□بیان آیه (۱) سوره توحید□ #بسم_الله_الرحمن_الرحیم قل هو الله احد1⃣ #تفسیرالمیزان □كلمه (#الله) مورد #اختلاف واقع شده، #حق آن است كه (علم به #غلبه) براى خداى تعالى است، يعنى #قبلا در زبان عرب اسم #خاص براى حق تعالى نبود، ولى از آنجايى كه استعمالش در اين مورد #بيش از ساير موارد شد، به خاطر همين #غلبه استعمال، تدريجا اسم خاص خدا گرديد، همچنان كه اهل هر زبانى ديگر براى خداى تعالى نام #خاصى دارند. ☑️فرق بين (#احد) و (#واحد) و #معناى احد بودن خداى تعالى □كلمه (احد) #صفتى است كه از ماده (#وحدت) گرفته شده، همچنان كه كلمه (واحد) نيز #وصفى از اين ماده است، چيزى كه هست، بين احد و واحد #فرق است، كلمه احد در مورد چيزى و كسى بكار مى رود كه #قابل_كثرت و #تعدد نباشد، نه در #خارج و نه در #ذهن، و اصولا داخل اعداد نشود، به #خلاف كلمه واحد كه هر واحدى يك #ثانى و #ثالثى دارد يا در خارج و يا در توهم و يا به فرض عقل، كه با #انضمام به ثانى و ثالث و رابع كثير مى شود، و اما احد اگر هم برايش #دومى فرض شود، باز #خود همان است و چيزى بر او اضافه نشده. □مثالى كه بتواند تا #اندازه اى اين فرق را روشن سازد اين است كه: وقتى مى گويى (#احدى از قوم نزد من نيامده )، در حقيقت هم آمدن يك نفر را #نفى كرده اى و هم دو نفر و سه نفر به بالا را. اما اگر بگويى: (#واحدى از قوم نزد من نيامده ) #تنها و تنها آمدن يك نفر را نفى كرده اى، و #منافات ندارد كه چند نفرشان نزدت آمده باشند، و به خاطر همين #تفاوت كه بين #دو كلمه هست، و به خاطر همين معنا و #خاصيتى كه در كلمه (احد) هست، مى بينيم اين كلمه در #هيچ كلام ايجابى به جز در باره خداى تعالى #استعمال نمى شود، (و #هيچ وقت گفته نمى شود: جاءنى احد من القوم - احدى از قوم نزد من آمد) بلكه هر جا كه استعمال شده است كلامى است #منفى، تنها در مورد خداى تعالى است كه در كلام #ايجابى استعمال مى شود. @mohamad_hosein_tabatabaei

□بیان آیه (۴) سوره عصر□ □و تواصَوا بالحقَّ و تواصَوا بالصَّبر(۴) □در اينجا #سؤالى به نظر مى رسد، و آن اين است كه: تواصى به حق، #خود يكى از اعمال صالح است و با اينكه #قبلا عنوان كلى (و عملواالصالحات) را ذكر كرده بود، چه #نكته اى باعث شد كه خصوص  تواصى به حق را نام ببرد؟ □جوابش اين است كه: اين از قبيل ذكر خاص بعد از #عام است، كه در مواردى بكار میرود كه گوينده نسبت به خاص #عنايت بيشترى داشته باشد، و #شاهد بر اينكه خداى تعالى از ميان همه اعمال صالح به تواصى به حق عنايت بيشتر داشته، و بدين منظور #خصوص آن را بعد از عموم اعمال صالح ذكر نموده اين است كه همين تواصى را در مورد #صبر تكرار كرد، و با اينكه میتوانست بفرمايد: (و تواصَوا بالحَقِّ و الصَّبر)، فرمود: (و تواصَوا بالحق و تواصَوا بالصَّبر).(۲) @mohamad_hosein_tabatabaei

◾️به عمل کار برآید به سخن‌دانی نیست #حضرت_آیت‌الله_صمدی_آملی(حفظه‌الله)◾️ ▪️یکی از اصول تاکیدی در حوزه سلامت روان فرد و نیز در عرصه رفتار اجتماعی این است که: 《فرزندان ما آن طور که ما #می‌خواهیم تربیت نمی‌شوند بلکه آن گونه که ما #هستیم تربیت می‌شوند》 این بدین معناست که 《پدر خانواده》 و 《پدران جامعه》(رهبران و مدیران جامعه) صرفا با پند لسانی و دعوت با سخنرانی به رفتار حسنه نمی‌توانند فرزندان و مردمی #نیک‌سیرت تربیت نماید. ▪️انسانها بیش از آنکه متاثّر از #گفتار ما باشند متوجه #رفتار ما هستند. ولذا در قرآن کریم فرمودند: یا ایها الذین امنوا لم #تقولون ما #لاتفعلون: ای ایمان‌آورندگان، چرا #سخنی را می‌گوئید که خودتان #عامل بدان نیستید؟!؟》(صف/۲) ▪️حضرت سیدالاوصیا علی(علیه السلام) فرمودند: #شعار المومن #عمله(۱) البته که مومن اهل شعار دادن هست اما با رفتارش شعار می‌دهد و ارائه طریق می‌نماید. ▪️چنان چه امام صادق(علیه السلام) فرمود: 《كُونُوا #دُعَاةً لِلنَّاسِ بِالْخَيْرِ بِغَيْرِ #أَلْسِنَتِكُمْ لِيَرَوْا مِنْكُمُ الورع و الِاجْتِهَادَ وَ الصِّدْقَ وَ اَلْخَيْرَ فَإِنَّ ذَلِكَ دَاعِيَةٌ :  مردم را به غیر از روش سخنرانی یعنی با رفتار و عملگرایی به مرام و روش خویش دعوت كنيد، تا پارسايى و سخت‌كوشى و صداقت و خوبى را در رفتار شما ببينند؛ زيرا رفتارهای شما، خود بهترين مبلّغند. ▪️این اصل تربیتی قرنها مورد تاکید حکما و اُدبای بزرگ قرار گرفته چنانکه فرمودند: ☘دو صد گفته چون نیم کردار نیست(شاهنامه، فردوسی) ☘به عمل کار برآید به سخن‌دانی نیست(قصائد، سعدی) ☘عالم بی‌عمل به چه ماند به زنبور بی‌عسل(سعدی) ▪️این 《روش #تربیتی》و《اصل #مدیریتی》 در کتاب وجودی خط مقدم هشت سال دفاع مقدس نیز بشدت اعمال می‌شد. آقایان مسئولان نظام ! برادران ارجمند! هیچگاه یاد ندارم در ۸ سال جنگ سردار حاج مرتضی قریانی یا حاج قاسم سلیمانی(ره) و سایر عزیزانم در عملیاتی از واژه 《#برو》 استفاده کرده باشند بلکه مدام شاهد مکتب و مرام 《#بیا》از این عزیزانم بوده‌ام. روش《#برو》یعنی #هدایت و دعوت صرف بدون عملگرایی اما مکتب《#بیا》 یعنی #امامت پیشرو با عملگرایی عالمانه. یعنی #قبلا من به عنوان مدیر، فرمانده، پدر ، استاد و معلم خودم #فهمیده و #بابصیرت راه را رفتم و حال به تو می‌گویم که این راه و طریق را طی کن و #بیا بالا. ▪️دو مکتب و روش مدیریتی است: ۱) #امامت: پیشرو در عملگرایی عالمانه(مکتب بیا) ۲) #هدایت: دعوت دیگران بدون عمل(روش برو) تجربه نشان داده کدام مکتب و مرام #هدایت یا #امامت!! کدامشان کارآمد، ماندگار، فطری و بر مبنای عقل سلیم بشری هستند. ▪️در تقدم #خودسازی بر 《تربیت دیگران》 و ترجیح دعوت مردم باعمل صالح و نه صرفا حرف و شعار حضرت وصی، علی(علیه السلام) فرمودند: من نصب نفسه للناس اماما فلیبدا بتعلیم نفسه قبل تعلیم غیره، ولیکن تادیبه #بسیرته قبل تادیبه #بلسانه، و معلم نفسه و مؤدبها احق بالاجلال من معلم الناس و مؤدبهم : کسی که خود را در مقام امامت و پیشوایی مردم قرار دهد، باید پیش از تعلیم به دیگران، خود را تعلیم دهد و قبل از تربیت به زبان با عملش تربیت کند و کسی که آموزگار و مربی نفس خویش است، به احترام و اکرام سزاوارتر است از آن که معلم و مربی دیگران باشد‌‌》 @mohamad_hosein_tabatabaei