مدد یا زینب]۲ دیدی غم دو لاله ی پرپر هفتاد و دو آلاله ی بی سر بوسه زدی بر صورت و حنجر (آه و واویلا) شد قاتلت پیرهن صد پاره بعد حسین شدی تو آواره بعد ابوالفضل شدی بیچاره (آه و واویلا) [یا زینب یا زینب زینب (۳) مدد یا زینب]۲ دیده ای پیکر گل لیلا نقش زمین گشته در این صحرا آمد کنار نعش او بابا (برات بمیرم) زینب تو دیدی ضجه ی مادر یک مادر و یک غنچه ی پرپر تو دیده ای شیرخواره ی بی سر( برات بمیرم) [یا زینب یا زینب زینب (۳) مدد یا زینب]۲ تمام عمر تو بوده ای محزون از بعد عاشورا شدی دلخون گشته دو عالم به غمت مدیون ( ای وای از این غم) آتش خیمه ها رو می دیدی سرها رو نیزه ها رو می دیدی شیون بچه ها رو می دیدی ( ای وای از این غم) [یا زینب یا زینب زینب (۳) مدد یا زینب]۲ ✍️📗
بسم الله الرحمن الرحیم ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️ من زینبم عقیله ی آل عبا منم آیینه ی شجاعت کرببلا منم بعد از حسین ، تنها شدم تنها ترین ، تنها منم ..... خورشید من حسین بود که دیدنش برام آرزو شد دنیای من حسین بود دنیام تو قتلگاه زیر و رو شد ... حلالش نمیکنم ، اونکه گذاشت پا بروی پیکرش حلالش نمیکنم ، که خنجرو کشید روی حنجرش حلالش نمیکنم ، هلهله کرد پیش چشم‌خواهرش «واویلا حسینم» ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️ من زینبم که ام ابیهاست مادرم من وارث جلالت سردار خیبرم آتش زده ، جان مرا داغ حسین ، برادرم .... بال و پرم حسین بود بال و پرم شکست بین گودال قرآن من حسین بود که بین قتلگاه شده پامال ..... حلالشون نمیکنم ، اونایی که بخاک و خون کشیدنش حلالشون نمیکنم ، اونا که بردن از تنش پیرهنش حلالشون نمیکنم ، تو قتلگاه غریب گیر آوردنش «واویلا حسینم» ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️ ✍امیر قربانی فر
ماه گردون شرمسار از روی ماه زینب است هردلی که شدحسینی درپناه زینب است مرقد او را مپرس از اهل شام و اهل مصر سینه ایرانیان آرامگاه زینب است
دل گرفتار بلاي زينب است تا قيامت مبتلاي زينب است او خودش ثاراللهي در پرده است پس خدا هم خونبهايِ زينب است در مناجاتت فراموشم مكن چشم ِآقا بر دعاي زينب است روز عاشوراست آنچه ميرسد در همه عالم صداي زينب است قيمت اين اشكها گر شد بهشت چون فقط در اقتداي زينب است نيست قبرش در مدينه يا كه شام كربلا كرب و بلاي زينب است سربلندي مثل ماهِ كربلا سر به زير خاك پاي زينب است مبدأ فيض است چشمانِ ترش گريه ها از گريه هاي زينب است
ای بتول علی نما زینب دومین عصمت خدا زینب جامع افتخار آل الله مرکز اقتدار ها زینب هر چه خوبی که آفریده خدا همه حاصل بود تو را زینب علی دیگر و حسین دگر آفرید از تو کبریا زینب حق اُخت الحسین بودن را خوب آورده ای به  جا زینب نهضتی کز حسین شد آغاز تو رساندی به انتها زینب در رسانیدن پیام حسین ای تو جبریل کربلا زینب وارثان قیام عاشورا همه گویند یک صدا زینب عدد شصت و نه که هست یکی در حساب حروف با زینب زان سبب گفته اند هر کس را حاجتی هست از تو یا زینب شصت و نه سکه را به نام شما به مساکین کند عطا زینب تا که از پنجۀ خدایی تو حاجت او شود روا زینب ای شهادت به صبر تو مدیون مرد میدان هر بلا زینب یک زن و اینهمه جوانمردی مرحبا بر تو مرحبا زینب نهضت سرخ کربلا چون هست حاصل رنج انبیا زینب   ز آنچه کردی که تا بجا ماند نهضت سرخ کربلا زینب از تو  و صبر تو سپاسگذار انبیایند و اولیاء زینب کعبۀ نهضت حسینی را مروه عباس و تو صفا زینب یاد روزی که گرد کعبۀ عشق داشتی حجه النساء زینب بود قربانیت دو فرزندت که در آن عرصه شد فدا زینب سید رضا موید
السلام علیکِ یا زینب کبری شمسِ حجاب کبریا زینب است تجلی شرم و حیا زینب است روح مناجات و دعا زینب است شأن نزول إنّما زینب است فاطمه‌ی کرببلا زینب است دوای درد بی دوا زینب است ای نفس حضرت ختمی مآب دختر آسمانی بوتراب در صدف بحر وفا دُرّ ناب روی تو حسرت دل آفتاب موی تو شب ندیده حتی به خواب مصحف مستور خدا زینب است شب که به امید سحر آرمید صدای تکبیر فلک را شنید شب‌زده‌گان! نسیم رحمت وزید دوباره شمسِ روی حیدر دمید آینه‌ای به دست زهرا رسید فاطمه‌ی علی‌نما زینب است دانه تسبیح تو شمس ضحی چادر تو، پرچم حجب و حیا به زیر سایه‌ی تو عرش خدا نُه فلک از خاک رهت شد بنا خانه‌ی تو مطاف ارض و سما کعبه‌ی سیار خدا زینب است بیا و جلوه‌ی پیمبر ببین شیرزنی چون یل خیبر ببین ادامه‌ی سوره کوثر ببین حَسن حَسن نیز مکرر ببین دوباره یک حسینِ دیگر ببین پنج تنِ زیر کسا زینب است آمدی ای جان جهان حسین! آمدی ای روح و روان حسین! آمدی ای دل نگران حسین! جان حسین جان تو جان حسین آمدی و زد ضربان حسین حسین مروه و صفا زینب است شمس، چراغ در این خانه‌ات ماه، غبار در کاشانه‌ات ارض و سما گر شده پروانه‌ات  یافته این گونه شفاخانه‌ات تهمت عقل است به دیوانه‌ات دوای ما نعره‌ی یا زینب است هیبت روی تو سرا پا علی فاطمه‌ای به شکل مولا علی نیست کسی مثل تو، الا علی می‌وزد از نطق تو هرجا علی لعن علی عدوک یا علی کوری چشم خصم با زینب است کرببلا دیده که پیغمبری فاطمه‌ای و یک تنه لشگری فاتح هر رزم چنان حیدری نیست اگر چه مثل تو خواهری حسین را برادر دیگری حسن به دشت کربلا زینب است  پلک بزن شام و سحر خلق کن چشم بچرخان و قمر خلق کن حماسه‌ای بار دگر خلق کن به بانگ اسکوتو جگر خلق کن خطبه بخوان تیغ دو سر خلق کن آیینه‌دار مرتضی زینب است گرمی عشق و هُرم این تب یکی‌ست تا به سحر مسیر هر شب یکی‌ست هر چه نوشتیم مرکب یکی‌ست چنان که نام خالق و رب یکی‌ست نام حسین و نام زینب یکی‌ست جانِ میانِ هر دوتا زینب است روز قیامت که جهان مضطر است بی سر و سامان صف محشر است عرصه‌ی حشر  از نم گریه، تر است هر که خودش مانده و بی یاور است غم نخورد آن که تورا نوکر است  سایه‌ی روی سر ما زینب است در کف تو چرخ چو دستاس بود با نفست دهر پُر از یاس بود خاک رهت گوهر و الماس بود بس که به اکرام تو حساس بود پله‌ی منبر تو عباس بود ستون خیمه‌ی سما زینب است سیل کرم لحظه‌ی باریدنت گُل بکشد منت گل چیدنت یاس در آرزوی بوییدنت هیچ گلی ندیده خندیدنت مگر به لحظه‌ی حسین دیدنت حسین را چهره‌گشا زینب است از نگهت نور خدا منجلی هرچه خدا خواست تو گفتی بلی هیبت تو قصه‌ی هر محفلی خواست که غم دست تو بندد ولی غم که بُوَد در بر دخت علی حیدر صحرای بلا زینب است آمده بر جنگ تو غم از الست کرببلا  غم به بلا داد دست جنگ تورا حق به تماشا نشست قامت تو قامت غم را شکست دخت علی را تنوان دست بست فصلِ خطاب خطبه‌ها زینب است موسی علیمرادی
سلام ای خواهر سالار تشنه سلام ای یاور دلدار تشنه سلام انبیا تا روز محشـر به روح مادر آن یار تشنه شبـای یـارب یارب شد دلم در شور و در تب شد عـزاداری زینـب شـد حسین جان این دلم دارد هوای تو فـدای صحـن و ایـوان طلای تو آه واویلا واویلا واویلا (2) تمام ذکر زینب یا حسین است وجودش لحظه لحظه با حسین است قنوت نیمه ی شب های خواهر زیـارتنامـه ی مـولا حسین است الا ای پـاره پـاره تن برادر جان ای بی کفن بگو با خـواهرت سخن بخوان قرآن شود زینب فدای تو بگوشم آیـد از نیـزه صـدای تو آه واویلا واویلا واویلا(2) امان از کوچه و بازار کوفه دم دروازه و دیـدار کوفه خدایا کی رود از یاد زینب جسارت های شام تار کوفه دم دروازه غـوغا بود سر نی راس مولا بود دلم خون از تماشا بود که ناگه سـوره ی قرآن به گوش آمد در اینجا بود که زینب در خروش آمد آه واویلا واویلا واویلا(2) بیا ای بی کفن بر یاری من کنـار بستر و غمخواری من رسیده شام هجرانم برادر بخوان قرآن برایم قاری من جهان در زیر دَینِ من کجائی نور عین من حسین من حسین من خبر کن اکبر و عباس و قاسم را بیـاور بهـر دفنم آل هاشم را آه واویلا واویلا واویلا(2) یوسف حق پرست اشتهاردی(غریب)
132.8K
اشک عزا ریزد از دیده ی مولا در ماتم دخترش زینب کبری واویلا واویلا واویلا واویلا واویلتا واویلا رفته از دنیا عزادار کربلا زینب کبری واویلا واویلا واویلا واویلا رفته ز دنیا با دلی زار و خسته نزد زهرا مادر پهلو شکسته واویلا واویلا واویلا واویلا راحت شد از گریه و غصه و ناله راحت شد از ماتم طفل سه ساله واویلا واویلا واویلا واویلا خاطرات کربلا پیش رویش بود حسینم وا حسینا گفت‌وگویش بود واویلا واویلا واویلا واویلا طعنه ی شمر و سنان یادش نرفته ده کودک و ریسمان یادش نرفته واویلا واویلا واویلا واویلا دیده به شام بلا با دو چشم تر بر روی نیزه سر قاسم و اکبر واویلا واویلا واویلا واویلا دیده حسینش به خون دست و پا میزد مادر خود فاطمه را صدا میزد واویلا واویلا واویلا واویلا دیده برادر را بدون کفن بود بر روی خاک افتاد و عریان بدن بود واویلا واویلا واویلا واویلا محمدخرم فر
زینت پنج تن آل ولایت زینب کربلا از قدمت یافت شرافت زینب با تو در کرببلا عشق به پایان نرسید ناجی مرحله ی سخت امامت زینب عصمت از بردن نام تو به عصمت برسد چیست عصمت به خدا خاک سرایت زینب امتحانی ز ازل بود که الله گرفت با شهادت ز حسین و به اسارت زینب ما کجا شرح یکی از همه اوصاف شما شرح اوصاف تو باشد به قیامت زینب سایه انداخته بر دین نخی از چادر تو مریم از درس تو آموخت نجابت زینب کوفه در عمر خودش مثل تو زن دید؟ ندید آفرین بر جگر کوه بلاغت زینب مثل چشمان پر از خون تو در عصر دهم که چنان رفته به دنبال زیارت، زینب؟ یافتی در دل آن دشت به خون آکنده آن پراکنده تن غرق جراحت زینب