🔴 ضعیف بودن، یعنی جنگ طلبی! 🔻مهم ترین دِژ و سپر حکومت ها چیست؟ 🔹از بین چندین رهیافت در سیاست بین الملل، دوتا از سوی دولت ها مورد توجه است. ایده آلیسم(آرمان گرایی) و رئالیسم(واقع گرایی). ایده آلیسم بر مبنای خوش بینی به انسان‌ها و دولت‌ها شکل گرفته و رئالیسم بر مبنای دیدن واقعیت های دنیا و بدبینی به عرصه سیاست بین الملل. 🔸رهیافت رئالیسم(واقع گرایی) دارای اصول و قواعدی است. اصل اول این است که نظام بین الملل یک نظام آنارشیک است. یعنی هیچ نظم و قواعد خاصی بر سیاست بین الملل حاکم نیست. هیچ بازیگری که قادر به تنظیم روابط متقابل دولت‌ها باشد، مافوق دولت‌ها وجود ندارد. دولت‌ها هیچ مافوقی ندارند که مطیع آن باشند. آنچه روابط هر دولت را تعیین می‌کند قدرت واقعی آن دولت است. 🔹یکی دیگر از اصول واقع گرایی در سیاست بین الملل، خودیاری (self-help) است. یعنی دولت ها بدنبال منافع خود هستند و خود به تنهایی باید توان تأمین منافع و تامین امنیت ملی سرزمین خود را دارا باشند. ائتلاف ها و اتحادها ذاتی نیستند و امکان نیرنگ و فریب از سوی هر دوستی وجود دارد لذا باید از درون قوی شد. 🔸مفهوم خودیاری در روانشناسی فردی نیز مورد توجه است: اصطلاح خودیاری (Self-Help) در روانشناسی مکتبی است که از طریق آگاه کردن فرد با اصولی مبتنی بر روانشناسی، او را در راه بهبود زندگی شخصی، اقتصادی، عاطفی، با ایجاد #تغییر_از_درون، کمک می‌کند. 🔹البته اینکه هرکدام از رهیافت ها، تا کجا و چه اندازه مورد پذیرش فلسفه سیاسی اسلام است مسئله دیگری است. اما تاریخ پر است از این واقعیات! اینکه هرکشوری از درون قدرتمند نباشد مورد تهاجم و طمع دیگران قرار خواهد گرفت. اساساً ضعیف بودن، یک نوع جنگ طلبی است و افزایش قدرت داخلی، بازدارنده هر جنگی است. 🔸منابع قدرت دولت از دید مکاتب و رهیافت‌های گوناگون متفاوت است. از قدرت نظامی و قدرت اقتصادی گرفته تا قدرت سایبری. از منظر اسلام، مهمتر از موارد فوق، قدرت ایمان به ذات لایزال الهی و قدرت رهبری دینی و حمایت مردمی از یک حکومت است که توان مقاومت در برابر هرگونه تجاوزی را بالا می برد. 🔹آنچه که باعث می شود یک ملت از دولت خود حمایت و پشتیبانی کنند در مکتب امیرالمؤمنین(ع)، #عدالت است. فرمود: ما حُصِّنَ الدُّوَلُ بمِثلِ العَدلِ. با هیچ چیزی مثل عدل، دولت ها در حصن(دژ مستحکم) قرار نمی گیرند! جای دیگری می فرماید: العَدلُ جُنَّةُ الدُّوَلِ. عدالت، سپر(حفاظ) دولتهاست. 🔸وقتی عدالت باشد مردم، پشتیبان اصلی حکومتند. مظلومین پشت بهم نمی‌دهند که علیه حکومت بایستند بلکه علیه دشمنِ حکومت می ایستند و سپر حکومت می شوند. وقتی حکومت عادل باشد، حاکم جامعه در دعوت مردم به جهاد، لُکنت زبان ندارد و مردم نیز، فرمان جهاد را اطاعت می کنند. 🔹حضرت در جای دیگری، بهترین پشتیبان و قدرت که دولت می تواند به آن تکیه کند را عدالت می‌دانند: «من أفضل الاختيار و أحسن الاستظهار أن تعدل في الحكم و تجريه في الخاصّة و العامّة على السّواء.» غرر الحکم و درر الکلم، ج 1، ص 448 بهترین انتخاب و نیکوترین پشتیبان این است که در حکمرانی عدالت ورزیده و بالسویه بین خواص و عوام اجرا شود. ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3