هیئت خدّام المهدی ارواحنافداه مشهدمقدس شب شهادت امام سجاد علیه السلام زمینه | میسوزه قلب زار من مداح: کربلایی سعید سلمانی شعرا:✍کربلایی علی بهرامی نیا         ✍کربلایی ابوذر رییس میرزایی

اسارت آل الله(ع) شد جای تو دشت بلا من و شام غم.تو و کربلا ندارم من دیگه چاره نفسهام بریده فقط از تو تنی پاره به زینب رسیده تک و تنها توو این صحرا بمیرم رقیه رو خارا دویده میره زینب بی تو اسارت با زنجیر و با سلسله باتو اومدم اما میرم همراه شمر و حرمله ((من جای رسول و علی و هم مادرتو از عمق وجودم ببوسم این حنجر تو)) دیدم رو تل.رفتی از حال زیرِ نیزه ها.توی این گودال بگو بامن برادر جان کو عباس و اکبر به دور من نه مردی هست نه یارو نه یاور نبود هیچ کس رسید آتیش به خیمه به زن ها به دامن به معجر کشتنت قربتً الی الله کوفیا از روی ثواب دارن میبرن زینبت رو سمت شام و بزم شراب ((من جای رسول و علی و هم مادر تو ازعمق وجودم ببوسم این حنجر تو)) ابوذر رییس میرزایی

غم امام سجاد (ع) ز دیده اشک خود را پاک می کرد از این ماتم گریبان چاک می کرد نه پیراهن نه حتی یک کفن داشت پدر را در حصیری خاک می کرد ابوذر رییس میرزایی

یا ام المصائب زینب الکبری(س) در زانوی زینب توانی که نمانده در زیر کعب نیزه جانی که نمانده در زیر چوب خیزران ای وای ای وای دیگر برای تو دهانی که نمانده در زیر نعل اسبها‌ رفتی و دیدم در پیکر تواستخوانی که نمانده حتی به آن پیراهنت رحمی نکردند درپیکرت دیدم نشانی که نمانده هجده گلم را نیم روز از من گرفتند دیگر برای من جوانی که نمانده اینجا پراز زهرا شده دور و بر من رویی نباشد ارغوانی که نمانده دیگر برای دختر شیرین زبانت از سیلی دشمن زبانی که نمانده درچشم های خواهر تو بعد گودال جز گریه های خونفشانی که نمانده قبل سفر دیدی رشیده بود زینب حالا به جز قدکمانی که نمانده کو غیرت اله حرم پس کو علمدار روی سر من سایبانی که نمانده ابوذر رئیس میرزایی

یا اباعبدالله الحسین(ع) در حق ما چقدر درعالم جفا شده مکر سقیفه معرکه ی کربلا شده "این کشته ی فتاده به هامون حسین توست" این صید دست وپازده در خون رها شده آن پیکری که جان نبی بود اینچنین مهمان سنگ و نیزه و تیر و عصا شده روز دوشنبه کشته شدی بین کوچه ها ازآن به بعد دشمن ما بی حیا شده دشمن چه کرده با بدنت ای بردارم انگار استخوان تنت جابه جا شده رگ های گردن تو چرا نامرتب است مذبوح من چگونه سر تو جداشده عباس را بگو که بیا غیرت حرم پای حرامیان به سوی خیمه وا شده هرکس غنیمتی ز تنت برده ای غریب سهم تو هم زجنگ فقط بوریا شده ابوذر رئیس میرزایی(بهار)

غزل مرثیه #مقتل نوشته... #روضه سنگین #ارباب بی کفن #یازینب(س) مقتل نوشته است تو را بی هوا زدند سنگی به بوسه گاه نبی ازجفا زدند آه از دقایقی که جوانان  برابر چشم ترت ،به لجه ی خون دست و پا زدند مقتل نوشته خواهرتو دیده روی تل درقتله گاه راس تورا ازقفا زدند مقتل نوشته عده ای ازپیرمردها از روی بغض بر بدنت با عصا زدند گیرم قرار بود سرت را جدا کنند پس نیزه را میان گلویت چرا زدند آن ده نفر که بر تن تو اسب تاختند آتش به قلب حضرت خیرالنساء زدند مقتل نوشته روبه روی چشم خواهرت هجده سربریده برآن نیزه ها زدند پربود قلبشان همه ازبغض مرتضی آنان که چوب برلب خون خدا زدند انگار آسمان سر زینب خراب شد تا دختر تو را به کنیزی صدا زدند ابوذر رییس میرزایی(بهار)

زبان حال حضرت زینب کبری(س) از دیدن رویش مرا تحریم کردند پیراهنش را بین خود تقسیم کردند عشق مرا با خنجر کندی گرفتند یک پیکر بی سر به من تقدیم کردند ابوذر رئیس میرزایی

دوبیت روضه میان قتله گه بی حال گشتی چو مرغی بی پر و بی بال گشتی خودم دیدم چه دعوایی به پاشد سر پیراهنت پامال گشتی ابوذر رییس میرزایی(بهار)

#اسارت شامیان! من داغدارم، هلهله کمتر کنید خارجی نه! زاده ی پیغمبرم باور کنید کف زدن پایِ سر فرزند زهرا خوب نیست نامسلمانان! حیا از دخت پیغمبر کنید با چه جرمی عمه ام را پیش چشمم می زنید؟ نه حیا از فاطمه، نه شرم از حیدر کنید گشته جای شیر جاری اشک از چشم رباب جای خنده، گریه با آن مهربان مادر کنید میهمانم، زاده ی پیغمبرم، آیا رواست جای عطر گل، نثارم خاک و خاکستر کنید؟ این سر ریحانه ی زهراست بر بالای نی از چه رو با خنده استقبال از این سر کنید کوچه کوچه سنگ بگرفتید جای گل به دست تا نثار فرق مجروح علی اکبر کنید زخم زنجیر مرا دیدید و خندیدید باز شادمانی پای اشک عمه ام کمتر کنید فاطمه با ماست ای نامردﹾ مردم! کِی رواست رقص پای گریه ی صدیقه ی اطهر کنید؟ شیعیان با شعر "میثم" در غم ما اهل بیت دیده را لبریز از خون، سینه پر آذر کنید #غلامرضا_سازگار

#سالارزینب(س) #اسارت از تنت دوری و سرنیزه مکانت شده است آیه ی کهف خدا ذکر زبانت شده است سرِ تو دست سنان است و گلویت خسته خسته از دست تکان های سنانت شده استبین هجده گل سرخم که به نی می سوزند زخم پیشانی تو خوب نشانت شده است برسان از سر نی نیم نگاهی به من و دخترت که نفسش، مرثیه خوانت شده است من عزادارم و دستانم اگر بسته، ولی سنگ ها بر سر من لطمه زنانت شده است شده امروز مرا همسفر کوفه و شام آنکه دیروز تو را قاتل جانت شده است معجر سوخته ی دخترکانت، امروز بدترین زخم روی روح و روانت شده است #حسن_کردی