eitaa logo
مجمع‌الذاکرین‌سلمان‌فارسی
254 دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
731 ویدیو
308 فایل
*نه‌ هر کس‌ شد‌ مسلمان‌ می‌توان‌ گفتش‌ که‌ سلمان شد‌ که‌ اول‌ بایدش‌ سلمان شد و‌ آنگه‌ مسلمان‌ شد.* «مجمع‌الذاکرین‌سلمان‌فارسی» ‌درمنطقه‌مرکزی‌تهران‌دائرشده‌وباهدایت‌ خادم الشریعه شیخ محمدحسین شکروی ودیگراساتیدانجام‌وظیفه‌می‌کند.
مشاهده در ایتا
دانلود
611.5K حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
جمله ای بس سنگین از شهید آوینی: به رفـــتن نیست... به شـ‌ــدن است ...! که اگر به رفـــتن بود! شمر هم است!
┄━═✿♡﷽♡✿═━┄ آرزوی کربلا اگر چه خلق بگویند در سماست بهشت ز من بپرس که در خاک کربلاست بهشت . چرا سما بکند غبطه خود به کرب بلا اگر بگفته این خلق در سماست بهشت . بخلق کرب بلا را نشان دهم گر خلق ز من سؤال نمایند در کجاست بهشت . نه من بهشت بگویم به کربلا تنها حسینیان همه گویند کربلاست بهشت . جوار قبر حسین جنت است بی شبهه بر آن دلیل که گویند پر جلاست بهشت . چگونه روضه جنّت نباشد آن روضه که جای جلوه جان بخش کبریاست بهشت . بگو بهشت بجای که آشنا آنجاست به آشنا طلبان کوی آشناست بهشت . همی کشد دل مارا بخویش کرب بلا بود درست که گویند دلرباست بهشت . کسیکه جلوه آن بارگاه را دیده بچشم خویش بدیده است جانفزاست بهشت . بزلف اکبر شهزاده کربلا خوشبوست نسیم صبح رساند که مشکساست بهشت . چو چشمه هاست در آن اشک چشمها جاری بچشمه های روان گو که با صفاست بهشت . پیمبران همه در روضه حسین جمعند مکان پاکدلان جای انبیاست بهشت . بهشت روی زمین را بیان کنم یک یک شود عیان که چه جا ها برای ماست بهشت.
⁉️اهل بیت(ع) اربعین چه سالی به کربلا برگشتند؟ 👇طبق شواهد موجود، ماه صفر سال ۶۱، یعنی ۴۰ روز بعد از ، تاریخ دقیق رسیدن کاروان اسرا به سرپرستی امام (ع) به است. ✔️ برخی از مورخان و اندیشمندان همانند، ابوریحان بیرونی، ابن نمای حلی، سیدبن طاووس، مستوفی هروی و شیخ بهایی، تصریح کرده اند: حضور اهل بیت امام حسین(ع) در کربلا در روز بیستم صفر سال۶۱ یعنی همان اربعین اول بوده است. 👇 افزون بر این گزارشها، شواهد دیگری برای اثبات این امر وجود دارد که می توان به آنها استناد کرد. از جمله: 1⃣ الحاق سر امام (ع) به بدن امام توسط امام (ع) در روز اربعین همان سال؛ به تصریح شیخ صدوق و ابن فتال نیشابوری؛ زیرا الحاق سر در اربعین یک سال بعد، معقول نبوده و بعید به نظر می رسد. 2⃣ همچنین هیچ گزارشی مبنی بر حضور امام سجاد(ع) در کربلا در غیر این سال نیست. 📚صدوق، امالی، ص۲۳۱، 📚ابن فتال، روضه الواعضین، ص۱۹۲، 📚ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ص۳۳۱.
بنازم آنکه دایم گفتگوى کربلا دارد دلى چون (جابر) اندر جستجوى کربلا دارد 🥀دلش چون کربلا، کوى حسین ست و نمى داند که همچون دور دستان آرزوى کربلا دارد! 🖤به یاد کاروان اربعین، با گریه مى گوید: به هر جا هست زینب، رو به سوى کربلا دارد 🥀اگر چه برده از این سرزمین آخر دلى پر خون ولى دلبستگى از جان به کوى کربلا دارد 🖤به یاد آن لب تشنه، هنوز این عاشق خسته به کف جامى لبالب از سبوى کربلا دارد 🥀اگر دست قضا مانع شد از رفتن به پابوسش همى بوسیم خاکى را که بوى کربلا دارد 🖤اگر خاک رهش بنشست بر روى گنهکارى گرامى مى شود، چون آبروى کربلا دارد! 🥀(نگارنده) ازین رو گفته است و باز مى گوید: بنازم آنکه دایم گفتگوى دارد.
باز آیدم نسیم ز بستان کربلا دارد حکایت از گل و ریحان کربلا بگْشوده است خازن جنّت مگر دری ازباغ خُلد و روضه‌ی رضوان کربلا؟ یا بر زمین چکیده از آن خون که ریختند اهل عِناد در صف میدان کربلا؟ آید به گوش ناله‌ی طفلان که می‌دوند از خوف دشمنان ز بیابان کربلا مانند شمع سوزم و ریزم ز چشم، اشک یاد آورم ز شمع شبستان کربلا روزی که جان دهیم به یاد تو جان دهیم ماراست قبله، خاک درخشان کربلا روزی که سر ز خاک بر آریم، آرزوست نور جمال صاحب ایوان کربلا فطرس! سلام ما برسان چون که بگذری بر تربت مطهّر سلطان کربلا این چند بیت، تحفه‌ی مور است و "آیتی" آورده است نزد سلیمان کربلا.
┄━═✿♡﷽♡✿═━┄ کربلا کعبۀ دل هاست خدا میداند قبلۀ عشق همانجاست خدا میداند بهر دیدار مزاری که مراد دلهاست جان و دل غرق تمنّاست خدا می داند این دیاری است که بر عشق و همین مهرو ولا بهترین مهبط و مأواست خدا می داند کربلا در شب ایثار و جوانمردیها عرصۀ زینب کبر است خدا می داند دست عباس قلم شد علم افتاد اما در دل دوست چه غوغاست خدا میداند گرچه تا خیمۀ شه اشک پُر آبش نرسید باز سرلشکر و سقاست خدا می داند درد بیماری سجاد و جفای اعدا این نه قانون مداواست خدای داند اکبر افتاد و پدر دید و لب از هم نگشود این همان سرّ سُویداست خدا میداند شیر خواراست اگر اصغر لب تشنۀ عشق آخرین یاور مولاست خدا می داند راه را بست و پشیمان شد و جان کرد فدا حُرّ و این توبه چه زیباست خدا می داند تیرها خورد ولی شاه نمازش نشکست سنگر عشق مُصَلّاست خدا می داند شمر و گودال و سر بی تن و فریادی تلخ این همان نالۀ زهراست خدا میداند.
(علیه‌السلام) منظر دل‌های ماست کرب‌وبلای حسین مرغ دل ما زند پر به هوای حسین یک نگهِ کربلا بِهْ بُوَد از صد بهشت جنّت اهل دل است صحن و سرای حسین دیدن باغ بهشت، مژده به زاهد دهید زاهد و حور و قصور... ما و لقای حسین تربت پاکش بُوَد داروی هر دردمند دار شفای خداست کرب‌وبلای حسین مُلکِ سلیمان بود در نظرش بی‌بها آنکه گدایی کند پیش گدای حسین هر که رود کربلا بوسه به خاکش زند بشنود از قدسیان، بانگ و نوای حسین چون به عزاخانه‌اش پا نهی، آهسته نِهْ بال ملائک بُوَد فرش عزای حسین خنده‌کنان می‌رود روز جزا در بهشت هر که به دنیا کند گریه برای حسین..
امام صادق(علیه السلام) فرمودند: ▫️إنَّ فاطِمةَ بِنتَ مُحمّد صلی الله علیهما و آله تَحضُرُ لِزُوارِ قَبرُ اِبنَها الحُسينِ علیه السلام فَتَستَغفُر لَهِم ذُنُوبَهُم. ▫️حضرت فاطمه سلام الله علیها دختر حضرت محمد صلی الله علیه وآله، نزد زائران فرزندش حسین علیه السلام حاضر می شود و برای گناهان آنها طلب آمرزش می کند. 📚کامل الزیارات، ص ۱۱۸ 💔صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ 💔صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ 💔صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ
ورود به حرم امام حسین علیه السلام ای گل زهرای اطهر ،کرده‌ای بر ما عنایت از کراماتت حسین جان،آمدیم در کربلایت حریمت جنتم بدادی عزتم کنار خود حسین نمودی دعوتم حسین مولا حسین ۴ شکر لله باز دوباره، شامل احسان شدم من با نگاه خاص مولا، کربلا مهمان شدم من ز طفلی یا حسین گدای این درم ز لطف و جود تو رسیدم در حرم حسین مولا حسین ۴ دعوتم کردی حسین جان،آمدم من در حریمت بگرفته از کرامت، دست من دست کریمت عزیز مرتضی رسیدم کربلا مرا از لطف خود نما حاجت روا حسین مولا حسین ۴ از ره دوری حسین جان، آمدم بر تو پناهم ای امید هر دو عالم،یا حسین جان کن نگاهم عزیز فاطمه حبیبی یا حسین به درد ما همه طبیبی یا حسین حسین مولا حسین ۴ با نگاه خاص زهرا، میهمان در کربلایم دیده گریان با دل خون،آمدم پایین پایم رسیدم در حرم به چشمان ترم به یاد غرق خون علی اکبرم حسین مولا حسین ۴ در همین جا روی دست،پور زهرا علی اصغر ز تیر کینه ی حرمله گشته پاره حنجر به روی سینه ی حسین است اصغرش که با تیر ستم بریده حنجرش حسین مولا حسین ۴ در همین جا پور زهرا،بر برادر گشته حساس بدیده فرقش شکسته ،بر زمین دستان عباس کنار علقمه تن در خون بدید کنار جسم او قدش از غم خمید حسین مولا حسین ۴ آمدم من چشم گریان،یاد سوز خیمه‌گاهم همره هر زائر تو ،خون جگر در قتلگاهم همین جا سوی تو، عدوی تو دوید سرتو از قفا، ز ظلم و کین برید حسین مولا حسین ۴
کعبه دل‌هاست خدا می‌داند دیدنش آرزوی ماست خدا می‌داند کربلا گلشن سرسبز علی و زهراست تا چه حد وقف تماشاست خدا می‌داند ما عزادار حسینیم که اشک غم او آبروی همه ماست خدا می‌داند تا ابد از غم او در دل ذرات وجود کس نداند که چه غوغاست خدا می‌داند یوسف فاطمه افتاد به خاک و دردا چه خبر در دل صحراست خدا می‌داند نگه آخر او سوی خیام است ولی چه در آن آینه پیداست خدا می‌داند چشمه چشم «» شده دریا از اشک قدر آن دیده که دریاست خدا می‌داند.
علیه‌السلام بوی بهشت می‌وزد از کربلای تو ای کشته‌ای که جان دو عالم فدای تو دیوانه‌وار، آمده‌ام تا به قتلگاه وقتی به استغاثه شنیدم صدای تو... در حیرتم چه شد که نشد آسمان خراب وقتی شنید نالۀ واغربتای تو خورشید و ماه و جنّ و ملک خون گریستند وقتی میان لُجّۀ خون بود جای تو رفتی به پاس حرمت کعبه به کربلا شد کعبۀ حقیقیِ دل، کربلای تو اجر هزار عمره و حج در طواف توست ای مروه و صفا به فدای صفای تو! با گفتنِ «رضاً بِقَضائِک» به قتلگاه شد متّحد رضای خدا با رضای تو تا با نماز خوف تو گردد قبول حق شد سجده‌گاه اهل یقین خاک پای تو تو هرچه داشتی به خدا دادی ای حسین! فردا خداست -جَلّ جَلالُه- جزای تو اندر مِنا ذبیح یکی بود و زنده رفت ای صد ذبیح کشته شده در منای تو! برخیز و باز بر سرِ نی آیه‌ای بخوان ای من فدای آن سرِ از تن جدای تو! خون خداست خونِ تو و جز خدای نیست ای کشتۀ خدا! به خدا، خون‌بهای تو ما را خشوع بندگی آموز، چون خداست در مجلس عزای تو صاحب‌عزای تو... آن‌جا که حدّ ممکن و واجب بُوَد، تویی ای منتهای اوج بشر، ابتدای تو...
⭕️ وقتی حمله می‌کند، با صدای بلند حمله می‌کند و برای واکنش دارید. اما وقتی هجوم می‌آورد، از همان ابتدا و بی سرو صدا از ریشه به جان دارایی‌تان می‌افتد. 📌ایستادن در برابر گرگ، می‌خواهد. 📌ولی دفع خطر موریانه ! 🔹"بصیرت"، سواد نیست، "بینش" است. 🔸بصیرت، یعنی این که نگاهت به "شخصیت"ها نباشد، بلکه همواره به #"شاخص"ها باشد. 🔹بصیرت، یعنی این‌که بدانی حتی مسجد می‌تواند "" باشد و پیامبر آن را خراب کند. 🔸بصیرت، یعنی این که بدانی جانباز ، می‌تواند قاتل امام حسین علیه السلام در باشد! ملاک، حال فعلی افراد است. 🔹بصیرت، یعنی اینکه قرآن سر نیزه را نخوری، و قرآن ناطق را دریابی. 🔸بصیرت، یعنی اینکه به قرآن مهم است نه حفظ کردن قرآن و ترک دستورات آن. 🔹بصیرت یعنی اگر همه ملت به یک سمت رفتند، نگاهت به باشد. 🔸بصیرت، یعنی اینکه بدانی در جنگ با نمی‌توانی آغازگر باشی اما وقتی شروع کردید باید آن را از در بیاورید. 🔹بصیرت، یعنی این‌که" اشتر"ها را به و "ابوموسی "ها را به نشناسی! 🔸بصیرت، یعنی این‌که بدانی ، به سست عنصرهای سپاهِ امام علی (علیه السلام) دل بسته‌اند!... 🔹بصیرت یعنی این که بدانی: تکرار می‌شود، نه با جزئیاتش، بلکه با خطوط و شاخص‌هایش. 🔹اللهم اجْعَلْ النُّورَ فِي بَصَرِي، وَالبَصِيرَةَ فِي دِينِي 🔹یَا الله یَا رَحمَانُ یَا رَحیم، یَا مُقَلِّبَ القُلُوب ثَبِّت قَلبی عَلَی دینِک.