واقعیت اینه تو از چرت‌ترین و نامربوط‌ترین مسائل یه زندگی خلق کنی و وارد دنیا کنی. امّا چطور؟ آره درسته، اعتماد! اعتماد به آثار خود ما بزرگ‌ترین کمک برایِ خلق بزرگ‌ترین و جدیدترین ایده‌هاست. -بند 1

-تصویر اول اشتیاق را در کجا دیدی؟ در کدام سو دست بر آسمان می‌چرخانی؟

اصلاً سیسش و خیلی خیلی ریلکس، پا جفت کرده و داره آب‌میوهَ‌ش و [ نوش‌جان ] می‌کنه

آسمون از اون دسته مخلوقاته که حیرت انگیز به معنای واقعی کلمه‌ست.

دمِ پائیزی، ببین دم پائیزی دیدن داره این آسمون. دائماً ابریه و تیره

وقت‌شه به رسم ادب هرساله با داغ رو سینه [ سرد ناشدنی ] بیت قدیمیِ بوشهریا رو به اشتراك برارم؟

امّا این غم.

امّا موهای فرق شده و روسری که با صابون شسته شده و رایحهٔ صابون حفظ شده از مامان‌گلی به ثبت می‌رسه. آره آره

اصلاً اصلاً روال رو اشتراک قطعات بود و این قطعهَ رو من سکوتم. سکووت

عزیزِ ناآشنای من؛ سلام. آشنا یا ناآشنا فرقی دارد وقتی می‌دانی نگاه ناآشنا و آشنا ترحم‌برانگیز است.

[ هشتگ؛ غروب ]

* همیشه همیشه خونهٔ مامان‌گلی برای من بوی بارون داشت بارونِ روز خوب. می‌فهمی؟