eitaa logo
کانال روضه ، نوحه ایام محرم ،اربعین تا ورود اسرا به مدینه
4.2هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
1.5هزار ویدیو
133 فایل
کانال روضه ، نوحه ایام محرم ،اربعین تا ورود اسرا به مدینه 👇 @madahi_moharram ارتباط با مدیران👈 @msoghandi @y_a_m_h
مشاهده در ایتا
دانلود
اللهم عجل لولیک الفرج (245).mp3
4.61M
اللهم عجل لولیک الفرج . ۱۴۰۳ أیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقتولِ بِکَرْبَلاء... هنگام عزاست ای خدا روضه خوان عالَم کجاست هنگام عزاست چرا صاحب ِ خیمه از ما جداست ماه غم رسید بین روضه، قامت مهدی خمید ماه غم رسید چرا صاحب الزّمان مونده طرید توی روضه ها با قلبی صبور میخونیم دعا برای ظهور بین گریه ها با اشک دو عین فرج رو میخوایم به حقّ حسین أیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقتولِ بِکَرْبَلاء... 🌸 رحمی کن خدا ما نداریم چاره بین فتنه ها رحمی کن خدا بی پناهیم در بین این دشمنا درده بی حساب تا نیاد مهدی زندگیه عذاب درده بی حساب کن دعای ظهورش رو مستجاب أین المنتقم بر لب زمزمه ست ذکر العجل یابن فاطمه ست بین گریه ها با اشک دو عین فرج رو میخوایم به حقّ حسین أیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقتولِ بِکَرْبَلاء... 🌸 رحمی کن خدا شده مولای ما آواره چرا رحمی کن خدا عمر او بگذشته با صبر و رضا نور چشم ما عمریه خون گریه میکنه چرا نور چشم ما روزو شب تنهایی میگیره عزا عمری مضطره بین کوه و دشت هیچ کس دنبال آقامون نگشت بین گریه ها با اشک دو عین فرج رو میخوایم به حقّ حسین أیْنَ الطّالِبُ بِدَمِ الْمَقتولِ بِکَرْبَلاء... ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) 👇 ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈ @madahi_moharram
. زمین و زمان جمله درهم شده فلک، آسمان جمله درهم شده صفِ کهکشان جمله درهم شده جهان و جنان جمله درهم شده که زهرای مرضیه در غم نشست به دلها خیامِ محرم نشست اگر آسمان عقده وا میکند ز غم گریه بر کربلا میکند که شِکوه ز اهل جفا میکند اگر مهدی آید چها میکند بگیرد همه انتقامِ حسین که اِحیا نماید قیامِ حسین اَلا ای محبان، مهیا شوید به هیئت درآئید و شیدا شوید به گریه، به خون، یارِ مولا شوید کنید التماس، اَهل معنا شوید بگوئید لبیک را با حسین بخوانید با هم ز دل یاحسین سیاهی بکوبید در خانه ها بگیرید روضه به کاشانه ها بگِریید بر جمع دردانه ها بسوزید مانند پروانه ها که زهرا شده باز صاحب عزا نمانید از فیضِ روز جزا نوا، شور، شعر، آه، نوحه، صدا بیارید از داغِ خونِ خدا نگردید از اهلِ ندبه جدا که باشید در راهِ مولا فدا به نخهای پرچم تمسک کنید ز چادر، ز معجر، تبرک کنید علَم در خیابان بیارید باز کُتل ها به تکیه گذارید باز و با طبل و سنج، دسته آرید باز لب از خنده ها باز دارید باز بپوشید از دم، لباسِ سیاه که گردید، بی شبهه پاک از گناه محرم پر از روضه، روز و شب است علمدارِ هیئت به تاب و تب است دگر فصلِ برپاییِ موکب است هنر، گریه با گریه ی زینب است محرم، به شمشیر اشک و دعا بتازید بر ظالمین، هر کجا قسم بر صفات کریمِ حسین به احسان و جودِ قدیمِ حسین به گلدسته های حریمِ حسین جهان پر شود از شمیمِ حسین اگر چون شهیدان حسینی شویم و یارِ قیامِ خمینی شویم هر آنکس که عشقش، سلیمانی است دلش در ولیِ خدا، فانی است که او کیست؟ یارِ خراسانی است به سلمان، که عشقِ هر ایرانی است به سالارِ این قوم، بیعت کنید به هر کوی، دعوت به هیئت کنید هر آنکس که "هل من معین" را شنید ز رَاهدار، تبیینِ دین را شنید خود اَسرارِ صوتِ حزین را شنید ز فریاد زینب، نگین را شنید مَرو ساربان، باز کن مشت را بیانداز از دست، انگشت را ببَر همرهِ خویش انگشتری مَزن بر سرِ نیزه ها، هر سری ببَر دستبند از کفِ دختری مَبِر دست، بر غارتِ معجری به صحرای محشر در آن همهمه چگونه دهی پاسخِ فاطمه ✍ .
. بوی محرم آمد و غرق عزا گشتم بار دگر من راهی کرب وبلا گشتم ماه غم وماه عزاست شال عزای من کجاست مولاحسین جانم مولا حسین جانم ای کعبه ی توحید من، ای قبله ی رازم رخصت بده تا درغمت خیمه به پا سازم ماه غم وماه عزاست شال عزای من کجاست مولاحسین جانم مولا حسین جانم مثل همیشه درغمت ،غرق ملالم کن گر نوکری بد بوده ام ،مولا حلالم کن ماه غم وماه عزاست شال عزای من کجاست مولاحسین جانم مولا حسین جانم گر آفرینش از غمت با غم هم آغوش است پیش ازهمه در سوک تو زهرا سیه پوش است ماه غم وماه عزاست شال عزای من کجاست مولاحسین جانم مولا حسین جانم ای یوسف بی پیرهن مولای محبوبم با یاد زخم سینه ات بر سینه می کوبم ماه غم وماه عزاست شال عزای من کجاست مولاحسین جانم مولا حسین جانم از شیعتی مهما شربتم... دائماً جوشم بی یاد تو ای تشنه لب آبی نمی نوشم ماه غم وماه عزاست شال عزای من کجاست مولاحسین جانم مولا حسین جانم وقتی سر ببریده ات مهمان دختر شد ناله کنان پرپر زد و یک باره پرپر شد ماه غم وماه عزاست شال عزای من کجاست مولاحسین جانم مولا حسین جانم ✍ .👇
. و اومده باز ماه ماتم اومده ماه عزا ماه محرم توی دلها شور و غوغاست عرش حق گشته سیه پوش وپرازغم یاحسینه ذکره لبها پیچیده شمیم کربلا توو عالم باز این چه شورش است.زهرا زند صدا نوحوعلی الحسین.حی علی العزا            وای ای حسین جانم کاروانی اومد از راه کاروانی که پره از شور و احساس علی اصغر علی اکبر با یل ام البنین حضرت عباس دوره زینب رو گرفتن از بنی هاشمیون گوهر و الماس زینب میگه حسین.ای سایه ی سرم من باتوآمدم.من با تو می روم           وای.ای حسین جانم می گه زینب ای حسین جان تو بیا و قلب خواهر را مسوزان ای برادر عشق خواهر جان من خیمه نزن دراین بیابان تاکه بردی نام اینجا کربلا کرده دل من را پریشان داداش بیا بریم.اینجا پرازغمه وجود تو برام.همیشه مرهمه            وای.ای حسین جانم شده باچه احترامی پیاده زینب کبری از رومحمل درکنارش همه محرم نداره حتی یه غصه ای توی دل امون ازاون روزی ای وای که میبینه میشینه روسینه قاتل میون دشمنا.میشه بی تکیه گاه باقد خم میاد.یه روز توو قتلگاه             وای.ای حسین جانم .👇
. خیمه زدم بساط غمت را به پا کنم می خواستم قیامت عظمی بنا کنم هیزم نمی خری؟من ناچیز را ببر باید برای تو تن خود را سیا کنم طبل بزرگم و همه تو خالی ام ولی محکم بزن برای تو قدری صدا کنم دیوانه وار اگر به سر و صورتم زدم می خواستم برای تو یک کوچه وا کنم سوگند می خورم که ازین پس حسین جان هر کس که برد نام تو ، من گریه ها کنم من را که کثرت ذنبم زمین زده بازم بلند کن که علم را به پا کنم زور کتل به خبط و گناهم نمی رسد گهواره را بده که کمی جابجا کنم با دسته جات آمده ام بین کوچه ها تا خاک پای کودکی را طوطیا کنم حل میشم شبیه شکر ، قول می دم خود را شبیه غلام شما کنم تنگ آمده دلم سفر کربلا چه شد آخر چه خاک بر سر این بینوا کنم بر روی بام می روم هر شب به سمت تو  تا اخرین نفس دم یالیتنا کنم روضه اگر که خواند کسی سعی می کنم  از پیکر تو  شمر و سنان را جدا کنم من زیر و رو شدم به شما قول می دهم این سینه را به سینه زدن آسیا کنم     ۱۴۰۳/۰۳/۱۶ .
. ۱۴۰۳ بند اول: نامه هاشون پوچه و وفا ندارن رسم شون نامردیه حیا ندارن من شدم تنهاترین پیشم کسی نیست تشنه و کوچه نشین پیشم کسی نیست نیا کوفه برا جسارته که یکدستن کمر به قتل اصغرت بستن نیاری زینبت رو که پستن بند دوم: کوفه آرامشتو ازت میگیره تووی دست مردمش شمشیر و تیره واسه ی آوارگیت نقشه کشیدن بچه و بزرگشون نیزه خریدن نیا کوفه که روزشم،شبه و تاریکه کوچه و معبر همه باریکه اسارت رقیه نزدیکه ✍ .👇👇
. ۱۴۰۳ بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم روضه سر جناب حضرت مسلم علیه‌السلام امام از کسی که از کوفه می‌آمد، پرسید: از کجا می‌آیی؟ گفت: از کوفه. از آنجا بیرون نیامدم؛ جز آنکه مسلم بن عقیل و ‌هانی بن عروه را کشته و به دار آویخته در بازار قصابان دیدم؛ در حالی که سرهایشان را برای یزید فرستاده بودند. امام حسین گریست و فرمود: انا لله و انا الیه راجعون. همه‌جا جار زدم آبرویم را نبرید سر به دیوار زدم آبرویم را نبرید شرمگینِ غمِ تو اشک سرازیرِ من است همه‌جا جار زدم آی که تقصیر من است کاش می‌شد که بگویم که کجایی ای‌کاش و از این فاصله  نالم که نیایی ای‌کاش دستم از پشت که بستند به من خندیدند شانه‌ام را که شکستند به من خندیدند چشم صیاد  به چشمان ترم  بود که زد پیش جلاد  دلم یاد حرم بود که زد از  روی بام نگاهم به سوی شام اُفتاد پیکرم بعد سرم از لبه‌ی بام   اُفتاد پیکرم خورد زمین فاطمه نالید حسین سرِ من رو به سوی قافله غلطید حسین سوختم بسکه نمک بر جگری پاره زدند بدنم را سر بازار به قناره زدند بدنم ماند و غمی تازه... سرم را بردند می‌خورد تاب  به دروازه... سرم را بردند دیدی آخر که به کارم گره اُفتاد ای داد سرِ من را به سوی شام فرستاد ای داد من تمامیِ مسیرِ اُسرا را دیدم کربلا کوفه و شام و شهدا را دیدم قبلِ تو آمده‌ام شام بگویم  نزنید سر هر کوچه و هر بام  بگویم نزنید ناله‌ام در دلِ شامات امان از زینب پشت دروازه‌ی ساعات امان از زینب آتش و خار و خس و سنگ و سنان را دیدم معجر سوخته‌ی دخترکان را دیدم گیسویی را دو سه تا چنگ عوض کرد حسین چهرات را اثر سنگ عوض کرد حسین تیغ و تیر و غضب و قهر، خدا رحم کند لشگری رفته از این شهر، خدا رحم کند لشگری رفته که با پیرهنت برگردد رفته همراهِ عقیقِ یمنت برگردد آمدم شام بگویم که سرم مال شما گیسویم پیشکش پنجه‌ی اطفال شما لب و دندان من اینجاست مرتب بزنید خیزران را  ولی ای قوم به زینب  نزنید (حسن لطفی ۴۰۳/۰۴/۱۵) ✍ .
. من را ابد حسین و مرا از ازل حسین صَلّوا علی الحسین و سَلامٌ علی الحسین باید هرآنچه هست فقط خرج او کنیم حی علی الحسین که خیرالعمل حسین حس میکنم همیشه کنار ضریح او من را گرفته است میان بغل حسین مسجد حسینیه است و حسینیه مسجد است جای دعا حسین و بجای غزل حسین هنگام مرگ ای ملک الموت صبر کن ‌عمری صدا زدیم برای اجل حسین مثل حسن  حسین  به نوکر رسیده است بین کریم‌ها شده ضرب‌المثل حسین تنها تویی که دلخوشیِ ما فقط شدی ما را نداد هیچ کس اینجا محل حسین با گریه‌های فاطمه ماهم گریستیم این ارث فاطمه است که نوحوا علی‌الحسین (حسن لطفی۱۴۰۳/۰۴/۱۶)✍ .