💠 تــــنــــهایــــی کسی به خلوت درویشی درآمد؛ گفت: " چرا تنها نشسته‌ای؟" گفت: "این دم تنها شدم که تو آمدی." صائب می گوید: ز خود جداشدگان پُرس دردِ تنهایی که هر که دور ز مردم فتاده تنها نیست! ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻

💠 غم و هوش غم، ناشی از هوش است هرچه بيشتر برخى چيزها را درک کنی بیشتر آرزو می‌کنی که هرگز آنها را نفهمیده بودی... ✍️چارلز بوکوفسکی و معینی کرمانشاهی می گوید: هرچه دانش بیشتر , وامانده تر در زندگی هرچه کمتر فهم , کبر و خود نمایی بیشتر ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

💠 نسخه زَر و سَر 📍"سرباز" کسی است که بازنده سَر است و کسی که سَر می دهد باید زَر بگیرد تا لااقل از خانواده خویش آسوده باشد، و این همان نسخه ای است که سعدی می دهد و گله می کند از سربازی که از جنگ گریخته است و آن سرباز در پاسخ می گوید: اسبم بی جو و نمد زیرین اسبم در گرو بود، پس من حتی از اسب خویش هم آسوده نبودم چه آنکه از خانواده خویش آسوده باشم! چو دارند گنج از سپاهی دریغ دریغ آیدش دست بردن به تیغ چون از سپاهی زَر دریغ کنند او هم دست به تیغ نخواهد بُرد زر بده مردِ سپاهی را تا سر بنهد و گرش زر ندهی، سر بنهد در عالم باید به مَرد سپاهی زَر داد تا سَر بدهد که در غیر این صورت سَر به عالم می بَرد و به سرزمین دیگر می رود ذا شَبِعَ الْکَمِیُّ یَصُولُ بَطشاً وَ خاوِی الْبَطْنِ یَبْطُشُ بِالفِرارِ وقتی شکم کسی سیر باشد دلیرانه حمله می کند و کسی که گرسنه است دلیرانه فرار می کند. ┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: آثر رؤوس جندک عندک من واساهم فی معونته منتخب ترین فرماندهان نزد تو کسانی باشند که مواسات می کند لشکریان خدا را در کمک رساندن؛ یعنی فرماندهی به تو نزدیک باشد که بیشتر به سربازان تو کمک می رساند. و أفضل علیهم من جدته، بما یسعهم و یسع من وراءهم من خلوف أهلیهم بیشتر می بخشد از فرماندهان تو به سربازان و خانواده ی آنها امیرالمؤمنین علیه السلام در این سخن اشاره به یک موضوع روانشناسی و جامعه شناسی مهم می کند و می فرماید: نیرو های نظامی نباید از بابت خانواده، نگرانی و ناراحتی داشته باشد. حتی یکون همهم هما واحدا فی جهاد العدو تا همه ی همت و هدف آنها دفاع و جهاد در مقابل دشمن باشد. ┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈ 📍و گفته اند: بالاترین نعمت "امنیت" است و چه تلخ است اگر این نعمت گوهر بار را از حداقل ترین حقوق طلب کنی! ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

هر که زنجیر سر زلف پری رویی دید   دلِ سودازده‌اش بر من دیوانه بسوخت ┈┄┅═✾ ✾═┅┄┈ [ زلف ] زلف به زنجیر تشبیه می شود و زلف بافته که بیشتر شبیه زنجیر است و زلف مجعد بخاطر لوله لوله بودن به این زنجیر تشبیه شده است؛ ولی یکی از دلایلی که زلف به رنجبر تشبیه می شود این است که قدماء دیوانه را با زنجیر می بستند و عاشق که همان دیوانه است و قدماء عشق را یک نوع بیماری می دانستند؛ ولی چون این بیماری امروز فراگیر است دیگر بیماری قلمداد نمی شود [ سودازده اش ] سودا از مزاج های آدمی است که قدماء برشمرده اند و گفته اند: در کسی که این مزاج تقویت شود بیماری های روانی به سراغ او خواهد آمد و بخاطر همین به عاشق هم "سودازده" می گفتند. و سودازده دو معنا دارد: ۱. معنای اول مشابه دزد زده و سیل زده است؛ یعنی دزد ها او را غارت کردند و سیل او را نابود کرده است ۲. معنای دوم غلبه کردن است و حالا چه سودا بر او غلبه پیدا کند یا او را نابود کند در نهایت به این معنا است که من از عشق تو دیوانه شدم و این سودا بر من غلبه کرده و من نابود شدم. حافظ می گوید: عشق از دیدن حسن و زیبارو به دست می آید و کسی عاشق را از شیدایی که دارد ملامت می کند و عاشق ملامت گران را دعوت می کند که حسن و زیبایی معشوق را ببینند و آن‌گاه آنها هم سودا زده شده و دل هایشان برای من خواهد سوخت، مانند کاری که زلیخا انجام داد تا به نظاره حضرت یوسف بنشینند. #نور_ماه #غزلیات_حافظ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

. فرق است میان کسی که امام زمان خود را نمی بیند و غریب است، و بین کسی که امام زمان خود را می بیند و غریب است. فرق است میانِ آن که یارش در بر تا آن که دو چشمِ انتظارش بر در ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

داغ شقایق... گفته اند: گل شقایق(لاله) گلی است که در درون خودش سیاهی دارد که از آن تعبیر به "داغ" می شود و این گل با این داغ زنده است. گویا ما نیز همان هستیم مانند یک گل شقایق که با یک داغ زنده ایم: ما آن شقایقیم که با داغ زنده ایم و گفته اند: "ژاله" قطره‌ای باشد که از سردی بر برگ نشیند؛ قطره ای باران که به وقت صبح و سحر روی برگ های لطیف گل ها آرام می گیرد. پس ژاله محصول سردی ایست و گلِ شقایق مدام طلب ژاله می کند و از این دَرد و داغ می سوزد: می چکد ژاله بر رخ لاله المدام المدام یا احباب و گفته اند: گل شقایق با این داغ بَس تماشایی ایست چون این داغ محصول بلندان است: داغ بلندان طلب ای هوشمند تا شوی از داغ بلندان بلند پس آیا کسی پیدا می شود مانند ژاله قطره ای آب به ما هم بدهد و ما را از این "داغ" برهاند؟ که ما تشنه ایم و داغ دیده و تشنه از بی آبی دلپریشان است و پیوسته آن را میجوید و چون مییابد، می‌آساید و می‌آرامد و آب، مایه زندگی تن او می‌شود. ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

●━━━━━━─────── ⇆ㅤ ◁ㅤㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤㅤ ↻

💠 شکست ها و رویش ها گاهی شکسته می شوید و این شکستگی ها سرآغاز رویش ها است. مانند دانه ای که تا سالم است از درون سَبز نمی شود نروید نبات از حبوبِ درست مگر حال بر وی بگردد نخست ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

💠 گل پژمرده 📍سعدی می گوید: گل هایی دیدم که بر روی گیاهان گنبدی شکل نشسته اند دیدم گلِ تازه چند دسته بر گنبدی از گیاه رُسته در کنار این گل های زیبا، گل پژمرده ای هم بود که مانند دیگر گل ها عطر و بویی نداشت و تعجب کردم که چرا این گل ناچیز در کنار این گل های تماشایی قرار گرفته است؟ گفتم: چه بود گیاهِ ناچیز تا در صفِ گل نشیند او نیز؟ این گل پژمرده چون حرف های گزندانه مرا شنید، گفت: خاموش که مرد کریم به بزرگ‌منشی و بزرگواریِ‌ خود حقِّ همسایگی و هم‌خانگی را از یاد نمی‌برد و از همنشینیِ تهیدستان روی بر نمی‌تابد بگریست گیاه و گفت: خاموش صحبت نکند کرم فراموش اگر زیبایی و لطافت و عطری مانند دیگر گل ها ندارم، آخر با همه ی این توصیفات گیاهی از باغ های او که هستم گر نیست جمال و رنگ و بویم آخر نه گیاهِ باغِ اویم؟ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

سر ز خدا تافتی هیچ رهی یافتی؟! #غزلیات_شمس

💠 بمیرید! بمیرید قبل از آنکه شما را بمیرانند موتوا قبل أن تموتوا به راستی که زندگی جزء خواهش ها و خواسته ها نیست و کسی به اختیار می میرد که بتواند از صدای این خواهش ها و تعلقات آزاد شود و آن وقت فقط جاودانگی را طلب می کند و در این صورت خواهد مُرد و به زندگی جاودانه می رسد، وگرنه هر کسی به اجبار روزی خواهد مُرد و در این مُردن فضیلتی نیست... هر پیر زنی مرگ طبیعی دارد مردی که به اختیار میرد مرد است پس نفس خود را بمیرانید و عقل های خود را احیاء کنید قَدْ أَحْيَا عَقْلَهُ وَ أَمَاتَ نَفْسَهُ ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________

💠 روزگار مسخره شاعر عرب می گوید: ای مرگ بیا با هم دیدار کنیم و مرا ببر چون این زندگی بسیار پَست است و ای جان من تلاش کن تا از این تن بیرون آیی که این روزگاری که تو زندگی می کنی خیلی مسخره است! فیاموت زر إن الحیات ذمیمه و یا نفس جدی إن دهرک هازل ________ نـــــــورمـــــــاه | @normah _________