eitaa logo
نوربین
91 دنبال‌کننده
80 عکس
51 ویدیو
0 فایل
یا نور المستوحشین فی الظلم! تاریکی‌های روی هم انباشته نمی‌گذارند ببینم؛ مرا به «نور» برسان. آیدی من: @mfakhrieh کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی و ارشد مدیریت، دانشگاه فردوسی مشهد
مشاهده در ایتا
دانلود
(۱) 🔷 همزیستی مسالمت‌آمیز یا... 🔻 سومین بار است که کرونا را به دام انداخته ام! یا او مرا اسیر کرده، نمی‌دانم! هرچه هست، الان با همیم. او برای زنده ماندن تلاش می‌کند و من برای بهبود یافتن. 🔸 بار اول هم همین طور بود. طوفانی شروع شد و رفته رفته، آرام گرفت. مثل دیوانه ای که زنجیر پاره کرده باشد، آتش تب و لرز را به جانِ میزبان می‌اندازد و ساعتی بعد درمانده از آن همه هیاهویی که به پا کرده، یک گوشه آرام می‌گیرد. ذات دل‌های میکروسکوپی همین است. بزن بهادر می‌آیند تا جدی گرفته شوند! ♦️ البته ما هم دلش را نشکستیم، دوا و درمان را شروع کرده‌ایم؛ تا حکم قضا و قدر الهی چه باشد... 📝 🔅 @noorbine
ضبط صوت خبرنگاری_37.mp3
22.72M
🔴 توضیح آخرین وضعیت بی‌آبی در 🔻توصیه می‌کنم برای آگاهی از آخرین وضعیت بی‌آبی در خوزستان این فایل را گوش کرده و بازنشر کنید. ✅ : http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3
(۲) 🔷 «نَفَس مسموم» 🔻 "ماسک"؛ سپر و کلاه خودِ جنگ با کروناست. وقتی هم مبتلا شوی همین ماسک می‌شود، اتاق ایزوله‌ات. وقتی سر جایش قرار گرفته، وضعیت سفید است. اما همین که پایین می‌آید، هزار ناصحِ درونی نهیب می‌زنند که: "نفس نکش!" نفس نکش! مبادا نَفَس تو فضایی را آلوده کند. مبادا، ویروسک‌های سوار بر ذرات تنفسی‌ات راهی به بیرون بیایند و تنِ عزیزی را بیمار و رنجور کنند. 🔸 باید با این مرابطان خیرخواه باطنم مذاکره کنم که این روال هوشمند هشدار دهی را ادامه دهند، تا زمانی که کلام آبستن غیبت می‌شود، زمانی که گلایه، نا راستی، طعنه و کنایه سخن را کج و معوج می‌کنند، اخطار دهند که: «نَفَس مسموم شده‌ است، خطر آلودگیِ فرسنگ‌ها دورتر! معاصی سوار بر کلماتت می‌روند تا فرسنگ‌ها دورتر تنی را رنجور، شخصیتی را ویران و چشمی را گریان کنند. "لب فرو بند!"» 🔆 @noorbine
⚜ بگذار پر شور قدم بردارد⚜ 💠 کودک چند ماهه‌ام برمی‌خیزد، دستم را به طرفش می‌گیرم، دعوتش می‌کنم به قدم برداشتن، سه چهار قدمی برمی‌دارد و می‌نشیند، در آغوش می‌کشمش و تشویقش می‌کنم، ریسه می‌رود از خنده. انگاری نخستین قدم‌هایش زیر زبانش مزه کرده... 🔸🔸🔹🔹🔸🔸🔹🔹🔸🔸 🔶 گویا از زمانی که نوزاد متولد می‌شود، میل بی حد و حصری برای رشد و تحول در او زبانه می‌کشد. ماه به ماه که می‌گذرد، نوزاد تجربه‌ای می‌اندوزد و توانمندتر می‌شود، آزمایش می‌کند، کاشف می‌شود، اختراع می‌کند و در دل، از این همه تغییرِ ماه به ماه کیف می‌کند. 🔹 کودک بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود، حالا دیگر یک دختر یا پسر دبیرستانی است. چند سال دیگر باید شاخِ غولِ نخراشیده‌ای به نام کنکور را بشکند. نوجوان، همان کودک مشتاق به شناخت و کشف و دانستن است، با اندیشه‌هایی والاتر، دیدگاهی آرمانی، چشم‌اندازی کمی تا قسمتی بلندپروازانه و متهورانه. اما دیگر مادر و پدر، نوجوان را به کشف، به حرکتِ همسو با خواست و انگیزه‌ی درونی‌اش دعوت نمی‌کنند! چه شده؟! روحِ خروشان نوجوان از تلاطم افتاده یا پدر و مادر سکون را به حرکت ترجیح داده‌اند؟!!! هیچ کدام! شاخِ غولِ کنکور شکستن می‌خواهد، درس خواندن و درس خواندن می‌خواهد، تست زدن و کنکور آزمایشی دادن می‌خواهد. دخترم، پسرم! خروش کافی است! از امروز تا دو سه سال دیگر فقط بنشین. فقط بخوان، نه به قصد لذت از خواندن، نه به قصد فهم عالَم و آگاه شدن. به قصد رتبه‌ی زیر ۱۰۰۰ بخوان، قربة‌الی‌الله! 🔴 چقدر قد این هدف کوتاه است برای روح سیری ناپذیر نوجوان! چقدر عافیت طلبانه است! چقدر محافظه‌کارانه است! این هدف هیچ ربطی به نوجوانِ پرانرژیِ خطرپذیرِ آرمان‌گرا ندارد. این شاید هدف خوبی باشد برای یک ربات! برای یک مرد میان‌سال! اما برای نوجوان کافی نیست، خشکش می‌کند، بی‌برگ و بارش می‌کند، ایستایش می‌کند. 🔸 ابداً با دانشگاه رفتن و رتبه‌ی خوب آوردن سر جنگ ندارم، اما هدف حداقلی در کَتَم نمی‌رود. هدفِ قدکوتاه، نوجوان را کوتوله بار می‌آورد، خسته بار می‌آورد، بی‌انگیزه می‌کند... 💠 نمی‌شود آموختن و درس خواندن و دانشگاه رفتن هم گره بخورد به غایات عالی خلقت؟ نمی‌شود درس خواندن بشود برای آگاه شدن، برای کسب معرفت، برای نیرویی کارآمد و مخلص در سپاه مولای زمان (عج) شدن؟ می‌شود... فقط نباید نوجوان‌مان را بسپاریم به زندان موسسات کنکور و مدارسی که می‌خواهند رتبه بسازند نه آدم! دستِ روحِ پر شور نوجوان را بگیریم و بی‌نهایت‌ها را نشانش دهیم، عالی‌ترین‌ها را، آرمانی‌ترین‌ها را. آن وقت خواهیم دید که نوجوان پَر باز می‌کند. برای رسیدن به بی‌کران راه نمی‌رود، نمی‌دود که پرواز می‌کند. و چه پرواز عاشقانه‌ای، نه فقط عاشقانه که تا حد زیادی عالمانه... 📝 🔆 @noorbine
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍃 ما هزار گناه می‌کنیم و از کمال بی‌نهایت به دوریم؛ ولی هنگامی که تموج روح ما بر شهوات و خواسته‌های مادی مسلط می گردد، یکباره به سراغ علی می‌رویم و تمام احساسات قلبی و آرزوهای برآورده نشده خود را در او مجسم می کنیم و با ذکر علی علی عشق خود را به کمال و حق و خواسته خود را برای مبارزه با جهل و فساد بیان می‌کنیم. علی مظهر کمال و فداکاری و عشق و تمام ارزش های عالی انسان است و با ذکر نام او به خدا نزدیک می شویم و از گناهان استغفار می کنیم و به سوی کمال رهسپار می شویم. 📚 علی زیباترین سروده‌ی هستی 🖊 شهید مصطفی چمران 🔆 @noorbine
(۳) 🔷 «شانه به شانه‌ی مرگ» 🔻 یک سال و چند ماهی است که کرونا به عنوان یکی از پرسروصداترین عوامل مرگ و میر مطرح شده. خبر اول رسانه‌ها کروناست و تا آمار مرگ و میر فلان نقطه‌ی دورافتاده‌‌ی کره‌ی زمین هم پوشش داده می‌شود! 🔸 در چنین اوضاعی، طبیعی است که با ابتلا به کرونا، خودت را از همیشه به نزدیکتر ببینی، و سررسیدن حضرت عزرائیل جهت انجام وظیفه‌ی دیرینه‌شان، برایت مسئله‌ای نسبتا حل شده، باشد. 🔸 در این اثنا، شانه به شانه‌ی مرگ شدن می‌تواند روی راه رفتنت هم تاثیر بگذارد، روی ادای کلمات و واژه‌های به ظاهر خنثی، روی نگاهت به آدم‌ها. مرگ را به جای "برای همسایه"، "همسایه" دیدن، به وضوح آدم را دگرگون می‌کند. طوری که حتی استغفار و انابه‌هایت هم جان دار و حقیقی‌تر می‌شود. به راستی که با «یادِ مرگ» همه چیز واقعی تر و به اصل و اصالت خود نزدیک تر می‌شود. 🔹 امیدوارم کرونا برود، اما «یاد مرگ» نه. کرونا نحس است اما مرگ را قطعی و قریب‌الوقوع دانستن زبری‌های درون را آب می‌کند، انرژی می‌دهد، آینده نگری می‌دهد، محرکی است برای غنیمت دانستن "حال"، عیار نیات را بالا می‌برد و خلاصه شبیه یک هنرمند چیره‌دست گِل خشکیده‌ی وجود را به نَرمی، نه با خشونت و تندی، شکل و شمایلی خداپسندانه می‌دهد. 📝 🔆 @noorbine
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨ از قرینِ مصطفی رو بر متاب ✨ نور افزون می‌شود در بازتاب 🔆 @noorbine
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✨ شفای جان را از قرآن بگیریم. شفای جسم، طفیلی است. بارانِ آیات، لباس چرکینِ جان را نو نوار می‌کند. قلب گِل‌ اندود را پاک می‌کند، حیات می‌بخشد و به تپش وا می‌دارد. قلب در گیر و دارِ روزگار زنگار می‌گیرد؛ مثل ماهی دورافتاده از آب، گوشه‌ای رها شده، جان می‌سپارد. تنها کلام منور و متقن الهی است که حکیمانه زنگار را می‌گیرد و طبیبانه جان می‌دمد. زیر باران آیات، می‌توان فکر را شست. رنگ خدا به اندیشه زد. آرام شد. توازن یافت. رها شد... زیر باران آیات باید رفت... 🔆 @noorbine
🔷 امروز پس از گذشتِ هشت سالِ سخت، دولت جمهوری اسلامی ایران را به کسی تحویل می‌دهیم که امید می‌رود مطابق موازین و آرمان‌های والای انقلاب و اسلام، کشور را به سمت بهبود برد. 🔻 امروز خواسته‌ها، گلایه‌ها، کورگره‌‌ها و نیازها از همیشه روشن‌تر است. امروز مردم و می‌خواهند. اگرچه مردم ایران هنوز هم همان صبوران منصف‌ هستند و می‌دانند که تغییر پریشان حالی کشور، یکباره و با جادو میسر نیست. اما از دولت جدید انتظار دارند با برداشتن گام‌های محکم و دقیق در انتخاب افراد و اجرا، ذره ذره نور امید را در دلها برافروزد. 🔸 ما مردم نیز در هر نقش و با هر توانی، مسئولانه و دلسوزانه کنار دولتی که برای خدمت آمده، خواهیم ماند و برای سامان یافتن شرایط و برپایی تمدن اصیل اسلامی از جان مایه خواهیم گذاشت. 📝 🔆 @noorbine