🔴 کدام #وحدت و انسجام؟ 🔻قسمت اول: وحدت و آشتی ملی از منظر اصلاح طلبان 🔻سالهاست در عرصه سیاسی کشور، مفهوم وحدت به طرق و روش‌ها و تعاریف مختلف مطرح می‌شود و گروه‌های سیاسی، هدف و منظور خود را از آن ابراز می‌کنند. در شرایط اخیر کشور باز بعنوان یک مسئله مطرح شده است. تعاریف و مقاصد گروه‌های سیاسی را در ذیل مرور کنیم. 1️⃣ آشتی ملی؛ مفهوم آشتی ملی در علوم سیاسی، بار معنایی خاص خود را دارد. بیشتر در زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که یک کشور دچار جنگ داخلی شود. ملت به دو قسمت تقسیم شده و علیه هم بجنگد. 🔹آشتی ملی اما در ایران، یکبار در سال 57 توسط رژیم پهلوی با عنوان «دولت آشتی ملی» مطرح شد. بدین صورت که با ورود جعفر شریف امامی از پیشکسوتان لژ فراماسونری آلمان، دولتی تشکیل شود تا هم به برخی از مطالبات حداقلی روحانیت و منتقدین حکومت، «مثل بازگرداندن تاریخ اسلام به تقویم کشور و تعطیلی مراکز فروش مشروب و ...» را لحاظ کند هم حکومت پهلوی برقرار بماند. 🔸روشنگری امام خمینی(ره) علیه این توطئه که هدفش مهار انقلاب بود و ریاکاری رژیم پهلوی و همچنین اقدامات خشن علیه مخالفین و منتقدین رژیم، منجر به این شد که توطئه دولت آشتی ملی به سرانجام نرسد. 🔹«آشتی ملی» یکبار دیگر توسط سیدمحمد خاتمی رئیس جمهور دولت اصلاحات در سالهای بعد از فتنه 88 در سال 95 مطرح شد. خاتمی و دیگر اصلاح طلبان معتقد بودند که بعد از قضایای ۸۸، جامعه ایران دوپاره شده؛ بین جامعه درگیری اتفاق افتاده. لذا باید آشتی ملی صورت پذیرد. 🔸طرح این موضوع در حالی که دولت اعتدال روی کار بود و وزرای روحانی تماماً از عناصر اصلاح طلب بوده و اکثراً در ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی و مهدی کروبی مسئولیت داشتند، آدرس غلطی بود. در واقع، منظور آنان از این طرح بیش از آنکه #انسجام_ملی باشد عبور نظام سیاسی از حوادث سال ۸۸ بود. اگرچه فتنه۸۸ تبعات منفی برای انسجام داخلی به همراه داشت اما ملت هیچوقت قهر نبود که بخواهد آشتی کند! 🔹مفهوم گفتگوی ملی بین احزاب بالادست جامعه و آشتی ملی، در جهان سیاست زمانی مطرح است که کشور دچار جنگ داخلی شده باشد؛ قانون اساسی وجود نداشته باشد یا وجود داشته باشد اما بخش های مهمی از جامعه آن را قبول نداشته باشند، راهکار قانونی برای خروج از بن بست ها و بحران وجود نداشته باشد؛ کشور فصل الخطاب نداشته باشد و اصطلاحاً بن بست سیاسی برای تشکیل دولت بوجود بیاید. 🔸ولی وقتی انسجام ملی برروی مسائل اصلی که همان اصل نظام و قانون اساسی و مسائل دیگر، وجود دارد و کشور دچار جنگ نشده باشد و انتخاب دولت طبق قانون با رأی اکثریت ملت انجام می شود و هیچ خللی سر راه انتخابات نیست، آشتی ملی بی معنی است! آشتی ملی در واقع برای امروز عراق، افغانستان، لیبی، سوریه، یمن و ... می تواند مطرح باشد نه درباره مملکتی که «قانون» فصل الخطاب است و مردم هر دوسال یکبار، در انتخاباتی شرکت می کنند و نمایندگان و روسای جمهور و نمایندگان خبرگان رهبری خود را انتخاب می کنند! 🔹رهبر انقلاب در سخنرانی عمومی این طرح را «بی معنی» دانست. آشتی ملی برای ایران اسلامی یعنی چه؟ مفهومش چیست؟ گستره اش تا کجاست؟ مگر ملت با همدیگر قهرند؟ مگر بن بست سیاسی برای تشکیل دولت وجود دارد؟ در حالیکه دولت مورد حمایت آقای خاتمی هم روی کار بود این سخنان بسیار عجیب بود! 🔸اصلاح طلبان در طول حیات سیاسی خود، به جز همین عنوان «آشتی ملی»، طرحی جامع برای تقویت انسجام ملی و وحدت در کلان نداشته اند. به این طرح آشتی ملی هم که ده ها نقد مبنایی و معنایی وارد شد و دیگر خود آن را ادامه هم ندادند. 🔹آنان، جدا از «آشتی ملی»، یک ائتلاف درونی نیز داشته اند که برای وحدت داخلی این جریان بود و در فصل انتخابات نمایان می شد تا به کرسی های قدرت دست پیدا کنند. اگرچه در سال 84 و 88 نتوانستند به ائتلاف حداکثری نامزدها دست پیدا کنند اما در 92 و 96 این ائتلاف درونی را شاهد بودیم. 🔸معنای این ائتلاف، هم همگرایی بین گروه ها و احزاب سیاسی اصلاح طلب و کارگزاران بود که در نوع خودش موفق عمل کرد اما برای وحدت و انسجام ملی در کلان عائدی نداشت. 🔻در ادامه به نقد و بررسیِ وحدت از منظر جبهه اصولگرایی و جبهه پایداری اشاره خواهم کرد و در نهایت به مدل اندیشه امام و رهبری برای وحدت و انسجام ملی می پردازم. ان شاءالله ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3