🌸🍃 ✨کی بشود حر بشوم توبه مردانه کنم...✨ 🌺شهید شاهرخ ضرغام (17) 🌺 انقلاب 1 خمينی فدايت شوم (راوی : آقای رضا کیانپور) هر شب در تهران تظاهرات بود. اعتصابات و درگيری ها همه چيز را به هم ريخته بود. از مشهد که برگشتيم. شاهرخ برای نمازجماعت رفت مسجد!! خيلی تعجب کردم. فردا شب هم برای نماز مسجد رفت. با چند تا از بچه های انقلابی آنجا آشنا شده بود. در همه تظاهرات ها شرکت می کرد. حضور شاهرخ با آن قد و هيکل و قدرت، قوت قلبی برای دوستانش بود. البته شاهرخ از قبل هم ميانه خوبی با شاه و درباری ها نداشت. بارها ديده بودم كه به شاه و خاندان سلطنت فحش می داد. ارادت شاهرخ به امام تا آنجا رسيد که در همان ايام قبل از انقلاب سينه اش را خالکوبی کرده بود. روی آن هم نوشته بود: خمينی فدايت شوم... اوايل بهمن بود، با بچه های مسجد سوار بر موتورها شديم. همه به دنبال شاهرخ حرکت کرديم. اطراف بلوار کشاورز رفتيم. جلوی يک رستوران ايستاديم، رستوران تعطيل بود و کسی آنجا نبود.شاهرخ گفت: من می دونم اينجا کجاست. صاحبش يه يهودی صهيونيستِ که الان ترسيده و رفته اسرائيل، اينجا اسمش رستورانه اما خيلی از دخترای مسلمون همين جا بی آبرو شدند. پشت اين سالن محل دانس و قمار و... است. بعد سنگی را برداشت. محکم پرت کرد و شيشه ورودی را شکست. از يکی از بچه ها هم کوکتل مولوتوف را گرفت و به داخل پرت کرد. بعد هم سوار موتورها شديم و سراغ کاباره ها رفتيم. آن شب تا صبح بيشتر کاباره ها و دانسينگ های تهران را آتش زديم.در همان ايام پيروزی انقلاب شاهد بودم که شاهرخ خيلی تغيير کرده، نمازش را اول وقت و در مسجد می خواند، رفقايش هم تغيير کرده بود.نيمه های شب بود. ديدم وارد خانه شد. لباس هايش خونی بود. مادر باعصبانيت رفت جلو و گفت: معلوم هست کجایی، آخه تا کی میخوای با مامورها درگير بشی، اين کارها به تو چه ربطی داره. يکدفعه میگيرن و اعدامت می کنن پسر! نشست روی پله ورودی و گفت: اتفاقاً خيلی ربط داره، ما از طرف خدا مسئوليم! ما با کسی درگير شديم که جلوی قرآن و اسلام ايستاده، بعد به ما گفت: شما ايمانتون ضعيفه، شما يا به خاطر بهشت، يا ترس از جهنم نماز می خونی، اما راه درست اينه که همه کارهات برای خدا باشه!! مادرگفت: به به، داری ما رو نصيحت می کنی، اين حرفای قشنگ رو از کجا ياد گرفتی!؟ خودش هم خنده اش گرفته بود. گفت: حاج آقا تو مسجد می گفت. ادامه دارد...

⚠️👇

💠 احساسات خوب و شادی 💠 #قسمت_سیزدهم *________ @mosaferneEshgh

❕ مومن و سید بود ، اون شب هر لحظه صدای اعتراض یکی بلند میشد اخرش هم اقاجون بی توجه به حرفها مازیار و پریسا رو نامزد اعلام کرد و از انا خواست انگشتر نشون رو بندازه دست پریسا ولی مازیار با صدای اروم گفت اقا جون پریسا نه پرستو ، اما اقا جون دوباره تکرار کرد پریسا و با جدیت داد زد سر مازیار که بعد تو و پریسا میرسیم به شهریار و پرستو ، ضربان قلبم تند شد همه چی داشت تموم میشد من بدونه مازیار نمیتونستم زندگی کنم ، صدای مازیار رو شنیدم منو صدا میزد با ترس بلند شدم برم پیششون اما اقاجون عصبانی شد پرید به مازیار که حد و حدود خودت رو بدون پسر اما مازیار عصبی شد و بلندتر صدام زد رسیدم تو پذیرایی اقاجون مازیار رو چسبوند به دیوار صدای فریاد عمه و مامانم صدای گریه انا ، فرار پریسا از اون جو و پناه بردنش به اناق همه چیز رو میدیدم اما نمیتونستم حرف بزنم یا مثل بقیه گریه کنم ، مازیار زده بود به سیم اخر داد میزد که اقا جون ولم کن اما اقاجون محکم چسبونده بودش به دیوار و میزد به سر و صورتش که مازیار نشست زمین گفت بزن اقا تا دلت میخواد بزن اما من فقط پرستو رو میخوام خودت رو خسته نکن ، اقا جون عصبی تر شد و گفت تو دیگه از من نیستی از خونه بچم برو بیرون ، مازیار بلند شد رفت سمت بابام دستش رو بوسید گفت دایی تا اخر عمرم شده زن نگیرم نمیگیرم اگه پرستو‌ رو بهم ندید صبرمم زیاده از خونه رفت بیرون ، هیچ کس جرات حرف زدن نداشت حتی برادر اقاجون هم لال شده بود از ترس اقا جون ، مهمونها همه رفتن البته قرار گذاشتن که روز بعد بیان و نامزدی منو شهریار رو اعلام کنن و نشون کنن تا دو هفته بعد که عید بود جشن عقد بگیریم اقا جون میگفت پریسا هم ببینه خواهر کوچیکترش زودتر از خودش نامزد شد سرش به سنگ میخوره ، ولی خبر نداشت که پریسا چه تصمیمی گرفته، بعد چند ساعت همگی خوابیدن من موندمو پریسا که خیلی اروم حرف میزد گفت پرستو یه چیزی بهت میگم صداش رو در نیار از ساعت ۲ شب مجید تو کوچه منتظرمه که باهاش فرار کنم هیچ راهی برامون نمونده باورم نمیشد ترسیده بودم گفتم دیوونه شدی ابروی بابا میره پریسا با عصبانیت جوابم رو میداد انگار دعوا داشت ، گریم گرفته بود گفتم ابجی نکن بخدا بابا میکشتت اما پریسا کار خودش رو کرد، شناسنامه و‌یکم طلا و پول برداشت محکم بغلم کرد گفت شناسنامت رو میبرم که نتونن باهات کاری کنن بسکه تو خنگی میترسم به زور عقدت کنن باورم نمیشد اما پریسا رفت و منم از ترسم سکوت کردم ، تا ظهر تو اتاق بودم که مامان صدام زد... ادامه دارد....

دعای #فرج مولا «الهی عظم البلاء» با صدای #فرهمند بخوان دعای فرج را، دعا اثر دارد🍃 قرار ما هر شب حوالی ساعت ۲۱ التماس دعا🌹 *________ @mosaferneEshgh

🌸🍃 ✨کی بشود حر بشوم توبه مردانه کنم...✨ 🌺شهید شاهرخ ضرغام (18) 🌺 انقلاب 2 شور و حال عجيبی داشت... (راوی : آقای رضا کیانپور) .در روزهای بهمن ماه شور و حال انقلابی مردم بيشتر شده بود. شاهرخ با انسانی که تا چند ماه قبل می شناختيم بسيار متفاوت شده بود. هر شب مسجد بود. ماشين پيکانش را فروخت و خرج بچه های مسجد و هزينه های انقلاب کرد! شب بود كه آقای طالقانی(رئيس سابق فدراسيون کشتی) با شاهرخ تماس گرفت. ايشان وقتی فهميد که شاهرخ، به نيروهای انقلابی پيوسته بسيار خوشحال شد. بعد هم گفت: آقای خمينی تا چند روز ديگر بر می گردند. برای گروه انتظامات به شما و دوستانتان احتياج داريم.روز دوازدهم بهمن شاهرخ و اعضای گروه مسجد، به عنوان انتظامات در جلوی درب فرودگاه مستقر شده بودند، با خبر ورود هواپيمای امام(ره) شاهرخ از بچه ها جدا شد. به سرعت داخل فرودگاه رفت. عشق به حضرت امام او را به سالن محل حضور ايشان رساند.لحظاتی بعد حضرت امام وارد سالن فرودگاه شد، اشك تمام چهره شاهرخ را گرفته بود. شاهرخ، آنقدر به دنبال امام رفت تا بالاخره از نزديک ايشان را ملاقات کرد و توانست دست حضرت امام را ببوسد. آنروز با بچه ها تا بهشت زهرا(س) رفتيم در ايام دهه فجر شاهرخ را کمتر می ديديم. بيشتر به دنبال مسائل انقلاب بود. روز بيست و دو بهمن ديدم سوار بر يک جيپ نظامی جلوی مسجد آمد. يک اسلحه و يک قبضه کلت همراهش بود.شور و حال عجيبی داشت. هر روز برای ديدار امام به مدرسه رفاه می رفت. ادامه دارد...

💠 خانمی که برای نذری گرفتن آمده بود💠 #قسمت_شانزدهم *________ @mosaferneEshgh

❕ مامان گوشه اتاقمون نگاه جای خالی پریسا میکرد با تعجب پرسید پس کو‌ خواهرت ؟از ترس و استرس تو صورتم شک کرد و با نگرانی گفت نکنه بیرونه گفتم نمیدونم ، چندین بار سوال و جواب کرد اخرش که دید خبر ندارم رفت پیش انا ، وای چه وضعی داشتیم اون روز به غروب نرسیده همه متوجه شدن پریسا فرار کرد و گیر دادن بهم که تو خبر داشتی منم گردن نگرفتم بلاخره قیامتی به پا شد خونمون‌ ، اقا جون شهریار رو فرستاد در خونه مجید و اونجا بود که مطمئن شدن با مجید فرار کرده اقاجون زنگ زد خونه عمه که مازیار بی غیرت نشستی تو خونت با دل خوش نامزدت با مرد غریبه زده به کوه و بیابون ، مازیار دوباره برگشت خونمون به بابام گفت باید بریم با خانواده مجید هماهنگ کنیم هر جور شده بچها رو برگردونیم تا همه نفهمیدن اما اقاجون داد زد مرتیکه چیو برگردونی اون دختر دیگه به درد تو نمیخوره مازیارم با صدای بلند حرف میزد خوبه اون دختر از خون و رگ خودته اینجوری میگی بعدشم چرا نمیگیری من الان بخاطر ناموس خانواده بخاطر ابروی دایی ناراحتم وگرنه نامزدم الان تو اتاقشه ، تو اون وضعیت از شنیدن این حرف دلم ضعف رفت ، حالا مازیار میگفت با سیاست رفتار گنید تا بجها برگردن عقدشون کنیم اما اقا جون میکفت پریسا دیگه از خانواده ما نیست باید بره بمیره ، برای اولین بار اون روز مامانم‌ صداش رفت بالا اونم برای شوهرش که باز سکوت کردی نمیخوای قبول کنی اشنباه تو باعث این ابروریزی شد ؟ تا کی سکوت خستم کردی اون از خورشید بیچاره که زنده به گور زندگیش کردید اون از برادر بیچارم که چشمش دیگه هیچ کس رو ندید بخدا خسته شدم ، اینقدر مامان عصبی بود که اقاجونم سکوت کرد انگار شوک شده بود از عروس مظلومه انتظار نداشت مامان رو تو اون حال ببینه یه عمر فقط چشم شنیده بود اما الان مامان داد و فریاد میزد بچش رو میخواست ، بابام که تحمل ناراحتی مامان رو نداشت بغلش کرد قسم میخورد صبح نشده پریسا رو برگردوندم خونه تو‌ فقط اروم باش ، اقا جون هم ناراحت بو‌د انگار متوجه شده بود زیاده روی کرده حالا با التماس از مازیار و شهریار میخواست برن مجید رو پیدا کنن ، مازیار گفت میرم خونه مجید شاید مادرش بتونه کمکمون کنه ، و فکرش درست کار کرد چون مادر مجید میدونست کجان رفتن دنبالشون و بعد دو روز مجید و پریسا رو برگردوندن .... ادامه دارد..

🌸🍃 ✨کی بشود حر بشوم توبه مردانه کنم...✨ . 🌺شهید شاهرخ ضرغام (19) 🌺 کمیته1 من انقلابی ام (راوی : آقای حسین رحمانی) چند روزی از پيروزی انقلاب گذشته بود. نيروی نظامی و انتظامی وجود نداشت. كميته های انقلاب اسلامی حلال مشكلات مردم شده بود. هر شب تا صبح نگهبانی میداديم. خبر رسيد كه يكی از افراد شرور قبل از انقلاب با اسلحه در محله نارمک تردد دارد.دو نفر از بچه ها در تعقيب او بودند. اما موفق نشدند. ساعتی بعد ديدم آقایی با هيكل بسيار درشت وارد دفتر كميته مسجد احمديه شد.موهای فر خورده و بلند. قد و هيكل بسيار درشتی داشت. بعد هم با صدایی خشن گفت: دنبال من بوديد!؟ با تعجب پرسيدم شما؟!گفت: شاهرخ ضرغام هستم. بعد هم اسلحه خودش را محكم گذاشت روی ميز. يكدفعه صدای مهيبی آمد. گلوله ای از دهانه اسلحه خارج شد!همه ترسيده بودند. بيشتر از همه خود شاهرخ. رنگش پريده بود. دست و پايش می لرزيد. بعد با خجالت گفت: به خدا منظوری نداشتم. اسلحه ام- ۳ خيلی حساسه.خدا رحم كرد. گلوله به كسی نخورد. پرسيدم: اين اسلحه رو از كجا آوردی؟گفت: من عضو كميته منطقه يازده هستم. اطراف خيابان پيروزی.من هم كمی فكر كردم و گفتم: اين آقا رو فعلاً بازداشت كنيد تا بفرستيم كميته مركز اونجا معلوم می شه.... ادامه دارد...