🔶 استاد علی صفایی حائری: 🌿 علت سست شدن در کارها 🎙 #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/Namazi_ir

🏃 استعدادهــا ی انسان... ☆ اگر معتقد باشيم، انسان گرچه استعدادهايش محدود است، ولى با تركيب آنها نامحدود و بى‌نهايت مى‌شود، هيچ گاه جايگاهى را كه داريم نقطۀ آخر نخواهيم دانست؛ كه حروف الفبا در تركيب با هم بى‌نهايت كلمه و بى‌نهايت جمله به وجود مى‌آورند؛ استعدادهاى انسان هم در تركيب با يكديگر، بى‌نهايت استعداد مى‌آفرينند. 📗کتاب #حرکت، صفحه۱۱ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🏃‍♂عظمت انسان.... عظمت انسان در بينش اوست، نه دانش او. مادام كه اين بينش نباشد، مجموعۀ آگاهى و دانش انسان وسيله و دستاويزى براى قدرت‌ها و طاغوت‌ها مى‌شود؛ چون انسانى كه بينش ندارد دانش او، نقطه ضعفش مى‌شود، از او مهره‌اى مى‌سازند تا در نقشه‌هاىِ جهنمىِ خودشان بهره‌بردارى كنند. 📗 کتاب #حرکت، صفحه ۲۲ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🌻روح انتظار چیست؟ روح انتظار با دستيابى به امن و رفاه و رهايى كه آرمان‌هاى انسان معاصر و شايد خود ما هم باشد، آرام نخواهد گرفت و كسانى كه همراهى حجّت و معيّت محمّد و آل محمّد را مى‌خواهند نمى‌توانند تا اين سطح قرار بگيرند و تا اين حدّ آرام باشند، كه انسان معاصر چه بسا بتواند با تكيه بر علم و عقل و عرفان، بدون نياز به وحى و مذهب تا اين مرحله گام بردارد و با عقل جمعى و روح جمعى و غريزۀ جمعى به اين مهم نائل آيد. پس ما كه از ضرورت وحى و اضطرار به حجّت و انتظار حجّت دم مى‌زنيم بايد از اول حساب را روشن كنيم و سنگمان را حق كنيم؛ چون ما مدعى هستيم كه آدم براى بيشتر از هفتاد سال برنامه‌ريزى شده و معتقد هستيم كه بافت و ساخت انسان و جهان با اين سطح از رفاه و امن و رهايى، سازگار نيست. #انتظار ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 👇 🆔 eitaa.com/namazi_ir

❓کـدام تـمـنّا آن‌ها كه از ولىّ تمنايى دارند، در واقع ولىّ را نردبان خواسته‌ها و واسطۀ هوس‌هاشان كرده‌اند كه سوختگان عشق مى‌خواندند: ما را از تو به جز تو تمنايى نيست... ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 📗 #تو_می_آیی صفحه ۲۳ 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

📜 ‌فراتر از آب و نان! ▪️گاهى رنج تو، رنج نان و آب و كرايه خانه و وق وق سگ و بى‌خوابى شب و بوق ماشين و لجبازى بچه‌هاست. گاهى از اين فراتر مى‌روى و مى‏‌‌بينى كه نان و آب ديگرى هم بار توست و مسؤوليت توست. ▪️ دورترين آدم در دورترين نقطه‏‌ها به تو ربط دارد. تو در دنياى رابطه‏‌ها هستى. اگر آنجا يك نفر وبا بگيرد، اين وبا به سراغ تو هم مى‏‌آيد و تو را هم مى‌سوزاند و با اين ارتباط تو را هم در بر مى‌گيرد. ▪️ اينجاست كه غم تو ديگر غم نان و آب خودت نيست، كه خودِ تو بزرگ شده و با آگاهى تو از رابطه‌ها وسعت گرفته و بارت را سنگين كرده است. ▪️كسى كه مى‌داند در دنياى رابطه‌ها زندگى مى‌كند، نمى‌تواند بى‌تفاوت بماند. پايه‌ى مسؤوليت همين نكته است. چيزى كه به من مربوط نيست، من مسؤولش نيستم، ولى اگر فهميدم با من رابطه دارد، نمى‌توانم بى‌تفاوت بگذرم و اين است كه مى‌سوزم و اين است كه دردم زياد مى‌شود و بار نسل‌ها بر شانه‌ى من سنگينى مى‌كند. ▪️گاهى از اين هم فراتر مى‌روى كه مسؤوليت تو فقط مسؤوليت نان و آب نيست، هر فكر خالى، هر قلب خالى، هر روح خسته و خالى هم كه بايد سرشار و پر شود با تو رابطه دارد و نمى‌توانى بى‌تفاوت بمانى! ▪️اينجاست كه بار تو و درد تو تنها درد خودت نيست، درد نان و آب وآش نيست، كه تو با همه‌ى وجود خودت و با همه‌ى ابعادِ وجودِ ديگران مربوطى، پس مسئولى، پس در فشارى و همراه درد و رنج. 📚 #تطهیر_با_جاری_قرآن جلد دوم| ص ۷۸ #⃣ #متن #بریده_کتاب #قرآن #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🌼#حدیث_روز قال الحسين عليه السلام: مَن قَبلَ عطائكَ فقد أعانكَ على الكرم. حضرت ابا عبداللّه عليه السلام فرمود: كسى كه بخشش تو را بپذيرد، تو را بر كرامت و بزرگوارى كمك نموده و يارى داده است. #شرح_حدیث🔻 در نگاه ما دست بالاتر دستى است كه مى‌دهد. دست گيرنده، دست پائين و منّت پذير است. در تربيت امامان شيعه، اين نكته در حوزه‌ى بخشش، مطرح است، كه تو به دست خدا مى‌دهى و با او سودا مى‌كنى و دست خدا بالاترين دست‌هاست. پس آنجا كه دست تو به دست فقير مى‌خورد، دست خود را مى‌بوسى و بر چشم مى‌گذارى و منّت مى‌پذيرى. در سخن ديگر امام حسين و در وصيّت امام على به امام حسن، اين نكته مطرح بود كه اگر تو در راه درازى گرفتار باشى و بارهاى سنگين و زيادى داشته باشى كه نشود آنها را رها كرد كه پس از چندى به آنها نياز هست و نشود آنها را با خود برد كه سنگين و كمر شكن است، در اين فرض چه مى‌كنى‌؟ اگر كسى بيايد و بر تو منّت بگذارد و بار تو را بردارد و در روز نياز و لحظه‌ى گرفتارى، به تو باز گرداند، پيداست كه منّت مى‌پذيرى و دست او را دست كمك و يارى مى‌شناسى و از او سپاسگزار هم خواهى بود. در اين بيان صحبت از طرف گيرنده و دست خدا نيست و صحبت از گرفتنِ بار و باز گرداندن در هنگام نياز نيست، سخن از انسانى است كه مى‌خواهد از ذلّت‌ها به كرامت‌ها بازگردد. مى‌خواهد از ضعف‌ها و زبونى‌ها، به قدرت‌ها و عزّت‌ها راه بيابد، اين گرفتارِ طالب را اگر كسى دستگيرى كند و در دادوستد و بده بستان، او را از ضعف‌ها برهاند و بارور سازد و بر تمرين كرامت و بزرگوارى و بر رياضت و آماده سازى، يارى دهد، چه حقى بر او خواهد داشت‌؟ حضرت مى‌فرمايد: كسى كه عطاء و بخشش تو را مى‌پذيرد، در واقع اوست كه تو را به قدرت و عزّت رسانده و تو را يارى داده و اعانت نموده است. ☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆ 📗 چهل حدیث امام حسین علیه السلام، صفحه۱۷۳ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🫂 روش #تربیت کودک علی صفایی حائری ما اگر مى‌‏بينيم كه در جوامع كمونيستى اين همه نويسنده و هنرمند براى كودكان مى‌‏نويسند و كار مى‌‌‏كنند نبايد تعجب كنيم؛ چون بايد كودك از امروز تمام مكتب كمونيست، تمام هدف كمونيستى را در خود بگيرد و مانند كامپيوتر پر شود از و از روح همكارى و تعاون و از عقيده اشتراك و كمون انباشته گردد. امّا ما نمى‏‌توانيم از چنين روشى تقليد كنيم و تمام مكتب را، تمام مذهب را به صورت سنت به بچه‌‏ها تحويل بدهيم؛ چون اين سنت‏ها نمى‏‌توانند جلو ضد سنّت‏‌ها را بگيرند و آن چه مى‌‏تواند جلوگير آنها باشد، ديگر به آن رو نمى‏‌كنند؛ چون مى‌‏گويند، ما تمام مذهب را مى‌‏دانيم. و همين است كه آخوند زاد‌ه‏هاى سنّتى زود رنگ عوض مى‌‏كنند؛ چون آنچه را كه يافته‌‏اند جلوگير اشكال‌‏ها و انتقادها و ديدهاى تيزِ دوره‌‏هاى بالا نيست و آنچه كه جلوگير است آنها سراغش را نمى‌‏گيرند و حتى زير بارش مى‏‌روند؛ چون خود را بى‏‌نياز و آگاه و عارف مى‏دانند. و همين است كه فرزندان آنهايى كه مذهبى نبوده‌‏‌اند هنگامى كه به مذهب مى‏‌رسند با شور و شوق عجيبى پيش مى‌‏تازند و تا سر حدّ جان مى‌‏ايستند و چه‏‌ها كه نمى‏‌كنند و از چه‌‌‏ها كه نمى‏‌گذرند. قضاوت اين دو دسته در اين است كه يكى مذهب را به صورت سنّت گرفته و سپس اسير ضد سنّت‌‌‏ها شده است و ديگرى لامذهبى را به صورت سنّتى فرا گرفته و سپس در مذهب، حرف‌‏هاى نو و تازه و ديدهاى‏ وسيع‏‌تر و برداشت‏‌هاى گسترده‌‏ترى را به دست آورده است. 📚تربیت کودک، ص۳۹و۴۰ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🗣 #انسان کسی که می خواهد به مقصد برسد ورفتن او نتیجه داشته باشد، باید هم راه برود و هم از راه برود. 📗 #شناخت،انسان و هستی/صفحه ۵۴ ♻️مبانی اندیشه #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🍃برکت این است که از امکانات محدود، بــهره زیادی بدست بیـــاوری ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🍃 بـرکـت این است که از امکانات محدود، بــهره زیادی بدست بیـــاوری ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🍃برکت این است که از امکانات محدود، بــهره زیادی بدست بیـــاوری ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🏃‍♂عظمت انسان.... عظمت انسان در بينش اوست، نه دانش او. مادام كه اين بينش نباشد، مجموعۀ آگاهى و دانش انسان وسيله و دستاويزى براى قدرت‌ها و طاغوت‌ها مى‌شود؛ چون انسانى كه بينش ندارد دانش او، نقطه ضعفش مى‌شود، از او مهره‌اى مى‌سازند تا در نقشه‌هاىِ جهنمىِ خودشان بهره‌بردارى كنند. 📗 کتاب #حرکت، صفحه ۲۲ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

چراغ ها به اندازه سوخت نور می دهند سوخت ایمان, آگاهی و تفکراست؛ هرچه عمیق تر و بیشتر نور ایمان هم عمیق تر و بیشتر خواهد بود. #استاد_علی_صفایی_حائری #مُبلغ_مجازی @namaz_ir

🌄 زن، غرب، آزادی! اينكه مى‌گويند برخورد زن و مرد با مسائل جنسى در كشور سوئد و... حل شده است، يعنى چه حل شده‌؟ يعنى استعداد انسانى به رشد خودش رسيده‌؟! یا اينكه آن استعدادى را كه با آن عظمت بايد اين‌همه راه را طى كند، در يك بُعد حبسش كردند و ضايعش كردند و هدرش دادند و از بين بردند؟ اين حل شدن مسئله نيست؛ بلكه هدر دادن و ضايع كردن استعدادهاست! 📚 #حجاب | ص ۳۲ #️⃣ #سلسله_استوری #تربیت ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir ‌

⏳شب‌هاى بررسى و محاسبه اين شب‌ها، شب‌هاى بررسى و محاسبه است و اين ماه، ماهى است كه آدمى بايد به حسّش، به چشمش، به دستش، به پايش و به موجودى‌اش نگاهى بكند. واقع قضيه اين است كه ما اصلاً اينها را جزء موجودى خودمان نمى‌دانيم. ما گاه گاهى سال به سال كه مى‌شود، يك خانه تكانى اى مى‌كنيم، پرده‌ها را برمى‌داريم و مى‌شوييم، چرك‌هايش را پاك مى‌كنيم. فرش، گليم، زير و زبر، همه را شست و شو مى‌دهيم. واقع قضيه اين است كه ما خودمان را جزء موجودى‌ها نمى‌دانيم. يك پارچه و گليم پاره‌اى را مواظبيم، به يك فرش دقت داريم ولى خود ما پر از كدورت و رنج‌ايم و پر از ضعف‌ايم. اين ضعف‌ها چه بسا هزار بحران در ما ايجاد كنند، هزار درگيرى بياورند و با خدا درگير شويم؛ اما بى‌خياليم. دل‌هايمان پر از كينه و سوء ظن نسبت به يكديگر شده است. آيا حسادت‌ها در ما نيست‌؟ يعنى ما نعمت‌ها را ملاك ارزش نمى‌دانيم‌؟ اينكه او از من زيباتر است، رنج نمى‌برم‌؟ اينكه او از من امكانات، ارتباطات و شرايطش بيشتر و بهتر است مرا نمى‌سوزاند؟ يعنى ته دلم بحرانى ندارم‌؟ و تو خيال مى‌كنى دلى كه به اندازۀ ذره‌اى حسد داشته باشد، از فضل خدا بهره‌اى مى‌برد!! مى‌بينيم ماه رمضان آمده و رفته و ما در دريا بوده‌ايم، ولى حتى سُم ما هم خيس نشده است. البته اين شب‌ها بيشتر به اين دقت داشته باشيم كه خود را باز كنيم؛ چون ما خيلى پيچيده شده‌ايم. بياييم خودمان را باز كنيم و بارز بشويم. 📚 بهار رویش، صفحه ۳۴ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🚶استمرار انسان تا انسان، به خودش آگاه نشود، به خدا و به معاد و به غيب و به رسول آگاه نخواهد شد و تا انسان به خودش ايمان نياورد به خدا و معادو غيب و رسول، ايمان نخواهد آورد. كليد اين شناخت‌ها و عشق‌ها، در شناخت عظمت انسان و استمرار اوست؛ چون با اين شناخت، انسان ادامه‌ى خود و غيب جهان و حضور حقّ و نياز به رسول را احساس مى‌كند. ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 📚 نامه های بلوغ/ نامه سوم، صفحه ۱۱۶ 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

✍نقش معلم انسان مؤمن براى هر حركتش حساب باز مى‌كند. در هستى منظمِ هدفدار، بى‌هدف گام بر نمى‌دارد. هر كارى كه مى‌كند با توجه به مبدأ واحد است. و شايد گام اول توحيد، اين باشد كه انسان به توحيدِ با خويش برسد، ظاهر و باطنش را يكى كند. واقعيت موجود خويش را با حقيقت متعالى انسان، يگانه كند. حرف‌هاى زيبا تأثيرى ندارد وقتى ما، حتى با خويش، يگانه نيستيم و خويشتن را از ياد برده‌ايم. من از خويش بيگانه‌ايم و در وطن غريبيم؛ «أَ تَأْمُرُونَ اَلنّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ؟»؛ آيا امر مى‌كنيد مردم را به خوبى، ولى خودتان را فراموش مى‌كنيد؟ معلم موحّد را لازم نيست كه بخشنامه‌ها و مدير مدرسه و... كنترل كنند، بلكه او يك سره، خدا را ناظر بر خويش مى‌داند؛ «إِنَّ اَللّهَ بِما تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ»؛ خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد بيناست؛ «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ»، به درستى كه خداوند تو را مى‌پايد. و بنابر اين، براى كنترل اعمالش، به نيروى خارجى نياز نيست، زيرا به تقوى رسيده است و خود نگهدار است. ساختن جامعۀ توحيدى، ممكن نيست مگر اين كه افراد آن جامعه، موحد باشند و به توحيد رسيده باشند. و توحيد واقعى زمانى است كه كارهاى ما محركى جز اللّه، نداشته باشد. 📚 تربیت کودک /صفحه ۱۵ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

مدرسه، معبد است و معلم عابد و كارش، عبادت...، اگر محركش خدا باشد و قصدش پيش بردن انسان‌ها به سوی الله. 📚 تربیت کودک، صفحه ۱۶ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🆔 eitaa.com/namazi_ir

✍ نقش معلم«۲» معلم مؤمن، متزلزل، بى‌حال و كسل نيست. - معلم مؤمن، داراى صبر و حوصله است، از كار و تلاش زود خسته نمى‌شود. از زير بار انجام وظايف، شانه خالى نمى‌كند. - معلم مؤمن، اِعمال غرض نمى‌كند، حب و بغض شخصى او را از ميسر حق منحرف نمى‌سازد. برخورد او با شاگرد از نوع عقده خالى كردن و انتقام گرفتن نيست. صرفاً به بيدار كردن دانش‌آموز مى‌انديشد، آن هم با توجه به توانايى و ظرفيت جسمى و روحى وى. 📗 تربیت کودک، صفحه ۲۲ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

كودك هم مغز دارد و هم قلب، از اين رو، هم روشنفكرى مى‌خواهد و هم روشندلى. 📗 تربیت کودک، صفحه ۳۷ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

✍ نقطه زنی استاد كسى كه مى‌خواهد كودك را به هدفى، به مكتبى، به عقيده‌اى پاى بند سازد، نبايد اين‌ها را به او تزريق كند و تحميل كند و با جايزه‌ها و كف زدن‌ها او را حركت بدهد و با شعارها او را داغ كند. نبايد كودك را سنتى بار بياورد؛ چون اين سنت‌ها در دوران بلوغ گرفتار ضد سنّت‌ها مى‌شوند و كنار مى‌روند. ما مى‌بينيم آنها كه در خانوادۀ مذهبى و در دامان روحانى تربيت شده‌اند مادامى كه در محيط سنّتى بوده‌اند با همان سنّت‌ها مأنوس بوده‌اند و فعّال و جدّى و اگر از اين محيط بيرون نمى‌رفتند شايد تا آخر عمر هم معتقد و جدى بار مى‌آمدند، اما اين‌ها هنگامى كه به محيطهاى باز و آزاد مى‌رسند و با ضدّ سنّت‌ها روبه‌رو مى‌شوند، ناچار از گذشتۀ خود مى‌بُرند و به نفرت و انزجار پيوند مى‌زنند. همچنين در روستا تا هنگامى كه در همان محيط است يك روستايى مى‌ماند، با تعليمات دينى ملّا آشناست و سخت پاى بند و متعصّب و سنّتى، اما همين كه به شهر مى‌آيد و گرفتار تضاد مى‌شود، از هر قرتى و جنتلمن و غرب زده‌اى، قرتى‌تر و جنتلمن‌تر و غرب زده‌تر خواهد بود. 📗 تربیت کودک، صفحه ۳۸ ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🚸 حـُـرُمات الهی منى كه به بچّۀ خودم اجازه نمى‌دهم تا بى‌حساب داخل بيايد، به دوستم اجازه نمى‌دهم كه بى‌حساب در حريم من داخل شود، چطور به خودم اجازه داده‌ام كه در حُرُمات خدا وارد بشوم و باكى هم نداشته باشم‌؟! ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 📚فوز سالک،ص۷۵ 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

🦋 هـــیچ گاه خــدا، باج بیــکاری وتنبلی مـارا نمی دهــد! ✍ #استاد_علی_صفایی_حائری 📗 نامه های بلوغ 🪶 #مُبلغ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir

📜 زندگیِ حسین ✏️حسين (ع)، اين ادامه‌ى على (ع) و چشم رسول (ص)، از هدف‌ها دست نمى‌شويد. او مشتاق سلطنت نيست. وسعت روح او با اين سراب‌ها دمساز نيست. عظمت او اسير اين حقارت‌ها نيست. ✏️ جز امر حق، او را حركت نمى‌دهد و اين امر، وابسته به ساختن نفراتى است كه بتوانند اين راه را با سر بروند و خود را فداى حق كنند، نه حق را نردبان هوس. ✏️حسين (ع) كه جز به پا داشتن حق و حكومت خدا بر مردم، هدفى نمى‌تواند بگيرد، در اين مرحله از زندگى و در اين حدّ از مبارزه، به انتخاب مى‌رسد. ✏️ ... با توجه به آن هدف و به اين انتخاب، مى‌توانيم تمام زندگى حسين (ع) را دنبال كنيم و مى‌توانيم آن تضادها را تحليل بنماييم. ✏️ما بايد در تمام مراحل، در مدينه، مكه، برخورد با حُر و نينوا و عاشورا، تمام احتمال‌هاى موجود را ارزيابى كنيم و بسنجيم و بهترينش را مشخص كنيم و آن گاه ببينيم حسين (ع) اين بهترين را انتخاب كرده و يا اين كه اشتباهى مرتكب شده است‌؟ اين‌گونه تحليل به زودى ما را از بن‌بست‌ها بيرون مى‌آورد. ✏️ ...ما بايد ببينيم در آن لحظه‌اى كه فكرها و قلب‌ها از كار مى‌افتند و عقل از سرها مى‌پرد، حسين (ع) چگونه انتخاب كرده است. 📄 برشی از کتاب 👇🏻 📚 عاشورا   #امامت #اربعین #استاد_علی_صفایی_حائری 🪶 #مُبلغِ_مجازی 🆔 eitaa.com/namazi_ir