#فاطمیه ✳️ مجموعه جلسات معرفت افزایی "فاطمیه" 💠 معرفی کتاب «ظُلاماتُ الزهراء علیهاالسلام» 🎙آقای حسین نائینی 🗓 شنبه ۱۹ آبان ۱۴۰۳ ✔️جلسه ۱ 📍مدرس فقهی امام محمد باقر علیه‌السلام @madras_emb

💠 تفاوت کتاب تذکره و مختلف ❖ استاد معظم آقای حاج سیدمحمدجواد شبیری: ● استدلال در کتاب تذکره اهمیتی ندارد؛ چرا که این کتاب ناظر به فقه عامه است و ممکن است استدلالات مرحوم علامه حلّی در آن جدلی باشد. ● ولی در کتاب مختلف، مرحوم علامه حلی، اختلافات علمای شیعه را بیان کرده است. 🔺درس خارج فقه؛ ۱۱ مهر ۱۴۰۳ #فقه @madras_emb

💠 هنوز آرا و نظریات فقهی و اصولی شیخ انصاری در مقام اوّل است. ❖ آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: ● ... از وفات شیخ انصاری «رضوان‌الله‌علیه» تا کنون حدود ۱۶۰ سال می‌گذرد. اگر فرض کنیم که شیخ از سی سال قبل از وفاتش مدرّس عالی‌مقامی بوده است، اکنون تقریباً ۱۹۰ سال از آن زمان می‌گذرد. در طول این مدت تمام افکاری که در مجامع علمی و حوزه‌های شیعه مطرح و مدار بحث بوده، یا سخنان شیخ بوده و یا از سخنان ایشان الهام گرفته است. این مطلبی است که قابل انکار نیست و هر شخصی وارد حوزه‌ها بشود، آن را می‌فهمد. ● در این مدت، افکار علما و فقها روی هم آمده، تبادل فکری شده، آرا نضج یافته، در مطالب علمی حک و اصلاح شده، ولی با این‌همه با گذشت ۱۹۰ سال، هنوز آرا و نظریات فقهی و اصولی شیخ انصاری مقام اول را داراست. این جهتی است که برای ما ملموس است. ● ما مباحثه‌ای در مبحث تعادل و تراجیح داشتیم. به نظر می‌رسید که مطالب متأخرین در سطح پایین‌تری از مطالب شیخ است با آنکه متأخرین حرف‌های شیخ را دیده‌اند. ● در حال حاضر، تحقیقات شیخ در هر مسأله‌ای جزء تحقیقات درجه اول است و این گونه نیست که بگوییم نظریات اصولی و فقهی شیخ، دیگر کهنه شده است، بلکه درست بر عکس است و چنین به نظر می‌رسد که آرای شیخ مرحله نهایی را طی کرده و پس از وی تنزّل آغاز شده است. 📚جرعه‌ای از دریا؛ ج۱؛ ص۱۳۰ #اصول @madras_emb

☀️ در محضر کافی شریف 📖 کتاب فضل العلم 📌 پایان بحث روزی 🎙استاد مهدی طالبی 🗓سه شنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۳ 🕖 ابتدای درس مکاسب @madras_emb

☀️ در محضر کافی شریف 📖 کتاب فضل العلم 🔖روایت هشتم: الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ الرَّبِيعِ عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیکم السلام يَقُولُ:‏ عَلَيْكُمْ‏ بِالتَّفَقُّهِ‏ فِي‏ دِينِ‏ اللَّهِ وَ لَا تَكُونُوا أَعْرَاباً فَإِنَّهُ مَنْ لَمْ يَتَفَقَّهْ فِي دِينِ اللَّهِ لَمْ يَنْظُرِ اللَّهُ إِلَيْهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ لَمْ يُزَكِّ لَهُ عَمَلًا. (الكافي؛ ج‏۱؛ ص۳۱) 🎙استاد مهدی طالبی 🗓شنبه ۱۹ آبان ۱۴۰۳ 🕖 ابتدای درس مکاسب @madras_emb

☀️ در محضر کافی شریف 📖 کتاب فضل العلم 🔖 ادامه روایت هشتم 🎙استاد مهدی طالبی 🗓یکشنبه ۲۰ آبان ۱۴۰۳ 🕖 ابتدای درس مکاسب @madras_emb

💡العالَم متغیّر ❖ استاد معظم سیدمحمدجواد شبیری: ● مرحوم جدّ ما در یکی از یادداشت‌های خود مطلبی بیان فرموده‌اند. عنوان این یادداشت «العالَم متغیّر» بود. ایشان تغییراتی که در طول عمر خود مشاهده فرموده بودند را ذکر نموده بودند. ● یکی از این تغییرات که ایشان ذکر نموده بودند، «نور» بود. ایشان بیان کرده بودند که در زمان کودکی ما، افراد ثروتمند وقتی در شب می‌خواستند به جایی بروند، چهار نفر همراه ایشان چراغ‌هایی حمل می‌کردند که بتوانند در نور حرکت کنند. مجموع نوری که توسّط چراغ‌های این چهار نفر با آن همه تشریفات تولید می‌شد به اندازه ۱۵ وات یک نور امروزی نبود. انواع تغییرات چراغ‌ و تغییرات امنیت و تغییرات مرکب و جمیع اینها را نوشته‌اند. ● ایشان زمان شترسواری و اسب‌سواری را درک کرده بودند و خود ایشان سوار هواپیما هم شده بودند. برای شخص ایشان تغییرات به خصوص در مورد حمل و نقل جالب توجه است. ایشان بیان کرده است که زنجان در شب، تاریک مطلق بود. ایشان در سفرنامه قم نوشته‌اند که ما از زنجان که به قزوین آمدیم، از نورانی‌بودن این شهر بسیار متعجّب گشتیم. وقتی به تهران رسیدیم، شهر قزوین در نظر ما یک شهر تاریک به شمار می‌رفت. 🔺 ۱۳ آذر ۱۴۰۲ @madras_emb

💠 من مادر تو هستم چرا از او به «اُمّ» تعبیر کردی؟ ❖ آیت‌الله‌العظمی شبیری زنجانی: ● یکی از علمای محترم و موجّه و رؤسای روحانی در کربلا، مرحوم سیّد محمد باقر حجّت بود. ایشان از نواده‌های سید مجاهد و بیت ایشان بیت معتبری است. از سوی دیگر، در بغداد بیت آلوسی بیت معروفی است از اهل سنت که با شیعیان برخورد علمی دارند. آلوسی صاحب تفسیر روح المعانی نیز از همین بیت است. ● یکی از این آلوسی‌ها در ردّ شیعه مطالبی گفته بود. شبهات او را برای سید محمّد باقر حجّت در کربلا می‌فرستند. نقل می‌کنند که سیّد محمّد باقر گفته بود: من در مدّت یک هفته پاسخ او را می‌دهم. ● ایشان شعری در ردّ کلمات او می‌سراید. قمستی از آن شعر این است: عائِشُ ما تَقولُ فی قِتالِک سَلَکتِ فی مَسالِکِ المَهالِکِ خالَفتِ نَصَّ الذِّکر فی التَبَّرج و نَهیَ خَیر الخَلق أن لا تَخرُجی أعرَضتِ عَن نَبح کلاب الحَوأب مِن بعد تَحذِیر النَّبیِّ العَرَبی حارَبتِ قُطبَ فَلَکِ الإیمان و مَن به دارَت رَحَی الإمکان و مِثل هذا من صَفُورا وَقَعا إذ حارَبَت بَعدَ الکلیم یُوشَعا سَللتِ سَیفَ الجَور فی الإسلام علی بَنیکِ و الإمام السامی قَتَلتِ مِن أبرارِهم من قُتِلا یومَ رَکِبتِ یا حُمَیرا الجَمَلا و أیُّ أمٍّ قَتَلَت أبناءَها و آثَرَت علی الهُدی أهواءَها فَهَل نَسیتِ آیَةَ التَبَرُّج و نَهیَ خَیرَ الخَلق أن لا تَخرُجی؟! ... فیا اُمیَما سَبُّکِ مُحَرَّمٌ لِأجل عَین ألفُ عَین تُکرَمُ ● یعنی سبّ تو حرام است؛ چون به خاطر یک شخص، هزار شخص دیگر احترام می‌شوند؛ یعنی اگر ما درباره تو سخنی نمی‌گوییم، برای این نیست که شأن و منزلت داری، بلکه برای احترام پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است. یکی از سنّی ها این شعر را دیده بود و گفته بود: أعظَمُ سَبٍّ لعائشة! ● از آقا سیّد محمّد باقر حجّت یکی از نوادگان سیّد محمّد باقر حجّت که بسیار با کمال و وارسته و از علمای درجه اوّل مشهد بود و به نام جدّ تسمیه شده بود، شنیدم که مرحوم سیّد محمّد باقر شبی که این شعر را می‌سراید، می خوابد، همان شب یکی از علمای کربلا در خواب حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) را می‌بیند. حضرت به او می‌فرماید: برو به سیّد محمّد باقر بگو: من مادر تو هستم، چرا تو از عایشه به «اُمّ» تعبیر کردی؟ وقتی از خواب بیدار می شود بین الطلوعین به منزل سیّد محمّد باقر می‌رود و در منزل را می کوبد اگرچه وقت ملاقات نبود، ولی چون عالم محترمی بود، سیّد محمّد باقر اجازه می‌دهد. وقتی داخل می شود، می‌گوید: شما دیشب شعری سرودید؟ سیّد محمّد باقر می‌گوید: چطور؟ می‌گوید: من حامل پیامی از طرف جدّه شما هستم. حضرت ناراحت بود و فرمود که من مادر تو هستم، ولی تو در شعرت عایشه را مادر خطاب کردی! ● سیّد محمّد باقر نیز شعرش را تغییر می دهد و به جای «امیما»، «حمیرا» می‌گذارد: فَیَا حُمَیرا سَبُّکِ مُحَرَّمٌ لِأجل عَین ألفُ عَین تُکرَمُ ● البته وجه أمّ المومنین بودن زنان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله حرمت نکاح با آنان برای سایر مردم است، نه مقام و منزلت آنان، ولی چون این تعبیر برای عایشه احترام محسوب می‌شد، حضرت از این تعبیر ناراضی بودند. 📚جرعه‌ای از دریا؛ ج۲؛ ص۴۴۲ @madras_emb

☀️ در محضر کافی شریف 📖 کتاب فضل العلم 🔖روایت نهم و دهم ▫️عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: لَوَدِدْتُ أَنَّ أَصْحَابِي ضُرِبَتْ رُءُوسُهُمْ بِالسِّيَاطِ حَتَّى يَتَفَقَّهُوا. ▫️عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ لَهُ رَجُلٌ جُعِلْتُ فِدَاكَ رَجُلٌ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ لَزِمَ بَيْتَهُ وَ لَمْ يَتَعَرَّفْ إِلَى أَحَدٍ مِنْ إِخْوَانِهِ قَالَ فَقَالَ كَيْفَ يَتَفَقَّهُ هَذَا فِي دِينِهِ. 🎙استاد مهدی طالبی 🗓یکشنبه ۲۱ آبان ۱۴۰۳ 🕖 ابتدای درس مکاسب @madras_emb

#داستانک 🔥 امام نار ● مدائنی نقل می‌كند: أنه رأي بالبصرة رجلا مصطلم الأذن؛ در بصره مـردي بـود گوش بريده، از علت آن جويا شدند كه چگونه گوش تو بريده شده، گفت: در جنگ جـمـل در ميان كشته‌ها مي‌گشتم، شخصي نظرم را جلب كرد او سرش را پايين و بالا مي‌برد و اين شعر را زمزمه مي‌كرد: لقد اوردتنا حومة الموتِ امُّنا فلم تنصرف الا ونحن رِواء بـه تـحقيق مادرمان (عايشه) ما را تا نزديكي مرگ آورد و برنگشت مگر اينكه مارا سيراب از مرگ كرد. ● گفتم: سبحان الله! در موقع مرگ اين چه شعري است كه مي‌خواني؟ به جاي اين كلمه "لا اله الا اللّه " بگو. او گفت : ادنُ منّی و لقني الشهادة فصرت اليه فلما قربت منه استدناني، ثم التقم اذني , فذهب بها، فجعلت العنه فقال : اذا صرتَ الي امك فقالت : من فعل بك هذا؟ فقل: عمير بن الاهلب الضبي مخدوع المراة التي ارادت ان تكون اميرالمؤمنين. ● نـزديـك من بيا و شهادتين را تلقين كن، جلو رفتم كه لا اله الا اللّه را تلقين كنم، گوش مرا بريد، من هم در مقابل اين عمل شروع كردم به لعن ونفرين او. گفت: هرگاه به نزد مادرت رفتي و از تو سؤال كرد كه گوش تو را چه كسي بريد، بگو عمير بن اهلب كه گول زني را خورد که آرزو داشت امير و فرمانرواي مؤمنين بشود. 📚مروج الذهب؛ ج۲؛ ص۳۷۰ @madras_emb

☀️ در محضر کافی شریف 📖 کتاب فضل العلم 🔖روایت دهم: عنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ لَهُ رَجُلٌ جُعِلْتُ فِدَاكَ رَجُلٌ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ لَزِمَ بَيْتَهُ وَ لَمْ يَتَعَرَّفْ إِلَى أَحَدٍ مِنْ إِخْوَانِهِ قَالَ فَقَالَ كَيْفَ يَتَفَقَّهُ هَذَا فِي دِينِهِ. 🎙استاد مهدی طالبی 🗓دوشنبه ۲۲ آبان ۱۴۰۳ 🕖 ابتدای درس مکاسب @madras_emb