eitaa logo
حجت الاسلام رحیمی
154 دنبال‌کننده
203 عکس
172 ویدیو
16 فایل
صرفا جهت بیان نکات دینی
مشاهده در ایتا
دانلود
آیا حضرت مهدی علیه السلام كنيه «ابا صالح» دارد؟ پاسخ : 👈 يكى از كنيه هايى كه امام مهدى عليه السلام بِدان يافته ، «ابا صالح» است؛ امّا در يك از منابع كهنِ حديثى و تاريخى ، چنين لقبى براى ايشان يافت . ❌ آنچه در برخى از احاديث آمده، عنوان «صالح» يا «ابا صالح» براى گم شدگان در است. متن حديثى كه از امام صادق عليه السلام روايت شده، اين است: 🔸إذا ضَلَلتَ عَنِ الطَّريقِ فَنادِ : يا صالِحُ - أو يا أبا صالِحٍ - أرشِدونا إلَى الطَّريقِ يَرحَمْكُمُ اللَّهُ ![۱] هر گاه راه را كردى، بزن «يا صالح!» يا بگو: «يا أبا صالح!» راه را به ما نشان دهيد. خداوند، شما را رحمت كند!». 🔸و رُوِىَ : أنَّ البَّرَ مُوَكَّلٌ بِهِ صالِحٌ وَ البَحرَ مُوَكَّلٌ بِهِ حَمزَةُ .[۲] روايت شده است كه بخش زمين به سپرده شده است و بخش آن، در حمايت قرار گرفته است. 👈 اين دو حديث را شيخ صدوق در كتاب من لا يحضره الفقيه نقل كرده؛ ولى نه او و نه هيچ يك از شارحان اين كتاب، لقب ياد شده را بر امام مهدى عليه السلام نكرده اند. ❌ همچنين سيّد ابن طاووس و جزائرى گفته اند كه «صالح»، است كه وظيفه اش به كسانى است كه راه را گُم كرده اند.[۳] بر اين اساس بايد ديد از چه و چگونه لقب «ابا صالح» براى امام مهدى عليه السلام يافته است. 💯 در بررسى هايى كه انجام گرفت، تا قرن هجرى، گزارشى حاكى از كاربرد اين لقب براى امام مهدى عليه السلام يافت ؛ ليكن علّامه به نقل از پدر خود به نقل از شخصى با نام «امير اسحاق استرآبادى»، حكايتى نقل مى كند كه او در راه مكّه پس از شدن، با گفتن جمله «يا صالح! يا أبا صالح! ارشدونى إلى الطريق » ، شخصى را يافته كه به او كمك كرده و او را به سرعت به مكّه رسانده است. برداشت شخصى او اين بوده كه اين شخص، امام مهدى عليه السلام است ولى؛ دليلى بر اين امر نياورده است. 👈 گفتنى است كه محدّث نورى نيز حكاياتى مشابه را در كتاب نقل كرده؛ ولى خود تصريح نموده كه اين حكايات، بر اين كه شخص راهنما ، امام مهدى عليه السلام بوده ، دلالتى .[۴] ✅ بنا بر اين تاكنون ، دليلى بر اين كه «ابا صالح» يكى از لقب ها امام مهدى عليه السلام باشد، يافت و آنچه سبب رواج اين لقب براى ايشان از قرن به بعد شده ، حكاياتِ ياد شده اند كه دلالتى بر اين معنا ندارند. منابع: [۱] كتاب من لا يحضره الفقيه: ج۲ص ۲۹۸. [۲] كتاب من لا يحضره الفقيه: ج۲ص ۲۹۸. [۳] الأمان من أخطار الأسفار: ص۱۲۳، التحفة السنّية (مخطوط): ص۳۴۳. [۴] جنّة المأوى (چاپ شده در ضمنِ بحار الأنوار ، ج ۵۳): ص ۲۹۳ - ۳۰۰. نقل شده از دانش نامه امام مهدی علیه السلام. ج۲.ص۳۲۲ https://eitaa.com/mr13_72