قسمت ششم : #میلاد_حضرت_زهرا ( سلام الله علیها ) #استاد_حیدرزاده بگذاشت پا در عالَم آنکو عالَم از اوست از نسل آدم زاد اما آدم از اوست فیض مسیحا و عفاف مریم از اوست او از رسول است و رسول اکرماز اوست او گر نبودی دین پیغمبر نبودی نامی به جا از احمد و حیدر نبودی ... #شاعر_استاد_سازگار اما حسان شاعر هم یک بیت گفته ، خدا رحمتش کنه : #فاطمه_جان با آنهمه جلالت و عزّت كه زاده شد يا رب ، مراسم شب دفنش ، چه ساده شد ... ؟ #حسان شب علی تنها بود ، بچه های فاطمه بودند ، زنهای بهشتی کجا بودند ؟ يا رب ، مراسم شب دفنش ، چه ساده شد ... ؟ صَلَّی اللهُ عَلَیکِ یَا قُرَّةَ عَيْنِ الرَّسُولِ يَا فاطِمَةَ الزَّهْراَّءُ ، الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم ... ۲ بهمن ماه ۱۴۰۰ #مسجد_امیرالمومنین_علیه_السلام

#جشن_ازدواج_پیامبر_ص #غزل #سبک سر کوه بلند فریاد کردم #سبک سه. پنج روزه که بوی گل مُحمّد  را نكو همسر خدیجه عزیز قلب پیغمبر خدیجه‏ یقین باشد، پس از زهرا و زینب بود از هر زنى برتر، خدیجه‏ پناه امتى بود و نبى  را به روز بى كسى، یاور، خدیجه‏ گهى غمخوار، او هنگام سختى صفا بخش دل شوهر، خدیجه‏ گهى با خنده‏ى نوش آفرینش سرور قلب آن سرور، خدیجه‏ میان دلبران، همتاى او كیست؟ دل «لولاك» را دلبر، خدیجه‏ زنى چون حوریان، مجذوب شوهر همه آسایش همسر، خدیجه‏ وجود «رحمة للعالمین» را پرستار و نوازشگر، خدیجه‏ گرفته با ادب، چون هاله‏ى نور چراغ وحى را در بر، خدیجه‏ به طوفان بلا، چون كوه، محكم‏ به كشتى امان، لنگر خدیجه‏ مبارز محرمى، همراز و نستوه‏ شكوه غم، ز پا تا سر، خدیجه‏ توان بخش صفوف مؤمنان بود به تنهایى چو یك لشكر، خدیجه‏ چو می‏شد سنگباران خانه ‏ى او به پیش مصطفى سنگر،خدیجه‏ به شام تار خورشید نبوّت‏ بود مهتاب روشنگر، خدیجه‏ وفا و عشق و عفّت، زینت اوست ندارد غیر ازین زیور، خدیجه‏ چه خوش «اللَّه اكبر» گفت و بگذشت‏ ز جان و مال و سیم و زر، خدیجه‏ همین وارستگى، شایسته‏ى اوست‏ چو زهرا  را بود مادر، خدیجه‏ كشد بار عطاى آسمانى‏ چو باشد مادر كوثر، خدیجه‏ چه كوثر، آن كه یكتا همچو طاهاست‏ صدف شد بر چنین گوهر، خدیجه‏ ز نامش مادران برخود ببالند كه دارد یك چنین دختر، خدیجه‏ چه خوش باشد غلام خود بخواند «حسان» را در صف محشر، خدیجه‏ ✍(#حسان) 🌺🍃 @navaye_asheghaan