#حضرت_زینب_مدح #حضرت_زینب_مصیبت آیه ی رحمت خدا زینب مظهر عصمت خدا زینب زینت زینت خدا زینب پرچم عزت خدا زینب چهره ات طلعت خدا زینب سوره ی عفت خدا زینب اختر آسمان طف زینب ماده شیر شه نجف زینب به علی ناز دختری بانو عرش حق را تو زیوری بانو مثل ماهی ، منوری بانو گل زهرای اطهری بانو زآن چه گویم تو برتری بانو همه جا با برادری بانو آن قدر که دلاوری زینب به گمانم تو حیدری زینب علم کربلا به دست تو بود هم قدر هم قضا به دست تو بود کتب انبیا به دست تو بود تیغ شیر خدا به دست تو بود از ازل قلب ما به دست تو بود دل اهل کسا به دست تو بود وارث جمع پنج تن زینب مرد مردان به ظرف زن ، زینب واژه ی صبر با تو با معناست دل تو دل نه مثل یک دریاست احترامت همیشه پا برجاست پرچم تو الی الابد بالاست منش تو پیام حجب و حیاست چونکه آموزگار تو زهراست جلوه ی ناب فاطمه زینب عالمه بی معلمه زینب تو چراغ هدایتی خانم آفتاب عنایتی خانم ز خداوند آیتی خانم در کرم بی نهایتی خانم خطبه خوان ولایتی خانم کربلا را روایتی خانم امتداد قیام یا زینب واجب الاحترام یا زینب مانده ام من پیمبرت خوانم ! یا که زهرای اطهرت خوانم ؟ بهتر آن است حیدرت خوانم یا ابالفضل دیگرت خوانم رخصتی ده ز دلبرت خوانم روضه ای از برادرت خوانم گویم از یار بی سرت زینب داغ های مکررت زینب یاد داری چها گذشت آن روز ؟ چه به کرب و بلا گذشت آن روز چه به خون خدا گذشت آن روز از تنش اسبها گذشت آن روز از گلو نیزه ها گذشت آن روز دم مغرب بلا گذشت آن روز شد حسین تو هم فدا زینب شد سرش از قفا جدا زینب تا کشیدی تو آه خندیدند تا شدی بی پناه خندیدند دور تو یک سپاه خندیدند آن همه روسیاه خندیدند به تو در بین راه خندیدند تیره دلها به ماه خندیدند به خدا تا اسیر شد زینب یک شبه پیر پیر شد زینب تن صد چاک اکبرت دیدی نعش قاسم برابرت دیدی روی نیلی خواهرت دیدی سر نی راس اصغرت دیدی دو گل یاس پرپرت دیدی غرق در خون برادرت دیدی از روی تل چه دیده ای زینب ؟ چه مصائب که دیده ای زینب ! باغ در هجمه ی خزان دیدی پشت هم داغ بیکران دیدی از زمین دیدی از زمان دیدی زیر پا طفل نیمه جان دیدی کوفه رفتی ز دوستان دیدی شام رفتی ز دشمنان دیدی کاش می ریخت آسمان زینب وای از آن چوب خیزران زینب آه از این بغض و دیده ی تر تو آه از این حال گریه آور تو مانده در آفتاب پیکر تو کهنه پیراهنی است در بر تو در همین لحظه های آخر تو آمده پیش تو برادر تو آمده شاه بی کفن زینب به رگش باز بوسه زن ، زینب ... #رضا_رسول_زاده

#امام_هادی_شهادت #امام_هادی_مدح اگر رزق من سامرایی نمی شد نصیبم مقام گدایی نمی شد اگر قابلیت نمی داشت قلبم ز چشم کریمت عطایی نمی شد به اذن تو سجاده را پهن کردم لب من که وا به دعایی نمی شد یقینا اگر مادر تو نمی خواست دل من برایت هوایی نمی شد اگر که ضریح تو جلوه نمی کرد ز باغ جنان رونمایی نمی شد شبیه جهنم جهان بود اگر که به نور رخت روشنایی نمی شد تو در جامعه شرح توحید دادی که بی جامعه دل خدایی نمی شد اگر آن زیارت نمی ماند از تو دل عارفی کبریایی نمی شد و هر سالکی سیر کامل نمی کرد اگر از تو این رهگشایی نمی شد کلیمانه مداحی خویش کردی تو را بهتر از این ثنایی نمی شد شما مهبط نور وحی الهید بشر بی شما رهنمایی نمی شد شما معدن رحمت و گنج علمید نبودید، دنیا که جایی نمی شد چو ویرانه می شد، لجن زار می شد یقین غیر ظلمت سرایی نمی شد شما باب ایمان و سر خدایید خدا می شدید حق چو آیینه می شد نبودید اگر که پناه خلائق از این تنگناها رهایی، نمی شد اگر در سقیفه خیانت نمی شد به فرزند زهرا جفایی نمی شد نمی شد تعارف به او جامی اصلا در آنجا چنین ماجرایی نمی شد خدایا چه می شد که از زهر، قلبش جوادی نمی شد، رضایی نمی شد به دنبال مرکب پیاده نمی رفت اسیر مسیر بلایی نمی شد چنین که شده زخم پاهایش، ای کاش دگر دختری پاحنایی نمی شد دل شب پی ناقه ای در بیابان ز سیلی شکسته صدایی نمی شد دگر آبروی رقیه نمی رفت اگر احتیاجش عصایی نمی شد ائمه اگر به شهادت رسیدند یکی مثل آن کربلایی نمی شد همه لااقل یک کفن داشتند و تنی دفن با بوریایی نمی شد دگر پیکری زیر پایی نمی ماند سری قاری نیزه هایی نمی شد #رضا_رسول_زاده

#امام_زمان_عجل_الله_تعالی_فرجه_مناجات #حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها آن دَرد می اَرزد، که دَرمانش تو باشی آن هِجر می چَسبد، که پایانش تو باشی دل آرزو دارد، در این تاریکیِ مَحض یک شَب بیایی، ماهِ تابانش تو باشی روحی که در سَردَرگُمی ها در عَذاب است آرامشِ حالِ پریشانش تو باشی یک عُمر مانده مُنتَظِر، پیرِ مَحَلّه یک دَم ببیند پیشِ چَشمانش تو باشی دل میخورَد حَسرت، به حالِ آن جُذامی که نیمه شَب، هَم لُقمه ی نانش تو باشی حالا برایت، روضه ای می خوانم آقا آن روضه که، عُمریست گریانش تو باشی دُختَر به بابا گُفت؛ "بابای عَزیزم بَد نیست ویران هَم... چو مهمانش تو باشی... ...بد نیست، حَتّی شام هم خوب است، بی شام! امّا به شَرطی که، پِدَرجانش تو باشی تو چوب خوردی، دُختَرَت زَخمِ زَبان خورد مَن غُصّه خوردَم، عَمّه هَم، سَنگ از زَنان خورد #رضا_رسول_زاده

#امام_حسن_مدح گرچه تو همچون ما گدایی مبتدی داری اما به ماها باز لطف بی حدی داری باید حسن جان، یک کرمخانه بنا سازند در هر کجایی که تو رفت و آمدی داری هم وارث صبر امیرالمؤمنین هستی هم در شجاعت تو نشان احمدی داری آدم به نور حسن تو مرد عبادت شد یعنی که هرجا نامت آید معبدی داری رعشه به اندامت به هنگام نماز افتد باران اشکی نیمه شب در مسجدی داری یاد غریبی تو دیشب خواب می دیدم دیدم که مانند حسینت گنبدی داری آقا شما هم در مدینه گوشه ی بستر هم کنج کوچه مقتلی و مشهدی داری روی زمین تو گوشواره دیده ای یکروز درکوچه هایی گوش پاره دیده ای یکروز #رضا_رسول_زاده

#حضرت_حمزه . قوّتِ بازوی من بود كه افتاده به خاک همه ی نيروی من بود كه افتاده به خاک . اين همان است كه ياریِ ولايت می كرد مثلِ يک شير زِ اسلام حمايت می كرد . در اُحُد هر كه به خونِ جگرش می گِريَد هر پسر بر سرِ نَعشِ پدرش می گِريَد . ای عمو جان به سرِ پيكرِ تو گريه كنم من به جای پدر و مادرِ تو گريه كنم . مثلِ تو هيچ كسی كُشته در اين صحرا نیست به خدا هيچ كسی چون تو شهيد، اینجا نيست . چه سرش آمده هر عضوِ تَنَش مُثله شده گوش و بينی و دو دست و دهَنَش مُثله شده . فكری امروز به حالِ بَدَنَش بايد كرد شُده با خار و گیاهی كَفَنَش بايد كرد . صورتش زود بپوشان كه زِ رَه خواهَرِ او تا رِسد خاک به سَر ريزد بالا سَرِ او . خواهرش گر برسد موی پريشان بِكُند دشت را گريه ی او شامِ غريبان بِكُند . در غم دلبر خود پاره گريبان بكند خواهرانه دل ما را همه سوزان بكند . مَگُذاريد صَفيّه برسد تا اينجا مَگُذاريد ببينَد رُخِ خونينَش را . لحظه ای سخت تر از ماندنِ من اينجا نيست بدنت هست، ولی بَر تنِ تو اَعضا نيست؟ . زِرِهَت پاره، كمان و سِپَرَت باقی هست جگرت نيست ولی شُكر، سَرَت باقی هست . باز هم شُكر عمو راسِ تو بَر نيزه نرفت باز هم شُكر كه در حَلقِ تو سَرنيزه نرفت . نزده بوسه به پاره گلويت خواهرِ تو با صَفيّه كه نزد حرف زِ نيزه سرِ تو . ای عمو راسِ تو در بزمِ شرابی كه نرفت به تماشا سوی هر شهرِ خرابی كه نرفت . باز هم شُكر سَرِ پاكَت عَمو چوب نَخورد گاه دندان و گَهی پاره گَلو چوب نَخورد . اَلاَمان وای حُسين... وای سَرِ شاهِ شَهيد... تا نَفس هَست مَرا، گويم: "مالي لِيَزيد" . #رضا_رسول_زاده

#حضرت_عبدالعظيم . دستِ گدا دراز به سوی کریم هست لطفِ کریم، شاملِ ما از قدیم هست . ما را گِدا نوشت و خودش سُفره پهن کرد دیدیم هَر سَحر که سویش آمدیم، هست . حرف از دهان نیامده بیرون، جواب داد فیضِ اجابت از نَفَسی مستقیم هست . قِسمت نشد زیارتِ کرب و بلا ولی شُکرِ خُدا زیارتِ عَبدُالعَظیم هست . دل هر سحر به عَطرِ بهشتی مُعطَّر است از بوی سیبِ سُرخ که در این حریم هست . تهران به سوزِ سینه ی ما گرم تر شده! آگه زِ رازِ عشق، که غیر از فهیم هست؟ . آتش گرفت باز دلم یادِ مجتبی دیدم نواده اش به چه جایی مُقیم هست... . دادم سلام و... اشک اَمانِ مرا بُرید دیدم سلامِ من سَرِ دوشِ نسیم رفت... . #رضا_رسول_زاده

#امام_جواد_شهادت نيش و كنايه هاست كه از يار مي خورم از دست يار زهر شرر بار مي خورم اصلا به جنگ و نيزه و لشكر نياز نيست وقتي ميان خانه ز دلدار مي خورم دارم ز همسري كه ز من جز صفا نديد چوب كدام تندي رفتار مي خورم شعله شود بلند از اين زخم بر جگر تا آب از دو چشم گهر بار مي خورم از اين صداي هلهله آزار مي كشم با جان خسته غصه ي بسيار مي خورم پهلو شكسته مادر كم سن و سال من ديگر بيا كه حسرت ديدار مي خورم #رضا_رسول_زاده

#امام_باقر_شهادت از سوزِ زَهر، پیکَرَم آتش گرفت و سوخت یا رَب، زِ پای تا سَرَم آتش گرفت و سوخت . مَسمومم و زَبانه کِشد شُعله از تَنَم از این شَراره بَستَرَم آتش گرفت و سوخت . من یادگارِ کرب و بَلایم که روز و شب با روضه هاش خاطِرَم آتش گرفت و سوخت . می سوخت بِينِ تَب تَنِ بابا به خيمه ها همواره قَلبِ مُضطَرَم آتش گرفت و سوخت . هنگامه ی غُروب که غارت شُروع شد هَرکَس که بود دَر حَرَم آتش گرفت و سوخت . یک زَن نمانده بود که شُعله به تَن نداشت چادُر نَمازِ مادَرَم آتش گرفت و سوخت . مَعجَر دِگَر به روی سَرِ دُختَری نماند دیدم که موی خواهَرَم آتش گرفت و سوخت . خنده دِگَر نَدید کَسی بَر لَبِ رُباب تا جایِ خوابِ اَصغَرَم آتش گرفت و سوخت . دَر کوفه تا كه رَاسِ حُسينِ شَهيد را دیدم به نِیزه، حَنجَرَم آتش گرفت و سوخت . می سوزم از مَدینه و آن خاطراتِ تَلخ از آن زمان که مادَرَم آتش گرفت و سوخت . #رضا_رسول_زاده

#امام_حسین_علیه_السلام #محرم #حضرت_مسلم هر آن کسی که نَدارد به دِل غَم، از ما نیست به سِرِّ عِشق نَشُد هَر که مَحرَم، از ما نیست غَمِ تو را به دِلِ ما خُدا زیاد کُنَد هر آنکه خواسته اَز تو غَمِ کَم، از ما نیست دَلیلِ خِلقَتِ ما خوردنِ غَمِ عِشق اَست مُخالفِ غَمِ ماهِ مُحَرَّم از ما نیست فَقَط هَوای حُسِینیه را هَوَس داریم اَسیرِ بَندِ هَوا و هَوَس هَم، از ما نیست سیاهیِ عَلَمَش پاک و روسِفیدَم کَرد دَخیل نیست هَرآنکه به پَرچَم، از ما نیست سیاه لَشکَرِ اوییم و اِدّعامان نیست شُکوهِ لَشکرِ شاهِ دوعالَم از ما نیست لِباسِ مِشکیِ او داده آبِرو ما را هَر آنکه نیست در اِحرامِ ماتَم از ما نیست بَرای "اِرثِ پِدَر" تا همیشه مَمنونیم نَصیبِ آنکه نَشُد "اِرثِ آدَم" از ما نیست تَمامِ شادیِ دُنیا خُلاصه دَر گِریَه اَست هر آنکه اَشک نَریزَد دَر این غَم از ما نیست اِجازه اَز طَرَفِ مادَرَش شُده صادِر وَگرنَه این هَمه اَشکِ دَمادَم از ما نیست برای گِریه تَوَسُّل به "یا رُباب" کُنیم "رُباب" بانیِ اَشک اَست و این نَم از ما نیست حُضورِ "حَضرَتِ زَهرا" به روضه ها حَتمی ست یَقین نَدارد اَگَر کَس به این هَم از ما نیست نَمَک به زَخمِ دِل از غُصّه ی تو می پاشیم هر آنکه اَست به دُنبالِ مَرهَم از ما نیست تو گِریه کَردی و ما گِریه کَرده ایم حُسِین تویی مُقابلِ ما، این دو زَمزَم از ما نیست تو را بِخاطِرِ دُنیا فُروخت کوفه وَلی هِزار شُکر، که دَربَندِ دِرهَم از ما نیست "سَرِ سَفیرِ تو از پُشتِ بام خورد زَمین"... نوشته اَست به مَقتل، مُقَرَّم... از ما نیست! نوشته؛ "شُد تَنَش اَز یِک قَناره آویزان" هَر آنکه خون نَکُنَد گِریه زین غَم از ما نیست برای مُسلِم تو جَدِّ تو گِریسته اَست وَ بَر مَصائِبِ بی حَدِّ تو گِریسته اُست #رضا_رسول_زاده

. #امام_هادی شروعِ عشق، به نامِ خدا، به نامِ شما من آفریده شُدم تا شَوم غلامِ شما هزار شکر نبوده هنوز روی سرم به غیرِ سایه ی لطفِ عَلَی الدَّوامِ شما کبوترِ دلِ من که نمی پَرَد همه جا از آن زمان که گرفتار شد به دامِ شما به پاسبانیِ صحنِ تو صد چو جبرائیل نشسته اند شب و روز، روی بامِ شما خوشا به حالِ کسی که شده در این دنیا مسیرِ زندگی اش روشن از کلامِ شما شما تمامیِ دار و ندارِ ما هستید همیشه آبرو و اعتبارِ ما هستید جهان به زیر قُدوم تو خار می گردد نفس بزن که دو عالم بهار می گردد برای عرضِ ارادت به محضرت، خورشید به سمتِ گنبدِ تو رهسپار می گردد یکی دو شب که نَه، هرشب به سامرا، مهتاب دَمِ رواقِ تو مثلِ غبار می گردد اگر که تیغ دو ابروت می کُشد، جانم هزار بار به پایت نثار می گردد اگر به عشقِ تو مُردم، شما مَخور غصّه یک عاشقت کم از این صدهزار می گردد به عشق، زنده بُوَد هرکَسی فدای تو شد وَ خوش به حالَش اگر خاکِ سامرای تو شد دلم بهانه گرفته، بهانه ات هادی نشسته سائلِ تو پُشتِ خانه ات هادی اگر به نیمه ی ذِی الحَجِّه اعتکاف کنم شَوم مقیمِ‌ درِ آستانه ات هادی بخوان تو جامعه ای که دوباره دلتنگم برای زمزمه ی عاشقانه ات هادی به عرش، نُقلِ محافل، بیانِ مدحِ شماست بیان منقبتِ بی کرانه ات هادی تو آمدی که گرفتاری ام شروع شَوَد شَوَم اسیرِ تو و آب و دانه ات هادی تو آمدی و جَمالِ خُدا مُجَسَّم شد شُکوهِ عرش برای همه فَراهم شد بخوان حدیث محبّت، دل مرا بِبَری بگیر دستِ مرا تا به سامِرا بِبَری ببین که دور و برِ من غریبه بسیار است بگیر دستِ مرا، یارِ آشنا ببری تو رهنمای مَنی، تا نیامده شیطان بگیر دستِ مرا که سوی خدا ببری همه یقین من این است، راهِ حق آنجاست به هرکجا که دلت خواسته مرا ببری به آن ضریحِ طلایی ت می دَهم سوگند مرا تو یک شبِ جمعه به کربلا ببری... ...که روضه خوان بِشَوَم در حریمِ خونِ خدا: `میانِ آن همه لشکر...حسین... واویلا...” #رضا_رسول_زاده #میلاد_امام_هادی

#امیرالمومنین_مدح ای قبله گاهِ مسلمین، مولا امیرالمومنین ای کعبه ی اهلِ یقین، مولا امیرالمومنین نفسِ محمّد یاعلی، روحِ مجرّد یاعلی مهرِ تو بی حَد یاعلی، مولا امیرالمومنین ای مُرشدِ روحُ الاَمین، تنها تویی حَبلُ المَتین ای مصطفی را جانشین، مولا امیرالمومنین پیدا وجود، از تو شده، نابود، بود از تو شده هر چه شهود، از تو شده، مولا امیرالمومنین هستی تو بابِ آلِ حق، تمثالِ تو تمثالِ حق قالَ علیُ قالَ حَق، مولا امیرالمومنین هم آب هم دریا تویی، هم خاک هم صحرا تویی خَلّاقِ دو دنیا تویی، مولا امیرالمومنین بر بی کسان یاور تویی، بر عاشقان دلبر تویی اوّل تویی، آخر تویی، مولا امیرالمومنین هم غائب و حاضر تویی، هم باطن و ظاهر تویی در هر هُنر ماهر تویی، مولا امیرالمومنین روحِ جهادی مرتضی، بابُ المُرادی مرتضی والانِژادی مرتضی، مولا امیرالمومنین شد هر نبی مدهوشِ تو، معراج، راهَش دوشِ تو باغِ جنان آغوشِ تو، مولا امیرالمومنین پیرِ بلال و بوذری، مقداد و میثم پروری بر مالک اَشتر سَروری، مولا امیرالمومنین زهرا نگین و تو رکاب، زهراست مَه، تو آفتاب، ای صاحبِ روزِ حساب، مولا امیرالمومنین سینه بُود چاکِ نجف، خاکم بُود خاکِ نجف مَستم من از تاکِ نجف، مولا امیرالمومنین قلبم به غمها مُبتلاست، دیوانه ی ایوان طلاست دل هم نجف هم کربلاست، مولا امیرالمومنین گرچه گُنهکارم علی، تنها تو را دارم علی خیلی گرفتارم علی، مولا امیرالمومنین از نسلِ سلمانم علی، گر غرقِ عصیانم علی محتاجِ احسانم علی، مولا امیرالمومنین #رضا_رسول_زاده

#حضرت_رقیه_شهادت آخر عُمرِ دخترت آمد تازه پیشِ سَرم سرت آمد عطری از شهرِ یاس آوردند؟ بوی رَاسِ مُعطّرت آمد! من نمی بینم اِی پدر امّا گفت عمّه که دلبرت آمد گفت بابایت آمده زِ سفر گفت رویای آخرت آمد سیلِ دردی که آمده سویم بیشتر سَمتِ خواهرت آمد مثلِ عمّه برادرِ من هم سَرِ نیزه، برابرت آمد من خودم را دَر آیِنه دیدم در بیابان که مادرت آمد قاریِ در خَرابه مهمانم موقعِ ختمِ کوثرت آمد زودتر از خودش به شَهرِ شام زیوَرآلاتِ دُخترت آمد خوب شد خواب ماندم ای بابا تا نَبینم چه بر سرت آمد تا نبینم که تیر و نیزه و سنگ مثلِ باران به پیکرت آمد ولی از این سَرِ تو معلوم است! چه بلاها به حنجرت آمد... تو نَپُرس از رُقیِّه اَت بابا که چه بَر روزِ معجرت آمد تو بپرسی بدان که می پرسم پیکرَت کو!؟ چِرا سَرَت آمد!؟ بوسه ی داغِ خاکهای تنور بَر گلوی مُطَهَّرَت آمد هِی لَبِ رِشته رِشته را بوسید... رَفتنی شُد، فرشته را بوسید... #رضا_رسول_زاده

#امام_زمان_مناجات #حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها آن دَرد می اَرزد، که دَرمانش تو باشی آن هِجر می چَسبد، که پایانش تو باشی دل آرزو دارد، در این تاریکیِ مَحض یک شَب بیایی، ماهِ تابانش تو باشی روحی که در سَردَرگُمی ها در عَذاب است آرامشِ حالِ پریشانش تو باشی یک عُمر مانده مُنتَظِر، پیرِ مَحَلّه یک دَم ببیند پیشِ چَشمانش تو باشی دل میخورَد حَسرت، به حالِ آن جُذامی که نیمه شَب، هَم لُقمه ی نانش تو باشی حالا برایت، روضه ای می خوانم آقا آن روضه که، عُمریست گریانش تو باشی دُختَر به بابا گُفت؛ "بابای عَزیزم بَد نیست ویران هَم... چو مهمانش تو باشی... ...بد نیست، حَتّی شام هم خوب است، بی شام! امّا به شَرطی که، پِدَرجانش تو باشی تو چوب خوردی، دُختَرَت زَخمِ زَبان خورد مَن غُصّه خوردَم، عَمّه هَم، سَنگ از زَنان خورد #رضا_رسول_زاده

#حضرت_قاسم_شهادت روی زَمین، زِ بَس که شُده جا به جا تَنَت! پاشیده شُد، به وُسعَتِ کرب و بلا تَنَت! بوی گُلاب می رِسَد، اَمّا تو نیستی! پَرپَر شُده، عزیزِ دِلِ من، کُجا تَنَت؟ بیرون کشیدم از وَسَطِ مَعرِکه، تو را دیدم که قِطعه قِطعه شُده زیرِ پا، تَنَت! هم سَطح با زَمین شُده ای، لاله ی حَسَن کوبیده شُد، به زیرِ سُمِ اَسبها تَنَت! بَندِ مَفاصِلت، چه شُد، از هم گُسیخته!؟ این نَعل های داغ، چه کَردَه ست با تَنَت!؟ از سینه ی شِکسته و پَهلوت روشن اَست خورده هِزار نِیزه، وَلی بی هَوا... تَنَت! این جِسم را رِساندنِ تا خِیمه مُشکِل اَست #رضا_رسول_زاده

#حضرت_عبدالله_بن_الحسن_ع_شهادت #دودمه آمدم در قتلگه، تا که تو را یاری کنم من فداکاری کنم مثلِ سقّایت برای تو علمداری کنم من فداکاری کنم #رضا_رسول_زاده

#امام_حسین_شهادت #روز_یازدهم #قتلگاه دَر قَتلِگاه آمدم و سَر نداشتی جایی بدونِ زَخم به پیکَر نداشتی دیدم تو را، چه دیدَنی اِی پاره ی دلم... حَتّی لباسِ کُهنه ای دَر بَر نداشتی جُز روی حَنجری که، هَمه بوسه اَش زدند جایی برای بوسه ی خَنجَر نداشتی؟ زینب بمیرد، این همه خونی شُدی چرا؟ خواهر شود فَدای تو، یاوَر نداشتی؟ تَه مانده های پیرُهَنَت هَم رُبوده شُد چیزی برای غارَتِ لَشکَر نداشتی... اِی وای... سینه ی تو پُر اَز جای پا شُده یکی دو تا که اِرث زِ مادَر نداشتی بی کَس شُدی، زِ پُشتِ سَرَت نِیزه خورده ای! حَق می دَهَم حُسِین، بَرادَر نداشتی! #رضا_رسول_زاده

#امام_حسین_شهادت #روز_یازدهم پاره پاره حنجرت را بوسه باران می کنم عضو عضوِ پیکرت را بوسه باران می کنم . خاکِ اینجا ای برادر بوی زهرا می دهد قتلگاهِ اطهرت را بوسه باران می کنم . گیسوانم را به خونَت می زنم، قربانی ام این مِنا و مَشعرت را بوسه باران می کنم . نقشِ نعلِ اسبها بر سینه ات اُفتاده است قبله ی پیغمبرت را بوسه باران می کنم . دخترت افتاده روی پیکرِ بی راسِ تو گیسوانِ دُخترت را بوسه باران می کنم #رضا_رسول_زاده

#امام_حسین_شهادت #روز_یازدهم با نيزه روي زَخمِ تو مَرهَم گذاشتند جِسمِ تو را به خاک، چه دَرهَم گذاشتند . من مانده ام چِگونه بِبوسم تَنِ تو را؟! بَس نِيزه پُشتِ نِيزه و بَر هَم گذاشتند . بَر سينه ات نِمونه ی هَرچه سِلاح هست! شَمشير و سَنگ و تيرِ سه پَر هَم گذاشتند . هم داغِ اَكبرِ تو و هم سوز تِشنگی اَصلاً مَگَر بَرات جِگر هَم گذاشتند؟! . آمد زِ مَن رُقَيِّه سُراغِ تو را گِرِفت پُرسيد كه: برای تو سَر هَم گذاشتند...؟ . دَر كيسه هايِشان پُرِ سَر بود و روسَری هَر آنچه بود زيوَر و زَر هَم گذاشتند #رضا_رسول_زاده

. . #شب_اول_محرم #حضرت_مسلم #نوحه_سنتی #زنجیرزنی #زنجیر_زنی #سبک_به_تماشا_بیا_ای_پسرفاطمه کوچه گردَم ببین شدم پریشان حسین نامه دادم ولی شدم پشیمان حسین ای عزیز خدا سوی کوفه میا ( وا حسینم واحسینم) جان مسلم برو سوی مدینه حسین تا نگردد کبود روی سکینه حسین جانِ آن مادرت بُرو با دخترت (واحسینم وا حسینم ) بی وَفا، کوفیان زِ بام سَنگم زدند عَوَضِ‌ حُرمَت و سَلام، سنگم زدند روی دار، این سَرَم بر زَمین، پِیکَرَم ( واحسینم واحسینم ) ۲ #رضا_رسول_زاده .👇

#امام_زمان_مناجات از خواب چون به یادِ تو بیدار می شوم با ناله ی دعای فرج یار می شوم با یک نگاه نافذِ تو " اَیُّهَا العَزیز " از چشمه سارِ عشقِ تو سرشار می شوم وقتِ غروبِ جمعه که دلگیر می شود آماده بهرِ لحظه ی دیدار می شوم در غفلتم که وقت گُنَه ناظرِ مَنی آنجا که پیش دیده ی تو خار می شوم احساس می کنم که؛ مرا می کنی قبول وقتی دخیلِ دستِ علمدار می شوم یک " یا حسین " باعثِ تغییرِ حال ماست وقتی دوباره عبدِ گنهکار می شوم وقتی که مادر تو دعا می کند مرا سوی تو می پَرم، چو سَبُکبار می شوم گَرد و غُبارِ شالِ عزاداریِ تو را با نقدِ جان خویش خریدار می شوم #رضا_رسول_زاده

#دیر_راهب کنارِ دِیر، شَبی اِزدحام را دیدم وَ جِلوه‌گر، سَرِ ماهی تَمام را دیدم میانِ بَزمِ شَرابی، در آن سیاهیِ شب به روی نیزه سَرِ یک اِمام را دیدم شَبیهِ حضرتِ عیسی اگر سخن می‌گفت ولی تفاوتِ هَر دو کلام را دیدم به پاره‌ی دِلِ پیغمبر از هَمین مَردُم نَهایتِ اَدب و اِحترام را دیدم! به دین و مَذهبِ خود هَم عمل نمی‌کردند نَتیجه‌های غذایِ حَرام را دیدم وَ دَر اِزای سَری، هَستیِ خودم دادم حَریص بودنِ این خاص و عام را دیدم به لُطف و بَرکتِ این سَر، شدم شَهیدِ حسین وَ روی "عِشقْ عَلیهِ السَّلام" را دیدم #رضا_رسول_زاده

#امام_حسین_علیه_السلام #دیر_راهب کنارِ دِیر، شَبی اِزدحام را دیدم وَ جِلوه گر، سَرِ ماهی تَمام را دیدم میانِ بَزمِ شَرابی، در آن سیاهیِ شب به روی نیزه سَرِ یک اِمام را دیدم شَبیهِ حضرتِ عیسی اَگَر سُخَن می گُفت وَلی تَفاوُتِ هَر دو کلام را دیدم به پاره ی دِلِ پِیغمبَر اَز هَمین مَردُم نَهایتِ اَدب و اِحترام را دیدم! به دین و مَذهبِ خود هَم عمل نِمی کردَند نَتیجه های غَذایِ حَرام را دیدم وَ دَر اِزای سَری، هَستیِ خودم دادم حَریص بودنِ این خاص و عام را دیدم به لُطف و بَرکتِ این سَر، شُدَم شَهیدِ حُسِین وَ روی "عِشق عَلیهِ السَّلام" را دیدم #رضا_رسول_زاده

#امام_سجاد_شهادت گاهی بَرای داغِ خواهَر گِریه کَردَم گاهی هَم اَز داغِ بَرادَر گِریه کَردَم مَن داغ روی داغ دیدَم دَر جَوانی دَر این چِهِل ساله مُکَرَّر گِریه کَردَم یَعقوب های چَشمِ من مُردَند ، بَس که از داغِ یوسُف های بی سَر گِریه کَردَم هَر جا صِدای لای لایی می شِنیدَم یادِ رُباب و یادِ اَصغر گِریه کَردَم رَفتَم عَروسیِ جَوانی دَر مَدینه آنجا نِشَستَم یادِ اَکبَر گِریه کَردَم گُفتَند: بَس کُن گِریه‌ ، چَشمَت بی رَمَق شُد با یادِ چَشمِ آب آوَر گِریه کَردَم دَر کوچه اَز دُکّانِ قَصّابی گُذَشتم بُگذاشتَم دَستم به حَنجَر‌ ، گِریه کَردَم اِی کاش که مادَر نِمی زایید مَن را دَر شام ، با این جُمله یِکسَر گِریه کَردَم دَر شام ، روزَم شُد زِ هَر شامی سیَه تَر دیدَم نَدارَد عَمّه مَعجَر ، گِریه کَردَم نَه دَر خَرابه ! آمَدَم دَر خانه دیدَم می بافت مادَر موی دُختَر ، گِریه کَردَم #رضا_رسول_زاده

#حضرت_زینب_اسارت #اسارت #شام از من بجز کبود شده پیکری نماند از تو برام غیر شکسته سری نماند از من حسین چادر مادر نمانده است از تو حسین پیرهن مادری نماند تا کوفه که سر تو روی نیزه بند بود اما به سنگ شام تو را حنجری نماند این کوچه های شام کمال جهنم است جز جای دست ها به رخ دختری نماند میدان شهر پر شده از کینه های بدر در شهر شام سنگزن دیگری نماند از بس که سنگ خورد به پیشانی ات حسین دیگر نشان بوسه ی پیغمبری نماند انگشترت به دست سنان برق می زند دیگر مپرس از چه مرا معجری نماند سوغات مکه ای که خریدی ربوده شد اینجا به گوش دختر تو زیوری نماند #رضا_رسول_زاده

#امام_حسین #اسارت  #شام گاهی زِ روی نی سرِ تو می خورد زمین گاهی سرِ برادرِ تو می خورد زمین فریادِ "یا حسینِ" دلم می رود به عرش تا صورتِ مطهّرِ تو می خورد زمین خوشحال می شوند که از خستگیِ راه در شهرِ شام خواهرِ تو می خورد زمین مَحرم نمانده تا که بلندش کند زِ خاک وقتی زِ ناقه دخترِ تو می خورد زمین با دستِ خویش بر دهنش مُشت می زند پیش سه ساله تا سرِ تو می خورد زمین با ناله ی رُباب، شود هر دلی کباب هر بار راسِ اصغرِ تو می خورد زمین اینجا دوباره دستِ علی بسته می شود اینجا دوباره مادرِ تو می خورد زمین #رضا_رسول_زاده